N.a.v. je vriend nieuwe vrouwelijke vrienden in de relatie?

Er staat een topic voor de vrouwen en mannelijke vrienden. Maar wat nou als je vriend nieuwe vriendinnen krijgt? Vinden jullie dat vreemd / raar? Of heb je daar helemaal geen problemen mee?

Dan wens ik hem veel plezier. Hij gaat wel eens met een ex collega wat drinken, ik heb haar nog nooit gezien - maar ik vind het prima, vertrouw hem, en vind het leuk voor hem.

Als hij haar netjes aan mij voorstelt zou ik er minder problemen mee hebben, maar ik denk dat het toch wel even knaagt..De vriendinnen die hij nu heeft (dus al had voordat wij een relatie kregen) daar heb ik totaal geen problemen mee.

Ik vond het wel lastig moet ik eerlijk toegeven. Mijn man is gewisseld an baan, van een mannenbedrijf naar een gemengd bedrijf. Veel vrouwelijke collega's dus. Ook is hij gaan studeren, veel vrouwelijke medestudenten. Ook in zijn werkgroep, waar hij wekelijks mee afspreekt.
Inmiddels denk ik er niet echt meer over, maar in het begin vond ik het wel spannend. Hij ging nooit met vrouwen om, hij zag ze simpelweg heel weinig. Dus het was even omschakelen dat hij over andere vrouwen sprak

Daar zou ik echt geen problemen mee hebben.

Ik heb momenteel een beetje moeite met een oude vriendin die weer terug in het leven van mijn man is gekomen. Vroeger was dit zijn eerste liefde, en eigenlijk altijd het meisje die hij niet heeft kunnen krijgen. Ze hebben weer contact gekregen en ook best veel. HIj heeft een keer gelogen over een afspraak met haar en tja, ik sta er nu niet heel erg om te springen dat zij in zijn leven blijft. Maar ik heb er niet zoveel over te zeggen, het is zijn leven en zijn vriendschap.

Met nieuwe vrouwen zou ik ook even twijfelen. Maar dit ligt meer aan mijn eigen onzekerheid dan aan iets anders. Dat ligt niet aan hem. Hij kan goed met vrouwen omgaan, ze trekken ook best veel naar hem toe, dus niet verwonderlijk dat hij dan ook contacten heeft daarmee.

Ik zou het best moeilijk vinden eerlijk gezegd en zou zeker even kennis met haar willen maken...

Hij werkt in een vrouwenwereldje, dus hij komt er veel tegen. Maar als ik het vergelijk; ik zit tussen de mannen en toon ook totaal geen interesse in mijn collega's. Hoewel zijn collega's stukken knapper en jonger zijn dan de mijne geloof ik niet dat daar iets geks mee zal gebeuren.

Hij heeft wel een aantal vriendinnen, die heeft hij al van voordat hij mij kende. De meesten zijn inmiddels ook bezet en eigenlijk maken zij wel deel uit van mijn favoriete onderdeel van zijn vriendenkring.

Ik weet niet wat jullie onder vriendschap verstaan, maar ik vind collega's of studiegenoten niet gelijk vrienden. Met een vriend spreek je ook wel eens 1 op 1 af, naar mijn idee. Je kunt er alles aan kwijt, mee lachen en huilen als dat nodig is, je sleept elkaar door moeilijke periode heen etc. Als mijn vriend ineens een meisje zou ontmoeten met wie hij een dergelijke band opbouwt en ook samen wat gaat drinken en naar de film gaat, of allerlei andere dingen ondernemen etc. dan zou ik het daar echt moeilijk mee hebben en willen weten hoe het zit en haar willen ontmoeten...

Maar mijn vriend zou uit respect naar mij niet een dergelijke band opbouwen met een ander meisje.

Dat lijkt mij ook wel moeilijk Caro. Vooral omdat ze een tijd geen contact hadden en dat ze dat nu wel weer hebben. Plus dat hij een keer heeft gelogen over een afspraak tussen hun. ( volgens mij had je dat toch eens geplaatst op het forum? ) Is hij er nu wel eerlijk over tegen je?

Wat jij schrijft over vrienden Noa vind ik ook. Iemand waar je ook 1 op 1 mee afspreekt.

Opzich denk ik dat ik daar geen probleem mee zou hebben, of ze moeten een geschiedenis hebben gehad. Ben sowieso niet de jaloerse en werk zelf in een enorme mannenwereld. Het is niet zo dat het te vermijden is. Het kan immers ook gebeuren dat een vriend van hem opeens met een leuk meisje wat krijgt en dat hij dan die ook vaak ziet. Als ik zou bedenken waar mijn toekomstige vriend allemaal een ander meisje op zou kunnen doen, dan zou ik hem moeten gaan opsluiten in de kast onder de trap :o
Misschien ligt het omdat ik zelf veel mannen om me heen hebt en graag flirt, maar met hun wil ik ook niets.

In het geval van Caro zou ik wel moeite hebben. Ik zou toch die dame in kwestie willen ontmoeten en zien hoe ze naar 'mijn' vriend dan kijkt. Ik kan me immers enkel voorstellen dat zij meer zoekt dan vriendschap. Dus Caro, ik begrijp volledig dat je er niet zo blij mee bent.

Al heb ik laatst ook een oude liefde gezien, maar heb voor het bijkletsen gewoon zijn vriendin ook mee uitgenodigd. Dat was gelijk een teken van 'vriendschappelijk bedoelt dat bijkletsen'. Daardoor had zij er ook geen problemen mee.

Noa schreef:Ik weet niet wat jullie onder vriendschap verstaan, maar ik vind collega's of studiegenoten niet gelijk vrienden. Met een vriend spreek je ook wel eens 1 op 1 af, naar mijn idee. Je kunt er alles aan kwijt, mee lachen en huilen als dat nodig is, je sleept elkaar door moeilijke periode heen etc. Als mijn vriend ineens een meisje zou ontmoeten met wie hij een dergelijke band opbouwt en ook samen wat gaat drinken en naar de film gaat, of allerlei andere dingen ondernemen etc. dan zou ik het daar echt moeilijk mee hebben en willen weten hoe het zit en haar willen ontmoeten...

Maar mijn vriend zou uit respect naar mij niet een dergelijke band opbouwen met een ander meisje.

+1

Mijn vriend heeft een vrij grote vriendenclub met bijna net zoveel meiden als jongens. Prima hoor. Hij smst en belt ook wel met ze, maar iets ondernemen is voornamelijk met de kerels, of met de hele groep.
1 op 1 met een vriendin afspreken doet hij eigenlijk nooit, maar als hij dat zou willen, go ahead. Ik vind dat oké, maar dat is omdat ik al zijn vriendinnen ken.

Afspreken met een meisje wat ik niet ken of niet bij zijn vriendenclub hoort vind ik dan weer niet zo nodig.

Nee. Of althans, hij zegt er niks meer over. En ik ook niet. Ligt niet eraan dat ik niet nieuwsgierig ben hoor, maar ik wil ook geen signaal afgeven dat ik maar uit angst erboven op zit.

Ik weet dat ze best veel mailen, toevallig gezien op zijn telefoon, maar hij zegt er niks over. En dat vind ik al hélemaal moeilijk. Dus nee, ik weet niet wat ik ermee aanmoet. HIj heeft absoluut wel gezegd dat hij het contact wil opgeven een tijd geleden maar ik vind dat dat zíjn keuze moet zijn. En niet de mijne.

Ik ben dus eigenlijk als de dood dat er idd iets aan het gebeuren is wat ik niet tof vind. Daarbij spelen nog wat andere dingen die mijn zelfvertrouwen in dit geheel niet echt goed doen dus ja, mochten jullie het nog niet door hebben: we hebben een moeilijke periode :-).

Caro:

Ik ben dus een van die mensen die dat niet leuk zou vinden nee.

Maar dat komt denk ik omdat het de mannen en vrouwen bij mijn vriend sowieso heel erg gescheiden zijn. Ik ben zijn 1e serieuze relatie, hiervoor zat 'ie altijd in het weekend met 'de mannen'. Daar zaten geen vrouwen bij, dat was gamen, biertjes drinken, films kijken, enz. Als ik dan een keer mee kwam, wat eerst niet eens gebeurde zag je ze echt zo kijken, alsof ze zich bedreigd voelden. Haha dit klinkt heel sneu!

En in het begin als zijn vrienden bij ons kwamen, zeiden ze amper iets! Heel stil waren ze dan. Ze gaven me netjes een hand, en als ze dan weer gingen kreeg ik weer een handje. Echt, 1 jongen heeft na een half jaar pas iets tegen me gezegd! Me een vraag gesteld. Ik keek serieus achter mij, of 'ie het wel tegen mij had.

Ok ik ga helemaal offopic, maar nee ik zou dat niet leuk vinden, omdat mijn vriend nu al geen vrouwelijke vriendinnen heeft. Wel kennissen en collega's maar dat vind ik iets heel anders.

smooch schreef:

Noa schreef:Ik weet niet wat jullie onder vriendschap verstaan, maar ik vind collega's of studiegenoten niet gelijk vrienden. Met een vriend spreek je ook wel eens 1 op 1 af, naar mijn idee. Je kunt er alles aan kwijt, mee lachen en huilen als dat nodig is, je sleept elkaar door moeilijke periode heen etc. Als mijn vriend ineens een meisje zou ontmoeten met wie hij een dergelijke band opbouwt en ook samen wat gaat drinken en naar de film gaat, of allerlei andere dingen ondernemen etc. dan zou ik het daar echt moeilijk mee hebben en willen weten hoe het zit en haar willen ontmoeten...

Maar mijn vriend zou uit respect naar mij niet een dergelijke band opbouwen met een ander meisje.

+1

nog een +1

Caro schreef: *quote even weggehaald, voor het geval...*

Ik zou in jouw situatie dus echt wel even heel duidelijk tegen hem zijn... Ik zou zeggen: je gaat óf 100% voor mij, of het is uit en je gaat maar zelf uitzoeken wat je verder voor haar voelt. Maar niet alles tegelijkertijd... daar zou ik me niet voor lenen...

Caro schreef:

Meid, wat kut! Wat denk je dat hij zou doen als je wel vragen zou stellen? In twijfel zitten lijkt me vreselijk.

Onder 'vriendschap' versta ik al het één op één-afspreken. "Alles kunnen delen" valt bij mij onder 'goede vriendschap'.

Melis_je schreef:

Caro schreef:

Meid, wat kut! Wat denk je dat hij zou doen als je wel vragen zou stellen? In twijfel zitten lijkt me vreselijk.

Onder 'vriendschap' versta ik al het één op één-afspreken. "Alles kunnen delen" valt bij mij onder 'goede vriendschap'.

Over je laatste puntje: helemaal eens.

Noa: ik weet dat je in de kern echt wel gelijk hebt. Hij zweert erbij dat er verder niks is gebeurd en dat hij geen gevoelens voor haar heeft. Maar de laatste keer dat we het daarover hadden was al voor onze reis naar Australie.
Overigens was zijn verklaring dat hij erover loog, dat hij het moeilijk vond dat ik hem in dit soort dingen niet vertrouwde. Nou, heel gek vind ik dat niet nee. Hij kan gewoon écht niet met dit soort moeilijke situaties omgaan en ergens vermoed ik ook wel dat hij wel doorhad dat hij iets deed wat niet kon. Waarom zou je anders liegen?
En dat hij niet met dit soort situaties kan omgaan heb ik lak aan hoor: dat moet hij dan maar leren. En heel snel.

Ik weet dat er verder niks is gebeurd. Maar eigenlijk gaat het huidige contact me wel te ver en wil ik dat dat mens ophoepelt. Maar híj moet dit aanvoelen. Dat kan ik niet voor hem doen. Maar goed, staat natuurlijk buiten kijf dat zodra er wel iets gebeurd hij het gat van de timmerman heel goed weet te vinden.

We staan gewoon op een écht moeilijk punt. Waar onze relatie 9 jaar vrij eenvoudig is verlopen, is dat nu opeens niet zo. Zeg ik A: hoort hij B en andersom. Dodelijk vermoeiend. Naast dit is er gewoon nog echt veel aan de hand en loopt de rest van mijn leven nu ook niet echt zo soepel. Ik heb veel 'issues' gehad op mijn werk, mijn vader heeft kanker en is net afgelopen week begonnen aan zijn chemo en zo nog een paar dingen. En dat zeg ik niet om zielig te doen, maar er is zoveel meer aan de hand dat bovenstaande even niet de 1ste prioriteit heeft. Ik vind nog wel uit hoe het met dat mens zit (sorry, ben niet zo vriendelijk over haar ;-)), en hoe hij er nu precies instaat.

Nog een keer liegen, dan barst de bom en dan beschouw ik dat als net zo erg als vreemdgaan. Sorry, maar daar pas ik voor. Je kan eerlijk zijn, of je gaat de boom maar in.

En ik accepteer heus niks wat écht niet door de beugel kan. Maar ik heb natuurlijk wel in bepaalde dingen een aandeel, en dat probeer ik voor mezelf helder te krijgen. Maar het helpt wel dat anderen (jullie in dit geval) ook de vriendschap met haar gewoon te ver vinden gaan. Ik ben wel over meer dingen in de war, en dat komt heus wel goed, alleen nu nog even niet :-).

Ik geloof prima in man/vrouw-vriendschappen, maar zodra erover gelogen is, zou ik er niet meer blij mee zijn. Daarbij opgeteld dat het een oude verliefdheid is en dat er veel contact is, begrijp ik heel goed waarom je hiermee zit.

Ik heb daar totaal geen problemen mee:) Waarom zou hij niet gewoon bevriend mogen raken met een andere vrouw?

@ Caro: oh, wat naar allemaal... zo kl*te ook als alles op het zelfde moment op je dak valt... sterkte

Thanks Noa. Soms helpt het om het in ieder geval uit te typen :-).

En Melis_je, dat is inderdaad precies waarom ik ermee zit... Dank voor je begrip :-). Ik heb zelf niet zoveel vrouw-man vriendschappen, maar degene die ik heb vanuit vroeger zijn gewoon goed. Een is homo, dus daar heeft mijn man sowieso niet zoveel van te vrezen en die ander is al járen een goede vriend. Vroeger als puber is er al nooit iets gebeurd, laat staan nu :-). Maar ik ben er altijd eerlijk over, mijn man kent hem ook, en ook al hebben wij soms periodes geen contact, ik meld het wel altijd. "he joh, ik heb weer wat van W gehoord". En mijn man kan soms erg onhandig zijn met dit soort dingen, maar dit is echt wel het andere uiterste. Bovendien vat hij iedere vraag van mij op over haar alsof ik hem wantrouw. Wederom: dodelijk vermoeiend.
Tja, zo ben ik dan wel weer, ik heb haar wel gegoogled natuurlijk. Alleen zo weet ik hoe ze eruit ziet en wat ze doet.

Mijn vriend mag best een nieuwe vrouwelijke vriendin krijgen, maar dan wil ik ook wel even voorgestelt worden. En eventueel een hapje met z'n allen eten o.i.d zodat ik weet wat voor een type het is. En als ik me er niet fijn bij zou voelen dan zou mijn vriend die ''relatie'' afkappen.

Heb het al eens meegemaakt. Vriend stelde mij netjes voor aan een ''goede vriendin'' we gingen uit met z'n allen. Maar bij het voorstellen keek ze me al geen eens recht in de ogen en de rest van de avond heeft ze me ontweken.
Dus ik zei gelijk al dat, dat fout zat.

Later kwamen we haar nog eens tegen in de trein... gelijk uitgebreid zwaaien en hallo roepen naar mijn vriend en ik ''hing'' er maar naast ze zei tegen mij geen woord! Dus heb ook niks tegen haar gezegd en ben weggelopen (kon er gewoon niet tegen)
Mijn vriend kwam gelijk achter me aan en zij helaas ook haha ze ging tegenover ons zitten maar het was maar 1 halte dus we zijn er ook verder niet op ingegaan ofzo, maar vreemd was het wel.

In ieder geval zo'n goede vriendin was ze dus niet, want als het een gewone vriendin is dan heeft ze ook wel interesse in de rest van zijn leven en wil ze die ook wel leren kennen. Als ze alleen maar interesse heeft in hem dan merk ik dat gauw genoeg.

Haha alleen is mijn vriend echt zo dom daarin! Hij heeft het nog geen eens door wanneer er met hem geflirt wordt