Band met schoonouders

Tea-leaf, wat rot zeg dat jouw schoonouders zo doen en dat het voelt alsof je niet goed genoeg bent. Wat vindt jouw vriend daarvan?

Jolie, ik denk dat ik weet wie jij bent en dan vind ik het fijn om te lezen dat je hier bent

Ik heb een zeer goede band met mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder is een schat van een mens. Ik weet zelf niet wat een moeder voor me is, maar ik ben altijd erg jaloers hoe zij met haar eigen zonen om gaat. Ik heb dit zelf nooit zo meegemaakt. Mijn schoonvader is altijd aan het klussen wanneer ik langs kom, maar legt dan het werk aan de kant en heb dan hele gesprekken met hem.

Mijn schoonvader ( ze zijn gescheiden ) is een aardige man, ik vind het niet erg om er heen te gaan maar ik kan er niet mezelf zijn. Al komt dat niet door mijn schoonvader zelf.

Mijn schoonmoeder is een schat, ze is in het begin heel gereserveerd maar als ze je eenmaal in der armen heeft genomen is ze echt een lieverd. Helaas is ze nu niet meer wie ze was vanwege een ernstige ziekte.

Minella schreef:Tea-leaf, wat rot zeg dat jouw schoonouders zo doen en dat het voelt alsof je niet goed genoeg bent. Wat vindt jouw vriend daarvan?

Die denkt dat ik hen gewoon niet mag, en dat ik beren op de weg zie. Beetje jammer.

Mijn schoonvader leeft niet meer en mijn schoonmoeder spreek ik niet. Mijn vriend heeft wel contact met haar, maar weinig en eigenlijk bijna alleen telefonisch. Van een band kun je dus niet spreken.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet heel veel heb met mijn schoonmoeder (schoonvader is helaas overleden). Het is een hartstikke aardige en lieve vrouw hoor, maar we zitten qua opvattingen en gedachten gewoon op een heel ander niveau, we hebben totaal niks gemeen. Mijn vriend is heel anders opgevoed dan ik, in mijn ogen 'raar' en waren bepaalde dingen overdreven en niet nodig. Ik ben bijvoorbeeld erg 'nuchter' opgevoed, hij juist totaal niet.. elk klein dingetje was iets om je zorgen over te maken. Daarnaast was in hun gezin heel veel liefde, bij ons ook uiteraard, maar bij hen werd het vreselijk duidelijk gemaakt. Ik hou daar niet zo van, ik weet dat mijn ouders van mij houden en ik hoef dat niet 10x per dag te horen en allerlei liefkoosnaampjes (als ' hallo liefde') te horen, zeker niet als je 24 bent. Bij hen was dat wel zo, elke dag! Mijn vriend ziet totaal geen problemen en vindt zijn moeder geweldig.. alleen maar fijn voor hem dus dat laat ik zo! Ik hou mijn meningen en opmerkingen voor me bij hem.

Ik probeer het gezellig te houden, al is dit soms wel moeilijk voor mij. Nu onze dochter geboren is zie ik steeds meer irritaties. Ik weet dat dit gewoon 'mijn probleem' is en laat mijn vriend hier niet teveel van merken. Zijn moeder is ook oma van N. en ik laat haar daar uiteraard ook van genieten! Misschien een gemene gedachte, maar ik vind het eerlijk gezegd niet erg dat ze niet vlakbij woont.. ze woont 2 uur bij ons vandaan.

Ik denk dat veel meiden hun eigen ouders toch fijner, leuker, liever, normaler en gezelliger vinden.. dat heeft denk ik gewoon met de verschillen qua opvoeding te maken. Erg gek vindt ik het dus niet dat iemand niet goed overweg kan met zijn/haar schoonmoeder. Gelukkig kan mijn vriend het heel erg goed met mijn familie & stieffamilie vinden.. erg fijn!

Ik heb een hele goede band met mijn schoonmoeder, eigenlijk een betere band dan met mijn eigen moeder. We spreken elkaar heel vaak en eten ook vaak samen als mijn vriend moet werken. Ik denk dat zij wel de persoon is die na mijn vriend het dichtste bij mij staat. Mijn schoonvader spreek ik bijna nooit, alleen op verjaardagen (schoonouders zijn gescheiden).

Ik heb een goede band met mijn schoonouders. Ik vind het hartstikke lieve en leuke mensen en vind het altijd leuk als ik ze weer zie. Ik ga volgende week weer voor een weekje naar mijn vriend en kijk er ook echt naar uit om hun ook weer te zien

Voor de mensen die niet met hun schoonouders (schoonmoeder) overweg kunnen. Hebben jullie er wel eens met ze over gepraat?

Ik zeur regelmatig tegen mijn vriend dat we weer eens naar zijn moeder moeten gaan, ik vind haar erg lief. Zijn vader heb ik nog niet ontmoet en zijn broers heb ik minimaal gezien dus daar heb ik niet zoveel mee maar zijn broers zijn wel aardig.

Ik heb het heel erg getroffen met mijn schoonouders. Zijn super lief. Vooral met mijn schoonmoeder kan ik heel erg lachen, 1 blik zegt al genoeg, heerlijk.

_Tanja_ schreef:Voor de mensen die niet met hun schoonouders (schoonmoeder) overweg kunnen. Hebben jullie er wel eens met ze over gepraat?

Ik heb er toen wel met ze over gepraat, en geprobeerd ook mijn visie en standpunten uit te leggen, maar of het nu echt goed aan is gekomen? Ze leven gewoon volgens een bepaald patroon, en zodra er iemand bij komt die daar van afwijkt, dan kan dat niet (is ook bij de vriendin van het broertje van mn vriend gebeurd). Ze doen in ieder geval wel iets normaler, krijg in ieder geval weer drinken als ik daar ben En ook al hebben ze problemen met me, m'n vriend zegt ook, ik heb voor jou gekozen, en zij hebben dat te accepteren.

Ja ik heb lieve schoonouders! Vooral mijn schoonmoeder Mijn schoonvader is ook heel aardig maar ik krijg nooit zo goed hoogte van hem.

Ik heb een goede band met mijn schoonouders. Ik zie ze meerder keren per week en mijn schoonmoeder belt elke dag wel even op. Mijn schoonmoeder helpt ons met alles en staat echt altijd voor ons klaar. We gaan veel met heel mijn schoonfamilie regelmatig na andere familie in Frankrijk/Duitsland of Turkije voor feestje ofzo maar dus dat is altijd gezellig.

Mijn schoonmoeder is heel aardig, ik vind het ook altijd gezellig om naar haar toe te gaan. Het lijkt me echt heel vervelend als je er zo tegen op ziet om naar je schoonouders te "moeten".
Mijn schoonvader is een paar jaar geleden overleden. Ik heb hem niet zo heel lang gekend (een jaar ongeveer) maar dat was ook een hele aardige man.

_Tanja_ schreef:Voor de mensen die niet met hun schoonouders (schoonmoeder) overweg kunnen. Hebben jullie er wel eens met ze over gepraat?

Voor mij is dat geen optie, ik ken ze nu behoorlijk lang en ik weet gewoon dat dat met geen mogelijkheid bespreekbaar is. Het ligt ook niet aan mij, en eigenlijk ook niet echt aan hen. We zijn gewoon compleet anders. Nuchter versus gevoelig, dominant versus moeite met leiderschap.
Al moet ik zeggen dat vriendinnen en meerdere mensen waaronder mijn moeder hetzelfde over ze denken, die zien ook het grote verschil en snappen mij helemaal.

Ik doe trouwens wel normaal tegen ze, en probeer ook gezellig mee te doen als ik daar ben met feestjes e.d. Ook geef ik soms wel een weerwoord als ik ergens totaal anders over denk, dat durf ik nu sinds jaren eindelijk wel eens. En soms vind ik het ook wel gezellig om daar te zijn, echt.

Ik ben heel erg blij met mijn schoonouders. Het is niet dat we de deur bij ze platlopen, maar we gaan er toch zeker twee keer per maand langs en dat is altijd gezellig. Ook gaan we elk jaar een weekje met ze op vakantie, ook altijd leuk. Ze kunnen het ook goed vinden met mijn ouders, dat vind ik ook wel leuk om te zien
Ook met de zus van mijn vriend kan ik het goed vinden, met haar en haar vriend zijn we ook al een paar keer voor langere tijd op reis geweest. Altijd supergezellig!

_Tanja_ schreef:Voor de mensen die niet met hun schoonouders (schoonmoeder) overweg kunnen. Hebben jullie er wel eens met ze over gepraat?

Nee, daar is geen gelegenheid voor, want die band is non-existing. Ergens had ik gehoopt dat ik met het treffen van mijn grote liefde, ook een warm gezin zou treffen waar ik me ook een beetje thuis zou gaan voelen. Dat mag echter niet zo wezen, dus hoop ik dat we later zelf een warm gezin kunnen/mogen vormen.

Ik heb een hele leuke band met mijn schoonouders. Mijn vriend en ik gaan regelmatig bij ze op bezoek, ik ga er ook wel eens alleen naartoe, gewoon om wat op te halen ofzo en dan blijven we ook altijd lang kletsen.

Het is niet altijd even leuk geweest hoor. In het begin van onze relatie ging het héél erg goed, daarna is het een tijdje slecht gegaan. Dat was de periode waarin (vooral) zijn moeder het gevoel had dat ik haar zoon van haar "afnam", omdat ze besefte dat het écht wel serieus was tussen ons. Maar sinds ruim een jaar gaat het weer heel erg goed tussen ons en sinds mijn vriend en ik zijn gaan samenwonen is onze band nog beter geworden.

Het zijn echt schatten van mensen, ze staan altijd voor mij/ons klaar. Ook al heb ik een hele tijd weinig tot geen contact met hen heb gehad, toch ben ik nu méér dan ooit blij dat het allemaal weer geweldig gaat tussen ons.

Ik kan het goed vinden met mijn schoonouders.
Wel ga ik liever naar mijn eigen ouders, dan naar hen. Het verschil zit hem in de soort gezelligheid. Bij mij thuis is het vaak een spelletje of lekker gek doen. We gaan gerust opeens een stukje van een liedje zingen, omdat die ter sprake komt. Of mijn broers doen een stuk cabaret na. We hebben altijd wel iets om over te kletsen.
Bij mijn schoonouders doen we nooit een spelletjes, we kijken vaker tv. Terwijl ik zo van spelletjes hou. Ook blijft het gesprek minder goed op gang, daar heb ik het gevoel dat de gezelligheid meer gemaakt is. En dat ik minder mezelf ben, meer hoe ik wil dat mijn schoonouders me zien. (Niet heel extreem, maar toch meer opletten op mijn woorden en gespreksonderwerpen.)
Bij beiden heb ik een gezellige en leuke avond, alleen bij mij thuis voelt het meer als thuis

mijn schoonouders...pffieeuww

opzich aardige mensen, maar totaal ander niveau.

toen mijn vriend en ik samen waren, en gingen vrij snel samenwonen omdat dit zo uitkwam (ik trok bij hem in) en als het klikt waarom niet. zijn ouders en vooral zijn vader vondt dat maar niets (mijn schoonouder zijn christelijk) dat hokken!! schande! mijn vriend heeft ook vele gesprekken met zijn vader moeten aanhoren dat ik alleen maar uit was op zijn (huur)huisje en geld (hij verdiende net iets meer als ik).

hij keurt veel af, dat we nog niet getrouwd zijn (we zijn inmiddels al 3 jaar verder). en dat we aan kinderen beginnen, aghh hou op! (terwijl hij zijn buurmeisje op haar 17e heeft zwanger gemaakt, mijn schoonmoeder dus)

mijn schoonmoeder is wel aardig opzich, maar roddelen kan ze best! maar dat blijkt hier vrij normaal te zijn...die heeft een dikke reet, en die heeft dat en die heeft zus, heel oppervlakkig allemaal, en ik bedank daar voor.

mijn schoonzusje (22 jaar) en haar man is een verwend nest. daar hebben we ook geen contact meer meer, en inmiddels al bijna een half jaar niets meer van vernomen, heerlijk rustig en een stuk minder stress. er zijn wat dingen voor gevallen, het komt er op neer dat ze haad broer (mijn vriend) verschrikkelijk heeft genaaid, en haar man iets heeft geflikt aan ons huis, dat ik van niemand waardeer.

mijn schoonzus is dus 2 jaar ouder, maar denkt zelf de wijsheid van 20 jaar ouder te hebben. ze kan heel belerend en bazig overkomen. hebben we ook weinig contact mee omdat zij heel veel met haar zusje omgaat. ze maakt belooftes die ze noooit waar maakt, dus zijn wij ook klaar mee.

wij houden het wel rustig, vanwege mijn schoonouders. we hebben liever geen contact dan dat we elkaar de haren in vliegen.

het is wel lastig, want we zijn bezig met een kindje krijgen, en we willen wel trouwen en wie nodigen we allemaal uit. want ene kant wil ik ze niet op mijn trouwerij (schoonzus en schoonzusje met aanhang) hebben, maar ik weet dat mijn schoonouders dat niet echt leuk vinden. dus nog maar even niet trouwen...

Nu heb ik geen relatie, maar ik heb altijd gezegd dat ik vanaf nu eerst mijn schoonouders uitkies en dan wel zal kijken of hun zoon iets voor mij is. Inmiddels heb ik mijn schoonvader gevonden, een collega, maar zijn zoon, ook een collega, is nu niet echt dat ik zeg dat ik daar mee wil trouwen en oud mee wil worden.

Nee, even serieus. Degene die ik echt kon aanmerken als schoonouders waren verschrikkelijk. Ze vonden mij aardig, maar ik hen niet. De moeder werkte niet en stal het geld van haar zonen welke 40u per week werkten. Toen ik achter dit gelieg en bedrieg kwam, want ik kon alles volgen via afschriften en had haar tactieken snel door, was ze boos, omdat ik haar extra bron van inkomsten had weggezet. Vervolgens bedankte ze me, in privé zonder mijn vriend, voor het feit dat ik haar leugenachtige gedrag doorhad en dat ze voor het eerst sinds jaren was betrapt, dat ze haar leven zou beteren etc etc etc, en vervolgens probeerde ze mij en mijn vriend uit elkaar te trekken.

We hebben een stille oorlog beleefd. Mijn vriend snapte er helemaal niets van. Achteraf zie ik ook in dat hij niet had kunnen weten wat er speelde, omdat niemand, incl. mezelf, hem inlichtte. Toen we samenwoonde heb ik haar eerst in huis genomen, tot ze in haar hoofd ons geld uitgaf en toen heb ik haar buiten de deur gezet. Ik heb mijn vriend toen uitgelegd dat hij vrij staat om naar zijn ouders te gaan, want het zijn toch zijn ouders, maar dat ik niet meer meewil en dat ze ook in ons huis niet meer welkom zijn.

Ow, ik kan een boek volschrijven over mijn ex-schoonouders. Het doet me nog steeds pijn als ik me bedenk wat de periode met mijn toenmalige vriend en zijn ouders voor mij heeft gedaan. En woedend word ik ook nog steeds als ik me alles weer herinner van wat er toen misging... Grrrrrr! Zo, dat is er weer uit...

Nee, eerst maar schoonouders kiezen en dan kijken of hun zoon mij bevalt. Lijkt mij een veel betere oplossing.

Ik heb geen hekel aan mijn schoonouders, zijn lieve mensen en ga er ook niet met tegenzin heen, maar het is ook niet zo dat ik een geweldige band heb met mijn schoonouders. Mijn vriend heeft niet een hele hechte band met zijn ouders en is vanwege de situatie een aantal jaar geleden op zijn 18e op kamers gaan wonen. Hij heeft niet zo een band met zijn ouders als ik heb met mijn ouders. Daarin tegen zijn het schatten van mensen en komen ze helpen wanneer dat nodig is. Mijn schoonmoeder heeft er alleen een handje van om heel veel en lang onzin te kletsen

Het heeft moeten groeien maar de band is nu wel oké

Schoonmoeder zie ik regelmatig en dat is heel gezellig altijd ,gewoon gezellig winkelen of boodschappen doen. Mijn schoonvader zie ik niet heel veel, en is nogal een rustige man dus daar heb ik nog niet zo'n hele goede band mee.
Ik vind het wel altijd gezellig om even bij hun langs te gaan