voor een kindje 2012

ja dat ken ik,mijn vriend is dan wel thuis,maar zit eigenlijk de hele avond achter de pc,te gamen.Krijg ook vaak de vraag van vind je dat niet erg,maar na 3.5 jaar wendt dat wel.en zoals je zegt,ik kan kijken op tv wat ik wil.

@ JaneDoe: mijn vriend werkt ook in de horeca. Hij is ook zo'n 2 dagen (= avonden) per week thuis. Als hij werkt komt hij rond 5 uur 's nachts thuis en ligt 's ochtends dus nog een tijd op bed. 's Middags is hij er voor N., kan hij lekker met haar spelen, we eten 's avonds soms met elkaar (als hij om 6 uur moet beginnen bijv.), etc. Hij werkt nog maar sinds kort in de horeca, maar ik ben het al aardig gewend. Je gaat je eraan aanpassen. Natuurlijk zijn er nadelen, maar ik zie ook genoeg voordelen. Denk aan: doordeweeks (op een rustig moment) even de stad in om te winkelen, mee naar doktersafspraken en het consultatiebureau, N. straks naar school brengen of uit school halen, etc. Bij deze dus een ook een positief verhaal: ik vind het op zich prima te doen!

Leuk om ook een positief verhaal te lezen parisienne!
Ik zie ook zelf zeker de voordelen wel hoor!
Mijn vriend begint elke dag om 16.30, dinsdag en woensdag is hij vrij. Doordeweeks is hij uiterlijk rond 01.30 klaar, op vrijdagnacht en zaterdagnacht is hij rond 05.00 thuis, dus zaterdag en zondag overdag heb ik inderdaad weinig aan hem, hij komt dan meestal rond 2 uur zijn bed pas weer uit:)

Het grootste voordeel blijf ik vinden dat we geen kinderopvang nodig hebben; fijn voor ons kindje, en fijn voor de portemonnee:)

@ JaneDoe, Alles went. Mijn man zit ook in de horeca en is 5 dagen per week van 11 tot 11/12 weg. Op uitzonderingen na (als hij eens later mag beginnen, een dagje per week). Je vindt er vanzelf je weg in. Wat ik wel vervelend vond is dat hij de eerste week dat ons zoontje geboren was, hij ook avonden moest werken (had de week erna vrij en alleen overdag mocht niet, dus zat de tweede dag al alleen 's avonds).

dat is ook wat ik hem nu al duidelijk heb gemaakt; als ons kindje er eenmaal is, moet en zal hij minimaal 1 week vrij nemen...en dan het liefst 2 weken haha! Of zijn baas het er ook mee eens is weet ik niet...maar dat zien we dan wel weer;)
Lijkt me pittig in je eerste week; de meeste kraamvisite wil s avonds komen, je man is er dan niet, je kraamhulp al naar huis, je bent zelf niet fit, moet wennen aan alles....

JaneDoe schreef:dat is ook wat ik hem nu al duidelijk heb gemaakt; als ons kindje er eenmaal is, moet en zal hij minimaal 1 week vrij nemen...en dan het liefst 2 weken haha! Of zijn baas het er ook mee eens is weet ik niet...maar dat zien we dan wel weer;)
Lijkt me pittig in je eerste week; de meeste kraamvisite wil s avonds komen, je man is er dan niet, je kraamhulp al naar huis, je bent zelf niet fit, moet wennen aan alles....

Wij wilden die week daarna, omdat wij dan echt met z'n drieën zouden zijn. Voor de eerste week was afgesproken dat hij dan alleen overdag zou moeten, maar was vanalles tussengekomen, waardoor dat op zijn werk niet kon.
Die week daarna vonden ze eigenlijk ook een probleem..Kraamvisite hebben wij overdag laten komen,, als hij eens laat mocht beginnen. Als er iets zou zijn, was mijn familie maar op een paarminuten fietsen, dus die hadden hun mobiel bij of kwamen nog eventjes langs om te kijken hoe het ging.
Wat zijn baas daar van vindt is zeker afwachten. Als het eenmaal zover is, dan zou ik er dan wel echt op staan. Ik had het geluk dat ik eigenlijk alles wel kon (mede omdat ik eigenwijs was), maar als je echt een zware bevalling hebt gehad zit je daar niet op te wachten.

Wij hebben kraamvisite tantes/collega's pas een paar weken later laten komen haha heerlijk!
Directe familie wel gelijk hoor en dat was even genoeg.

@Janedoe : wij zien elkaar soms nog minder... mijn vriend man zegt altijd : wij zijn samen 24 uur maar nooit 24 uur samen. Ik zeg altijd dat we een estafetterelatie hebben. Mijn man werkt in de muziek. Is dag en nacht van huis. De enige tijd dat wij elkaar zien is soms bij het opstaan. Ik ga dan naar mijn werk. Hij komt midden in de nacht thuis en brengt onze dochter naar school om half 9. Hij begint met zijn werk rond 13 uur als hij onze dochter weer van school heeft gehaald. Ik werk sommige dagen tot 13 uur zodat ik haar op zijn werk ophaal, of hij brengt haar naar oma. Ik zie hem dus ook niet veel. Hij heeft op maandag papadag...verder is hij in niet hoogseizoen hooguit 1 dag extra vrij. Ik werk zelf 32 uur. Het is gewoon maar net wat je gewend bent denk ik. Ondanks we veel aan het werk zijn hoeven de kinderen niet naar een kdv. We wisselen elkaar echt af en oma helpt ons op de dinsdag en woensdagmiddag. Hij is in juli en augustus 2 maanden vrij en dat is ook echt heel fijn. Buiten dat is dit zijn droombaan, hij heeft van zijn hobby zijn werk kunnen maken en dat is ook echt heel wat waard.

Wij zijn nu aan het verhuizen en ik vroeg manlief over een 4e kindje.. zijn antwoord is geswitched, van nee naar we zien het wel als het huisje af is. Ik zo en in de tussentijd? Komt goed zei hij.. Dus dat is wel fijn. Gewoon niet te veel mee bezig zijn en als we zwanger zijn is dat top. Zovaak zien we elkaar niet dus kan nog ff duren Ik moet nog even kijken of we er direct voor gaan. Nu zorgen we er altijd dat we geen sex hebben in de vruchtbare periode ( gebruik geen anticonceptie)..

Jeej ik ben blij!

Wat leuk roodkapje! Gaat je wens toch in vervulling :cheer:

Dat is fijn nieuws roodkapje! Ik kan me voorstellen dat je heel blij bent.

hoi dames .
welke foliumzuur gebruik je ...
ik weet niet wat ik het beste kan gaan gebruiken .
hebben jullie een bepaald merk ?

**_pearl_** schreef:hoi dames .
welke foliumzuur gebruik je ...
ik weet niet wat ik het beste kan gaan gebruiken .
hebben jullie een bepaald merk ?

Ik had Dagravit mama en baby, zit van alles in. Dit ga ik vanaf februari ook weer gebruiken.

Ik heb gewoon foliumzuur van etos eigen merk....

En ik heb foliumzuur eigenmerk van de trekpleister

Ik had....loopt even naar de kast...puur mama van VSM. Daar zitten ook nog andere vitamines in. Was vooral handig in het begin van mijn zwangerschap, omdat ik toen bijna niks binnenhield. Alleen zijn die pillen aardig groot en dat vond ik lastig slikken. Helemaal toen ik zo misselijk was, dus ik ben toen overgestapt op enkel foliumzuurtabletjes.

Charlie, Wat fijn dat je cyclus zo netjes is.
Janedoe, Beterschap!
Jezzie, Die test zul je hopelijk snel mogen gebruiken.
Lind@, Hopelijk is het nu weer in de eerste ronde raak. Hou er wel rekening mee dat het langer kan duren, want de eerste ronde is echt bijzonder.
Roodkapje, wat fijn dat je man er zo positief over denkt!
Pearl, Ik heb foliumzuur bij de apotheek gehaald, gewoon eigen merk. Als ik zwanger ben ga ik weer mamavitamines gebruiken.

Wij zijn dus gisteren langs de vk geweest voor een gesprek. Het was echt een heel positief gesprek en ze was erg lief voor ons. Ik heb kunnen vertellen dat ik bang ben op herhaling van de zwangerschap van mijn zoon. Ze gaf aan dat we niks zeker weten, maar dat we nu uiterst voorzichtig zijn. Mochten zij of ik het niet vertrouwen dan mag ik langs de gyn. We gaan ook mijn baarmoederhals bij ongeveer 14 weken meten en rond 22 weken om te kijken of er dan al verschil in zit. Dit moet wel bij de gyn omdat zij dit niet kunnen doen. Mocht ik weer veel harde buiken krijgen moet ik gelijk stoppen met werken, niet minderen of een rust pauze, maar tot de bevalling niet meer werken. Spannend dus!
Ik zei dat een tweede bevalling over het algemeen sneller gaat dan bij een eerste en dat ik dat ook wel spannend vind. Ik ben in nog geen 2 uur van mijn zoon bevallen. Ze moest wel lachen en zei als grapje dat ze dan in de laatste weken bij ons kwamen logeren, iedere dag een ander ivm wisselen van de dienst. Dit is dus iets wat we tegen die tijd gaan bespreken.
Ik ben zo blij dat ik dit besproken heb en ze heeft me zo gerust gesteld.

Nu is het wachten op mijn ongi en dan gaan we ervoor!!!!

L!ND@ schreef:.... En ik vind het weer net zo eng als de 1e keer! Misschien ook wel doordat ik bij de 1e meteen de 1e ronde zwanger was. Een raar idee, hoe zou het dit keer gaan? ....

dat heb ik ook. Ben 2x in 1x zwanger geraakt, en onbewust denk ik dan dat het nu ook snel (niet zozeer in 1x) gaat...daarom denk ik echt goed na over het moment. Terwijl het misschien wel maanden duurt.


@ Wennes: fijn dat het gesprek zo goed voelde! Dan ga je er toch met een heel ander gevoel aan beginnen toch?

Herkenbaar Flower_L. We vragen ons regelmatig af of dit het goede moment is, want willen we echt over 9 maanden een 2e kindje, mocht het weer zo snel gaan. We houden in ieder geval wel in ons achterhoofd dat het nu wel weer snel raak kan zijn, al is de kans wel klein natuurlijk. We zullen het tzt wel zien. Ik vind het nu misschien wel moeilijker om het juiste moment te gaan kiezen, juist doordat we al een dochter hebben. Hoe zou het zijn met een 2e erbij?

Daarbij komt ook dat ik tijdens mijn vorige zwangerschap zo misselijk ben geweest en zo vreselijk heb overgeven, dat ik mezelf wel eens afvraag of ik dat nu al wel weer wil. Om maar niet te zwijgen over mijn bevalling, want die liep bepaald niet op rolletjes. Mocht ik weer zwanger zijn, dan wil ik eerst een onderzoek door een gyn. i.v.m. een bekkenvernauwing en duidelijke afspraken maken met de vk. Dat zijn ook dingen waardoor ik zo weer aan het twijfelen gebracht word. Maar ja...je weet pas hoe het zal zijn als je het ervaart, helaas!

Hallo meiden,
Ik kom ook weer even om het hoekje kijken.... ik heb een tijdje geleden gepost dat wij binnenkort weer voor een kindje gaan. Ook heb ik een topic geopend omdat ik heel erg twijfel of ik er nu wel of niet klaar voor ben en wat nou het "ideale" leeftijdsverschil is tussen de twee kindjes en ik kom er gewoon maar niet uit. De wens is er wel degelijk, maar de angst (zware zwangerschap incl. bevalling, totaalruptuur en soort van depressie) zijn ook nog steeds aanwezig.
Ik merk nu dat ik er nog niet klaar voor ben, we zijn afgelopen week weer een beetje onvoorzichtig geweest (ja ik weet het, dom, dom, dom) en nu ben ik vreselijk "bang" dat ik zwanger ben. Ik beeld me zelfs al in dat ik gevoelige borsten heb (net als bij de vorige zwangerschap) en ik merk gewoon dat ik er nog niet klaar voor ben als een eventuele zwangerschap deze gevoelens bij mij oproepen.
Ik moet aanstaande donderdag ongesteld worden, dus moet nog een paar dagen geduld hebben.... pffff.... mocht ik wel zwanger zijn dan is dit kindje natuurlijk hartstikke welkom hoor, en ben ik er ook heus blij mee. Maar als ik de keus mag hebben dan stel ik een zwangerschap liever nog even uit.

Ik weet niet zo goed wat ik met dit verhaal wil bereiken maar ik wil het gewoon even van me afschrijven, ik ben er (te) veel mee bezig de laatste tijd over wanneer nu wel en waarom niet....
Vooralsnog blijven we de condooms nog maar even gebruiken en zal ik minder onvoorzichtig zijn...

Ooo.... ik vergeet er nog bij te vermelden dat ik me waarschijnlijk zorgen maak om niets want hij is maar even onbeschermd in me geweest, maar ja.... ik zal niet de eerste zijn die zwanger raakt van voorvocht (op wikipedia staat trouwens dat dit niet kan...?)

L!ND@ schreef:Daarbij komt ook dat ik tijdens mijn vorige zwangerschap zo misselijk ben geweest en zo vreselijk heb overgeven, dat ik mezelf wel eens afvraag of ik dat nu al wel weer wil. Om maar niet te zwijgen over mijn bevalling, want die liep bepaald niet op rolletjes. Mocht ik weer zwanger zijn, dan wil ik eerst een onderzoek door een gyn. i.v.m. een bekkenvernauwing en duidelijke afspraken maken met de vk. Dat zijn ook dingen waardoor ik zo weer aan het twijfelen gebracht word. Maar ja...je weet pas hoe het zal zijn als je het ervaart, helaas!

Daar ben ik het niet echt mee eens als ik het eerlijk mag zeggen. Ik ben niet voor niks een gesprek aangegaan met de vk. Ook al kunnen ze je nooit voor 100% zekerheid geven, je kunt wel je verhaal en angsten kwijt. Hierdoor weten hun al een beetje wat jij wil. Bij mij hebben ze al een aantal angsten weg kunnen nemen door te zeggen dat ik extra naar de gyn mag, misschien kunnen ze dat bij jou ook wel.

Ik weet ook niet wanneer het de tijd is om voor een tweede te gaan. De ene keer voel ik me niet fijn, de andere keer speelt er iets op mijn werk etc. Ik heb me voorgenomen om er gewoon voor te gaan. Ik zal zwanger worden wanneer het ons gegunt is. Daarna zal vast alles op z'n pootjes terecht komen.

Flower, ik ga na het gesprek zeker anders er tegenaan: een stuk positiever en minder angstig.

Pandora, ik zou er pas aan beginnen als je er klaar voor bent. Bedenk wel dat je je bijna altijd bepaalde angsten hebt of beren op de weg ziet. Maar ik denk dat je er pas aan moet beginnen als deze gevoelens voor een groot deel weggespoeld worden door positieve gedachte en dat je kunt genieten.
Van voorvocht kun je idd niet zwanger worden volgens wikepedia, maar ik begrijp heel goed dat je die angst hebt. Ik denk dat je alleen maar af kunt wachten. Sterkte.

Wennes schreef:Pandora, ik zou er pas aan beginnen als je er klaar voor bent. Bedenk wel dat je je bijna altijd bepaalde angsten hebt of beren op de weg ziet. Maar ik denk dat je er pas aan moet beginnen als deze gevoelens voor een groot deel weggespoeld worden door positieve gedachte en dat je kunt genieten.
Van voorvocht kun je idd niet zwanger worden volgens wikepedia, maar ik begrijp heel goed dat je die angst hebt. Ik denk dat je alleen maar af kunt wachten. Sterkte.

Ja, ik heb me er ook op verkeken en ben daarom dus ook wat onvoorzichtig geweest maar ik merk nu gewoon dat ik er nog niet klaar voor ben en als we voor een kindje gaan wil ik inderdaad ook alleen maar positieve gevoelens voelen en geen angst of negatieve gevoelens die ik nu wel enigszins voel...
Zojuist beelde ik me al in dat ik misselijk was.... ik moet gewoon afwachten tot donderdag... pff, zullen nog wel een paar "lange" dagen worden.
Ach, als het wel zo is komt het ook wel weer goed hoor maar ik heb gewoon liever de keus zeg maar om voor een kindje te gaan. Mijn vorige zwangerschap kwam ook heel erg plotseling (meteen 1e ronde raak) en toen was ik er eigenlijk ook nog niet klaar voor...

Pandora schreef:

Wennes schreef:Pandora, ik zou er pas aan beginnen als je er klaar voor bent. Bedenk wel dat je je bijna altijd bepaalde angsten hebt of beren op de weg ziet. Maar ik denk dat je er pas aan moet beginnen als deze gevoelens voor een groot deel weggespoeld worden door positieve gedachte en dat je kunt genieten.
Van voorvocht kun je idd niet zwanger worden volgens wikepedia, maar ik begrijp heel goed dat je die angst hebt. Ik denk dat je alleen maar af kunt wachten. Sterkte.

Ja, ik heb me er ook op verkeken en ben daarom dus ook wat onvoorzichtig geweest maar ik merk nu gewoon dat ik er nog niet klaar voor ben en als we voor een kindje gaan wil ik inderdaad ook alleen maar positieve gevoelens voelen en geen angst of negatieve gevoelens die ik nu wel enigszins voel...
Zojuist beelde ik me al in dat ik misselijk was.... ik moet gewoon afwachten tot donderdag... pff, zullen nog wel een paar "lange" dagen worden.
Ach, als het wel zo is komt het ook wel weer goed hoor maar ik heb gewoon liever de keus zeg maar om voor een kindje te gaan. Mijn vorige zwangerschap kwam ook heel erg plotseling (meteen 1e ronde raak) en toen was ik er eigenlijk ook nog niet klaar voor...

Waarschijnlijk zal het niet reëel zijn om alleen maar positieve gevoelens te hebben. Hormonen zorgen er toch wel voor dat je je af en toe onzeker voelt of dat er twijfels komen. Maar je begrijpt wel wat ik bedoel.
ik hoop voor je dat de komende dagen toch voor je voorbij vliegen. Wachten is nooit zo leuk. En daarbij als je je druk maakt heb je kans dat je lichaam er weer op reageert.
Ik zit ook op mijn ongi te wachten, maar met een onregelmatige cyclus valt er geen peil op te trekken.
*roept heel hard: ongi kom nou!*