Wat is verstandig?

S@nne zo 5 dec 2010 - 21:59

Hallo,

Mijn vriend en ik willen heel graag een huisje maar hij woont op dit moment in een appartement van 45m², ik woon half bij hem en half thuis maar omdat ik heel veel moeite heb met de grootte van zijn appartement wil ik niet helemaal bij hem intrekken. Ik heb altijd buitenaf gewoond dus zeeën van ruimte, nu weet ik wel dat wij nooit zo'n huis zullen vinden maar dat hoeft ook niet. Een leuk, normaal huisje is al goed! Nu is het zo dat wij niet willen kopen maar huren en het liefst zo snel mogelijk. De meubels hebben wel al, het enige wat er dan zou moeten gebeuren zijn de vloeren en de muren maar mijn vriend heeft niet een inkomen waarbij hij zoveel kan sparen, hooguit 50,- per maand maar ik zou op zich wel een paar honderd euro per maand kunnen sparen máár dan duurt het ongeveer een jaar voordat wij kunnen reageren op een huisje. Nu zitten we erover te denken om dan te gaan lenen, ongeveer €2000/2500 maar is dat verstandig? Hoe denken jullie hierover?

Gast zo 5 dec 2010 - 22:20

Als je niet kunt sparen kun je ook niet afbetalen. Dus niet doen! Je hóeft niet samen te gaan wonen, je wilt het graag. En dit is dus hoe mensen aan schulden komen. Omdat ze iets willen wat ze niet kunnen betalen en het dan tóch doen. Als je maar 50,- per maand kunt sparen kun je dus ook maar 50,- per maand afbetalen. Dus als je 2500,- leent, ben je 50 maanden bezig om dat af te betalen, dat is láng. Plus, dan kun je dus 50 maanden níet sparen voor dingen die kapot gaat, dus dan woon je samen, met een schuld, en dan gaat de wasmachine stuk, en die kun je dan niet laten vervangen. Wat doe je dan? Dan léén je er weer voor, en zo wordt je schuld steeds hoger.

Waarom heb jij geen inkomen? En waarom kan je vriend maar 50,- sparen? Als alleenstaande met een baan moet je toch wel iets meer achteruit kunnen zetten? Dus wachten totdat jullie een inkomen hebben dat hoog genoeg is om dit te kunnen betalen, anders ga je ontzettend de mist in. Een vriendin van mij werkt in de schuldhulpverlening, en toevallig hadden we het er nog over dat dit soort dingen nou júist is waar het mis gaat. Mensen die vinden dat ze samen moeten wonen/een kind moeten krijgen, omdat ze dat nou eenmaal graag willen, ookal hebben ze het geld niet, en dan beginnen de problemen.

Niet doen dus! Als je niet 50 maanden kunt sparen van tevoren kun je ook niet 50 maanden afbetalen!

minoessepoes zo 5 dec 2010 - 22:25

Volledig met Lilith eens.

Daarnaast wonen wij in een appartementje van 45 m2, nou is ons appartementje wel super gunstig ingedeeld dus oogt het wel ruim voor die 45 m2 maar voor ons is dit ideaal. Wij hebben echt geen problemen met te weinig ruimte. We hebben een werkplek in de slaapkamer zodat we als we willen ons ook terug kunnen trekken en niet de hele tijd op elkaars lip hoeven te zitten. Maar voor ons is dus prima en wij willen hier nog wel een jaar of 2 blijven wonen.

Wat ik wil zeggen, je kan een groter huis gewoon niet betalen, lenen lijkt mij geen optie. Dan kan je je dus afvragen hoe groot je wens is om samen te wonen, of je gaat samen op die 45m2 meter zitten en maakt er het beste van of je wacht nog een jaar met samenwonen.

Gast zo 5 dec 2010 - 22:26

Ik sluit me aan bij mijn voorgangers. Als je iets niet hebt, kun je het dus ook niet uitgeven. Sparen dus.

Gast zo 5 dec 2010 - 22:29

Je kunt pas eisen stellen als je geld hebt. Dus of je trekt gewoon bij hem in, of je zeurt niet over samenwonen, maar samen willen wonen zonder geld (en eigen inkomen? Werk je eigenlijk wel?) in een nieuw huisje, dat is verwend vind ik.

Gast zo 5 dec 2010 - 22:31

Lillith, waar zie jij staan dat zij geen inkomen heeft?

VeryCherry zo 5 dec 2010 - 22:32

Lilith schreef:Je kunt pas eisen stellen als je geld hebt. Dus of je trekt gewoon bij hem in, of je zeurt niet over samenwonen, maar samen willen wonen zonder geld (en eigen inkomen? Werk je eigenlijk wel?) in een nieuw huisje, dat is verwend vind ik.

+1

Gast zo 5 dec 2010 - 22:32

S@nne schreef:Hallo,

maar ik zou op zich wel een paar honderd euro per maand kunnen sparen máár dan duurt het ongeveer een jaar voordat wij kunnen reageren op een huisje. Hoe denken jullie hierover?

Een jaar wachten dus en ondertussen een paar honderd euro per maand sparen. Heb je straks een leuk potje.

NerdChic zo 5 dec 2010 - 22:34

Volgens mij zegt TO gewoon dat zij wel kan sparen, een paar honderd euro.

Verder ben ik het volledig eens, als het niet kan moet je het ook niet doen. Dan maar een jaar extra wachten.
Wat is nou een jaar op de tijd dat jullie hopelijk nog samen kunnen zijn in 1 huis?

NerdChic zo 5 dec 2010 - 22:34

Break Of Day schreef:
S@nne schreef:Hallo,

maar ik zou op zich wel een paar honderd euro per maand kunnen sparen máár dan duurt het ongeveer een jaar voordat wij kunnen reageren op een huisje. Hoe denken jullie hierover?

Een jaar wachten dus en ondertussen een paar honderd euro per maand sparen. Heb je straks een leuk potje.

Jij was net iets sneller Wink

S@nne zo 5 dec 2010 - 22:36

Waarop basseer jij dat ik geen inkomen heb? Als je goed leest, lees je ook dat ik best een paar honderd euro per maand kan sparen máár dan duurt het alleen nog een jaar. En als ik bijv. 2000,- ga lenen is er in mijn ogen niet veel verschil, alleen de rente. Mijn vriend kan niet zoveel sparen omdat zijn appartement een dure huurprijs per maand heeft (nieuwbouw).

Gast zo 5 dec 2010 - 22:37

Ik zou gewoon bij hem intrekken trouwens.. Zo klein is het nou ook weer niet..

Gast zo 5 dec 2010 - 22:40

S@nne schreef:Waarop basseer jij dat ik geen inkomen heb? Als je goed leest, lees je ook dat ik best een paar honderd euro per maand kan sparen máár dan duurt het alleen nog een jaar. En als ik bijv. 2000,- ga lenen is er in mijn ogen niet veel verschil, alleen de rente. Mijn vriend kan niet zoveel sparen omdat zijn appartement een dure huurprijs per maand heeft (nieuwbouw).

Ik zou je afraden om te gaan lenen. Een jaar wachten is toch niet erg? En ik vind zelf altijd dat gespaard geld veel lekkerder uitgeeft dan geleend geld. En ook wat Donnaa zegt, als je echt niet langer kunt wachten, dan zou ik wel bij hem intrekken in zijn huidige appartementje. De afmetingen zijn toch niet onoverkomelijk?

Gast zo 5 dec 2010 - 22:40

Oh, daar had ik helemaal overheen gelezen, dat ze zelf wel kon sparen. Dan is het toch duidelijk? Eerst sparen en dan samenwonen. Niet leuk, wel verstandig.

Pas trouwens ook op, want straks spaar jij je suf, steek je al je geld er in en ga je na 1,5 jaar uit elkaar en dan ben jij alles kwijt terwijl hij misschien wel met de spullen blijft zitten en haast niets inbrengt. Zorg dus dat je daar iets op verzint.
Je zult de eerste niet zijn die binnen 2 jaar uit elkaar gaat na het samenwonen, en ook niet de eerste die daardoor met schulden eindigt. (ook weer een reden om níet te gaan lenen voor het samenwonen, je wilt niet als je uit elkaar gaat nog eens jaren bezig zijn met het afbetalen van een gezamenlijke schuld).

En dat niet pessimistisch van me, want het kan heel goed goed gaan, maar in mijn omgeving zijn de eerste samenwonende stellen alweer uit elkaar (allemaal tussen de 25 en 30), 1 met een gigantische schuld (ongeveer hetzelfde verhaal) en de ander met nog jarenlange financiele verplichtingen aan elkaar. Pas daar dus voor op, ook als je relatie geweldig is en je denkt dat dat soort dingen zichzelf wel oplost en dat jullie tóch niet uit elkaar gaan.

Gast zo 5 dec 2010 - 22:41

Break Of Day schreef:
S@nne schreef:Waarop basseer jij dat ik geen inkomen heb? Als je goed leest, lees je ook dat ik best een paar honderd euro per maand kan sparen máár dan duurt het alleen nog een jaar. En als ik bijv. 2000,- ga lenen is er in mijn ogen niet veel verschil, alleen de rente. Mijn vriend kan niet zoveel sparen omdat zijn appartement een dure huurprijs per maand heeft (nieuwbouw).

Ik zou je afraden om te gaan lenen. Een jaar wachten is toch niet erg? En ik vind zelf altijd dat gespaard geld veel lekkerder uitgeeft dan geleend geld. En ook wat Donnaa zegt, als je echt niet langer kunt wachten, dan zou ik wel bij hem intrekken in zijn huidige appartementje. De afmetingen zijn toch niet onoverkomelijk?

Inderdaad.. En als jij dan gewoon mee betaald aan alle kosten, kan je vriend ook wat sparen. Dan kunnen jullie wellicht volgend jaar of over 2 jaar groter gaan wonen..

VeryCherry zo 5 dec 2010 - 22:41

Nee inderdaad 45m is echt niet zo klein voor 2 personen hoor. En dan nog, het is toch niet voor eeuwig en dan kunnen jullie op je gemak sparen en uitkijken naar een nieuw huis voor jullie tweetjes.

Gast zo 5 dec 2010 - 22:47

Lilith schreef:Oh, daar had ik helemaal overheen gelezen, dat ze zelf wel kon sparen. Dan is het toch duidelijk? Eerst sparen en dan samenwonen. Niet leuk, wel verstandig.

Pas trouwens ook op, want straks spaar jij je suf, steek je al je geld er in en ga je na 1,5 jaar uit elkaar en dan ben jij alles kwijt terwijl hij misschien wel met de spullen blijft zitten en haast niets inbrengt. Zorg dus dat je daar iets op verzint.
Je zult de eerste niet zijn die binnen 2 jaar uit elkaar gaat na het samenwonen, en ook niet de eerste die daardoor met schulden eindigt. (ook weer een reden om níet te gaan lenen voor het samenwonen, je wilt niet als je uit elkaar gaat nog eens jaren bezig zijn met het afbetalen van een gezamenlijke schuld).

En dat niet pessimistisch van me, want het kan heel goed goed gaan, maar in mijn omgeving zijn de eerste samenwonende stellen alweer uit elkaar (allemaal tussen de 25 en 30), 1 met een gigantische schuld (ongeveer hetzelfde verhaal) en de ander met nog jarenlange financiele verplichtingen aan elkaar. Pas daar dus voor op, ook als je relatie geweldig is en je denkt dat dat soort dingen zichzelf wel oplost en dat jullie tóch niet uit elkaar gaan.

Zelfde gedachte hier. Mijn ex trok ooit bij mij in, een gespreid bedje dus. Enige dat we samen later nog kochten was een bureau/ pc en een bed. Toen gingen we uit elkaar en zei hij; Ja maar dan heb ik niks meer? Klopt, alles, behalve die samengekochte dingen waren van mij. En nee, die ga ik niet delen. Hij heeft de relatie zelf om zeep geholpen, ik had er geen medelijden mee. Wij hielden daarnaast ook schulden over aan de verkoop van ons huis maar hij heeft geen problemen met lenen, lenen en nog meer lenen. Je raakt alleen maar in de shit van lenen naar mijn idee. Want jij wilt nu lenen met het idee dat je nu ook een paar 100 euro kunt missen per maand maar als jij dan een huisje krijgt stop je dat geld eerst weer daarin en daarna zul je de huur moeten betalen.

Ik zou zeggen, 45m2 is zo slecht niet voor een begin. Ga officieel bij hem wonen en betaal ook wat huur mee zodat jij maar ook hij kan sparen voor een andere woning en jullie daarnaast kunnen wennen aan het fulltime samen zijn en het samen draaien van een huishouden. Een jaar is zo voorbij.

S@nne zo 5 dec 2010 - 22:47

Dat vind ik dus wel. De woonkamer is 25m² met een open keuken, een berghok van 1½ bij 1½m, slaapkamer van 2½ bij 2 (er past nét een bed in van 1.40) en een kleine 'badkamer' van 2 bij 2. Het appartement is ook bedoelt voor 1 persoon en niet voor 2 omdat je gewoon écht ruimte tekort komt en daarnaast kom ik van buitenaf en werkt zo'n kleine ruimte voor mij benauwend, ik word daar snel geïrriteerd omdat je totaal geen ruimte voor jezelf hebt. Je bent altijd met elkaar in 1 ruimte en de één kan het wel en ik niet, noem mij verwend maar voor mij werkt het niet en daarom willen wij een huisje. En aangezien ik zelf nog nooit geleend heb en er toch een beetje huiverig voor ben, ben ik hier advies gaan vragen.

Een jaar is inderdaad zó voorbij maar op dit moment lijkt het zo lang en ik kan nou ook niet zeggen dat het bij mij thuis geweldig leuk is, ik loop er niet gillend weg maar ik wil wel graag een keer 'vooruit', toekomst opbouwen met mijn vriend. En liever niet in zijn appartement wat helemaal ingericht is zoals hij het mooi vind en ik vind het gewoon lekker om zomers in een tuintje te zitten, het gewoon naar buiten kunnen lopen. Het hele huis-idee zeg maar.

VeryCherry zo 5 dec 2010 - 22:49

Maar dan zie je toch zelf ook wel in dat je beter eerst kunt sparen en daarna wat groters moet zoeken. Je zit daar nu ook voor de helft van de tijd, dus een jaar zo doorgaan moet ook nog wel lukken.

Gast zo 5 dec 2010 - 22:50

Goed, jij hebt dan een ander beeld van normaal, dat kan natuurlijk. Dan nog zou ik niet lenen om samen te gaan wonen, zie mijn eerdere post.

Serena zo 5 dec 2010 - 22:52

minoessepoes schreef:Volledig met Lilith eens.

Daarnaast wonen wij in een appartementje van 45 m2, nou is ons appartementje wel super gunstig ingedeeld dus oogt het wel ruim voor die 45 m2 maar voor ons is dit ideaal. Wij hebben echt geen problemen met te weinig ruimte. We hebben een werkplek in de slaapkamer zodat we als we willen ons ook terug kunnen trekken en niet de hele tijd op elkaars lip hoeven te zitten. Maar voor ons is dus prima en wij willen hier nog wel een jaar of 2 blijven wonen.

Wij hebben het ook precies zo, alleen 47m2, maar die 2 extra m2 zitten in de badkamer, beetje loze ruimte. Maar op dat oppervlak valt prima te leven met z'n tweeën. En als je dat niet wil, zou ik gewoon geduld hebben en gaan sparen. Lenen is gewoon veel duurder dan sparen en 1 jaar duurt nou ook weer niet zo heel lang. Als je zou lenen zou je langer bezig zijn met afbetalen. En dat voor een huurhuis, Ik weet niet of je ook van plan bent iets te kopen, maar dan tellen lopende leningen ook mee.
Verder ben ik het eens met wat anderen hierboven zeggen.

Susan zo 5 dec 2010 - 22:55

Het valt mij zo vaak op dat mensen die nog maar net voor het eerst gaan samenwonen meteen van die hoge eisen stellen aan een huis. Zat mensen beginnen op een kamer. Je kunt echt prima met z'n tweeën op 45m2 wonen, hoor. Gewoon samen de kosten delen, dan hou je ook wat over om te sparen en dan kun je je over een paar jaar wat groters veroorloven.

Rovine zo 5 dec 2010 - 23:02

Toen ik de openingspost las dacht ik al direct wat anderen al geopperd hebben. Trek eerst een tijdje bij hem in, zo spaar je kosten uit en kun je mooie vloeren kopen. Die overigens ook geen duizenden euro's te hoeven kosten. Misschien heb je -net als wij- wel zoveel geluk dat je een huis vindt wat al wel helemaal gestoffeerd is.

Bovendien kun je in die kleine woning kijken of jullie echt zo goed bij elkaar passen, een mooie test om samen te wonen.
Ik ben toendertijd ook bij mijn vriend ingetrokken en dat huis viel van ellende uit elkaar, zat vol schimmels en was erg klein. Er paste alleen een tweezitsbank in de woonkamer, dus als er bezoek was moesten we op de grond zitten. Maar nu kijken we er regelmatig op terug en lachen we erom. En waarderen we onze grote verwarmde woonkamer met vijfzitsbank des te meer.

Gast zo 5 dec 2010 - 23:04

Tja, als je dat niet wilt moet je het niet doen. Maar dan moet je zéker niet gaan lenen omdat je te verwend bent om te nemen wat je hebt, maar iets wilt dat je nog niet kunt betalen.
Wij zijn ook begonnen in zo'n soort appartement, was piepklein (kleiner dan 45m2), je kon niet samen afwassen, want geen ruimte, bed stond klem in de slaapkamer, als je op het toilet zat moest je scheef zitten omdat je anders je benen niet kwijt kon en als je douchte werd het toilet nat smile

Echt superklein dus, en nog geen eigen ingang ook, want we moesten over de gang van 2 andere stellen om bij ons plekje te komen.
Ideaal? Neuh, zeker niet omdat ik veel beter gewend was. Maar ik vond het fantastisch, want we hadden toch zomaar een plek van ons samen, al was het lawaaiig (zat boven een kroeg en voor 2.00 slapen zat er meestal niet in), onhandig en krap. We hebben er 1,5 jaar met plezier gewoond, toen vonden we iets groters.

Je hébt een plek om te wonen, je wilt er alleen niet wonen. Prima, hoeft ook niet, maar iets anders kun je niet betalen voorlopig, dus heb je weinig keus, nietwaar?

Gast zo 5 dec 2010 - 23:05

Susan schreef:Het valt mij zo vaak op dat mensen die nog maar net voor het eerst gaan samenwonen meteen van die hoge eisen stellen aan een huis. Zat mensen beginnen op een kamer. Je kunt echt prima met z'n tweeën op 45m2 wonen, hoor. Gewoon samen de kosten delen, dan hou je ook wat over om te sparen en dan kun je je over een paar jaar wat groters veroorloven.

Dat valt mij ook op. Vooral zo van 'ik wil het in 1 keer goed doen en niet over 5 jaar weer moeten verhuizen'. Terugkijkend op waar ze vandaan komen beseffen ze vaak niet dat hun ouders dat huis ook niet zo is aan komen waaien...

Gesponsorde inhoud

Wat is verstandig?

Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?

Re: Wat is verstandig?