Re: Hoelang duurt liefdesverdriet?

Gast di 7 jun 2011 - 22:50

Polly is gewoon Polly, Gloria, altijd al geweest.

Ik denk ook dat sommige liefdes(verdrieten) nooit helemaal zullen slijten. Maar als je het een plekje weet je geven in je hart waar het mag blijven, is dat prima. Dan is het niet erg dat diegene nog 'in je hart' is, omdat je toch een bijzondere tijd hebt gedeeld. Maar zoiets kan wel heel veel tijd kosten om dat een plaatsje te geven.

En sterkte allebei, Francaise en Polly.

Tania di 7 jun 2011 - 22:52

Marin schreef:
Ik denk ook dat sommige liefdes(verdrieten) nooit helemaal zullen slijten. Maar als je het een plekje weet je geven in je hart waar het mag blijven, is dat prima. Dan is het niet erg dat diegene nog 'in je hart' is, omdat je toch een bijzondere tijd hebt gedeeld. Maar zoiets kan wel heel veel tijd kosten om dat een plaatsje te geven.

+1

Gast di 7 jun 2011 - 22:55

Marin schreef:Polly is gewoon Polly, Gloria, altijd al geweest.

Oh... nou, dan 'ken' ik haar niet denk ik. Sterkte Polly, ik hoop dat je er sterk uitkomt.

Marin schreef:Ik denk ook dat sommige liefdes(verdrieten) nooit helemaal zullen slijten. Maar als je het een plekje weet je geven in je hart waar het mag blijven, is dat prima. Dan is het niet erg dat diegene nog 'in je hart' is, omdat je toch een bijzondere tijd hebt gedeeld.

Denk jij, en anderen ook natuurlijk, dat je dan wel een nieuwe relatie aan kunt gaan? Ik denk soms weleens, ik moet eerst helemaal over hem heen zijn voordat ik een nieuwe relatie kan beginnen. Maar ik denk dat hij gewoon altijd in mijn hart blijft. Toch wil ik ook graag weer een nieuwe liefde.

mzcharlotte wo 8 jun 2011 - 5:21

Gloria schreef:Maar ik denk dat hij gewoon altijd in mijn hart blijft. Toch wil ik ook graag weer een nieuwe liefde.

Ik denk dat wanneer je dát hebt gerealiseerd en geaccepteerd, dat je ook weer open staat voor een nieuwe liefde. Herstel: kán staan.

Zora wo 8 jun 2011 - 8:11

Ohhhw wat kut Polly!! Je wil (nog) niet vertellen hoe wat waar wanneer etc? Pffff shitzooi Sad

Gast wo 8 jun 2011 - 8:46

zegmaar_ schreef:Ik denk dat wanneer je dát hebt gerealiseerd en geaccepteerd, dat je ook weer open staat voor een nieuwe liefde. Herstel: kán staan.

Hé, ik zie nu pas deze reactie. Waardevol, dankjewel!

Polly wo 8 jun 2011 - 11:12

Gloria schreef:Wíe is Polly? *frustratie*

Anyway, al mijn vriendinnen vertelden me dat ik er net zolang voor moest nemen als nodig was. Dus ik heb het allemaal over me heen laten komen en ben daar ook open en eerlijk over geweest. En ik ben nu, anderhalf jaar verder, wel over hem heen. In de zin van dat ik een dag kan doorkomen zonder aan hem te denken en in huilen uit te barsten. Maar ik denk toch dat dit een geval is van levenslang liefdesverdriet. Mijn hart stond er namelijk niet achter, het was vooral mijn verstand en de omstandigheden die de relatie beëindigden. En dat gevoel zit er dus nog. Ik mis de liefde die we hadden en zodra ik me herinner hoe dat voelde, word ik emotioneel. Onlangs kreeg ik ineens weer een mail van 'm en dat doet me heel veel. Hij zei dat ik "always have a little room in my heart, well more like a concert hall really". Ja, dan zit ik te janken. Wat daaruit blijkt dat hij mij zó goed kent. En hoe vaak gebeurt dat nou? Anyway, dat laat ik ook allemaal maar gebeuren. Ik hoop dat ik ooit weer iemand ontmoet waarmee ik datzelfde gevoel heb. Maar ik denk dat ik daar voorlopig nog niet klaar voor ben.

Wat wil ik hiermee zeggen? Dat mijn ervaring is dat het goed is om je gevoel te accepteren, of het nu wel of niet in je straatje past. En dat je moet vechten om gelukkig te zijn in het heden. En dat je hoop moet houden op een betere toekomst.

Ik ben inderdaad gewoon Polly, maar ik ben wel benieuwd wie jij was. Maar jij hebt dus een lange afstandsrelatie gehad als ik dat goed begrijp? Is het daarom stukgelopen?
Als ik jouw stukje zo lees dan geloof ik dat ik nog een lange weg te gaan heb. Ook als ik het vergelijk met liefdesverdriet dat ik eerder heb gehad, dat duurde al jaren, en over relaties die lang niet zoveel voor me betekenden als deze.
Ik hoop dat je snel een nieuwe liefde tegenkomt smile

Polly wo 8 jun 2011 - 11:13

Zora schreef:Ohhhw wat kut Polly!! Je wil (nog) niet vertellen hoe wat waar wanneer etc? Pffff shitzooi

Ik stuur je een PM!

Gast wo 8 jun 2011 - 11:17

Lieve Polly,

Lees nu pas je reactie. Vind het echt zo rot voor je, want liefdesverdriet voelt zo allesverterend. Met mij is het in die zin niet te vergelijken hoor, jij hebt terecht liefdesverdriet en ik was niet verliefd, maar baal gewoon van hoe hij met me om is gegaan en daardoor wederom mijn vertrouwen in mannen is beschadigd. Zullen we anders even via PM/FB verder kletsen? Hoef je niet hier je ziel en zaligheid bloot te leggen.;-) Dikke knuffel hug

Toet wo 8 jun 2011 - 11:20

Bij mij duurt het nu al anderhalf jaar. Met ups en downs, dat wel.

Gast do 9 jun 2011 - 21:50

Volgens mij heb ik nooit echt liefdesverdriet gehad als ik dit zo lees hier. Na mijn laatste relatie heb ik het helemaal niet gehad. Er zijn wel mannen in mijn leven geweest die ik nog een tijdje heb gemist of nog altijd mis maar dat gevoel kan ik prima relativeren volgens mij. Misschien heb ik een koud hart laughcry

.

Sterkte met jullie liefdesverdriet. Polly, ik wist dit ook niet van jou Sad

Knuffel!

Gast do 9 jun 2011 - 21:54

Het verschilt, bij mij ging wel op dat hoe langer de relatie had geduurd, hoe langer het verdriet. Ik heb voor mijn huidige vriend 3 relaties gehad.

Relatie van 1,5 jaar met daaraan voorafgaand al 1 jaar om elkaar heen draaien inclusief zoenen en afspreken: ben ik zeker een jaar ziek van geweest, misschien zelfs wel wat langer.

Relatie ( als je het al zo kan noemen ) van 3 weken ongeveer: was ik met een week of twee wel overheen. Stelde achteraf niks voor.

Relatie van 4 maanden: ongeveer een maand of twee verdriet.

Gast do 9 jun 2011 - 22:00

Ik heb ook nog nooit zó erg liefdesverdriet gehad... Terwijl ik wel hele heftige en vrij lange relaties achter de rug heb. Ik was er dan een paar maanden echt hélemaal stuk van, maar dan ging ik gewoon weer lekker mijn eigen dingen doen en veel met vrienden afspreken en lekker reizen en me op mijn studie richten en had ik wat scharrels waarmee ik lekker aanklote en dan ging het allemaal wel weer.

Ik denk dat het ook heel persoonlijk is dus...

Gast do 9 jun 2011 - 22:09

Dat denk ik ook Noa, de een kan zoiets makkelijker verwerken dan de ander, en het ligt er daarnaast ook aan hoe en waarom de relatie over is gegaan.

Als je allebei nog van elkaar houdt, en je weet dat, maar je weet ook dat het nooit meer goedkomt, dan kan dat echt vreselijk zijn.
Was je er eigenlijk al klaar mee of is er iets voorgevallen, dan ligt dat waarschijnlijk heel anders.

Polly do 9 jun 2011 - 22:34

Dankjewel Zusje smile

Noa, zo was het bij mij ook in het verleden. Ik heb wel eerder liefdesverdriet gehad, maar zo hevig als dit ken ik het niet. En dat heeft 100% met de situatie te maken.

Ik ben trouwens gewoon bezig met studie, muziek maken, werken, nieuwe mensen ontmoeten, reizen, met vrienden afspreken. Maar het gevoel verandert er niet door, tot dusver.

ButterflyEffect do 9 jun 2011 - 22:36

Misschien hangt het er ook vanaf hoe iemand het verwerkt, Noa zegt wel dat ze die maanden er hélemaal kapot van is. Ik denk ook dat ik meer zo ben. Mijn functioneren lijdt er echt onder en later kan ik mezelf dan afleiden met cursussen, vrienden, scharrels. Maar sommige mensen blijven wel altijd ergens steken hoor, daar zou ik nooit 100% los van kunnen kunnen. Ik denk er dan alleen (liever) niet meer aan.

ButterflyEffect do 9 jun 2011 - 22:39

Polly schreef:Dankjewel Zusje

Noa, zo was het bij mij ook in het verleden. Ik heb wel eerder liefdesverdriet gehad, maar zo hevig als dit ken ik het niet. En dat heeft 100% met de situatie te maken.

Ik ben trouwens gewoon bezig met studie, muziek maken, werken, nieuwe mensen ontmoeten, reizen, met vrienden afspreken. Maar het gevoel verandert er niet door, tot dusver.

Klote voor je Polly hug

Je hebt ook gelijk met dat het vaak aan de situatie ligt. Stel jij wilde het al een tijdje eindigen en hebt ernaar toe geleefd is anders dan dat je bv de klap in één keer krijgt, hij nooit meer wat laat horen en je het niet kunt afsluiten.. Ik weet natuurlijk niet wat je situatie is, maar dat het er aan ligt kan ik goed begrijpen

Tabbert vr 10 jun 2011 - 0:23

Zelf heb ik ook zeer heftig liefdesverdriet gehad. Heb zelf ziek op bed gelegen en de wereld was voor mij echt vergaan. Heb dat tot nu toe kunnen oplossen met mezelf storten in werk (vinden).

Heb mezelf ook echt voorgenomen om me nooit meer zo in een relatie te laten verliezen, want ik kan zulk liefdesverdriet niet nog een keer aan.

Veel sterkte, dames!! hug

Gast vr 10 jun 2011 - 1:04

Tabbert schreef:

Heb mezelf ook echt voorgenomen om me nooit meer zo in een relatie te laten verliezen, want ik kan zulk liefdesverdriet niet nog een keer aan.

+1.

Gast vr 10 jun 2011 - 1:08

ButterflyEffect schreef:
Polly schreef:Dankjewel Zusje

Noa, zo was het bij mij ook in het verleden. Ik heb wel eerder liefdesverdriet gehad, maar zo hevig als dit ken ik het niet. En dat heeft 100% met de situatie te maken.

Ik ben trouwens gewoon bezig met studie, muziek maken, werken, nieuwe mensen ontmoeten, reizen, met vrienden afspreken. Maar het gevoel verandert er niet door, tot dusver.
Klote voor je Polly
Je hebt ook gelijk met dat het vaak aan de situatie ligt. Stel jij wilde het al een tijdje eindigen en hebt ernaar toe geleefd is anders dan dat je bv de klap in één keer krijgt, hij nooit meer wat laat horen en je het niet kunt afsluiten.. Ik weet natuurlijk niet wat je situatie is, maar dat het er aan ligt kan ik goed begrijpen

Ik denk dat het ook wel aan de manier van de breaking up ligt, maar ook toen ik keihard gedumpt was ben ik er geen jaren mee bezig geweest. Wel dus een paar maanden dat ik echt van de wereld was en alleen maar moest janken de hele tijd... maar na die paar maanden heb ik mezelf opgeraapt, ben ik veel gaan sporten/reizen/studeren en leuke dingen doen met vrienden. Toen ging het wel weer. Het ligt er ook aan hoe je in elkaar zit, denk ik... en of je een groot sociaal netwerk hebt en hoe goed je je met jezelf kan vermaken zóu er ook iets mee te maken kunnen hebben (mij heeft dat wel erg geholpen in elk geval!)

Het hoéft dus niet persé zolang te duren.

Gast vr 10 jun 2011 - 1:18

@ Noa: dat janken heb ik ook maar een paar maanden gedaan hoor. En ik pakte mezelf al vrij snel weer op, ben echt vooruitgegaan met studie en werk etc. Maar als je in mijn hart kijkt, is dat plekje nog steeds pijnlijk en beurs. Wel minder dan vroeger en elke keer een stukje minder, maar het zit er toch. Als ik nu ook naar een programma als Memories kijk, kan ik die mensen veel beter aanvoelen. Dat gevoel blijft er altijd zitten wanneer een relatie uit is gegaan, terwijl je hárt dat eigenlijk niet wilde. Het maakt ook verschil of je gaat scharrelen. Dat heb ik nu bewust niet gedaan en ben ik ook niet van plan. Maar zoenen/seks met een ander zorgt denk ik ook dat je losser komt van je ex.

ButterflyEffect vr 10 jun 2011 - 3:37

Noa schreef:
Ik denk dat het ook wel aan de manier van de breaking up ligt, maar ook toen ik keihard gedumpt was ben ik er geen jaren mee bezig geweest. Wel dus een paar maanden dat ik echt van de wereld was en alleen maar moest janken de hele tijd... maar na die paar maanden heb ik mezelf opgeraapt, ben ik veel gaan sporten/reizen/studeren en leuke dingen doen met vrienden. Toen ging het wel weer. Het ligt er ook aan hoe je in elkaar zit, denk ik... en of je een groot sociaal netwerk hebt en hoe goed je je met jezelf kan vermaken zóu er ook iets mee te maken kunnen hebben (mij heeft dat wel erg geholpen in elk geval!)

Het hoéft dus niet persé zolang te duren.

True én ik denk dat het ook ligt aan het afsluiten zelf. Of je vrede hebt met hoe het is uitgegaan, waarom/ dat je er begrip voor hebt.

Dus eigenlijk een mengelmoes van 3 dingen naar mijn mening:
- wie dumpt wie, zag je het aankomen, leefde je er naar toe
- hoe verwerk je zelf dingen, hoe is je leven ingericht
- kan je het afsluiten, heb je het geaccepteerd hoe het is gegaan

o én misschien of je nog met diegene geconfronteerd wordt in je verwerkingsproces is ook belangrijk ( zo stom als een status update op facebook Rolling Eyes

)

nijntje4 vr 10 jun 2011 - 8:57

Het is sowieso lastig wanneer zoiets klaar is. Ik kan me ook niet voorstellen als je een relatie van 30 jaar achter de rug hebt dat je dan vervolgens 15 jaar liefdesverdriet moet hebben zeg maar...

Ik had een relatie van 3,5 jaar, dat is nu een paar maanden over. Ik heb goede en slechtere momenten. Het dagelijks leven gaat nu wel weer, maar soms is het verdriet er weer. Maar dat komt idd ook door dingen eromheen, want het is voor mij nu sowieso een zoektocht naar wat ik wil qua werk/wonen/liefde/vrienden enz...

Ik hoop niet dat ik ruim een jaar liefdesverdriet ga hebben zeg maar...

Gesponsorde inhoud