Klappen en applaus in de kerk: moet kunnen of schandalig?

Maar een applaus is toch geen teken van niet serieus zijn? Een applaus is een teken van waardering en dat vind ik júíst in een serieuze aangelegenheid op z'n plek.

Ik vind overigens de 'zwarte' kerken in Amerika, met zwarte sprekers en gospelkoren heel intrigerend. Daar wordt ook veel geklapt en gejuigd door de kerkgangers. Hoe denk je daar dan over?

mozzarella schreef:Ik vind als je zoiets uitspreekt, je het moet uitleggen.

Sterker nog, een topic erover openen. Ik snap dat je erg gelooft in je mening, maar als je het bespreekbaar maakt, is het een beetje een dooddoener als je zegt 'ik vind x, maar ik kan niet uitleggen waarom'. Refereer je bijvoobeeld aan een passage in de bijbel, of is er een regelgeving bij je (vroegere?) kerk geweest waar je gewend aan bent geraakt?

Edit: je hebt 'm al beantwoord. Laat maar

Maple schreef:Maar een applaus is toch geen teken van niet serieus zijn? Een applaus is een teken van waardering en dat vind ik júíst in een serieuze aangelegenheid op z'n plek.

Ik vind overigens de 'zwarte' kerken in Amerika, met zwarte sprekers en gospelkoren heel intrigerend. Daar wordt ook veel geklapt en gejuigd door de kerkgangers. Hoe denk je daar dan over?

Naar zo'n kerk ging ik dus. Ik vond het heel fijn en bevrijdend. Weer eens wat anders dan een vrij rusige (saaie?) dienst.

mozzarella schreef:Een tijdje terug is een vriend op 19 jarige leeftijd plotseling overleden. Hij was muzikant. Tijdens de begrafenismis werd een van zijn nummers gespeeld...iedereen werd doodstil. Toen het nummer voorbij was barstte er een daverend applaus los. Het was wrang, het was in feite zijn laatste applaus voor zijn liefste publiek. Ik heb enorm zitten janken om dit moment, en toch was het mooi. Wat is hier schandalig aan? Wat kan er in godsnaam(!) schandalig zijn aan het uiten van menselijke emoties? Ik vind als je zoiets uitspreekt, je het moet uitleggen.

Maar dan is het denk ik anders dan als er een kerkdienst is geweest? Ooit ben ik bij een overlijden geweest waarbij we in de kerk een staande ovatie deden voor die persoon. Het had ook te weinig met het geloof te maken maar bij een geloof klap je na zo'n dienst in mijn ogen niet. Misschien ligt het aan de kerk/geloof?

Maple schreef:Maar een applaus is toch geen teken van niet serieus zijn? Een applaus is een teken van waardering en dat vind ik júíst in een serieuze aangelegenheid op z'n plek.

Ik vind overigens de 'zwarte' kerken in Amerika, met zwarte sprekers en gospelkoren heel intrigerend. Daar wordt ook veel geklapt en gejuigd door de kerkgangers. Hoe denk je daar dan over?

Daar heb ik respect voor. Uiteraard. Maar het is een ander cultuur en een andere manier van het uiten van geloof. Ik heb nog nooit een kerkdienst van een ander cultuur mee gemaakt. Daar ben ik wel benieuwd naar.

Bitterkoek_ schreef:

Jen_ schreef:

Bitterkoek_ schreef:Ik vind het gewoon niet kunnen, klaar. Ouderwets of niet. Ik kan het niet goed uitleggen waarom ik het niet vind kunnen. Een kerkdienst is een serieuze aangelegenheid.

Misschien kun je toch proberen uit te leggen waarom niet? Ik ben oprecht geinteresseerd. Denk je dat God een saaie man is die niet van applaus houdt? Vind je het respectloos? Vind je dat je geen plezier mag hebben in de kerk, maar met een saai en uitgestreken gezicht daar moet zitten?

Van dat laatst zin, ja daar heb je gelijk in. Mn dominee vind dat we juist eens met een opgelucht en vrolijk gezicht eens de kerk moesten binnenstappen.

Maar bedankt dat je zegt dat je oprecht geïnteresseerd bent. Natuurlijk God houd misschien wel van applaus en nee ik vind het niet respectloos. Maar dat zijn de normen en waarden die ik heb geleerd van huis uit als ik naar de kerk ga. Hetzelfde is dat ik niet met mn benen over elkaar in de kerk moet gaan zitten. Maar ik was benieuwd of er meer mensen waren die hetzelfde dachten als ik.

Staat dat in de bijbel, dat je niet met je benen over elkaar mag zitten? (ik weet het antwoord, ik ben een beetje sarcastisch) ik snap dat je zo bent opgevoed en je er dan van 'schrikt' als mensen er anders met omgaan dan jij gewend bent/geleerd hebt. Soms is het niet verkeerd je open te stellen voor hoe het óók kan.

Ik vind het prima kunnen! Ga zelf ook naar de kerk en hier wordt regelmatig geklapt als daar rede toe is zoals het zingen door iemand,het getuigen,trouwen ect ect.

Vind het zelf ook niet nodig om altijd maar een applaus te geven maar bij bijzondere gelegenheden,mooie getuigenissen ect vind ik het een uiting van respect,blijdschap voor degene. Ben blij dat er in de kerk ook genoeg ruimte is voor blijdschap en het op die manier uiten van gevoelens.

Francaise_ schreef:

mozzarella schreef:Een tijdje terug is een vriend op 19 jarige leeftijd plotseling overleden. Hij was muzikant. Tijdens de begrafenismis werd een van zijn nummers gespeeld...iedereen werd doodstil. Toen het nummer voorbij was barstte er een daverend applaus los. Het was wrang, het was in feite zijn laatste applaus voor zijn liefste publiek. Ik heb enorm zitten janken om dit moment, en toch was het mooi. Wat is hier schandalig aan? Wat kan er in godsnaam(!) schandalig zijn aan het uiten van menselijke emoties? Ik vind als je zoiets uitspreekt, je het moet uitleggen.

Maar dan is het denk ik anders dan als er een kerkdienst is geweest? Ooit ben ik bij een overlijden geweest waarbij we in de kerk een staande ovatie deden voor die persoon. Het had ook te weinig met het geloof te maken maar bij een geloof klap je na zo'n dienst in mijn ogen niet. Misschien ligt het aan de kerk/geloof?

Ja dat ligt heel erg aan het soort kerk, dat ben ik met je eens. Wij klapten niet na de dienst, maar zelfs tussendoor, tijdens de preek. Of met de muziek mee.

Francaise_ schreef:

mozzarella schreef:Een tijdje terug is een vriend op 19 jarige leeftijd plotseling overleden. Hij was muzikant. Tijdens de begrafenismis werd een van zijn nummers gespeeld...iedereen werd doodstil. Toen het nummer voorbij was barstte er een daverend applaus los. Het was wrang, het was in feite zijn laatste applaus voor zijn liefste publiek. Ik heb enorm zitten janken om dit moment, en toch was het mooi. Wat is hier schandalig aan? Wat kan er in godsnaam(!) schandalig zijn aan het uiten van menselijke emoties? Ik vind als je zoiets uitspreekt, je het moet uitleggen.

Maar dan is het denk ik anders dan als er een kerkdienst is geweest? Ooit ben ik bij een overlijden geweest waarbij we in de kerk een staande ovatie deden voor die persoon. Het had ook te weinig met het geloof te maken maar bij een geloof klap je na zo'n dienst in mijn ogen niet. Misschien ligt het aan de kerk/geloof?

Dit was gewoon een katholieke kerkdienst van een overleden katholieke jongen....ook dat valt onder geloof. Net zoals de verhalen die door 2 pastoors werden verteld over zijn leven en het hiernamaals.

De mensen die zeggen dat het ongepast is, vinden dat omdat dat de norm is en iedereen dat in die kerk vindt. Maar over het WAAROM heb ik dus nog niemand gehoord.

Jen_ schreef:

Maple schreef:Maar een applaus is toch geen teken van niet serieus zijn? Een applaus is een teken van waardering en dat vind ik júíst in een serieuze aangelegenheid op z'n plek.

Ik vind overigens de 'zwarte' kerken in Amerika, met zwarte sprekers en gospelkoren heel intrigerend. Daar wordt ook veel geklapt en gejuigd door de kerkgangers. Hoe denk je daar dan over?

Naar zo'n kerk ging ik dus. Ik vond het heel fijn en bevrijdend. Weer eens wat anders dan een vrij rusige (saaie?) dienst.

Nou ja, zoals ik al zei: het is een ander cultuur en een ander uiting van geloof. Ik heb het nog nooit meegemaakt. Maar ik ben er we benieuwd naar als je in zo'n sfeer je geloof en liefde voor God kan uiten. Liever dat dan de EO jongerendag (met respect natuurlijk )

Bij de beste diensten die ik heb meegemaakt werd respect getoont (en zelf naar God uitgereikt) doordat mensen hun armen uitstaken tijdens de liederen, zo hun hand hoog in de lucht steken, naar God toe. Dat raakt me veel meer dan een applaus.

Je hebt het de hele tijd over respect enzo, maar eigenlijk kijk ik een beetje op van je intolerantie en ongefundeerde opmerking. Wat Jen tegen jou zegt, dat is pas open minded. Ik dacht dat jij wel opener was. Tuurlijk mag jij je opvattingen hebben, niets mis mee. Maar je een beetje verplaatsen in de beweegredenen van anderen kan nooit kwaad.

Ja Jen dat is gaaf he

it. In Engeland ging ik naar een 'blanke' versie daarvan, heel erg mooi en indrukwekkend.

Jen_ schreef:

Francaise_ schreef:

mozzarella schreef:Een tijdje terug is een vriend op 19 jarige leeftijd plotseling overleden. Hij was muzikant. Tijdens de begrafenismis werd een van zijn nummers gespeeld...iedereen werd doodstil. Toen het nummer voorbij was barstte er een daverend applaus los. Het was wrang, het was in feite zijn laatste applaus voor zijn liefste publiek. Ik heb enorm zitten janken om dit moment, en toch was het mooi. Wat is hier schandalig aan? Wat kan er in godsnaam(!) schandalig zijn aan het uiten van menselijke emoties? Ik vind als je zoiets uitspreekt, je het moet uitleggen.

Maar dan is het denk ik anders dan als er een kerkdienst is geweest? Ooit ben ik bij een overlijden geweest waarbij we in de kerk een staande ovatie deden voor die persoon. Het had ook te weinig met het geloof te maken maar bij een geloof klap je na zo'n dienst in mijn ogen niet. Misschien ligt het aan de kerk/geloof?

Ja dat ligt heel erg aan het soort kerk, dat ben ik met je eens. Wij klapten niet na de dienst, maar zelfs tussendoor, tijdens de preek. Of met de muziek mee.

Ik moet nu aan die Whoopi film denken (Volgens mij riep jij de titel net). Wat is dat dan voor geloof? Dat maakt het geloof voor mij wel anders. Vanuit huis ken ik alleen dat hele strenge/ vrome.

mozzarella schreef:

Francaise_ schreef:

mozzarella schreef:Een tijdje terug is een vriend op 19 jarige leeftijd plotseling overleden. Hij was muzikant. Tijdens de begrafenismis werd een van zijn nummers gespeeld...iedereen werd doodstil. Toen het nummer voorbij was barstte er een daverend applaus los. Het was wrang, het was in feite zijn laatste applaus voor zijn liefste publiek. Ik heb enorm zitten janken om dit moment, en toch was het mooi. Wat is hier schandalig aan? Wat kan er in godsnaam(!) schandalig zijn aan het uiten van menselijke emoties? Ik vind als je zoiets uitspreekt, je het moet uitleggen.

Maar dan is het denk ik anders dan als er een kerkdienst is geweest? Ooit ben ik bij een overlijden geweest waarbij we in de kerk een staande ovatie deden voor die persoon. Het had ook te weinig met het geloof te maken maar bij een geloof klap je na zo'n dienst in mijn ogen niet. Misschien ligt het aan de kerk/geloof?

Dit was gewoon een katholieke kerkdienst van een overleden katholieke jongen....ook dat valt onder geloof. Net zoals de verhalen die door 2 pastoors werden verteld over zijn leven en het hiernamaals.

De mensen die zeggen dat het ongepast is, vinden dat omdat dat de norm is en iedereen dat in die kerk vindt. Maar over het WAAROM heb ik dus nog niemand gehoord.

Bedoel je waarom er die norm is?

Ja....omdat niemand dat doet of omdat het hoort is voor mij geen reden. Staat het in de bijbel? Heeft het een dubbele betekenis? Of iets anders?

Francaise_ schreef:

Jen_ schreef:

Francaise_ schreef:

mozzarella schreef:Een tijdje terug is een vriend op 19 jarige leeftijd plotseling overleden. Hij was muzikant. Tijdens de begrafenismis werd een van zijn nummers gespeeld...iedereen werd doodstil. Toen het nummer voorbij was barstte er een daverend applaus los. Het was wrang, het was in feite zijn laatste applaus voor zijn liefste publiek. Ik heb enorm zitten janken om dit moment, en toch was het mooi. Wat is hier schandalig aan? Wat kan er in godsnaam(!) schandalig zijn aan het uiten van menselijke emoties? Ik vind als je zoiets uitspreekt, je het moet uitleggen.

Maar dan is het denk ik anders dan als er een kerkdienst is geweest? Ooit ben ik bij een overlijden geweest waarbij we in de kerk een staande ovatie deden voor die persoon. Het had ook te weinig met het geloof te maken maar bij een geloof klap je na zo'n dienst in mijn ogen niet. Misschien ligt het aan de kerk/geloof?

Ja dat ligt heel erg aan het soort kerk, dat ben ik met je eens. Wij klapten niet na de dienst, maar zelfs tussendoor, tijdens de preek. Of met de muziek mee.

Ik moet nu aan die Whoopi film denken (Volgens mij riep jij de titel net). Wat is dat dan voor geloof? Dat maakt het geloof voor mij wel anders. Vanuit huis ken ik alleen dat hele strenge/ vrome.

Dat is gewoon het Christendom (geen katholiek, ze noemen dit ook wel 'vol evangelisch') Ik ken ook dat strenge/vrome van huis uit, maar voelde me meer thuis in de 'Sister act kerk'. Maar heb natuurlijk respect voor elk soort manier waarop mijn hun geloof wil uiten.

mozzarella schreef:Ja....omdat niemand dat doet of omdat het hoort is voor mij geen reden. Staat het in de bijbel? Heeft het een dubbele betekenis? Of iets anders?

Ik antwoord het even voor mijzelf hoor, nee het staat niet in de bijbel dat je niet mag klappen. Er staat juist dat je je blijheid mag vieren en mag laten zien.

mozzarella schreef:Je hebt het de hele tijd over respect enzo, maar eigenlijk kijk ik een beetje op van je intolerantie en ongefundeerde opmerking. Wat Jen tegen jou zegt, dat is pas open minded. Ik dacht dat jij wel opener was. Tuurlijk mag jij je opvattingen hebben, niets mis mee. Maar je een beetje verplaatsen in de beweegredenen van anderen kan nooit kwaad.

In mijn opvoeding is de kerk vroom en daar hoort klappen niet bij. Maar ik kom ook nooit in een kerk dus denk ik dat het zo hoort. Al ken ik het gebeuren van Jen_ wel maar ik heb daar te weinig kennis van.

mozzarella schreef:Ja....omdat niemand dat doet of omdat het hoort is voor mij geen reden. Staat het in de bijbel? Heeft het een dubbele betekenis? Of iets anders?

Nee, tuurlijk niet! Dat kan ik in de bijbel ook lezen. Zo ben ik opgevoed. Met deze normen en waarden voor de kerk. Sorry, mozz. Ik kan het niet uitleggen, waarom ik het niet kan uitleggen. Begrijp je mij ook eigenlijk?

Bitterkoek_ schreef:

mozzarella schreef:Ja....omdat niemand dat doet of omdat het hoort is voor mij geen reden. Staat het in de bijbel? Heeft het een dubbele betekenis? Of iets anders?

Nee, tuurlijk niet! Dat kan ik in de bijbel ook lezen. Zo ben ik opgevoed. Met deze normen en waarden voor de kerk. Sorry, mozz. Ik kan het niet uitleggen, waarom ik het niet kan uitleggen. Begrijp je mij ook eigenlijk?

Ik begrijp je wel. Maar je opent een topic, vraagt naar meningen, en lijkt een beetje boos/beledigd als mensen doorvragen.

Francaise_ schreef:

mozzarella schreef:Je hebt het de hele tijd over respect enzo, maar eigenlijk kijk ik een beetje op van je intolerantie en ongefundeerde opmerking. Wat Jen tegen jou zegt, dat is pas open minded. Ik dacht dat jij wel opener was. Tuurlijk mag jij je opvattingen hebben, niets mis mee. Maar je een beetje verplaatsen in de beweegredenen van anderen kan nooit kwaad.

In mijn opvoeding is de kerk vroom en daar hoort klappen niet bij. Maar ik kom ook nooit in een kerk dus denk ik dat het zo hoort. Al ken ik het gebeuren van Jen_ wel maar ik heb daar te weinig kennis van.

Zo 'ken' ik de kerk ook, vanuit mijn eigen Nederlandse kerk. Het voelt gewoon ongepast. Wat dat betreft ben ik het wel met Bitterkoek eens, het is slechts een gevoel wat ik niet goed kan onderbouwen.

Maar ik ken ook andere stromingen waarbij het wel gewoon is, en waar dat wel 'goed' voelt. Maar dan nog werd er meer naar God uitgereikt en zo respect getoond dan dat er daadwerkelijk werd geklapt.

Gevoelsmatig vind ik het inderdaad niet echt passend, maar kan dat slecht onderbouwen want ik ken de bijbel amper. Het is echt gebaseerd op m'n gevoel en ervaring.

Niet helemaal maar ik wíl het wel heel graag begrijpen!

Bij ons in de kerk wordt het ook nooit gedaan. Eigenlijk heb ik me ook nooit zo in verdiept, in het waarom wel/ niet.

mozzarella schreef:Ja....omdat niemand dat doet of omdat het hoort is voor mij geen reden. Staat het in de bijbel? Heeft het een dubbele betekenis? Of iets anders?

Je gaat toch ook niet in een geel met roze jumpsuit naar een crematie? Omdat het zo is geleerd doe je het zo? denk ik. En ik kan mensen op mijn afscheid dan weer niet in het zwart waarderen. Maar zo hoort het wel...Vroeger tenminste.