Sommige mensen...!!!

Hadden we eerst al de exvriendin van mijn vader die meende allerlei rechten te hebben en ze heeft zelfs geprobeerd zijn as op te halen....Nu weer een minnares van mijn vader, die meent allerlei berichtjes te moeten sturen naar mijn zusje...Ook altijd mijn zusje, want ik ben niet vindbaar op hyves en fb...

Dat is toch niet normaal!?!? Je kan ons toch gewoon met rust laten? Maar nee, die vrouwen menen maar dat hun verdriet groter en belangrijker is dan dat van ons....Respectloos gewoon!

Zit echt even te koken!!

Sommige wijven sporen gewoon echt niet.. Dat je idd niet snapt dat je de nabestaanden nog zoveel extra verdriet en gezeik aan doet zeg..

Ik heb zelf aardig wat meegemaakt met familie na de dood van mijn oma en daarna na die van mijn opa. Echt afschuwelijk hoe mensen kunnen doen (zelfs mensen van het crematorium hebben wij ruzie mee gehad over de as ), en het is al zo'n moeilijk tijd!

mijn eerste reactie is echt wtf. Hoe kom je op het idee om de as van je ex op te halen terwijl hij ook twee dochters heeft. En sowieso als EX heb je helemaal geen rechten. Ik snap dat echt niet. Ik snap ook niet waar ze het lef vandaan halen.

Ja precies en het is een ex van een ´relatie´ van 4 maanden!!

Die minnares is weet wat anders, mijn vader heeft maar liefst 26 jaar lang een affaire met haar gehad. Maar tyf toch gewoon op joh...Mijn zusje wist dit nog niet eens!! Ik wist het bij toeval...

Ohw ja want in 4 maanden heb je zo'n band opgebouwd dat je veel meer rechten hebt dan zijn kinderen. En als minnares heb je heel veel rechten..... Maar niet heus ik word hier dus ook gewoon boos om. Moet je nagaan hoe boos jij wel niet moet zijn. Wat volkomen terecht is.

Ik ben niet alleen woest maar ook gewoon heel erg verbaasd....Wat denken die vrouwen wel niet???

Ik zit nu te twijfelen of ik die minnares zal bellen....Niet om haar uit te schelden ofzo, maar wel om even een hartig woordje te spreken...

Achterlijk. Waarover gaan die berichten? Vervelend voor je zusje dat ze van haar over die affaire moest horen. Als oudere zus zou ik ook bellen als mijn zusje berichtjes bleef ontvangen. Maar aan de andere kant: bel ook weer niet te snel. Hoe erg en vervelend de berichtjes dus ook zullen zijn.

Die berichtjes gaan alleen maar over haarzelf, dat ze hem zo mist en blablabla. Geen woord van steun oid naar ons toe.

Bij die exvriendin was het zo dat ze per se een rouwkaart wilde hebben, dus die hebben we toen gegeven. Maar ik blijf niet aan de gang zeg....Al die mensen die per se nog iets van mijn papa willen hebben....

_Leaf_ schreef:Ja precies en het is een ex van een ´relatie´ van 4 maanden!!

Die minnares is weet wat anders, mijn vader heeft maar liefst 26 jaar lang een affaire met haar gehad. Maar tyf toch gewoon op joh...Mijn zusje wist dit nog niet eens!! Ik wist het bij toeval...

Ik zou dat van die minnares nog wel kunnen begrijpen (als buitenstaander dan). Als je 26 jaar lang een relatie met iemand hebt gehad ook al is dat dan een "affaire" dan mis je die natuurlijk net zo hard dan dat jullie je vader missen en wil je dat verdriet ook delen of over hem praten. Ik snap echter ook wel dat jullie daar op dit moment helemaal geen belang bij hebben.

Ik snap wel dat die minnares verdriet heeft, maar kom op, daar ga je dan toch niet een van zijn dochters mee lastigvallen?

Nou inderdaad zeg, wat respectloos ook van die vrouwen. Ik zou proberen het te negeren. Zijn het sms berichten? Misschien kan je dan het nummer laten blokkeren?

Waar halen ze het gore lef vandaan???!! :o Ik vind dit echt wel heel erg, Leaf.

Jij en je zusje zijn bloedverwanten van je vader. Wie zijn die vrouwen om jullie lastig te vallen met hun verdriet? Jullie staan veel dichter bij jullie vader én deze vrouwen hebben nooit iets met jullie leven te maken gehad. Oh, echt, ik zou furieus zijn!!!

Ik vind het echt belachelijk! Begrijpelijk dat ze verdrietig is, maar hallo, jullie zijn dochters? Laat jullie met rust!

dat ze zelf niet snapt/snappen dat ze dat niet kan/kunnen maken... Riekt naar egoïsme...

Het zijn berichten via hyves, waar ze speciaal een account voor heeft aangemaakt. Ik ben ook echt furieus. Tuurlijk mag zij ook haar verdriet hebben, maar val ons daar niet mee lastig zeg....

Ik snap die vrouwen ook ergens wel hoor, zij moeten hun verdriet ook verwerken (bedoel zoveel jaar een affaire gaat je ook niet in de koude kleren zitten!).. maar alsnog is het verschrikkelijk om jullie er dan mee lastig te vallen!

Jerry schreef:dat ze zelf niet snapt/snappen dat ze dat niet kan/kunnen maken... Riekt naar egoïsme...

+1

Echt ongelofelijk dat het bij hen niet naar boven komt dat jij en je zusje hier niet op zitten te wachten.

Atelier Madame schreef:Ik snap die vrouwen ook ergens wel hoor, zij moeten hun verdriet ook verwerken (bedoel zoveel jaar een affaire gaat je ook niet in de koude kleren zitten!).. maar alsnog is het verschrikkelijk om jullie er dan mee lastig te vallen!

Ben ik misschien heel hard in hoor. Maar een affaire hoe lang ook geeft je geen enkel recht.

Inderdaad Fairytale. Ik kan hier ook echt geen begrip voor opbrengen, hoe moeilijk het ook voor die vrouw zal zijn.
Ik walg er van.

Hier valt mij dus echt de mond van open :o
Wat willen zij dan ? Dat ze jullie lekker met rust laten!!

Kan niks anders zeggen dan negeren.. (of in ieder geval proberen te negeren)

Fairytale schreef:

Atelier Madame schreef:Ik snap die vrouwen ook ergens wel hoor, zij moeten hun verdriet ook verwerken (bedoel zoveel jaar een affaire gaat je ook niet in de koude kleren zitten!).. maar alsnog is het verschrikkelijk om jullie er dan mee lastig te vallen!

Ben ik misschien heel hard in hoor. Maar een affaire hoe lang ook geeft je geen enkel recht.

In ieder geval geen recht om steun te zoeken bij de naasten van de overledene. Er is niet zoiets als 'recht op verdriet', dat heeft iedereen, maar dan zal ze bij haar eigen vrienden en familie moeten aankloppen voor troost en als dat niet kan omdat zij niet weten dat ze een affaire met een getrouwde man heeft gehad dan is dat wel de consequentie van haar keuzes en dan heeft ze twee opties: alsnog met de billen bloot of haar verdriet in haar eentje verwerken.

Fairytale schreef:

Atelier Madame schreef:Ik snap die vrouwen ook ergens wel hoor, zij moeten hun verdriet ook verwerken (bedoel zoveel jaar een affaire gaat je ook niet in de koude kleren zitten!).. maar alsnog is het verschrikkelijk om jullie er dan mee lastig te vallen!

Ben ik misschien heel hard in hoor. Maar een affaire hoe lang ook geeft je geen enkel recht.

Nou ja emotioneel gezien heb je net zoveel recht, ze heeft toch een band gehad met de vader.. hij stemde ook in de met de affaire oftewel er was toch een bepaalde band tussen de twee. Vervolgens de eigen familie daarmee lastig vallen is belachelijk inderdaad..

_Leaf_ schreef:Het zijn berichten via hyves, waar ze speciaal een account voor heeft aangemaakt. Ik ben ook echt furieus. Tuurlijk mag zij ook haar verdriet hebben, maar val ons daar niet mee lastig zeg....

Dat is ook behoorlijk gestoord, zelfs speciaal een account er voor aanmaken.. Jemig! Wat Susan al zegt, laat haar haar verdriet maar kwijt raken bij haar eigen familie/vrienden.

Susan schreef:

Fairytale schreef:

Atelier Madame schreef:Ik snap die vrouwen ook ergens wel hoor, zij moeten hun verdriet ook verwerken (bedoel zoveel jaar een affaire gaat je ook niet in de koude kleren zitten!).. maar alsnog is het verschrikkelijk om jullie er dan mee lastig te vallen!

Ben ik misschien heel hard in hoor. Maar een affaire hoe lang ook geeft je geen enkel recht.

In ieder geval geen recht om steun te zoeken bij de naasten van de overledene. Er is niet zoiets als 'recht op verdriet', dat heeft iedereen, maar dan zal ze bij haar eigen vrienden en familie moeten aankloppen voor troost en als dat niet kan omdat zij niet weten dat ze een affaire met een getrouwde man heeft gehad dan is dat wel de consequentie van haar keuzes en dan heeft ze twee opties: alsnog met de billen bloot of haar verdriet in haar eentje verwerken.

Haar man is van alles op de hoogte....Dat is het bizarre. Hij blijft ook gewoon bij haar, terwijl hij het ook al dik 10 jaar weet. Voor mijn moeder was de maat vol...