Angst voor MRI

Ik moet zaterdag weer eens in die doodenge buis van een MRIscan. Ik heb claustrofobie, en niets lijkt te werken tegen de angst. Ik krijg een redelijke hoge dosis valium normaal gezien, maar gezien ik deze keer alleen moet, en meteen na de scan weg naar etentje van opa en oma, wil ik niet stoned zijn van de medicatie.

Heeft iemand enig idee wat ik kan doen om te ontspannen?

Geef duidelijk aan de laborant aan dat je bang bent. Neem je eigen muziek mee (als dat mogelijk is) en vraag als je dat prettig vind of de laborant steeds vertelt hoe lang een bepaalde serie duurt.

Probeer je hoofd op iets anders te zetten, ik weet dat dat moeilijk is.

Waarom kan er niemand met je mee dan?

Ik wilde nog zeggen, ga anders een keertje proefliggen maar uit je verhaal begrijp ik dat je al eerder voor MRI geweest bent...

Ik ben afgelopen jaar al 2 keer eerder geweest. Eerste keer is mijn moeder mee geweest en had ik Valium, maar niet heel zwaar. Heb de 3 kwartier tot een uur liggen janken in dat ding. Dat is niet heel handig, want het is van mijn hersenen en ik moet dus met mijn hoofd stil liggen.

De tweede keer is mijn vriend mee geweest. Toen had ik zwaardere Valium gekregen en het ging heel goed. Ik heb gewoon geslapen tijdens de scan, alleen de nacht ervoor niet.

Er is niemand bij omdat ik nogal een eindje rijden van mijn ouders en vriend vandaan woon, helaas. Daarbij vind ik zelf dat ik het ook alleen moet kunnen.

Ik geloof niet dat ik mijn eigen muziek mee kon nemen, maar dat weet ik neit meer zeker. Dus dat ga ik in ieder geval doen. Thanks

Hmm, lastig. Ik heb wel eens een MRI gehad (ook voor epilepsie), maar vond het totaal niet benauwend.. Dus ik heb ook niet echt tips ofzo... Sterkte!

Bij mij is het voor MS...

Ik wil zo graag dat ik het een peuleschil vind

_Cyn_ schreef:Ik ben afgelopen jaar al 2 keer eerder geweest. Eerste keer is mijn moeder mee geweest en had ik Valium, maar niet heel zwaar. Heb de 3 kwartier tot een uur liggen janken in dat ding. Dat is niet heel handig, want het is van mijn hersenen en ik moet dus met mijn hoofd stil liggen.

De tweede keer is mijn vriend mee geweest. Toen had ik zwaardere Valium gekregen en het ging heel goed. Ik heb gewoon geslapen tijdens de scan, alleen de nacht ervoor niet.

Er is niemand bij omdat ik nogal een eindje rijden van mijn ouders en vriend vandaan woon, helaas. Daarbij vind ik zelf dat ik het ook alleen moet kunnen.

Ik geloof niet dat ik mijn eigen muziek mee kon nemen, maar dat weet ik neit meer zeker. Dus dat ga ik in ieder geval doen. Thanks

Goed bedoeld hoor, dat je vind dat je het alleen moet kunnen. Maar als je bang bent, en gaat liggen bewegen dan moet de scan over, en lig je alleen maar langer in dat ding. Trek lekkere comfy kleding aan waarin jij je fijn voelt, neem een leuke CD mee of vraag of de radio aan mag als dat mogelijk is.

En je vooral niet schamen om iemand mee te nemen!! Bij ons neemt denk ik 50% van de mensen iemand mee naar binnen dus zo gek is het niet. Maar ik snap dat het nu misschien niet mogelijk is.

En besef je ook goed dat je als het misgaat je zo weer uit die scanner bent. (Je krijgt toch een noodbelletje?) Je zit niet opgesloten, het is maar voor even, en wees trots op jezelf als je het achter de rug hebt!!

Probeer er de komende dagen niet teveel over na te denken (is lastig ik weet t ) maar dan ga je er alleen maar meer tegenop zien!

Succes meid!! Je kan het!

Ik bedoel eigenlijk ook voor mijn hersenen..

Met valium op kun je natuurlijk niet rijden daarna...lastig hoor. Ik heb voor mijn heup twee keer in zo'n ding gelegen, maar dan schuif je dus maar een klein stukje er in.

Helpt het om te bedenken wat je precies zo eng vind en te rationaliseren waarom het niet eng is? Als je Ms hebt moet je waarschijnlijk vaker in dat ding, misschien is het dan ook handig om er eens iets mee te doen met een therapeut want anders zit je elke keer met dit probleem en dat lijkt me ook niet fijn! Alleen daar heb je voor nu niets aan.

Ik weet verder ook geen tips, ja muziek mee van jezelf, maar het is wel heftig als je zelfs een keer de hele tijd hebt liggen huilen. Helpt het niet om tegen jezelf te zeggen dat het geen zin heeft? Dat het toch moet?

Oh...en wat je ook kunt doen als je er de dagen ervoor zo slecht van slaapt is aan je huisarts iets van temazepam (of een echte slaappil) vragen, niet omdat ik nou zo'n fan ben van (in)slaappillen, maar als jij heel moe bent op de dag van de scan ben je ook veel vatbaarder voor al die angsten en emoties is mijn ervaring! Dus misschien helpt het wel als je (met medicatie) de nachten ervoor goed slaapt.

Ik moet ook vaker onder dat ding. Ben er al vaak onder geweest, heb MS sinds mn 17e.

Maar ik ga het gewoon doen! En tsja, ik wil gewoon niet iedere keer iedereen lastig vallen, dus ik zie wel wat er van komt. ik heb sowieso de tijd.

Dat belletje heb ik wel ja, maar ik denk iedere keer: "Meid, je moet je niet zo aanstellen, als je niet drukt is het sneller voorbij!" (A)

Thanks voor de steun! :face:

Ik had laatst een patient die er op zijn buik in mocht ivm claustrofobie.

PrinsesBo schreef:Ik had laatst een patient die er op zijn buik in mocht ivm claustrofobie.

Dat lijkt me niet reeel gezien het voor mn hersenen is...?

PrinsesBo schreef:Ik had laatst een patient die er op zijn buik in mocht ivm claustrofobie.

Dat kan helaas niet bij een MRI schedel aangezien je met je hoofd in een spoel ligt, en dan vol op je neus zou liggen.

Ik zou vooral erg proberen te focussen qua bewustzijn op die opening die maar een klein stukje boven je hoofd alweer is..

Beachgirl_24 schreef:

PrinsesBo schreef:Ik had laatst een patient die er op zijn buik in mocht ivm claustrofobie.

Dat kan helaas niet bij een MRI schedel aangezien je met je hoofd in een spoel ligt, en dan vol op je neus zou liggen.

Ah oke, was bij een mri thorax.
Maar twijfel nu of die man t niet verkeerd gezegd heeft, normaal is t altijd ct thorax nl.

PrinsesBo schreef:

Beachgirl_24 schreef:

PrinsesBo schreef:Ik had laatst een patient die er op zijn buik in mocht ivm claustrofobie.

Dat kan helaas niet bij een MRI schedel aangezien je met je hoofd in een spoel ligt, en dan vol op je neus zou liggen.

Ah oke, was bij een mri thorax.
Maar twijfel nu of die man t niet verkeerd gezegd heeft, normaal is t altijd ct thorax nl.

Hoeft niet hoor, je kunt ook een MRI thorax krijgen voor speciale indicaties die je op een CT niet goed kan beoordelen.

Antibes schreef:Ik zou vooral erg proberen te focussen qua bewustzijn op die opening die maar een klein stukje boven je hoofd alweer is..

Soms kunnen ze een spiegeltje op de spoel zetten zodat je naar buiten (de tunnel uit) kunt kijken! Wie weet helpt dat ook.

Beachgirl_24 schreef:

Antibes schreef:Ik zou vooral erg proberen te focussen qua bewustzijn op die opening die maar een klein stukje boven je hoofd alweer is..

Soms kunnen ze een spiegeltje op de spoel zetten zodat je naar buiten (de tunnel uit) kunt kijken! Wie weet helpt dat ook.

Dat is ook een goeie inderdaad!

Gelukkig voel je er niks van en zit je niet helemaal opgesloten. Technisch gezien worden er alleen een paar foto's gemaakt, meer niet.

Spiegeltje krijg ik ook altijd, maar helpt echt niks... Heb ook mn vent keer daar gezet, zodat ik naar hem kon kijken. Hielp wel! Maar ik moest lachen, omdat hij zich zo zat te vervelen.. Zal wel van de zenuwen en emoties zijn, maar dat is dus ook geen optie, omdat ik dan ook beweeg.

Ik voel me wel enorm opgesloten in een MRI. Anders zou ik niet bang zijn. Maar ik ben al veel verbeterd m.b.t. m'n claustrofobie. Ik had het ooit ook in mn kamer.

Het zit erop!!!!!

Het heeft wel in plaats van 45 minuten, anderhalf uur geduurd. Maar het is voorbij, dat is het belangrijkste!

Jeee! En ben je alleen gegaan? En was je nog erg angstig of ging het toch wel wat beter nu?

Ik herken je angst wel hoor! Ik heb gelukkig nog nooit een MRI gehad, maar ik krijg er zo'n naar gevoel van. Ik heb het gevoel dat ik helemaal gek zou worden in zo'n ding en claustrofobische gevoelens er bij zou krijgen. Mij krijg je bijvoorbeeld ook voor geen miljoen een lift in.

Fijn dat het allemaal is gelukt! Hoe heb je het goed gedaan?

Ik was alleen, met diazepam mg 2x maar ik lag nog te veel te bewegen, enz. Dus echt lekker ging het niet. Maar ik ben enorm blij dat het er op zit. Over een half jaar moet ik weer en zowel mn vriend als mn vader en stiefmoeder zeiden dat ze dan mee gaan.



Over de uitslag kan ik niks zeggen, omdat ik in een medicijnstudie zit krijg ik daar niks van te horen, helaas.