Even mijn ei kwijt...
+12
Zwoesj
Zora
Muppie
Polly
Melis_je
Sweety
Koffieleut
bolus26
Blond
Atelier Madame
Sjaantje
Caro
16 plaatsers
Pagina 2 van 2
Pagina 2 van 2 • 1, 2
Re: Even mijn ei kwijt...
Sterkte Caro, ik duim voor je!
Oasis- Ratel
- Aantal berichten : 4392
Punten : 4662
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Even mijn ei kwijt...
Heb je de uitslagen al?
Melis_je- Kletskop
- Aantal berichten : 1942
Punten : 2162
Registratiedatum : 22-03-11
Re: Even mijn ei kwijt...
Brrr ow ik word er helemaal plaatsvervangend zenuwachtig van. Kan me voorstellen dat je hoofd absoluut niet naar werken staat. Sterkte.
Zora- Ratel
- Aantal berichten : 4087
Punten : 4289
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Even mijn ei kwijt...
Ja de uitslag is er. Het gaat, het is gelukkig niet het meest dramatische nieuws. Maar even in ogenschouw genomen dat ik het idee had dat de kanker nu overal zat, kon alles alleen maar meevallen.
UIteindelijk werd het half tien en heb ik zelf maar gebeld. Hield het niet meer van de zenuwen. Het blijkt uit de bottenscan dat een aantal van de kleine plekjes van twee jaar geleden (oa op de ribben) nu weg is. In plaats daarvan zit er een grote plek bij de heup.
Ik heb nu alleen tegenstrijdige berichten over de behandeling gekregen. Mijn vader (zelf huisarts) zegt dat ze nu over drie weken weer bloed prikken, uitslag krijgen en dat hij dan aan de chemo moet. Een intraveneuze variant op dat moment wat inhoudt dat hij op een paar opeenvolgende dagen aan het infuus moet voor de chemo.
Hoogstwaarschijnlijk is dit als wij in Australie zitten.
Het was alleen beetje hectisch op dat moment. Dus ik belde net nog even terug, en toen zei mijn moeder dat het ervan af hing of hij aan de chemo moest volgende maand. Het zou afhangen van die bloedtest en dan zou het juist een lichte chemo worden met tabletten.
Snap er nu geen hout meer van. Ben lamgeslagen om eerlijk te zijn. IK slaap al weken slecht, vannacht ook, en blijkbaar heb ik meer naar dit moment toegeleefd dan ik dacht. Of doorhad. Ik weet ook even niet wat ik nog moet vragen, hoe het me nu duidelijk wordt wat er gaat gebeuren..
Ik ben niet meer naar de begrafenis geweest. Voel me er ergens wel schuldig om maar aangezien ik een uur heen moest rijden en terug, en ik zó ontzettend moe was heb ik de keus gemaakt voor mezelf te kiezen. Ik had de uren op werk al ingediend dus ben naar huis gegaan, in de zon gaan zitten, heb even gelezen en daarna ben ik in slaap gevallen..
Moet ik me schuldig voelen naar die vriendin? Ik ben echt een muts met dit soort dingen, wil nooit iemand teleurstellen... ik sta al op een wankel punt momenteel in mijn leven en begrafenissen zijn al best intens. Zeker als je net die uitslagen hebt gehad van je vader.
En ik moet nog doorfunctioneren deze week natuurlijk. Gut: een uur na de uitslag werd ik een vergadering ingetrokken waarbij ik weer enorm veel werk moet verzetten voor de komende twee weken. Dus misschien maar goed dat ik nu even naar huis ben gegaan?
UIteindelijk werd het half tien en heb ik zelf maar gebeld. Hield het niet meer van de zenuwen. Het blijkt uit de bottenscan dat een aantal van de kleine plekjes van twee jaar geleden (oa op de ribben) nu weg is. In plaats daarvan zit er een grote plek bij de heup.
Ik heb nu alleen tegenstrijdige berichten over de behandeling gekregen. Mijn vader (zelf huisarts) zegt dat ze nu over drie weken weer bloed prikken, uitslag krijgen en dat hij dan aan de chemo moet. Een intraveneuze variant op dat moment wat inhoudt dat hij op een paar opeenvolgende dagen aan het infuus moet voor de chemo.
Hoogstwaarschijnlijk is dit als wij in Australie zitten.
Het was alleen beetje hectisch op dat moment. Dus ik belde net nog even terug, en toen zei mijn moeder dat het ervan af hing of hij aan de chemo moest volgende maand. Het zou afhangen van die bloedtest en dan zou het juist een lichte chemo worden met tabletten.
Snap er nu geen hout meer van. Ben lamgeslagen om eerlijk te zijn. IK slaap al weken slecht, vannacht ook, en blijkbaar heb ik meer naar dit moment toegeleefd dan ik dacht. Of doorhad. Ik weet ook even niet wat ik nog moet vragen, hoe het me nu duidelijk wordt wat er gaat gebeuren..
Ik ben niet meer naar de begrafenis geweest. Voel me er ergens wel schuldig om maar aangezien ik een uur heen moest rijden en terug, en ik zó ontzettend moe was heb ik de keus gemaakt voor mezelf te kiezen. Ik had de uren op werk al ingediend dus ben naar huis gegaan, in de zon gaan zitten, heb even gelezen en daarna ben ik in slaap gevallen..
Moet ik me schuldig voelen naar die vriendin? Ik ben echt een muts met dit soort dingen, wil nooit iemand teleurstellen... ik sta al op een wankel punt momenteel in mijn leven en begrafenissen zijn al best intens. Zeker als je net die uitslagen hebt gehad van je vader.
En ik moet nog doorfunctioneren deze week natuurlijk. Gut: een uur na de uitslag werd ik een vergadering ingetrokken waarbij ik weer enorm veel werk moet verzetten voor de komende twee weken. Dus misschien maar goed dat ik nu even naar huis ben gegaan?
Caro- Ratel
- Aantal berichten : 3569
Punten : 3801
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Even mijn ei kwijt...
Onder deze omstandigheden kan niemand je dat kwalijk nemen, hoor. Als ik je vriendin was geweest, had ik een schuldgevoel gekregen als je wél zou zijn meegegaan. Maar in jouw positie zou ik me ook schuldig voelen. Er is geen beste optie vandaag.
Wat spannend van je vader. Is er nog sprake van terugmoeten tijdens jullie reis? Zijn jullie ter plekke goed bereikbaar?
Wat spannend van je vader. Is er nog sprake van terugmoeten tijdens jullie reis? Zijn jullie ter plekke goed bereikbaar?
Melis_je- Kletskop
- Aantal berichten : 1942
Punten : 2162
Registratiedatum : 22-03-11
Re: Even mijn ei kwijt...
Melis_je schreef:Onder deze omstandigheden kan niemand je dat kwalijk nemen, hoor. Als ik je vriendin was geweest, had ik een schuldgevoel gekregen als je wél zou zijn meegegaan. Maar in jouw positie zou ik me ook schuldig voelen. Er is geen beste optie vandaag.
Wat spannend van je vader. Is er nog sprake van terugmoeten tijdens jullie reis? Zijn jullie ter plekke goed bereikbaar?
Nee dat klopt. Er is geen beste optie vandaag. Ik moest een keuze maken en heb die heel even voor mezelf gemaakt... voor het eerst geloof ik :-). Ik moest ook rekening houden met het feit dat het een lange reistijd was. Ik reis sowieso veel voor werk, maar die weg kan ik dromen. Hier moest ik naar een andere stad, ik had verder niemand die eventueel als back up zou kunnen rijden en ik was al zo moe. Ik rij normaal het hele land door voor iedereen dus het is niet dat ik in de stress raak in een andere stad. Ik had alleen het idee dat én andere stad, én twee uur rijden, én begrafenis én de uitslag én zo moe zijn, gewoon geen goede combi was.
Nee, we komen niet terug tijdens de reis. We gaan in totaal vier weken rondtrekken door Australie... te kort ook om terug te komen. Het is natuurlijk heftig die chemo, maar hij zal er nog wel meer moeten hebben de komende tijd.
Had wel het idee om voor iedere dag tijdens de chemo een fotoboekje of een dvd'tje op te sturen in een pakket. Maar goed, dan moet ik wel weten dát hij die chemo krijgt..
Caro- Ratel
- Aantal berichten : 3569
Punten : 3801
Registratiedatum : 18-11-10
Pagina 2 van 2 • 1, 2
Soortgelijke onderwerpen
» Even mijn gezeur kwijt
» Even mijn verhaal kwijt..
» Mijn man is zijn baan kwijt, en ik wist nergens van....
» Ik ben mijn papa of mama kwijt
» Ik moet mijn verhaal even kwijt
» Even mijn verhaal kwijt..
» Mijn man is zijn baan kwijt, en ik wist nergens van....
» Ik ben mijn papa of mama kwijt
» Ik moet mijn verhaal even kwijt
Pagina 2 van 2
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum