Angst voor rijles

Oké, ik voel me wel een beetje een aansteller nu maar ik weet echt even niet meer wat ik moet doen.

Mijn vriend heeft me een rijbewijs cadeau gedaan. Ik wilde dit eigenlijk helemaal niet, maar ja kun je zo'n cadeau weigeren? Ik vond het wel heel lief van hem en ben dus gaan lessen.

Ik heb nu 31 lessen gehad maar ik ben werkelijk doodsbang in de auto. Mijn hart gaat als een razende tekeer en ik ben erg bang om een fout te maken. Ik heb het idee dat mijn rij-instructeur vaak ook geïrriteerd reageert omdat ik volgens hem telkens dezelfde fouten maak. Hij heeft 1 keer tegen me geschreeuwd en sindsdien is het er niet beter op geworden. Ik zie serieus elke keer op tegen de rijles, ik lig er soms zelfs wakker van.

Ik heb nu al 3 weken niet gelest omdat ik last had van een stijve nek waardoor ik mijn hoofd niet kon draaien en dus ook niet kon autorijden. Inmiddels is die stijve nek allang beter maar ik heb mijn rij-instructeur nog steeds niet gebeld voor een nieuwe afspraak. Ik durf gewoon niet! Het liefst wil ik stoppen met de hele rijopleiding, ik heb het gevoel alsof ik er nog helemaal niet klaar voor ben om mijn rijbewijs te halen. Ik haat autorijden. Mijn vriend zit me telkens te pushen dat ik een nieuwe afspraak moet maken maar ik wil gewoon echt niet, en daarom stel ik het telkens uit.

Wat moet ik doen? Sowieso doorgaan met lessen, maar heeft iemand nog tips om rustig te blijven?

Doorzetten! Maar meteen naar een andere rijinstructeur gaan. Als het niet klikt tussen jullie is het sowieso al een stuk lastiger. Het is echt belangrijk dat het klikt en hij/zij jou begrijpt. Je hebt ook speciale rijscholen die ervaringen hebben met mensen met angst. Misschien moet jij je daar eens in verdiepen! Het is zonde om nu te stoppen

Komt het echt door het autorijden zelf, of doordat jouw rij instructeur het op een hele vervelende manier projecteert? Ik zou als ik jou was proberen een andere rij instructeur te regelen en dan het liefst eentje die gespecialiseerd is in faalangst. Misschien durf je het dan nog steeds niet en ben je er écht niet klaar voor, maar dan heb je er wel alles voor geprobeerd. Maar ik denk dat als iemand jou goed begeleidt, dat het wel goed kan gaan.

In elk geval een andere rij instructeur vinden mocht je door gaan. Er zijn ook rijscholen die faal angst programma's hebben.
Het is wel heel belangrijk dat je je 'thuis' voelt in de auto en op de weg. Bespreek vooral wat je voelt met de instructeur, dan kan de begeleiding daar op aangepast worden. Als je echt zeker weet dat je er niet klaar voor bent en dat je een soort blokkade voelt als je weer in die auto stapt, dan is het denk ik ook beter om nog even te wachten.

Sowieso doorgaan met de rijlessen als je zelf ook graag je rijbewijs wilt halen. Maar ik raad je wel aan om op zoek te gaan naar een instructeur die meer geduld met je heeft. Want als jij je niet op je gemak voelt bij hem, raak je in een vicieuze cirkel en de enige die je daarmee hebt, ben je zelf.
Ik weet dat er instructeurs zijn die gewoon 'van zichzelf al' geduldig zijn en daardoor meer voor elkaar krijgen dan andere instructeurs en volgens mij zijn er ook rijscholen die gespecialiseerd zijn in 'angstgevallen'.

Overigens heb ik alleen ervaring met rijangst na een aanrijding. Ik heb toen een aantal sessies begeleiding gehad en dat heeft me heel erg geholpen.

Maar het állerbelangrijkste is toch wel dat je het zélf moet willen!

Oh enne... je bent géén aansteller!

Ten eerste ben je helemaal geen aansteller. De angst die je voelt is voor jou heel realistisch en daar is niks aanstellerigs aan. Ik herken het wel. Heb hier de eerste tijd ook flink last van gehad en inmiddels begint de angst wat af te zakken. Zeker in het begin zat ik huilend en trillend achter het stuur. Complete paniek van binnen had ik. Dat je rij instructeur tegen je heeft geschreeuwd maakt het er zeker niet beter op.

Ik was bang dat mijn rij instructeur zijn geduld zou verliezen en heb het er met hem over gehad. Hij zei dat hij zijn geduld kon bewaren en begripvol kan zijn op het moment dat hij ziet dat iemand wel echt zijn best doet en niet maar wat onderuitgezakt en ongeinteresseerd zit te rijden. Probeer ook te kijken naar de dingen die wél goed gaan tijdens het lessen en probeer te zien hoeveel vooruitgang je al hebt geboekt. Wees niet bang om fouten te maken, daarvan leer je juist. Nu kun en mag je nog fouten maken, want er zit immers iemand naast je die je kan helpen dit te verbeteren. Stel dus niet te hoge eisen aan jezelf van wat je allemaal al zou moeten kunnen. Ga met je eigen tempo mee en vertrouw daar ook op. Iedereen is anders en de een leert nu eenmaal sneller dan de ander.

Als ik jou was zou ik een nieuwe afspraak maken, maar bij een andere rij instructeur. Ik weet wel dat als je op examen moet je een speciaal examen kunt doen voor mensen die last hebben van faalangst, maar dit is wel een stuk duurder. Het grootste probleem is toch de gedachtes die in je hoofd omgaan. Dat gaat niet zomaar, heeft tijd nodig en moet groeien, maar dat gaat niet gebeuren met zo'n instructeur. Zou dus toch echt vragen of je bij iemand anders mag gaan lessen en hopelijk gaat het dan een stuk beter.

Sterkte in ieder geval!

Zoo herkenbaar! Heb uiteindelijk 3 rij instructeurs gehad (2 vrouwen, de laatste was een man, en die was EINDELIJK gewoon rustig en zei het vooral ook als ik het wel goed deed)
De 2e vrouw wou zooo graag dat het me lukte, maar juist daardoor maakte ze de druk te groot en als ik dan iets fout deed, ging het gewoon niet meer. Heb ook best vaak gewoon jankend in de auto gezeten, maar gewoon doorgezet. Uiteindelijk heeft het me anderhalf jaar en 88 lessen gekost, maar ik heb em wel gehaald! (overigens 1 keer gezakt, 2 keer examen was afgezegd door sneeuw)

Zou ik het opnieuw doen? Dat weet ik niet, maar nu ik hem heb ben ik wel een beetje trots dat ik gewoon heb doorgezet!
Maar inderdaad wat anderen zeggen, een andere instructeur zoeken! Je kan evt. ook gewoon een andere rijschool opzoeken! Wel opletten of het voor faalangst of voor rij-angst is. De 2e vrouw die ik had, was zogenaamd gespecialiseert in rij-angst, maar dat maakte voor mij niks uit. Ik was juist bang om het fout te doen, niet om in de auto te zitten ofzo.

Dat is heel herkenbaar wel. Ik heb nu 23 lessen gehad, en ik kan sommige dingen gewoon echt niet. Gelukkig heeft mijn rijschool 2 instructeurs, een echtpaar, met die man kan ik echt totaal niet. Het is geen nare man ofzo, maar hij praat te veel, blijft steeds hameren op fouten, heeft een hele harde stem waardoor ik steeds denk dat hij schreeuwt. Maar met die vrouw gaat het wel beter. Als ik een fout maak, dan benoemt ze dat (of niet, als het om iets stupide gaat), maar gaat er niet op door, ze focust juist op de dingen die goed gaan.

Ik ben bijvoorbeeld echt extreem slecht in de bijzondere verrichtingen. Vooral parkeren, zowel in file als in een parkeervak. We doen elke week parkeren, maar we stoppen als het 1 keer goed is gegaan (ook al ging het daarvoor 20 keer mis en is het een toevalstreffer). Ook laat ze me dan tussendoor makkelijke bijzondere verrichtingen doen, zoals de stopopdracht, om mijn humeur weer wat op te krikken Dat werkt wel beter voor mij!

Dus mijn advies: zoek een andere rijschool, eentje waar je je goed bij voelt.

Bedankt voor de tips allemaal.

Maar...er is 1 probleem. Ik kan geen andere rijschool noch rij-instructeur zoeken, omdat het een klant is van mijn vriend. Ze hebben het zo geregeld dat ik kan lessen, als mijn vriend een project voor hem doet.

Ai, dat maakt het wel een stuk gecomliceerder
Maar goed, eigenlijk zou het niets uit moeten maken... Het is niemands 'schuld' dus zou iedereen (jij, je vriend en instructeur) moeten inzien dat het leuk geprobeerd is, maar dat het zo niet werkt. Zo is het natuurlijk ook zonde van ieders tijd en geld!

(ja, ik heb makkelijk praten vanachter mijn laptop, ik weet het...)

Storm schreef:Bedankt voor de tips allemaal.

Maar...er is 1 probleem. Ik kan geen andere rijschool noch rij-instructeur zoeken, omdat het een klant is van mijn vriend. Ze hebben het zo geregeld dat ik kan lessen, als mijn vriend een project voor hem doet.

Dan zou ik eerlijk tegen je vriend zeggen dat je het de manier waarop hij les geeft niet prettig vind, en dat je op deze manier angstig in de auto zit.
Dan valt er misschien wel wat anders te regelen.

Storm, wat vindt je vriend ervan dan, dat het niet goed gaat met de klant. En is er geen ander instructeur daar dan?

Na een paar zinnen dacht ik; Zoek een andere rij-instructeur! Dat werkt veel beter.

ZachtCookie schreef:Na een paar zinnen dacht ik; Zoek een andere rij-instructeur! Dat werkt veel beter.

Maar heb je ook gelezen wat ik daarna zei?

Isabella schreef:Storm, wat vindt je vriend ervan dan, dat het niet goed gaat met de klant. En is er geen ander instructeur daar dan?

Ja, nou ja het is zijn klant en die betaalt hem goed...en hij wil hem gewoon tevreden houden. Hij zegt dat ik nu al zo ver ben en dat ik nu niet op kan geven. En nee, er is geen andere instructeur. Die man heeft een eigen bedrijf alleen.

Hmm, dat maakt het lastig. Maar pushen werkt niet, als jij angst hebt, en dat alleen maar aangewakkerd wordt door een instructeur die je afsnauwt en vindt dat je iets moet kunnen en als je vriend vindt dat je maar moet doorzetten omdat je zo ver bent, maak jij je er alleen maar drukker om. Heb je het hem verteld en uitgelegd dat jij je rot voelt, en onzeker wordt van auto rijden? Wat zegt de instructeur daarover?

Als je niet kan wisselen, zou ik tijdelijk (een jaar bv) stoppen. Wat zegt je vriend ervan? Het is belangrijk om een rijinstructeur te hebben die bij je past. Je kunt het examen bij hem wel halen, maar dan heb je daarna nog niets. Je hebt niets aan een rijbewijs als je bang bent in de auto. Je zult wel wat lesjes nodig hebben om te 'herstellen', dus het is zelfs goedkoper om nu te stoppen dan om je tegenzin nog groter te maken (zelfs al werkt je vriend dan gratis).
(En als je ergens anders heengaat, neem dan geen pakket, anders zit je misschien weer met iemand die niet geschikt voor je is.)

Ik zou eerst een gesprek aan gaan met je rij instructeur, aangezien je dus niet kan wisselen. Geef je angsten aan, en dat je het ook lastig vind als iemand snauwt tegen je, en je zo nog banger wordt. Misschien heeft het effect!
Ik zou zéker niet een jaar gaan stoppen, de kans dat je daarna nog een auto in durft te stappen is dan alleen maar kleiner.
Dit is écht iets waar je doorheen moet, en die angst kan je echt overwinnen!

Heel veel succes!

AngelNyn schreef:
Ik zou zéker niet een jaar gaan stoppen,

Voor mij werkte het heel goed. Ik liep hartstikke vast tijdens het lessen. Het ging met de week slechter. Ik had ook een instructeur die dacht dat hij het beste streng voor me kon zijn en ik denk dat ik het bij hem nooit gehaald zou hebben. Ik had echt iemand nodig die gewoon achter mij staat en niet ging zeuren over iedere millimeter te ver naar rechts en iedere vlak-voor-het-stoplicht-bocht in de eerste versnelling. Ik werd daar zo onzeker van. Alsof je constant een gevaar op de weg bent - alsof je bang moet zijn. Ik heb het gehaald bij iemand die me gewoon aan liet modderen -zelfstandig worden- en alleen ingreep als ik echt iets verkeerd deed. Die techniekdingetjes zijn trouwens helemaal goedgekomen. Die hadden gewoon wat tijd nodig.

Ik zou het in ieder geval aangeven bij je vriend en bij die instructeur! Het is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar ik zou me niet laten tegenhouden vanwege het feit dat het een klant van je vriend is, want dan durf je helemaal niks meer te zeggen.

Als je het op een rustige manier erover hebt met je instructeur kan hij er misschien ook wel wat mee, want als je niets zegt, dan weet hij natuurlijk ook niets. Mocht het daarna alsnog niet beter gaan dan zou ik ermee stoppen en naar een andere rijschool gaan. Dan heb je in ieder geval gedaan wat je kon!

Ik snap heel goed dat jij je onzeker voelt. Damn ik zou zeker ook niet blij worden als iemand naast me zit te schreeuwen. Kom op zeg je bent een leerling je mag zeker fouten maken. Daar leer je alleen maar van. Als iemand contineu tegen je loopt je schreeuwen durf je nog geen scheet te laten bij wijze van spreken dan he.

Ik zou als ik jou was doorzetten maar idd wat eerder is aangegeven wel bij een andere instructeur. Iemand die niet snel kwaad te krijgen is en geduld heeft voor 10. Alhoewel ik niet met zekerheid kan zeggen of je volgende instructeur zo is. Je kan het zekers aangeven.

Als je eenmaal dat roze papiertje hebt doe je alleen maar je voordeel ermee. Auto rijden is helemaal niet zo eng als je denkt. Ik hoop dat je het uiteindelijk nog leuk gaat vinden, want het is ook belangrijk dat het niet alleen functioneel is maar ook leuk.

Suc6 meis!!!

Echt...zoek een andere rij instructeur. Ik heb er 4 (!) gehad (wel omdat ik tussendoor 2 keer gestopt ben) en ja hoor de laatste was echt een enorme softie, heel aardig, een echte nerd eigenlijk. En dat werkte dus bij mij. Ik voelde me meer op mijn gemak en was niet meer bang dat ik op mijn kop kreeg bij fouten. Ik wilde hem zelfs mee tijdens mijn rij examen!
Bij een andere rij instructeur had ik het spaans benauwd, hij schreeuwde, liet me schrikken, deed net alsof ik het expres fout deed...tja toen ging alles mis.
Ik was niet zo gespannen als jou denk ik als ik het zo lees, maar keek absoluut niet uit naar de rijlessen!

Ik was ook enorm zenuwachtig voor de examens, ben pas de 4e keer geslaagd bij de laatste instructeur. Er werd toen gezegd dat ik meer het type was dat gewoon maar veel ervaring op moest doen, ik reed nog steeds niet helemaal vlekkeloos, maar net goed genoeg.
Sinds ik mijn rijbewijs heb rijd ik overal heen, wat een opluchting, eindelijk niet meer iemand die je steeds beoordeelt. Kan wel zeggen dat ik na een jaar me pas echt ontspannen voelde in de auto en niet meer gespannen als ik een nieuwe route ging rijden...en nu rij ik echt overal heen en vind het superleuk! En het is echt een uitkomst! Dus ja zet door en echt ooit komt er een tijd dat je je niet meer zo voelt in de auto.

Edit: lees nu dat je niet kan veranderen van rijschool of instructeur... Nou sorry maar dat zou mij echt niet weerhouden. Misschien nog eenmaal het gesprek aangaan, eerlijk zeggen hoe je je voelt en wat je graag veranderd wil zien (ik heb ook wel eens aangegeven dat ik ook graag elke les hoorde wat er wel goed ging). En anders wist ik het wel...het is toch vreemd dat stoppen met rijles invloed zou hebben op het project van je vriend? Nou volgens mij legt dat alleen maar meer druk op de rijlessen!

Wat naar Storm..

Maar switchen van instructeur kan wel een hele goede oplossing zijn, ook al is dat nu wat moeilijk. Mijn 1e rij instructeur was ook iemand die sarcastische grappen maakte en me steeds op fouten wees enzo. Ik voelde me echt enorm onzeker bij hem. Mijn vriend heeft zijn collega gehad en die was net zo, maar mijn vriend had dat juist weer heel erg nodig en vond dat juist fijn.

Mijn 2e instructeur was bij een andere rijschool, een oud mannetje met enorm veel geduld. Kletste altijd voluit over van alles tijdens de lessen. Ik was daardoor veel relaxter en ik heb mijn rijbewijs toen dus ook gehaald.

Echt, als je onzeker bent in het verkeer valt of staat het wel met de instructeur. En ik zou ook zeker door gaan nu, alleen dan bij een ander.

Wat een moeilijk situatie. Kun je de situatie misschien niet met je rij-instructeur bespreken? Dat je uitlegt aan hem hoe jij het autorijden ervaart etc. Zelf ga ik donderdag weer beginnen, dan heb ik een intake om een spoedcursus te doen. Ben erg benieuwd, aangezien ik al een tijdje rijd bij de autorijschool van mijn schoonvader.. Nu ineens een onbekende instructeur vind ik ook heel vreemd en eng!

Storm schreef:

Isabella schreef:Storm, wat vindt je vriend ervan dan, dat het niet goed gaat met de klant. En is er geen ander instructeur daar dan?

Ja, nou ja het is zijn klant en die betaalt hem goed...en hij wil hem gewoon tevreden houden. Hij zegt dat ik nu al zo ver ben en dat ik nu niet op kan geven. En nee, er is geen andere instructeur. Die man heeft een eigen bedrijf alleen.

Dat zei die 2e vrouw waar ik les van had ook steeds, en dat heeft ze ook nog 3 maand volgehouden tot ik een ander kreeg. Dat zei ze denk ik in de hoop dat het stimuleren zou werken ofzo, maar het hielp niks want dan was ik alleen nog maar bozer op mezelf als iets niet lukte. (ik heb achteraf ook het idee dat ze dat zei om me maar extra lessen te laten kopen elke keer.. soms is tussendoor stoppen helemaal niet zo erg!)