flits-biechttopic

Jen_ schreef:
He? Storm is niet dun. Dat vind ik zo raar! Ik heb een foto van je gezien Storm, en je hebt een mooi figuur vind ik. (dat daar even geen misverstanden over ontstaan) mooi figuur, slank, jazeker. Maar dun? Nee.

Nee je hebt ook gelijk. Ik ben niet eens slank vind ik zelf, en dun al helemaal niet.

Rain schreef:Ik ben enorm onzeker en durf niet naar een meeting te gaan omdat ik overgewicht heb.

ik kan me je gevoel zo goed voorstellen maar weet(net als jij waarschijnlijk) dat dit onzin is! mensen ,zeker bij een meeting vinden je leuk om wie je bent niet om je gewicht.

maar nogmaals ik snap je gevoel, je verstand weet dat het onzin is maar toch..

Eigenlijk heb ik het zelfde, maar dan omdat ik juist te dun ben.
Ik zie mensen vaak denken: 'oh, die heeft vast een eetziekte'.. En dat vind ik zo jammer! Meteen die vooroordelen!

Een troost aan jullie, ik ben echt niet iemand die aan dat soort dingen denkt tijdens een meeting hoor. En ik denk velen met mij.

Rain schreef:Ik ben enorm onzeker en durf niet naar een meeting te gaan omdat ik overgewicht heb.

Zullen wij meeten dan? Ik ben ook te dik
Ik kan me best voorstellen dat je als je al die foto's van die mooie slanke dames hier ziet het moeilijk vind om te gaan. Ik durf ook niet naar meetings, maar dan vooral omdat ik nogal verlegen ben en dan heel stil wordt bij mensen die ik niet ken.

Er wordt op meetings meer gelet op hoe je bent dat hoe je eruit ziet!
Als je nou een ontzettend gemeen rotwijf bent maakt t niet uit hoe je eruit ziet, dan wilt niemand je ooit nog meeten!

En ik biecht op dat ik bang ben om de verkeerde keuze te maken mbt werk!

Gloria schreef:

Theedoosje schreef: Nou ik hoop niet dat jij dat doet, opletten of er dikkerds zijn

Snap jij mijn taalgrap wel, of snap ik jouw vervolggrap niet?

haha hier moest ik even om lachen.

@Inge, wat een gemeen mens zeg!

Als ik ga meeten maakt het mij echt niet uit hoe slank of juist dik iemand is. Het gaat er toch juist om dat het gezellig is. Zonde dat jullie om jullie gewicht niet heen durven.

Rain, ik snap je helemaal. Ik heb pas geleden een paar meiden uit omgeving H'veen gemeet. Toen ik er heen fietste vroeg ik mezelf echt af waar ik in hemelsnaam aan begonnen was. Toen we kennis maakte was het natuurlijk allemaal wat nieuwe en onwennig.. Nou er raasde van alles door mn hoofd, wat ze wel niet van mij zouden denken etc. Maar ik heb het zo gezellig had, dat ik daar al heel snel niet meer aan dacht..

Razz_ schreef:Wat een schijtopmerking zeg Inge !

Maarre dikke mensen zijn toch juist zo gezellig. Tenminste dat zeggen ze toch altijd. Of niet meiden !

Ik kan ook heel ongezellig zijn hoor

Inge schreef:Weet niet...
Maar tijdje terug was ik met wat meiden uit eten gegaan (was geregeld door iemand waar ik al een jaar mee mailde en zij mailde met meer meiden). Afijn wij uit eten was heel gezellig. Er was nog een meeting in de stad (van flair en viva) en toen zijn we met zijn allen gaan borrelen en nog enkele keren af gaan spreken.
1 iemand had een facebook pagina opgezet voor alle meiden om zo dingen af te spreken enzo. Nu had ze na een tijdje een nieuwe facebook pagina opgericht voor de meiden die zij wel leuk vond.
Ze vond mij wel aardig maar te dik om vriendinnen te kunnen zijn

Wat een niveautje zeg van dat meisje . Wel zielig voor haar eigenlijk dat ze zo ongelooflijk oppervlakkig is.

Ik heb werkelijk waar nog nooit iemands gewicht laten meetellen in de keuze of ik met diegene om zou willen gaan of niet, dat geldt denk ik voor de meeste mensen.

Ik wél hoor! Het is wel de bedoeling dat ik het laatste koekje krijg namelijk!

Gloria schreef:

Theedoosje schreef: Nou ik hoop niet dat jij dat doet, opletten of er dikkerds zijn

Snap jij mijn taalgrap wel, of snap ik jouw vervolggrap niet?

Ja die snapte ik maar ging er ff anders op door expres

Ik biecht op dat ik gistere zo boos was op mijn kind, dat ik hem heb uitgescholden voor kut-kind.

En ik vind het echt vreselijk dat ik dat heb gedaan. Dat soort dingen zei mijn vader vroeger als hij boos was. Dat vond ik heel erg en nu doe ik het zelf.

Ik ben een kut-moeder

Biechtje hierboven. Ik snap dat je je schuldig voelt, terecht ook wat mij betreft. Maar iedereen maakt fouten. Heb je je excuses al aangeboden? Zo niet, alsnog doen. Maar je bent hierdoor echt niet ineens een kutmoeder.

freakielief schreef:Biechtje hierboven. Ik snap dat je je schuldig voelt, terecht ook wat mij betreft. Maar iedereen maakt fouten. Heb je je excuses al aangeboden? Zo niet, alsnog doen. Maar je bent hierdoor echt niet ineens een kutmoeder.

Hier ben ik het mee eens. Zeg dat je, in je boosheid, helaas iets hebt gezegd wat je niet meent.
Het is heftig wat je hebt gezegd en hopelijk komt het dan ook niet meer voor, maar onthoudt wel: geen enkele moeder is perfect.

Biechtje met het kind: Zoiets is natuurlijk niet handig om te zeggen, maar het gebeurd nou eenmaal. Iedereen zegt weleens zoiets. Als jij je kind nu goed duidelijk maakt dat het per ongeluk eruit kwam, en dat je het niet meent, dan zal het vast wel loslopen. Een zo'n fout maakt je echt geen kutmoeder.

Kan je kind dat soort woorden al snappen? Zo niet, is er nog niet zoveel aan de hand en je doet het vast niet nog een keer nu je er zo van bent geschrokken. Anders zou ik er even op terug komen, excuses aanbieden en zeggen dat 'ie eigenlijk heel erg lief is.

Twellie schreef:Kan je kind dat soort woorden al snappen? Zo niet, is er nog niet zoveel aan de hand en je doet het vast niet nog een keer nu je er zo van bent geschrokken. Anders zou ik er even op terug komen, excuses aanbieden en zeggen dat 'ie eigenlijk heel erg lief is.

Nee ik denk dat dat nog niet zo opgevat word door hem (2,5 jaar). Hij was wel heel erg geschrokken dat ik zo boos was natuurlijk. Maar we hebben het ook weer goed gemaakt.

Ik schrik gewoon van mezelf dat ik zo kan ontploffen en agressief reageer (met woorden en schreeuwen)

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik gistere zo boos was op mijn kind, dat ik hem heb uitgescholden voor kut-kind.

En ik vind het echt vreselijk dat ik dat heb gedaan. Dat soort dingen zei mijn vader vroeger als hij boos was. Dat vond ik heel erg en nu doe ik het zelf.

Ik ben een kut-moeder

Dan kunnen we elkaar helaas de hand schudden...
Ik was eergisteren zo ontzettend boos op mijn kind, dat ik 'm iets te hard bij de bovenarm pakte, waar nu dus een blauwe plek zit. Iedere keer als ik dat zie voel ik me schuldig, maar het overkwam me gewoon.

Sowieso worden hier de grenzen momenteel nogal verlegd door mijn kind, en soms kan ik het even niet meer handelen, ik doe gelukkig geen gemene dingen, maar ik vind het gewoon niet leuk als ik zo reageer!
Ik geef daardoor de laatste tijd ook teveel toe, wat dus juist heel stom is, maar ik ben dat gezeur soms zo ontzettend zat.....Ik ben doodmoe, en dan geef ik dus toe om er vanaf te zijn, hoe fout! Hierdoor ben ik dus bang om de opvoeding totaal te verpesten...

Biechtje01 schreef:

Dan kunnen we elkaar helaas de hand schudden...
Ik was eergisteren zo ontzettend boos op mijn kind, dat ik 'm iets te hard bij de bovenarm pakte, waar nu dus een blauwe plek zit. Iedere keer als ik dat zie voel ik me schuldig, maar het overkwam me gewoon.

Sowieso worden hier de grenzen momenteel nogal verlegd door mijn kind, en soms kan ik het even niet meer handelen, ik doe gelukkig geen gemene dingen, maar ik vind het gewoon niet leuk als ik zo reageer!
Ik geef daardoor de laatste tijd ook teveel toe, wat dus juist heel stom is, maar ik ben dat gezeur soms zo ontzettend zat.....Ik ben doodmoe, en dan geef ik dus toe om er vanaf te zijn, hoe fout! Hierdoor ben ik dus bang om de opvoeding totaal te verpesten...[/quote]

Hier Biechtje 1 weer.

Dit klinkt wel heel erg bekend. Ik heb dat ook. Ik ben al moe als ik alleen al denk aan wat er allemaal uitgespookt gaat worden als ik 's morgens wakker wordt. Ben dan regelmatig de uren aan het aftellen tot het bedtijd is. En inderdaad geef ik ook regelmatig toe om er maar vanaf te zijn. En dat weet hij ondertussen dondersgoed. En vervolgens ontplof ik dan blijkbaar als ik er echt niet meer tegen kan.

Eigenlijk zou ik op zo'n moment gewoon even uit de situatie moeten, maar helaas kan dat niet altijd (ik heb nog een kleintje).

Ik kan ook heel erg ontploffen, en heb hem ook wel eens een rotkind genoemd. Heel veel spijt van natuurlijk, en mijn excuses aangeboden. Uitgelegd dat je soms als je boos bent dingen zegt die je helemaal niet meent. Het maakt je echt geen slechte moeder, wel als je het zou menen, maar dat doe je niet.
Over het ontploffen, dit heb ik ook, mijn zoon is de laatste tijd super lief maar hij heeft zo zijn buien, en dat houdt dan vaak een paar dagen aan en de laatste dagen heb ik dan ook een superkort lontje. Ik probeer er vanauit een ander perspectief naar te kijken, een beetje uit de situatie stappen, en dan pas reageren. dat werkt wel.

Succes!

Hier nr 2 weer die is ontploft bij haar kind met een blauwe plek als gevolg....

Ik denk dat het ook wel herkenbaar zal zijn voor de meeste moeders, maar ik heb soms echt het gevoel dat ik faal....Dit is ook niet mijn enige kind, en ik ben echt wel eens bang dat het in de toekomst van kwaad tot erger gaat.
Ik kan dus ook nooit zomaar even weg, maar soms zou ik echt even de boel de boel willen laten, en dat moet altijd gepland worden. Dat heeft natuurlijk iedereen, maar ik wil dan direct even stoomafblazen. Lastig dus!

Als ik nuchter nadenk weet ik ook wel dat het echt de leeftijd is nu, en het zal heus wel weer beter worden, maar dan komen er nog meer van die periodes.
Ik ben altijd heel makkelijk, kan veel hebben, maar op sommige dagen wil ik gewoon in bed blijven liggen en even geen gezeur aan mijn hoofd hebben...

Ik hoop dat er meer biechtjes gaan volgen, die zo durven toegeven dat het niet alleen maar leuk is....Onder mijn eigen naam zal ik dat nooit hier durven toegeven. Beetje laf!

Ik schaam mij er niet voor om het onder mijn eigen naam te doen. Vaak hoor je alleen dat het heel rooskleurig is, en dat het niet moeilik is, en blabla. Maar jij bent ook een mens, met emoties en gevoelens, en dat probeer ik mijn zoon dus ook bij te brengen. Boos zijn hoort erbij, ok, het hoeft niet te escaleren aar je mag best boos zijn.
Ik heb ook wel eens het gevoel dat ik faal, dat ik hem alleen opvoed en dat zijn vader uit beeld is. Dat neem ik mijzelf heel erg kwalijk, terwijl ik daar helemaal niets aan kan doen. En als ik boos op hem ben, of het is hier 2 dagen achter elkaar alleen maar politie agentje spelen, vind ik ook dat ik faal. Maar de momenten dat het niet leuk is lijken vaak erger en lkanger te duren dan dat het werkelijk is.

Oh, ik heb dat soort dingen ook wel eens gedacht hoor als hij in een ontzettende klierbui is. Maar ik probeer het niet uit te spreken, omdat ik het toch niet meen en ik weet hoe hard het over kan komen. Maar ja, soms kan je het niet voorkomen. Probeer het dan voor de toekomst gewoon niet te doen. Ik weet niet hoe oud je kindje is?

Edit: oh ik zie het al. 2,5.