Re: 'U' tegen opa en oma

Mint zo 5 dec 2010 - 8:35

Ik vind het ook afstandelijk om u te moeten zeggen tegen je opa en oma. Ik zeg altijd gewoon je of jij. Ik heb het trouwens wel eens gevraagd omdat ik er eerder wel mee zat, maar mijn oma zei dat het haar niets uitmaakte. Ik vind het wel erg vreemd dat sommigen hun eigen ouders met u moeten aanspreken, dat zou ik zelf niet willen.

Sweety zo 5 dec 2010 - 12:32

Gloria schreef:Mijn oma is 'u'. Zo heb ik dat geleerd en ik vind het ook niet meer dan normaal. Dat is mijn manier om te laten zien dat ik haar hoog acht; de rest van de familie doet dat ook en ik zou het mijn kinderen ook aanleren.

Ik spreek mijn oma's ook aan met u. Soms een keer je maar dan onbewust.
Mijn moeder zegt ook weleens u tegen haar moeder.

Silver zo 5 dec 2010 - 20:34

_Donnaa schreef:Ik zeg altijd gewoon Beppe.. Wil beppe dat even doen? Kan beppe even komen? Zo, zeg maar..

Dat zeg ik ook tegen m`n moeder, haha.. Ja ik ook....

Ik spreek mensen die ouder dan mij zijn allemaal aan me u, en daarna hoor ik wel of ik ze aan mag spreken met je/jij. Bij schoonmoeder maak ik de ene keer een zin met jij/je en de andere keer een zin met u. Ik word er zelf gek van... En het klinkt zo raar.......

Zo zei mijn broer op een gegeven moment ook je/jij tegen mijn vader, die reageerde heel verontwaardigd met: hey, zijn we even oud? ik ben nog wel altijd je vader hoor :o Me broer schrok ervan.

Me vriend begon ook tegen me vader gelijk met jij/je maja die heeft ook collega's van die leeftijd...het is gewoon een ingewikkelde kwestie.

Gast zo 5 dec 2010 - 20:52

Ik pak het hetzelfde aan als Donnaa, alleen ik heb geen pakes en beppes meer.. Tegen mijn ouders zeg ik: "Zou heit dit voor mij willen doen", of "heeft mem zin om met mij te gaan winkelen"

Edit: Mijn schoonouders spreek ik wel met u aan.

Serena zo 5 dec 2010 - 22:26

mijno opa en oma spreek ik aan met u, dat heb ik zo geleerd, en de hele familie doet dat. De rest van de familie is je/jij. alleen tegen onbekende mensen die duidelijk ouder zijn dan ik zeg ik u.

minoessepoes zo 5 dec 2010 - 22:38

Ik heb mijn opa's en oma's altijd met je en jij aangesproken, zo wilde ze het zelf ook gewoon. Mijn ouders uiteraard ook. Mijn broer heeft nu een vriendin met een dochtertje (stiefkleinkind dus) en mijn ouders hebben al heel snel duidelijk gemaakt dat het je en jij is, ze vinden u zelf niet fijn en afstandelijk klinken.

Mijn schoonouders heb ik in het begin ook keurig met U aangesproken maar dat was heel snel over, dat hoeft ook echt niet en dat zouden ze denk ik ook niet willen bij kleinkinderen. Mijn vriend spreekt zijn oma's wel altijd met U aan, althans dat zegt hij, meestal gaat het 3 keer goed en dan is hij het vergeten en volgens mij maakt het zijn oma ook niks uit! Ik zeg wel altijd heel netjes U tegen zijn oma's.

Mijn ouders hebben ons altijd geleerd dat je tegen alle volwassenen U zegt, tenzij ze zelf aangeven dat dat niet hoeft of je dat gewoon weet (zoals bij opa en oma bijvoorbeeld). Dan zit je altijd goed en dat zou ik mijn eigen kinderen ook zo willen leren.

Flippin' Bitch zo 5 dec 2010 - 23:02

Tegen familie/kennissen/oudere collega's zeg ik jij. Tegen oudere mensen die ik niet ken of waar ik voor mijn werk mee spreek zeg ik u.

Flinder ma 6 dec 2010 - 5:25

Tegen mijn opa's en oma's heb ik altijd je en jij gezegd. Mijn ouders vonden dat je met 'je' ook beleefd kan zijn. Tegen onbekenden zeg ik wel altijd u.

Jeanette ma 6 dec 2010 - 5:30

Tegen mijn opa en oma's zeg ik gewoon jij/je. Ik vind u zo afstandelijk dan klinken. Tegen vreemde personen zeg ik wel vaak u.

Gast ma 6 dec 2010 - 5:32

Mijn opa's en oma sprak ik altijd aan met jij en je. Van mijn ouders heb ik geleerd om tegen vreemde (oudere) mensen u te zeggen en dat deed ik ook altijd. Ik merk nu zelf dat ik sneller je en jij gebruik omdat ik heel vaak terug kreeg dat ik dat wel mocht zeggen i.p.v. u. Toch maar weer eens op gaan letten.....

Pompoen ma 6 dec 2010 - 9:29

Gast ma 6 dec 2010 - 9:34

Ik zeg altijd 'u' tegen mijn oma en de oma van mijn man. Ik vind het niet kloppen om jij tegen een hoogbejaarde dame te zeggen

Ik wil later eigenlijk ook dat mijn kinderen hun opa's en oma's met 'u' gaan aanspreken. Misschien wat ouderwets, maar ik vind gewoon dat je oudere mensen eigenlijk met 'u' hoort aan te spreken. Bekenden of onbekenden.

mzcharlotte ma 6 dec 2010 - 9:47

Gloria schreef:Mijn oma is 'u'. Zo heb ik dat geleerd en ik vind het ook niet meer dan normaal. Dat is mijn manier om te laten zien dat ik haar hoog acht; de rest van de familie doet dat ook en ik zou het mijn kinderen ook aanleren.

+1

Ik spreek mijn schoonmoeder ook aan met u, ze heeft ook niet aangegeven dat het 'je/jij' mag zijn. Ik spreek haar ook niet tot zeer weinig. Mijn vriend spreekt mijn ouders ook zo aan, uit pure beleefdheid. Mijn ouders hebben wel gezegd dat hij gewoon je mag zeggen.

En in mijn werkzaamheden spreek ik ook (vooral onbekende) contacten aan met u. Het voelt erg raar dat een contact mij mailt, beginnend met 'hey'.

Maar terug naar grootouders, dat zijn pure 'u's voor mij! Laughing

Eris ma 6 dec 2010 - 10:02

Mijn opa en oma's spreek ik met u aan. Van jongs af aan heb ik dat zo meegekregen en is dat dus heel normaal geworden. Ook vreemde mensen die veel ouder zijn dan ik spreek ik aan met u tot zij zelf aangeven dat ik je mag zeggen. Ik merk wel dat ik naarmate ik ouder wordt sneller over ga op jij bij mensen onder de 60..

Gast ma 6 dec 2010 - 10:52

Bij mijn ene opa en oma (die helaas al een paar jaar zijn overleden..) zei ik altijd u, moest ook altijd met 2 woorden spreken. Dat vergat ik soms weleens en dan kregen m'n ouders de wind van voren

Bij m'n andere opa&oma zeg ik wel altijd je/jij

Gast ma 6 dec 2010 - 11:11

Mijn opa en oma hebben altijd jij/je getolereerd, maar ik heb het altijd, en als enige van de kleinkinderen, bij U gehouden. Ik vind dat netjes, ze zijn immers heel veel jaren ouder dan ik ben. Ik vind het een vorm van respect t.o. hen.

Gast ma 6 dec 2010 - 11:17

товарищ schreef:
_Donnaa schreef:Ik zeg altijd gewoon Beppe.. Wil beppe dat even doen? Kan beppe even komen? Zo, zeg maar..

Dat zeg ik ook tegen m`n moeder, haha.. En mijn neefjes zeggen dat ook zo tegen mijn moeder..

Ik spreek mensen wel heel snel met u aan.. Maar beter dat ze dan zeggen dat het niet hoeft, dan dat ik direct begin te jij-en..

Dat is heel Fries, om het op die manier te praten. Een klasgenootje vraagt ook altijd aan mij: "En hoe is het met товарищ", ik vond dat altijd zo raar, ik heb toen gevraagd waarom ze dat op die manier deed en toen vertelde ze me dus dat dat vanuit het Fries kwam. Ik had het nog nooit eerder gehoord.

En daar heb ik dus nog nooit van gehoord haha..

Gast ma 6 dec 2010 - 11:28

zegmaar_ schreef:
+1

Ik spreek mijn schoonmoeder ook aan met u, ze heeft ook niet aangegeven dat het 'je/jij' mag zijn. Ik spreek haar ook niet tot zeer weinig. Mijn vriend spreekt mijn ouders ook zo aan, uit pure beleefdheid. Mijn ouders hebben wel gezegd dat hij gewoon je mag zeggen.

En in mijn werkzaamheden spreek ik ook (vooral onbekende) contacten aan met u. Het voelt erg raar dat een contact mij mailt, beginnend met 'hey'.

Maar terug naar grootouders, dat zijn pure 'u's voor mij!

Tegen mijn schoonouders mág ik niet eens u zeggen. Ze keken me meteen echt heel vreemd aan en vroegen of ik daar alsjeblieft direct mee wilde stoppen, haha.

Tegen mijn opa en oma heb ik altijd je/jij gezegd. Dat vonden ze ook goed, maar 'gij' dat mocht niet (ik kom uit Brabant Wink

). Nou zeg ik toch al nooit 'gij' dus dat is nooit een probleem geworden. Bij mij heeft u niet zo zeer met respect te maken, maar vooral ook met hoe dicht iemand bij me staat. Vreemden spreek ik standaard met u aan, al vanaf 25+ denk ik. Ik werk in de horeca en soms zijn er gasten die dan niet willen hebben dat je 'u' zegt, maar dat zit er zo ontzettend in, dat ik echt moeite moet doen om dan je/jij te zeggen.

Ik dwaal niet af hoor. Ik heb twee regels aan mijn grootouders besteed clown

Yzma ma 6 dec 2010 - 11:55

June schreef:Vreemden spreek ik standaard met u aan, al vanaf 25+ denk ik. Ik werk in de horeca en soms zijn er gasten die dan niet willen hebben dat je 'u' zegt, maar dat zit er zo ontzettend in, dat ik echt moeite moet doen om dan je/jij te zeggen.

Ik spreek mensen die ouder zijn op mijn werk ook aan met u. Of ik moet de gasten al langer kennen, of heel informeel met ze omgaan. Mensen die jonger zijn, spreek ik vaak wel aan met je, omdat ik ook weer niet teveel afstand wil creëren. Een paar jaar geleden is toen een vrouw naar me toegekomen, dat ze het onbehoorlijk vond dat ik haar zoon aansprak met je. De zoon was een paar jaar jonger dan ik, dus ik begreep werkelijk niet waar ze zich druk om maakte. En eigenlijk nog steeds niet, geloof namelijk niet dat hij het lastig vond.

Ik loop stage bij overheid. En in sommige campagnes spreken we mensen aan met jij en niet. Zoals de Bob-jij-of-ik-reclame. Deze reclame is vooral bedoeld voor het grote publiek en daarom wordt er ook ge-je't. Maar pas geleden kregen we dus we werkelijk een klacht dat iemand dat echt belachelijk vond en heel ongepast, en dat we het publiek met u aan moeten spreken. Echt, dat iemand werkelijk de moeite neemt om zich er druk over te maken, de telefoon te pakken en er over te bellen en klagen.

Gast ma 6 dec 2010 - 12:12

Yzma schreef: Ik spreek mensen die ouder zijn op mijn werk ook aan met u. Of ik moet de gasten al langer kennen, of heel informeel met ze omgaan. Mensen die jonger zijn, spreek ik vaak wel aan met je, omdat ik ook weer niet teveel afstand wil creëren. Een paar jaar geleden is toen een vrouw naar me toegekomen, dat ze het onbehoorlijk vond dat ik haar zoon aansprak met je. De zoon was een paar jaar jonger dan ik, dus ik begreep werkelijk niet waar ze zich druk om maakte. En eigenlijk nog steeds niet, geloof namelijk niet dat hij het lastig vond.

Ik loop stage bij overheid. En in sommige campagnes spreken we mensen aan met jij en niet. Zoals de Bob-jij-of-ik-reclame. Deze reclame is vooral bedoeld voor het grote publiek en daarom wordt er ook ge-je't. Maar pas geleden kregen we dus we werkelijk een klacht dat iemand dat echt belachelijk vond en heel ongepast, en dat we het publiek met u aan moeten spreken. Echt, dat iemand werkelijk de moeite neemt om zich er druk over te maken, de telefoon te pakken en er over te bellen en klagen.

Bij mensen die jonger zijn dan ik doe ik het ook niet. Vaak zie je ook wel aan mensen tussen de twintig en dertig of ze er wel of niet van gediend zijn dat je ze met u aanspreekt, daar probeer ik wel op in te spelen.

Ik heb in een callcenter gewerkt en voor 'Hi' gebeld en daar moet je dus ook iedereen met 'je' aanspreken. Dat om een wat jonger publiek te trekken en om wat dichter bij de klant te komen staan. Ik deed daar echter niet aan mee als ik hoorde dat ik een bejaarde man aan de telefoon had. Mijn collega's wel, die hebben echt heel wat gezeik gehad van klanten die heel erg boos waren dat ze met je/jij aangesproken werden. Op zo'n moment snap ik wel dat een wat oudere man er wat van zegt, maar dat je werkelijk gaat bellen om commentaar te leveren op een reclame, daar kan ik echt met mijn hoofd niet bij. Sorry, maar dat is toch zonde van je tijd? Waar maak je je druk om denk ik dan. En het is ook niet alsof er ook maar iets mee gedaan zal worden.. zeker niet als het om een bob-jij-of-bob-ik-campagne gaat, die zijn toch veel te groot. Arme mensen die daar de moeite voor nemen Wink

.

Janelie ma 6 dec 2010 - 12:24

Ik sprak mijn opa's en oma's altijd met je/jij aan. Nooit over nagedacht eigenlijk. Persoonlijk vind ik ook dat het directe familie is en door te gaan 'u-en' creëer je een afstand en dat vind ik niet nodig bij je grootouders.

Gast di 7 dec 2010 - 20:46

Ik heb altijd gezegd wil beppe dat even voor mij doen? Ik weet niet of dat echt Fries is, mijn neefje en nichtje wonen in het zuiden van het land, en daar word thuis geen Fries gesproken, die zeggen zelfs wil *naam* dat even voor mij doen? Of papa en mama in de zin gebruiken, daar komt bijna geen je en jij voor in de zin.

Later zei ik wel je/jij tegen mijn oma, mijn vader heeft toen wel eens gezegd: ik zou graag willen dat je Jo (u) tegen je oma zegt. Mijn oma wilde dit niet.

Blair di 7 dec 2010 - 21:25

Ik spreek ze altijd met u aan, ze accepteren ook geen je of jij. Mijn moeder heb ik tot mijn 12e of 13e met u aangesproken.

J. zegt wel u tegen mijn opa & oma, zijn overgroot ouders dus, maar tegen mijn moeder (zijn oma) ook gewoon jij en je.

Arwyn di 7 dec 2010 - 21:29

Mijn ouders zijn gewoon je/jij, maar mijn beppes toch echt u.
De vrouwtjes zijn ook 87 en 97, ik zou het echt raar vinden om je te zeggen tegen iemand van die leeftijd..

Shy di 7 dec 2010 - 22:52

Mijn opa en oma spreek ik ook gewoon met jij aan. Ik ben het ook niet anders gewend en ze zouden het niet leuk vinden als ik u zou zeggen. Als je af en toe de grapjes zou horen die over tafel vliegen dan past u daar ook niet bij Laughing

Gesponsorde inhoud