erger jij je wel eens aan je man/vriend?

Ja erger me ook vaak aan onnozele dingen. Voorbeelden:

-Hij ademd heel hard als hij ligt te slapen. Moet daarom van mij op zijn zij naar de andere kant gaan liggen hahah Anders kan ik niet slapen.
-Hij eet een appel op een aparte manier ( naar mijn idee) Hij snijdt iedere keer een stukje van zijn appel en eet het dan vanaf zijn mes op. Ik zeg dan altijd dat hij toch ook gewoon kan bijten in de Appel.
-Hij hangt bijna nooit een nieuwe wc rol op. Pakt dan wel een nieuwe, maar zet deze op het plateautje boven het toilet ofzo.
-Slaat bijvoorbeeld spijkerbroeken niet uit , voordat hij ze op het wasrek hangt. Met het gevolg dat er vaak nog een broekspijp naar binnen zit, en dat ik die weer 'eruit' moet halen, met mouwen idem dito.

Maarre vraag me ook wel af, waar hij zich aan zou irriteren bij mij hahah Maar dat zegt hij nooit, hij zeurt nooit zoveel.

En met betrekking tot mijn eigen vriend. Ik erger me wel eens hoor
-Hij kan écht geen 2 dingen gelijk. Hij kan het gewoon niet. Staat de tv aan en wil ik eventjes een gesprek voeren, dat gaat gewoon echt niet! Nu heeft ie angrybirds ontdekt, de godganse dag zit ie dat op zn telefoon te spelen, begin ik een gesprek, luistert ie 3 zinnen en is ie weer afgeleid door dat spel

Maar goed ik heb ook mn rare trekjes, ik kan namelijk ontzettend gestresst worden als het een rommeltje in huis is terwijl ik dan zelf niet de moeite neem om op te ruimen. Wel tegen hem zeggen natuurlijk dat ie dan de boel moet opruimen :p.

Oooo zeker wel.

Hij is ontzettend koppig en weet altijd alles beter...grrr..maar dat beter weten heeft hij niet van een vreemde; zijn moeder heeft dat ook maar die bemoeit zich ook nog eens met alles.
We gaan ook nu in dezelfde plaats wonen, ik hou mijn hart vast (die komen vast elke week op bezoek, joepiee ) hee, maar kom niet aan zijn mammie, die is heilig ook zo irri
Hij is 35 maar gedraagt zich soms als een 12 jarige..ook super irri.

Hij is heel slecht in ruziemaken.
Overdrijft gruwelijk en het is standaard nooit zijn schuld.
Hij geeft me ook altijd een superschuldgevoel. Dan is het bij hem al opgelost, terwijl ik nog 3 dagen met een knoop in mijn buik loop na zijn opmerkingen.

Maar verder is het een schatje!!

[quote="Isabella"]

Isabella schreef:Ja, soms echt enorm! Gisteren nog.

Als hij loopt te zeuren dat iets niet schoon of opgeruimd is,
of als hij iets kwijt is, ik zeg waar het ligt, het volgens hem niet zo is, en ik het, uiteraard, op die plek vind!
En hij staat bijna elke ochtend voor de kast, ik heb NIKS om aan te trekken (hangen 50 overhemden).[/quote]

O jaaa en het liefst nog 3 keer per dag van kleding verwisselen, want ja ik heb een beetje gezweet... en ik maar wassen! En dan boos worden als ik een t-shirt heb gewassen wat eigenlijk niet vies was.
Ja duh leg het dan niet half in de wasmand...

Razz88 schreef:
-Hij eet een appel op een aparte manier ( naar mijn idee) Hij snijdt iedere keer een stukje van zijn appel en eet het dan vanaf zijn mes op. Ik zeg dan altijd dat hij toch ook gewoon kan bijten in de Appel.

Dat doe ik ook!

Purple schreef:

Razz88 schreef:
-Hij eet een appel op een aparte manier ( naar mijn idee) Hij snijdt iedere keer een stukje van zijn appel en eet het dan vanaf zijn mes op. Ik zeg dan altijd dat hij toch ook gewoon kan bijten in de Appel.

Dat doe ik ook!

Hahaha dan vind ik jou ook irritant als je een appel eet

Mijn vriend is een echte hypochonder.
Vanmiddag, zat er een beesje in zijn oorschelp. Bij nader inzien was het een blaadje ofzo. Dus ik zeg 'he er zit een beestje in je oor, ik haal het even weg' Zegt 'ie daarna 'ja inderdaad zeg, mijn oor doet nu ook een beetje zeer!'

Dan heeft ´ie weer last van dit, dan weer van dat. Ik zeg altijd tegen hem ´weet je wat jij hebt? Jij hebt munschausen by proxy!' (ik weet dat dat weer iets anders is, dat is bewust een ziekte faken voor aandacht) en dan wordt hij heel boos op mij haha. Ik zeg dan weer 'munschausen bij proxy' met een zware stem om hem te irriteren.

En hij laat 3 handdoeken liggen en geeft mij dan de schuld. Ik dacht eerst ook dat ik het was, maar nu ontdekte ik dat hij het gewoon zelf doet! Hij droogt zijn haar nooit na het wassen en loopt dan met drijfnat haar door het huis op de grond te druppelen. Elke keer weer, kan het 100x zeggen, maar hij blijft het doen.

Oh ja en als hij iets leest op internet, of hij heeft een vriend aan de telefoon, zegt ie vaak 'ohhhhhh!' En houdt dan zo met een hard geluid zijn adem in weet je wel. Ik dacht altijd dat er iets heel ergs gebeurd was, maar hij overdrijft gewoon. Op zegt ie 'oh wat erg!' en dan vraag ik 'wat?' en dan leest hij verder, en zegt hij 'oh nee, toch niet' Dus nu doe ik hem na en zeg ik 'F!' en dan schrikt hij dus weer, en vraagt 'wat is er gebeur Jen?' Dan zeg ik 'oh nee, toch niet'

Oh ja en hij raakt ook altijd zijn portemonnee kwijt, helemaal in paniek! 'ja nu moet ik alles blokkeren, nieuw paspoort aanvragen, weet je wel wat een geld dat gaat kosten! Jen zit niet zo op die bank, je moet mee helpen zoeken, nu!' Of zijn telefoon. Maar hij vindt hem altijd weer, het ligt altijd gewoon thuis. Hij denk dan meteen dat iemand zijn portemonnee heeft gestolen ofzo.

Edit: en net als de man van Caro, verteld hij 5x hetzelfde verhaal. En als ik iets vertel, gaat hij daarna vragen 'ok dus je was met die en die, en wat zei ze toen?' zeg ik 'dat vertel ik je toch net?' Hij 'ja, maar wil het nog een keer horen.'

Of als ik zeg 'he ik kwam Kees nog tegen vandaag op het winkelcentrum' vraagt 'ie altijd 'oh, wat zei hij?' Ik 'hoi'.

En natte theekzakjes in de asbak.

.

Coco schreef:Volgens mij vallen de ergenissen hier wel mee.

Ik erger mij meer aan hem, dan hij aan mij.
- Elke keer weer, gooit hij alles op het aanrecht wat in de prullebak hoort. Zet de afwas over het hele aanrecht verspreid ipv opstapelen of iig alles bij elkaar. En vervolgens zeuren dat de keuken een zooitje is.
- Zijn eeuwige drang om tv te kijken, ik mag hopen dat de tv nooit storing krijgt want dan raakt hij echt in een pestbui. Als ik dan wat zeg, ssst nou, nu moet ik weer terugspoelen.
- En zijn opruim/schoonmaak drang. Verschrikkelijk zeg. Als hij een dag thuis is, is hij continu bezig het speelgoed van de kinderen op te ruimen. Mij niet gezien hoor, als ik het opruim ligt het er 10 minuten later weer. Ik doe dat alleen even snel snel voor ik naar buiten ga met ze en als ze 's avonds in bed liggen.
- Hij maakt zich altijd druk om onzinnige dingen en als er iets is waar hij zich druk om zou moeten maken, maakt hij zich niet druk.
- Haast haast haast, pff als we naar de stad gaan moet ik bijna rennen om hem bij te houden, hij heeft een kaal koppie en heeft 10 min nodig om zich klaar te maken. En dan denkt hij dat ik dat ook wel red met mijn lange, onhandelbare haar en gaat en blijft zeuren of ik eindelijk bijna klaar ben.

Waar hij zich bij mij aan ergert is dat ik niet continu het speelgoed opruim wat er 5 min later weer ligt en dat er overal tijdschriften liggen.

Dit klinkt echt precies als mijn vriend. Echt al deze dingen behalve de eerste zijn ook mijn grootste irritaties naar hem toe. Hier is het verschrikkelijke laatst gebeurd: mijn vriend heeft anderhalve dag zonder televisie gezeten. Zijn hele schema van wat hij wilde kijken die week raakte in de knoop en hij was echt HEEL erg chagrijnig. Hij wist niet wat 'ie met zijn vrije tijd aan moest en toen ging hij maar met een nijdig gezicht in de gids bladeren voor de rest van de avond.

- Hij heeft er een hekel aan om dingen te plannen, hij bepaalt het liefst pas op de dag zelf wat hij die dag gaat doen.
- Hij heeft er een hekel aan om z'n was op te vouwen, dus er staat bijna altijd een wasrek vol schone was in z'n kamer.
- Het is een enorme nachtbraker; vanaf 22.00u begint hij langzaam moet te worden, maar als het eenmaal 23.30u is geweest barst hij weer van de energie en is hij tot een uur of 2 onmogelijk naar bed te krijgen.
- Hij is altijd overtuigd van z'n eigen gelijk en dan kan hij heel stellig/koppig zijn.. Dat is op zich al vervelend, maar het is nog veel vervelender dat hij meestal nog echt gelijk heeft ook.

Verder heb ik weinig te klagen.. Hij heeft altijd meer redenen gehad om zich aan mij te ergeren

- Ik kon voor geen meter koken, ik heb ooit zelfs sperziebonen helemaal zwart laten verbranden in een kokend water.
- Ik maakte nooit schoon, omdat ik niet door had dat het echt vies was (lees: dikke lagen stof etc.).
- Hoewel ik het leuk vind om te klussen heb ik twee linker handen.
- Ik neem nooit iets van een ander aan, waardoor ik onnodig "op m'n bek ga". Je kan tegen mij 10x zeggen dat iets niet kan, dan nog probeer ik het (en kan het inderdaad niet).
- En de aller ergste: ik praat veel te veel. Over de meest onzinnige onderwerpen. Daar sta ik ook echt om bekend Ik doe er alles aan om daar in te minderen, maar ik kan gewoon niet tegen stiltes in een groep en wil te graag aardig gevonden worden.

M'n vriend is echter met alle bovenstaande punten altijd heel geduldig geweest (hoewel het ook hem wel eens teveel wordt) en inmiddels kan ik heel behoorlijk koken, hou ik m'n eigen huisje prima schoon, neem ik dingen van hem aan als hij weet waar hij over praat en kan ik bij hem prima stil zijn en het nog lekker vinden ook.

Ik blijf alleen een ramp met klussen

Ja regelmatig!

- Hij laat overal was slingeren en gaat na een week klagen dat hij geen schone sokken of ondergoed meer heeft.
- Hij denkt dat hij altijd gelijk heeft en wordt een beetje boos wanneer ik zeg dat het anders is.
- Als hij hoest dan hij een nepnies erachteraan. Echt altijd en ik heb geen idee waarom. Ik vind het zo irritant!
- Hij kan echt doordraven in dingen. Dan is er een bepaald onderwerp waar hij meer over wil weten en zit dan echt uren/dagen info te lezen, filmpjes te kijken en kan dan ook dagen nergens anders over praten.
- Als hij de was opruimt dan ben ik echt alles kwijt. Zo vond ik laatst een broek die ik al een tijdje kwijt was helemaal bovenin de kast achter het winterdekbed...
- In de auto is hij altijd aan het klagen over de stoplichten. Dan springt het stoplicht in de verte op rood en dan begint hij te mekkeren dat het altijd bij hem op rood springt als hij eraan komt. Of het duurt te lang voordat we groen hebben maar wanneer een stoplicht op groen springt wanneer hij net bijna stil staat is het ook niet goed.

Maar voor de rest is hij heel leuk hoor!

Mijn vriend staat regelmatig in grote paniek in de woonkamer "Het is hier zoo vies! Het is zoo smerig!". Dat betekend dat er die dag nog niet is gestofzuigd, of de post ligt nog op een kast ofzo.

Als ik zeg dat ik iets ga doen, ramen wassen bijvoorbeeld, zegt hij 10 keer "jij zou de ramen vandaag doen he?" "Jij doet toch de ramen he?" "Vergeet je de ramen niet?".

Meneertje smetvrees.

Hadden mijn vriend en ik maar wat meer smetvrees. Het is niet niet vies ofzo, maar we laten wel allebei zoveel slingeren. De hele bank ligt vol, eettafel met tijdschriften of plasticzakjes/doosjes van internetbestellingen.

Dan heb ik eindelijk een opruim woede. Is het hele huis school.. "Ja nu houden we het echt schoon hoor".. week later ligt het weer helemaal vol . Soms heb ik het idee dat we gewoon teveel spullen hebben voor het aantal vierkante meters wat we hebben

Jen_ schreef:
Dan heeft ´ie weer last van dit, dan weer van dat. Ik zeg altijd tegen hem ´weet je wat jij hebt? Jij hebt munschausen by proxy!' (ik weet dat dat weer iets anders is, dat is bewust een ziekte faken voor aandacht) en dan wordt hij heel boos op mij haha. Ik zeg dan weer 'munschausen bij proxy' met een zware stem om hem te irriteren.

Wat jij bedoelt is gewoon Munchausen, Munchausen by proxy is dat iemand een ander, meestal het eigen kind, ziek maakt om aandacht te trekken van artsen. Maar dat even terzijde.

Atelier Madame schreef:

Guattari schreef:Resultaat: twee mensen die met pakketjes kleding heen en weer sjouwen, de ene de kast in, de ander de kast uit.

Ik heb door dit verhaal echt een glimlach van oor tot oor, haha ik zie het serieus al voor me

Nu kan ik er wel met een glimlach aan terugdenken, toen vond ik het echt irritant. Want hij had een paar planken voor me vrijgemaakt in de kast op mijn hoogte, maar als hij kleding terug ging leggen, deed hij dat op zijn planken en daar kon ik amper bij. We verschilden namelijk zo'n 40 cm in lengte. ;-)

Oh zeker weten!!

Dat hij de rommel niet achter zijn reet opruimt, terwijl dat zoveel kan schelen in het huishouden. In de tuin doet hij dat dus ook niet. Is hij wezen klussen, laat hij gewoon alles liggen tot de volgende dag. Kind komt in de tuin, moet ik eerst een inspectieronde houden op gevaarlijk materiaal voordat hij mag spelen.

Zijn uitstelgedrag, echt iets om gek van te worden. Zo wonen we bijv hier al 3,5 jr en de tuin is nog niet af. Hij wil het doen op zijn manier maar wacht er heel lang mee. En op gegeven moment moet ik hem dan letterlijk een schop onder zijn reet geven voordat hij het afmaakt. En dan ook nog mij de schuld geven soms. Dat hij de auto op die zaterdag niet kon gebruiken omdat ik boodschappen moest doen. Ja ammehoela, de rest van de dagen dan?

Dat hij heel mopperig kan doen en eigenlijk chagerijnig is maar als ik dan zeg dat hij niet zo chagerijnig moet doen is hij NATUURLIJK niet chagerijnig. Uhuh..

Dat hij altijd denkt alles beter te weten.

Dat hij op serieuze levensvragen altijd zo eerlijk is. "Heb jij ook wel eens het gevoel van.. (dit en dat)?" als in: ik start een gesprek. "Nee, eigenlijk niet". Mjah, dat was dan t gesprek

Maar verder is hij ontzettend lief hoor hahaha

Oh ik heb er nog 1! Hij trekt altijd zijn goede of nieuwe kleding aan als hij gaat klussen... Terwijl hij 100 broeken in de kast heeft liggen die hij allemaal aan kan met klussen. Gisteren ook nog. Kwam van mijn werk, hij zijn nieuwste broek aan. Ik diep zuchten.. Hij roept meteen "nee het is alleen maar stof hoor!!" hele blauwe broek was wit. Nou maar zien of het schoon wordt en anders heeft hij gewoon pech.

Leuk om al die ergernissen te lezen!

Bij mij:

- Hij overal zijn bierdopjes laat slingeren. Bewust, het liefst op gekke plaatsen om te kijken hoe lang het duurt voordat ik ze gevonden heb.
- Hij zet leggen pakken altijd op het aanrecht of de vensterbank neer, i.p.v. in de prullenbak, geen idee waarom.
- Hij na ruim zeven weken vragen de badkamer heeft schoongemaakt.. Het was zeven weken terug al hard nodig, ik vind het knap dat ik mij zo lang heb kunnen inhouden. Ik baal er dan van dat ik nog blij doe tegen hem als hij het ein-de-lijk gedaan heeft.
- Tijdens het klussen e.d. is hij vaak onzeker, alleen gooit hij deze onzekerheid dan op ons beide neer. Ik krijg dan de hele tijd te horen hoe lelijk het wel niet gaat worden e.d. Ik irriteerde mij hier tijdens het klussen echt enorm aan. Dat hij onzeker is, oke, maar ga mij niet de grond in stampen (wat hij echt deed).
- Ik ben nu druk bezig met de tuin een mooie tuin te laten worden. Elke keer als we samen in de tuin zijn zegt hij dat hij het echt niet ziet lukken, dat het echt verkeerd is gedaan, dat hij niet denkt dat het wat wordt, hij heeft er geen vertrouwen in. Bah!

Ik laat vaak de lege wc-rollen in het wasbakje liggen, omdat ik ze in de papierbak wil gooien.
Wil vaak een knuffel of een kus krijgen, ben echt meester in het bedelen hierom

Oh ja, vaak genoeg:

- Als hij een banaan eet. Dat eet hij echt op zo'n rare manier, dan vraag ik me altijd af of dat niet normaal kan. Hetzelfde met toetjes.

- Als we ergens heen gaan en ik me aan het klaarmaken ben zit hij altijd te zeuren dat ik op moet schieten (terwijl we nog genoeg tijd hebben, als het aan hem ligt zijn we overal veeeeeel te vroeg). Maar als ik dan eindelijk klaar ben (lees: bij de deur sta met jas en schoenen al aan) is meneer opeens nog niet klaar.... Dan moet hij nog even naar de w.c., z'n schoenen en jas nog aandoen enzovoort.

- Hij loopt echt altijd te fluiten, de hele dag door. Daar word ik af en toe helemaal gek van.

- Hij kan ontzettend gemakzuchtig zijn. Zo vroeg ik net aan hem of hij wist dat het morgen moederdag is. Ja hoor, wist hij... En of hij ook wist dat het vandaag zaterdag is en dat hij dus nog maar tot 5 uur een cadeau kan kopen. Nee een cadeau was niet nodig en morgen op visite gaan ook niet. Ik heb hem een paar keer gevraag of hij dat heel zeker wist (omdat ik denk dat z'n moeder er wel op rekent), ja hoor wist hij zeker. Komt hij net 5 minuten voordat hij weg moet er mee dat hij morgen misschien toch maar even heen moet en of ik dan nog wel even een cadeau wil halen...

Owja wel hoor! Tot de meest vreemde dingen...

Yoghurt eten kan ie niet normaal, zelfde als chips..na de wc gaan, hij zit altijd, staat de deur ten allen tijden (als alleen WIJ thuis zijn) open zodat hij wel kan communiceren tegen mij of bijv. de kleine (al heeft zij er weinig aan natuurlijk op dit moment maargoed..)..ik doe altijd de deur int slot en keihard hoor, maar nee 10tellen later staat ie weer open..en hij snurkt altijd zo gezellig of ligt er soms gezellig bij als een zombie in bed met zn mond zo raar open dan haha...

Anders om zal het ook wel zijn hoor

Giacomo schreef:Oh ik heb er nog 1! Hij trekt altijd zijn goede of nieuwe kleding aan als hij gaat klussen... Terwijl hij 100 broeken in de kast heeft liggen die hij allemaal aan kan met klussen. Gisteren ook nog. Kwam van mijn werk, hij zijn nieuwste broek aan. Ik diep zuchten.. Hij roept meteen "nee het is alleen maar stof hoor!!" hele blauwe broek was wit. Nou maar zien of het schoon wordt en anders heeft hij gewoon pech.

+1 haha...dat ken ik!

Giacomo, offtopic, toch poging 3?
Volgens mij moet ik toch maar weer eens een Twitter-account aanmaken

Yes!

Waarom zit je niet meer op twitter?

Wat ik echt héél irritant vind: als ik hem sms "hoe laat ben je thuis, dan hou ik rekening met het avondeten" En hij reageert niet. Ja hallo, ik ga niet tot in de eeuwigheid zitten wachten tot ik kan gaan koken.

Tegenwoordig sms ik dan gewoon "zo en zo laat eten." Komt hij later, dan weet die waar de magnetron staat.

Oh, en smerige zweetsokken, die moet hij van mij in de wasmachine gooien. Maar ze stapelen zich hoog tegen de muur op in de slaapkamer aan zijn kant van het bed. Ja daaag, die pak ik dus echt niet op hé. Zo vies. Ik was ze, droog ze, leg ze terug in de kast, maar doe ze dan gewoon even in de machine na het dragen.

En lege verpakkingen niet weggooien, flessen en pakken leeg terugzetten in de koelkast... Ik zeg altijd "denk je dat het vanzelf naar de afvalbak wandelt?"

Ach ja, de huishoudelijke ergenissen....