Re: Wat verwachten mensen niet van jou?

Antibes ma 9 mei 2011 - 8:24

Jen_ schreef:
Storm schreef:
Jen_ schreef:
MADDIE schreef:De ouders van de kinderen op mijn werk verwachten niet dat ik zelf nog geen kinderen heb. Ik hoor dan ook standaard dat het vanzelf komt. Maar je hoort ze haast denken, hmmm.... ze is wel laat... hihi!!

Ik heb je zin 4x gelezen, maar ik snap hem niet
Echt niet? Wat snap je er niet aan?

Nou dat de mensen op haar werk niet verwachten dat ze nog geen kinderen heeft (heeft ze dus niet?) En vervolgens naar haar kijken en denken 'ze is wel laat?' Hoe oud/jong ben je dan? En dan daar om lachen? Ik snap het niet, maar wellicht ben ik vandaag gewoon simpel.

Waarschijnlijk is ze heel goed met kinderen en denken de ouders dat ze zelf ook kinderen heeft/waar ze blijven, maar wil ze zelf eigenlijk niet? Zo lees ik het althans...

Gast ma 9 mei 2011 - 8:26

Ik krijg er ook de kriebels van hoor Jen,

ten eerste: niet iedereen wil kinderen, ten tweede: wie bepaalt wanneer je hiervoor te oud bent? ten derde: het lijkt me geen situatie om in lachen uit te barsten.

Shisha ma 9 mei 2011 - 8:29

De meeste mensen zijn vooral verbaasd wanneer ik vertel dat ik als sport aan paaldansen doe. Ik ben van mijzelf rustig, een tikkeltje verlegen en hou mij wat meer op de achtergrond dus dat zoeken ze echt niet achter mij.
Maar de meeste mensen vinden het wel heel leuk en interessant.

NoorA ma 9 mei 2011 - 8:43

Noa schreef:Maar een paar mensen in mijn omgeving kennen me echt... de meesten weten niet dat ik veel zware dingen heb meegemaakt en regelmatig ernstig depressieve periodes doormaak. De mensen in mijn omgeving willen daar niet aan, ook niet als ik wel eens iets laat doorschemeren, ze zien me liever als het altijd vrolijke en jonge meisje dat door het leven heen fladdert. Ze denken dat mij alles makkelijk afgaat... Opzich wel fijn dat ze zo over mij denken, maar soms staat het zo ver af van wat er werkelijk in mij omgaat...

Wauw Noa

Ik heb toevallig van het weekend hierover zo'n goed gesprek gehad met twee vrienden van mij. Ik zou dit geschreven kunnen hebben. Met name dat door laten schemeren waar dan vervolgens overheen gebanjerd wordt omdat ze het blijkbaar niet wíllen weten/zien.

Gast ma 9 mei 2011 - 8:52

NoorA schreef:
Noa schreef:Maar een paar mensen in mijn omgeving kennen me echt... de meesten weten niet dat ik veel zware dingen heb meegemaakt en regelmatig ernstig depressieve periodes doormaak. De mensen in mijn omgeving willen daar niet aan, ook niet als ik wel eens iets laat doorschemeren, ze zien me liever als het altijd vrolijke en jonge meisje dat door het leven heen fladdert. Ze denken dat mij alles makkelijk afgaat... Opzich wel fijn dat ze zo over mij denken, maar soms staat het zo ver af van wat er werkelijk in mij omgaat...

Wauw Noa
Ik heb toevallig van het weekend hierover zo'n goed gesprek gehad met twee vrienden van mij. Ik zou dit geschreven kunnen hebben. Met name dat door laten schemeren waar dan vervolgens overheen gebanjerd wordt omdat ze het blijkbaar niet wíllen weten/zien.

Mja... vervelend is dat he... Het is alsof mensen het moeilijk vinden hun beeld van je bij te stellen, ik geloof niet dat ze het met opzet doen. Het doet ze misschien pijn om te zien dat je niet altijd zo gelukkig bent als zij verwachten. Tegelijk geeft dit weer een grote druk om inderdaad zo te zijn als de mensen van je verwachten, wat weer meer spanning oplevert...

Gast ma 9 mei 2011 - 8:55

- Dat ik 25 ben. Ik word vaak rond de 20 geschat.

- Dat ik leerkracht ben, al vier jaar klaar ben met de HBO studie en al drie jaar fulltime voor de klas sta en nu een groep 8 heb. (zie bovenstaande reden)

- Dat ik heel veel snoep eet, liters Cola drink en bijvoorbeeld zéér uitgebreid lunch. Ik ben niet bepaald een zwaargewicht en mensen denken dus dat ik niks eet.

- Dat mijn broer en ik familie zijn. We lijken niet echt op elkaar. Mijn zus en ik daarentegen juist wel.

- Dat ik spierballen heb. Ik verhul ze onder kleding, maar als ze eenmaal ontbloot en aangespannen zijn... als ik zo
scratch

of zo

doe bijvoorbeeld.... :affraid:

NoorA ma 9 mei 2011 - 8:59

Noa schreef:
NoorA schreef:
Noa schreef:=...

.
Mja... vervelend is dat he... Het is alsof mensen het moeilijk vinden hun beeld van je bij te stellen, ik geloof niet dat ze het met opzet doen. Het doet ze misschien pijn om te zien dat je niet altijd zo gelukkig bent als zij verwachten. Tegelijk geeft dit weer een grote druk om inderdaad zo te zijn als de mensen van je verwachten, wat weer meer spanning oplevert...

Inderdaad.. Wat het uiteindelijk lastiger maakt om het beeld te doorbreken. Daarnaast worden hier heel vaal vrij harde grapjes gemaakt onder het mom 'haha, dat kan jíj toch wel hebben'. Oke, ik kan het vaak hebben ja maar nu even niet. Dat is het 'harde ik kan de hele wereld aan' beeld wat mensen van je krijgen als je maar lang genoeg speelt alsof je de hele wereld aan kan.

Lang verhaal, maar toen ik je stukje las voelde ik wat herkenning : )

Zininzon ma 9 mei 2011 - 8:59

- dat ik nog maar 25 ben (de meesten geven me een jaar of 28)
- dat ik nog single ben

Gast ma 9 mei 2011 - 8:59

Dat ik steeds onzekerder word en zwakker word (voor mijn gevoel dan).

Dat een docent is ontslagen omdat ik een klacht had ingediend over seksuele intimidatie en emotionele manipulatie.

Dat ik hele donkere, depressieve momenten heb gekend die niet veel langer hadden moeten duren.

Gast ma 9 mei 2011 - 9:02

NoorA schreef:
Noa schreef:
NoorA schreef:
Noa schreef:=...

.
Mja... vervelend is dat he... Het is alsof mensen het moeilijk vinden hun beeld van je bij te stellen, ik geloof niet dat ze het met opzet doen. Het doet ze misschien pijn om te zien dat je niet altijd zo gelukkig bent als zij verwachten. Tegelijk geeft dit weer een grote druk om inderdaad zo te zijn als de mensen van je verwachten, wat weer meer spanning oplevert...

Het is ook moeilijk om mee om te gaan. Mensen willen je vaak gelijk opfleuren, terwijl je misschien wel veel meer behoefte hebt aan een luisterend oor. Mijn moeder zegt bijvoorbeeld altijd dezelfde dingen, zovan: nou lekker slapen en dan zul je zien dat morgen de wereld er weer heel anders uitziet. Ze begrijpt gewoon niet dat het soms zo niet werkt...

Gast ma 9 mei 2011 - 9:02

Noa schreef:Maar een paar mensen in mijn omgeving kennen me echt... de meesten weten niet dat ik veel zware dingen heb meegemaakt en regelmatig ernstig depressieve periodes doormaak. De mensen in mijn omgeving willen daar niet aan, ook niet als ik wel eens iets laat doorschemeren, ze zien me liever als het altijd vrolijke en jonge meisje dat door het leven heen fladdert. Ze denken dat mij alles makkelijk afgaat... Opzich wel fijn dat ze zo over mij denken, maar soms staat het zo ver af van wat er werkelijk in mij omgaat...

Dat laatste in je zin herken ik wel. Maar denk je echt dat je omgeving jou niet wíl zien als iemand met zware periodes? Mijn ervaring is meer dat ze dat donkere en zeer neerslachtige gevoel niet herkennen en het gewoon niet begrijpen. Wat ik op zich logisch vind. Je kunt het ook niet weten als je het niet voelt. Mijn kritische vraag (om de 'waarheid' te ontdekken) is dus: hoe weet jij zeker dat je het juist interpreteert dat het aan hun wíl ligt en niet aan hun onvermogen?

Gast ma 9 mei 2011 - 9:05

Gloria schreef:
Noa schreef:Maar een paar mensen in mijn omgeving kennen me echt... de meesten weten niet dat ik veel zware dingen heb meegemaakt en regelmatig ernstig depressieve periodes doormaak. De mensen in mijn omgeving willen daar niet aan, ook niet als ik wel eens iets laat doorschemeren, ze zien me liever als het altijd vrolijke en jonge meisje dat door het leven heen fladdert. Ze denken dat mij alles makkelijk afgaat... Opzich wel fijn dat ze zo over mij denken, maar soms staat het zo ver af van wat er werkelijk in mij omgaat...
Dat laatste in je zin herken ik wel. Maar denk je echt dat je omgeving jou niet wíl zien als iemand met zware periodes? Mijn ervaring is meer dat ze dat donkere en zeer neerslachtige gevoel niet herkennen en het gewoon niet begrijpen. Wat ik op zich logisch vind. Je kunt het ook niet weten als je het niet voelt. Mijn kritische vraag (om de 'waarheid' te ontdekken) is dus: hoe weet jij zeker dat je het juist interpreteert dat het aan hun wíl ligt en niet aan hun onvermogen?

Ja, dat zou ook nog kunnen inderdaad. Ik bemerk bij mensen in mijn familie die zelf een depressie hebben meegemaakt in elk geval veel meer begrip. Zij herkennen juist mijn houding van ''mooi weer spelen'' en willen weten hoe het echt met me gaat. Het komt ook wel omdat ik de werkelijke oorzaken/triggers van mijn depressie niet met ze kan bespreken. Dan zouden ze het waarschijnlijk ook wel serieuzer nemen, maar ik vind het te moeilijk daarover zo openlijk te praten...

Gast ma 9 mei 2011 - 9:08

Ja, zo'n gesprek is altijd vervelend. Creëert toch een spanning, ongemakkelijkheid en dan gaat het gelijk zo diep. Soms heb ik daar middenin zo'n gesprek genoeg van en dan zeg ik: "En hoe is het met jou?" of "Zeg, ik heb trek in een tosti". Kan je hele rare blikken opleveren. Maar als ik het vertel, lijkt het wel alsof mijn ribben m'n longen steeds kleiner maken, krijg bijna geen lucht meer, zoveel spanning. Blegh.

Gast ma 9 mei 2011 - 9:09

Ik zit al dagen te broeden op dit topic. Ik weet gewoon niet wat mensen niet van mij zouden verwachten. Ik ben best wel een open boek, en heb wel meerdere kanten maar die zijn allemaal wel bekend geloof ik. Wat hadden jullie niet van mij verwacht?

Gast ma 9 mei 2011 - 9:12

@Gloria, ja dat ken ik wel. Daarom hou ik zo van mijn beste vriendin, wij kunnen het ene moment een super heftig gesprek voeren en het volgende moment harde grappen maken over hetzelfde onderwerp (hoe heftig het ook is). Fijn is dat!

Als ik andere mensen mijn hele verleden vertel dan schrikken ze altijd heel erg en dan ben ik bang dat ze me meteen op een heel andere manier gaan bekijken. Het is ook zoveel dat ik mensen er meest van de tijd niet mee wil lastigvallen. Het is gewoon té heftig, zelfs voor mezelf om teveel bij stil te staan...

Gast ma 9 mei 2011 - 9:20

Dat ik moeder ben en nog studeer. En dat ik 25 ben, ik word altijd jonger geschat. Vorig jaar tijdens mijn stage van mijn vorige opleiding werd gevraagd of ik mijn rijbewijs al had, ze dachten dat ik rond de 18 was. Toen ik vertelde dat ik een rijbewijs had en al moeder was stonden ze best vreemd te kijken.

Gast ma 9 mei 2011 - 9:21

Noa schreef:@Gloria, ja dat ken ik wel. Daarom hou ik zo van mijn beste vriendin, wij kunnen het ene moment een super heftig gesprek voeren en het volgende moment harde grappen maken over hetzelfde onderwerp (hoe heftig het ook is). Fijn is dat!

Fijn dat je zo'n vriendin hebt!

Noa schreef:Als ik andere mensen mijn hele verleden vertel dan schrikken ze altijd heel erg en dan ben ik bang dat ze me meteen op een heel andere manier gaan bekijken. Het is ook zoveel dat ik mensen er meest van de tijd niet mee wil lastigvallen. Het is gewoon té heftig, zelfs voor mezelf om teveel bij stil te staan...

Deze doe ik niet zo snel, maar nu wel: hug

Gast ma 9 mei 2011 - 9:23

Gloria schreef:
Noa schreef:@Gloria, ja dat ken ik wel. Daarom hou ik zo van mijn beste vriendin, wij kunnen het ene moment een super heftig gesprek voeren en het volgende moment harde grappen maken over hetzelfde onderwerp (hoe heftig het ook is). Fijn is dat!
Fijn dat je zo'n vriendin hebt!

Noa schreef:Als ik andere mensen mijn hele verleden vertel dan schrikken ze altijd heel erg en dan ben ik bang dat ze me meteen op een heel andere manier gaan bekijken. Het is ook zoveel dat ik mensen er meest van de tijd niet mee wil lastigvallen. Het is gewoon té heftig, zelfs voor mezelf om teveel bij stil te staan...
Deze doe ik niet zo snel, maar nu wel:

dankjewel

Janelie ma 9 mei 2011 - 9:51

Mensen verwachten niet dat ik een navelpiercing heb en met uitgaan verwachten mannen nooit dat ik best wel preuts ben. Ik zie er helemaal niet sletterig uit hoor, zou nooit een kort rokje dragen, of ook maar een klein decollete laten zien. Heeft meer met uitstraling te maken schijnbaar laughcry

Caro di 10 mei 2011 - 1:08

Volgens mij verwachten mensen niet dat ik niet positief over mezelf kan zijn. Sommigen mensen zeggen wel eens ' doe eens niet zo negatief over jezelf', maar toch hebben de meesten niet door dat ik dat gewoon heel moeilijk kan....dat dat gevoel dieper zit dan iemand zich maar kan voorstellen.

Dat ik momenteel twijfel over mijn relatie..

Ik ben heel goed iemand die het vooral over een ander kan hebben, ik ren, vlieg en luister vooral naar anderen als ze me nodig hebben. Maar ik kan zelf erg moeilijk de vraag handelen 'zeg, hoe voel jij je nu echt?'.

Ohh en ik ben altijd bang dat mensen me toch niet leuk vinden..

Het gekke is dat dit een kant is van mezelf, die ook een tegenstelling heeft: ik weet dondersgoed dat bovenstaande onzin is en dat ik mensen wat te bieden heb....het is echt een tegenstelling die in mij zit..

Melis_je di 10 mei 2011 - 4:31

Caro schreef:Volgens mij (...) kan voorstellen.

(dan kan je het evt nog verwijderen) Maar hoe komt dat dan? Hoe is jou dat aangeleerd?

Mida4you di 10 mei 2011 - 5:21

- Mensen verwachten van mij niet dat ik een kindje heb. Ik ben 24 jaar maar ze schatten mij veel jonger haha.
- Dit zelfde geldt voor ons trouwen ( nou ja geregistreerd partnerschap )
- Dat ik goed van mij kan afbijten
- Dat ik creatief ben ( zelf dingen maken, zeepkettingen etc. 0