'U' tegen opa en oma

Nooit U. Ook niet voor ouders. En gelukkig maar want ik vind het een onnodige afstand creëren.

Ik zeg altijd u tegen mijn opa's en oma's, ook tegen mijn schoonouders, maar niet tegen mijn ouders.

Wij zijn ook gewend om (als Surinamers) iedereen aan te spreken met u, maar bij broers en zussen van mijn ouders (dus ooms en tantes) gebruik ik soms u en soms jij.

Ik gebruik altijd je/ jij tegen m'n oma's, altijd al gedaan ook. Vinden zij volgens mij ook prettiger, omdat het anders zo'n afstand creëert.

Ik heb nog maar één opa en die spreek ik aan met je en jij. Ik denk dat hij er geen problemen mee zou hebben als ik hem wel met u aan zou spreken, maar je/jij vindt hij ook prima. Zijn vriendin zou ik dan weer wel met u aanspreken. Ze is namelijk 80 en ondanks dat ze al zo'n 5 jaar met mijn opa is heb ik haar maar een paar keer gezien (familie woont ver weg). Haar ken ik gewoon niet goed genoeg en ik zou ook niet in kunnen schatten wat zij het liefst zou hebben.

Mijn eigen ouders heb ik altijd met je/jij aangesproken of met papa/mama. U zouden ze vreselijk vinden. Hetzelfde geldt voor mn schoonouders. Ik heb een goed band met hen, m'n schoonmoeder noemt me niet voor niks haar 2e dochter. Misschien dat ik bij het kennismaken u heb gezegd, maar veel vaker niet denk ik. Onze kinderen mogen hun opa en oma's later ook gewoon tutoyeren.

Tegen mijn oma is mij geleerd om 'U' te zeggen. En dat doe ik nog steeds. Mijn ouders heb ik altijd jij/je tegen gezegd.

Mijn opa's en oma's sprak ik nooit aan met u. De overgrootouders van mijn zusje daarentegen wel. Verder is mij altijd geleerd om u te zeggen tegen mensen die ouder dan jou zijn. Dus tegen vreemde mensen of docenten op school, zeg ik wel u.

Wat is dat toch met jullie opvatting dat 'u' afstand creëert? Ik kan me best voorstellen dat het zo ervaren wordt, maar ik kan uit ervaring zeggen dat het niets uitmaakt. Het is maar net welk gevoel je bij 'u' hebt. In België zeggen ze ook 'u' tegen elkaar, terwijl ze de vertrouwelijkheid van je/jij gebruiken. Zo kan dat toch ook? Persoonlijk gevoel bij 'u': best. Maar ik heb de meest innige knuffels en gesprekken met mijn oma, ook al zeg ik 'u' tegen haar. Het is dus geen feit.