Mijn man is zijn baan kwijt, en ik wist nergens van....

Dinsdagavond komt mijn man thuis... Ja hij moest me toch wat vertellen...

Zijn contract wordt beeeindigd.
Het speelde allemaal al veel langer, het komt er op neer dat hij niet binnen het team past.
Dat het wat langer al speelde dat moest ik ook gisteravond horen. Hij had al een paar keer gesprek gehad, over dat hij zijn houding aan moest passen. Dat is wel vaker een valkuil bij hem dat hij snel zijn mond open heeft en snel commentaar heeft kort gezegd.

Daar heeft hij mij dus nooit wat over gezegd, en ook niet dat hij nu de laatste kans heeft gehad om zich te verbeteren.
Nu kwam hij dus gister thuis dat hij zijn baan straks kwijt is.

Dus ik was behoorlijk boos en vooral het idee dat hij me dat niet gewoon eerlijk heeft verteld!
voelt echt zo lullig! Zijn baan stond op het spel en ik wist gewoon nergens van!
Hij heeft zijn verontschuldigingen aangeboden, maar ik kan het nog moeilijk van mij afzetten!

Dat is ontzettend kut!

Maar ik snap wel dat hij dit voor zichzelf heeft gehouden. Het is toch een manier van falen. Dat hij het niet eerlijk tegen jou heeft gezegd, snap ik niet. Het moet bespreekbaar zijn en je moet elkaar kunnen helpen in dingen die niet goed gaan.

Ik snap dat je boos bent en teleurgesteld, maar volgens mij heeft hij je nu harder nodig dan ooit. Wees dus niet te hard voor hem, maar help hem te zoeken naar iets wat wel bij hem en zijn 'zijn' past. Wellicht dat dit voor jullie een mooie middenweg is?

Wat vervelend voor hem!

En vervelend voor jou, dat hij het niet eerder heeft verteld. Kan me voorstellen dat je je gepasseerd voelt. Maar begrijp hem ook wel, zoiets is misschien moeilijk om toe te geven, en hou je liever stil. Misschien is hij iemand die niet goed over z'n gevoelens praat? Zonde, want hij had waarschijnlijk juist wel steun van je kunnen hebben in die moeilijke tijd.

Hopelijk kunnen jullie het nu nog goed uitpraten, zodat hij kan uitleggen waarom hij het niet heeft verteld, en jij er alsnog voor hem kan zijn.

Ja, opzich kan ik het me heel goed voorstellen. Alleen vind ik het zo zonde, dacht dat hij me wel vertrouwde en alles vertelde. En die punten die hij opnoemde waarom het niet lekker liep was echt niks nieuws voor mij.
Ik snap best dat het voelt als falen, maar ik ben toch niet zomaar even de buurvrouw ofzow.

Nee SB, maar toch kan er een schaamte zijn omdat je juist al dingen wist maar het dan nu toch echt ophoudt voor hem.
Wel balen hoor

Theedoosje schreef:Nee SB, maar toch kan er een schaamte zijn omdat je juist al dingen wist maar het dan nu toch echt ophoudt voor hem.
Wel balen hoor

Precies!

Plus, wist van sommige zaken. Maar je wist niet dat het aan een zijden draadje hing en toen het zijden draadje knapte wilde hij jou niet teleurstellen en het dus niet vertellen. Natuurlijk ben je de buurvrouw niet, al zou het voor hem nu makkelijker zijn om met de buurvrouw te praten dan met jou.

Hij denkt dat jij een bepaalde verwachtingspatroon van hem hebt, en dat heb je ook, en dan is het moeilijk om juist degene waarvan je houdt, lief hebt, te vertellen dat je het eigenlijk allemaal hebt verknalt.

ABE schreef:

Theedoosje schreef:Nee SB, maar toch kan er een schaamte zijn omdat je juist al dingen wist maar het dan nu toch echt ophoudt voor hem.
Wel balen hoor

Precies!

Plus, wist van sommige zaken. Maar je wist niet dat het aan een zijden draadje hing en toen het zijden draadje knapte wilde hij jou niet teleurstellen en het dus niet vertellen. Natuurlijk ben je de buurvrouw niet, al zou het voor hem nu makkelijker zijn om met de buurvrouw te praten dan met jou.

Hij denkt dat jij een bepaalde verwachtingspatroon van hem hebt, en dat heb je ook, en dan is het moeilijk om juist degene waarvan je houdt, lief hebt, te vertellen dat je het eigenlijk allemaal hebt verknalt.

Kijk jij verwoord ook wat ik denk

TD: We zijn goed bezig!

Misschien hebben jullie wel gelijk....

Maar het is zo rot om het zo ineens te horen!
Dan denk ik echt potverdikkie had het nou maar gewoon gezegd...
Mja dat is niet altijd even makkelijk, dat begrijp ik ook wel..
Ik heb het er toch wel erg moeilijk mee gehad, klinkt misschien heel stom nu jullie dat zo zeggen!

Ik begrijp je gevoel volkomen, maar hem ook. Ik zou echt proberen er nu iig open over te zijn, open over jouw teleurstelling (zonder boos te worden), en hopelijk hij ook open over zijn zorgen en perikelen.

Nee, natuurlijk is het niet stom dat jij het zo voelt. Natuurlijk is het kut, kloten en beroerd. Welke vent verteld het nu niet aan zijn geliefde? Wat is het voor een kloothommel, dat jou niet in vertrouwen neemt?

De andere kant heb je echter hierboven gelezen.

Wat naar zeg! Je hoopt toch dat je partner echt alles tegen je durft te zeggen. Dat van dat verwachtingspatroon is waar hoor. Ik heb dat ook met mijn vriend gehad, dat hij pas veel later iets zei, omdat hij wist dat ik er verdrietig of boos van zou worden.
Maar ja... dit is niet zo maar iets! Het is wel zijn baan en dus zijn inkomen.
Ja.. het moet zijn plekje krijgen, maar je vertrouwen krijgt wel even een stootje denk ik!

ABE schreef:Nee, natuurlijk is het niet stom dat jij het zo voelt. Natuurlijk is het kut, kloten en beroerd. Welke vent verteld het nu niet aan zijn geliefde? Wat is het voor een kloothommel, dat jou niet in vertrouwen neemt?

De andere kant heb je echter hierboven gelezen.

idd. Het is ook gewoon niet leuk om te horen dat iemand zijn baan kwijt is. En ja logisch dat je dit eerder wilde weten. Dat gevoel zou ik ook hebben hoor.

(ABE we zjn goed ja:P)

Jah, nou dat is het ook een beetje je vertrouwen wordt toch een beetje beschaamd. Omdat je verwacht dat een ander ook open en eerlijk is.

Ik had ook zoiets van het is wel je inkomen zeg, we hebben net een nieuw huis gekocht en ingericht....

En nu heeft hij het er niet meer over... Terwijl het voor mij langzaam af zakt lijkt het bij hem al helemaal van de baan..
Ben er pas nog over begonnen, maar hij wil er niet zo meer over zeuren... Maar hij snapt mijn gevoel gelukkig ook wel.. En als ik er over begin praat hij ook wel..
Ik wil het ook graag met rust laten, maar soms is het wel fijn om er even over te praten hoe het nu gaat en wat zijn plannen nu zijn..
Daarin zijn mannen en vrouwen toch verschillend, in ieder geval wij...

Wat vervelend zeg! Ik snap dat je je erg gekwetst voelt. Ik zou er open met hem over praten. Hoe reageerde hij erop dat je teleurgesteld was?

Jeanette schreef:Wat vervelend zeg! Ik snap dat je je erg gekwetst voelt. Ik zou er open met hem over praten. Hoe reageerde hij erop dat je teleurgesteld was?

Hij snapte mij heel goed! En daar was hij ook al bang voor toen hij naar huis moest en het mij moest vertellen!
Hij begreep ook wel dat het tijd nodig had en hij bood zijn excuses aan.

Het was ook wel heel zieilg, hij moest zelf bijna huilen... Terwijl ik zowat niet wist wat ik moest zeggen, zo verbaasd was ik....

Dan is het misschien goed om eens samen om de tafel te gaan zitten en zonder verwijten met elkaar te gaan praten.

Ik vind het mega voor hem pleiten dattie je het héle verhaal heeft verteld inclusief gemiste kansen en zijn eigen rol hierin. Misschien wilde hij het oplossen zodat jij je geen zorgen zou maken maar toen dit niet lukte moest ie het wel vertellen.

mozzarella schreef:Ik vind het mega voor hem pleiten dattie je het héle verhaal heeft verteld inclusief gemiste kansen en zijn eigen rol hierin. Misschien wilde hij het oplossen zodat jij je geen zorgen zou maken maar toen dit niet lukte moest ie het wel vertellen.

Hier sluit ik me bij aan, met de toevoeging dat ik denk dat je op moet passen dat je nu niet teveel de aandacht vestigt op jouw gevoelens hierover. Laat het even bezinken en dan gaat hij echt wel actie ondernemen. Voor hem zal het ook impact hebben op z'n zelfvertrouwen.

Dankjewel voor jullie reacties! Het heltp altijd wel om even weer anders er tegen aan te kijken!

mozzarella schreef:Ik vind het mega voor hem pleiten dattie je het héle verhaal heeft verteld inclusief gemiste kansen en zijn eigen rol hierin. Misschien wilde hij het oplossen zodat jij je geen zorgen zou maken maar toen dit niet lukte moest ie het wel vertellen.

+ 1 Zo denk ik er ook over.

Guattari schreef:

mozzarella schreef:Ik vind het mega voor hem pleiten dattie je het héle verhaal heeft verteld inclusief gemiste kansen en zijn eigen rol hierin. Misschien wilde hij het oplossen zodat jij je geen zorgen zou maken maar toen dit niet lukte moest ie het wel vertellen.

Hier sluit ik me bij aan, met de toevoeging dat ik denk dat je op moet passen dat je nu niet teveel de aandacht vestigt op jouw gevoelens hierover. Laat het even bezinken en dan gaat hij echt wel actie ondernemen. Voor hem zal het ook impact hebben op z'n zelfvertrouwen.

Eens.

Ik begrijp dat hij het natuurlijk ook al een tijdje benauwd heeft maar ik zou er ook niet blij mee zijn als hij zoiets niet zegt.
Dat je het niet de 1e dag (na een 1e gesprek zegt) maar als je al paar keer gesprek heb gehad zou ik het fijn vinden als ie dat verteld. Jij bent zijn steun en toeverlaat en ik neem aan dat ie ook wel weet dat je niet boos op hem word ofzo maar hem juist wel steunen.
Ik vind dat je zoiets niet te lang moet verbergen in een relatie. Al ligt het natuurlijk aan de hele persoon en situatie.
Ik zou hem idd ook niet te hard erop afrekenen. Dat is wel het laatste wat hij nu kan gebruiken.
Ik zou zeggen dat ik liever heb dat hij zoiets eerder zegt maar er verder geen big deal van maken en hem steunen in deze tijd.

limbogirl82 schreef:Ik begrijp dat hij het natuurlijk ook al een tijdje benauwd heeft maar ik zou er ook niet blij mee zijn als hij zoiets niet zegt.
Dat je het niet de 1e dag (na een 1e gesprek zegt) maar als je al paar keer gesprek heb gehad zou ik het fijn vinden als ie dat verteld. Jij bent zijn steun en toeverlaat en ik neem aan dat ie ook wel weet dat je niet boos op hem word ofzo maar hem juist wel steunen.
Ik vind dat je zoiets niet te lang moet verbergen in een relatie. Al ligt het natuurlijk aan de hele persoon en situatie.
Ik zou hem idd ook niet te hard erop afrekenen. Dat is wel het laatste wat hij nu kan gebruiken.
Ik zou zeggen dat ik liever heb dat hij zoiets eerder zegt maar er verder geen big deal van maken en hem steunen in deze tijd.

Ja zo is het!
Hoop dat ik een steun voor hem kan zijn, dan zal hij me wel moeten toelaten...
Nouja ik zal het er nog eens over hebben met hem, nu het allemaal wat afgezakt is!

Tuurlijk kan jij een steun voor hem zijn !! Juist jij.
Gewoon aangeven dat ie het de volg keer eerder verteld en en verder zo laten en hem steunen
Succes ermee en hopelijk vind ie snel weer een baan