Vertellen.. of niet?

Hey meiden,

Ik heb er wat al over gezegd in het dagcafe maar wil graag wat meer meningen. Het zit namelijk zo:
Ik woon sinds 1.5 in het buitenland in een soort complex met andere studenten in een groot huis met ook een gemeenschappelijke ruimte.Nu vond ik 1 jongen heel erg leuk, wat ik tegen iemand zei waarop die reageerde: ooh maar die heeft toch een vriendin? Die jongen heb ik op Facebook gevonden en zijn we gezellig gaan chatten en hij vroeg of ik zin had om wat te gaan drinken. Ik vroeg nog, vind je vriendin dat goed dan? Huh, ik een vriendin, hoe kom je daar nou weer bij? We hebben een hele gezellige dag gehad en heb nog een keer gevraagd of hij een vriendin had maar hij ontkende.
Savonds is hij naar mijn appartement gegaan en is er wel het 1 en het ander gebeurd, maar nu zegt hij opeens dat hij toch een vriendin had en dat hij ook nog eens samenwoont met haar in een kamer in het huis!!! Iets wat ik absoluut niet wist maar schijnbaar sinds 1 week ofzo. Die nacht dat hij bij mij was, was zij niet thuis..
Nu heb ik hem vandaag gesproken, en ik was echt boos. Hij geeft nu mij de schuld omdat ik begon met zoenen. Ik zei dus, ja maar waarom zoende je dan terug? En hij was diegene die ook aanstalten maakten tot meer. "Ja omdat ik een jongen ben" hallo wat is dat nou weer voor kutsmoes :S
Nu smeekt hij me dus om niks te zeggen tegen haar, maar ik weet gewoon niet wat ik nu moet doen. Ik ken haar verder ook niet goed ofzo.
Nu was ik dus daarnet in de gemeenschappelijke ruimte en toen zag ik haar dus, en ik werd gewoon ter plekke in 1 keer misselijk, en ik vind gewoon dat ze beter verdient.. Als ik had geweten dat hij wat met haar had was het allemaal niet gebeurd, en daar voel ik me gewoon ook enorm rot over.
Wat zouden jullie doen, vertellen of niet?

Nee ik zou het niet vertellen. Jij was in de veronderstelling dat je goed gecheckt had of hij vrijgezel was of niet dus nu is het gewoon zijn probleem.

Ik zou het wel vertellen, want jij voelt je er nu toch al schuldig onder, en ze kan het dan beter van jou horen dan er op een andere manier achter komen. Ze verdient idd beter!

Bedenk eens wat je zou willen als de situatie andersom was geweest, en jij was die vriendin geweest?

Prosecco schreef:Nee ik zou het niet vertellen. Jij was in de veronderstelling dat je goed gecheckt had of hij vrijgezel was of niet dus nu is het gewoon zijn probleem.

Precies! Nu is het zijn pakkie aan.

Ik zou sowieso niet meer tegen hem praten maar ook verder niets meer mee doen (dus niet vertellen). Tegen hem zou ik ook niet garanderen dat ik het niet vertel trouwens, laat hem maar in die onzekerheid zitten. Wat een eikel.

Zusje van Bert schreef:Ik zou sowieso niet meer tegen hem praten maar ook verder niets meer mee doen (dus niet vertellen). Tegen hem zou ik ook niet garanderen dat ik het niet vertel trouwens, laat hem maar in die onzekerheid zitten. Wat een eikel.

+1

Ik zou het wel vertellen, want jij hebt er last van elke keer als je haar ziet. In haar geval zou je het toch ook willen weten?

Wat je anders ook kan doen, is hem zeggen dat je hem een week de tijd geeft om het te vertellen en het anders zelf doet. Probleem is alleen een beetje als hij het zelf verteld, hij de boel kan verdraaien, en kan weglaten dat hij verzwegen had dat hij bezet was..

Waar je misschien wel rekening mee moet houden is dat ze je niet zal geloven.

Ik ben het type dat het waarschijnlijk wel zal vertellen.
Zij wordt nu al bedonderd!
Overigens valt het mij de laatste tijd op dat mannen liegen over hun relatie. Bah!

Als je het al zou willen gaan vertellen, zou ik mezelf afvragen met welk motief je dat doet. Ik zou er zelf voor kiezen om hem in die onzekerheid te laten zitten.

Guattari schreef:Als je het al zou willen gaan vertellen, zou ik mezelf afvragen met welk motief je dat doet. Ik zou er zelf voor kiezen om hem in die onzekerheid te laten zitten.

+1. Ik zou geen contact zoeken met de twee, maar ik zou ook mijn best niet doen om het te verbergen ofzo.

Wat een eikel zeg! Lekker in zijn soppie gaarkoken. Negeren en nergens mee bemoeien!

BJA schreef:
Overigens valt het mij de laatste tijd op dat mannen liegen over hun relatie. Bah!

Waaraan valt dat je op dan?

maarja.. als ik dat meisje was zou ik toch graag weten dat ik bedonderd werd eigenlijk..

Sweety schreef:

Zusje van Bert schreef:Ik zou sowieso niet meer tegen hem praten maar ook verder niets meer mee doen (dus niet vertellen). Tegen hem zou ik ook niet garanderen dat ik het niet vertel trouwens, laat hem maar in die onzekerheid zitten. Wat een eikel.

+1

+ 2

AngelNyn schreef:Wat je anders ook kan doen, is hem zeggen dat je hem een week de tijd geeft om het te vertellen en het anders zelf doet. Probleem is alleen een beetje als hij het zelf verteld, hij de boel kan verdraaien, en kan weglaten dat hij verzwegen had dat hij bezet was..

Ik denk ook écht niet dat dat verschil uitmaakt voor zijn vriendin. Als mijn vriend mij verteld dat hij vreemd is geweest, maakt het mij niet uit hoe of wat. Ik zou niet minder boos/verdietig/teleurgesteld zijn als hij zou zeggen dat dat meisje toenadering had gezocht bijv. Hij was er nog altijd zelf bij.

Snoes schreef:

AngelNyn schreef:Wat je anders ook kan doen, is hem zeggen dat je hem een week de tijd geeft om het te vertellen en het anders zelf doet. Probleem is alleen een beetje als hij het zelf verteld, hij de boel kan verdraaien, en kan weglaten dat hij verzwegen had dat hij bezet was..

Ik denk ook écht niet dat dat verschil uitmaakt voor zijn vriendin. Als mijn vriend mij verteld dat hij vreemd is geweest, maakt het mij niet uit hoe of wat. Ik zou niet minder boos/verdietig/teleurgesteld zijn als hij zou zeggen dat dat meisje toenadering had gezocht bijv. Hij was er nog altijd zelf bij.

Precies! Wat zou het mij uitmaken wie er is begonnen, wie, wie heeft verleidt? Het gaat mij erom dat hij erin mee is gegaan en is vreemdgegaan. Hoe, wat, wanneer en waarom doe er dan niet toe.

Vannacht heb ik ook al aangegeven dat wanneer ik de jongen niet voor mezelf wil, dat het geen enkel nut heeft om de vriendin in te lichten over de misstap van haar vriend. Dat doet hij zelf maar en vervolgens blijft hij maar zo ver mogelijk uit de buurt als het kan.

Snoes schreef:

AngelNyn schreef:Wat je anders ook kan doen, is hem zeggen dat je hem een week de tijd geeft om het te vertellen en het anders zelf doet. Probleem is alleen een beetje als hij het zelf verteld, hij de boel kan verdraaien, en kan weglaten dat hij verzwegen had dat hij bezet was..

Ik denk ook écht niet dat dat verschil uitmaakt voor zijn vriendin. Als mijn vriend mij verteld dat hij vreemd is geweest, maakt het mij niet uit hoe of wat. Ik zou niet minder boos/verdietig/teleurgesteld zijn als hij zou zeggen dat dat meisje toenadering had gezocht bijv. Hij was er nog altijd zelf bij.

Nouja er zijn meiden genoeg die hun vriend zouden vergeven als hij zegt dat zij hem verleidde etc en hij gewoon zwak was, en die dat misschien niet doen als ze weten dat hij de eerste stap zette en zelfs over hun relatie verzweeg. Dus vandaar Maar je hebt gelijk, hij is er altijd nog zelf bij en het maakt zijn actie niet erger/minder erg.

AngelNyn schreef:

Snoes schreef:

AngelNyn schreef:Wat je anders ook kan doen, is hem zeggen dat je hem een week de tijd geeft om het te vertellen en het anders zelf doet. Probleem is alleen een beetje als hij het zelf verteld, hij de boel kan verdraaien, en kan weglaten dat hij verzwegen had dat hij bezet was..

Ik denk ook écht niet dat dat verschil uitmaakt voor zijn vriendin. Als mijn vriend mij verteld dat hij vreemd is geweest, maakt het mij niet uit hoe of wat. Ik zou niet minder boos/verdietig/teleurgesteld zijn als hij zou zeggen dat dat meisje toenadering had gezocht bijv. Hij was er nog altijd zelf bij.

Nouja er zijn meiden genoeg die hun vriend zouden vergeven als hij zegt dat zij hem verleidde etc en hij gewoon zwak was, en die dat misschien niet doen als ze weten dat hij de eerste stap zette en zelfs over hun relatie verzweeg. Dus vandaar Maar je hebt gelijk, hij is er altijd nog zelf bij en het maakt zijn actie niet erger/minder erg.

Volgens mij is hij gewoon vreemdgegaan en maken de omstandigheden het niet minder erg. Als zij dan alsnog besluit om hem te vergeven is dat volgens mij hun zaak. Ik zou nooit willens en wetens een andermans relatie op het spel willen zetten, door buitensporige details aan de vriendin te mailen en aan te geven wat voor kloothommel haar vriend is. Dat weet ze op dat moment zelf wel en daar mag ze van mij een eigen keuze maken.

Zolang je geen interesse in de persoon zelf hebt, niet willens en wetens hun relatie wilt beeindigen, in de hoop dat hij ooit bij jou komt, dan zou ik me gewoon koest houden. Gebeurd is gebeurd en verder gaan zonder al te veel heibel.

Nobucta schreef:Waar je misschien wel rekening mee moet houden is dat ze je niet zal geloven.

Dit dus. Je kunt het haar wel vertellen maar het kan dat ze je niet gelooft. Het kan dat hij zegt dat jij achter hem aanzit en wil dat zij het uitmaakt met hem door haar leugens te vertellen. Je kunt er een heel ander verhaal van maken.

Daarom zou ik lekker tegen hem zeggen dat ik niets meer met hem te maken wil hebben en dat ik nog over zal nadenken of ik het wel of niet zal vertellen. Verder niks meer doen.

Maar ze zal het wel moeten geloven aangezien ik smsjes en msn gesprekken heb.. Ik weet het gewoon echt niet wat ik moet doen, vind zo moeilijk Nu ik er een nachtje over heb geslapen maakt me wel minder boos dan dat ik gister was gelukkig

Ik had het wel verteld. Ik zou het zelf ook willen weten als ik bedonderd zou zijn. Dan krijg je van die situaties dat iedereen het wist, maar dat niemand het zei. Lijkt me vreselijk om daar in te zitten.

Natuurlijk zou iedereen het willen weten als haar vriend vreemd zou gaan, maar als er zomaar ineens een meisje op je afkomt die jij verder niet kent en die jou, zomaar out of the blue, vermeld dat jouw vriend is vreemd gegaan met haar, zou je haar dan geloven? Of zou je misschien gewoon denken dat het een jaloers grietje is die achter je vriend aan zit, het misschien als dusdanig verkopen richting je vriend (en die daar natuurlijk vollédig mee instemt, zijn hachje is gered...) en haar vervolgens geen blik waardig meer gunnen?

Ik zou het niet vertellen, puur om mijn eigen positie. Je weet niet hoe ze gaat reageren. Misschien gelooft ze je, misschien niet en lacht ze je recht in je gezicht uit. De kans dat ze me gelooft en dat ze het op prijs stelt dat ik naar haar toe zou komen, is mij te klein.
Ik woon (als ik in jouw schoenen stond) ook in dat huis, en het risico zou me te groot zijn dat ze me niet gelooft en/of MIJ juist dingen kwalijk gaat nemen. Stel dat ze je wel gelooft, dan nog bestaat de kans dat ze laaiend op je is, want jij bent immers degene die met haar vriend het bed in is gedoken. Ookal wist je van niets en valt jou in feite niets te verwijten, maar daar gaat zij vast geen rekening mee houden. Plus dat die jongen ook kwaad op je zou zijn. Nee, dan leef ik liever rustig in dat studentencomplex met een groot geheim waar ik bets mee kan leven omdat ik toch geen enkele blaam in tref, dan dat ik straks het zwarte schaap word, er niet prettig meer woon en op voet van oorlog leef omdat ik niet geloofd word en/of omdat mij van alles kwalijk wordt genomen, ten onrechte.

Daar zit ook wat in. Maar de kans dat ze me niet gelooft lijkt me zeer klein namelijk. Ik woon in een land, en echt, al die latinos gaan hier vreemd. Zij is Amerikaanse.
Ik heb er ook al over nagedacht om haar een berichtje via FB te sturen met: Hey, *naam* is toch je vriendje? Ik vind dat je dit moet weten, maar je vriendje heb ik gezien met een ander meisje woensdag toen je niet thuis was.
Dan zeg ik dus wel dat hij vreemdgegaan is maar niet mijn naam