N.a.v. Heb jij wel eens gepest?

Ja, ik heb wel gepest op de lagere school. Of pesten meer schelden en roepen: er fietste bij mij in de straat altijd een wat ouder meisje dat verderop in de straat woonde. Ik kende haar eigenlijk niet eens maar begon haar op een gegeven moment steeds na te roepen/uit te schelden als ze langs fietste. Op een gegevens moment stopte ze om te vragen waarom ik dat eigenlijk deed en om te zeggen dat ze het niet leuk vond. Ik schaamde me toen best wel omdat ik eigenlijk zelf niet eens wist waarom ik het deed en ik heb het daarna ook nooit meer gedaan.

En op de lagere school was er een turks/marokkaans gezin waarvan de moeder haar kinderen steeds met de auto ophaalde van school. Was een heel oud autootje wat best wel wat lawaai maakte. Hoe het begon weet ik eigenlijk niet eens maar het draaide erop uit dat we altijd met een hele groep kinderen haar opwachten en uitlachten (denk vooral vanwege de auto, dat was het voor mij in elk geval) en op een dag zijn we met zijn allen (misschien wel dertig tot 60 kinderen) hun achterna gefietst tot hun huis en hebben we daar staan roepen en lachen. Ja, als er 1 begint is het natuurlijk gemakkelijk mee doen. De hele buurt sprak er schande van en we werden er de volgende dag op school op aan gesproken en moesten nablijven en excuses aanbieden. Ook toen schaamde ik me best wel, ook omdat het zo gemakkelijk was om mee te gaan met de meute. Ze zijn later trouwens nooit meer uitgelachen/nageroepen.

Ik was altijd een soort tussen persoontje tussen de pester en de gepeste. Ze mochten me allebei, waardoor ik in geen van die groepen hoorde.
Ik kan helaas niet zeggen dat ik het ooit heb opgenomen voor iemand, althans niet ter plekke. Een vriendinnetje van me werd wel gepest en ik zat er meestal zwijgend naast te kijken hoe zij van zich af probeerde te bijten. Dan vind ik mezelf nog altijd een lafaard, maar aan de andere kant was ik er wel altijd voor diegene die gepest werden.

In groep 8 zat ik in de klas met een meisje dat een beetje vreemd was. Ze leek haar blaas niet echt onder controle te hebben en had ook regelmatig huiduitslag, en rook ook een beetje vreemd. Wederom was ik dan zo'n meisje die liever niet bij dat kind in de buurt kwam, maar er wel voor zorgde dat het kind niet het idee zou hebben dat iedereen een hekel aan haar had.

Oh, en ik moet bekennen dat ik een vriendinnetje wel eens pestte omdat ze blond was. Altans, dat zei ik. Ik raakte geïrriteerd aan haar omdat als ik iets vroeg, ze eerst altijd, en dan ook echt altijd, 5 seconde na moest denken voor ze antwoord gaf. Word je ongeduldig van...

Tea-Leaf schreef:

Jen_ schreef:

Tea-Leaf schreef:

Ik had bijvoorbeeld als meisje van 9 al puistjes.
Toen had een 'vriendinnetje' gezegd: "ik vind Tea-Leaf wel aardig, maar ze heeft zo van die puistjes, bah"
Dat vond ik zo erg, ik kwam vaak huilend thuis omdat ik mezelf zo lelijk vond door die puistjes. Ik heb geleerd mijn huid goed te verzorgen en zie er nu prima uit, op een puistje en krentebollenmomentje na.
Jaren later zag ik dat vriendinnetje weer en guess what... Een kop met puisten die je van een kilometer afstand al zag aankomen. Mijn moeder en ik hebben hard gelachen. Zo!

Nou nou zo heel erg is het toch ook niet wat ze zei over je puistjes? Beetje flauw om haar dan uit te lachen dat zij ze jaren later ook had.

Voor mij voelde het wel heel erg. Ik was de enige in de klas die ze had en ik was er doodongelukkig mee.

Fijn dat jij het niet zo erg vindt, maar ik kwam echt vaak huilend thuis na weer zulk commentaar. Ik was echt doodongelukkig en als iemand dat dan achter je rug om zegt, dan raakt dat wel ja. Het was niet een pukkeltje hier en daar, ik had het zichtbaar en het was lelijk. Ik zou het fijn vinden als je mijn gevoel niet zo wil bagatelliseren ( ik weet niet hoe je dit schrijft, sorry ).

Jeetje Tea-Leaf, zo raar vind ik het niet wat Jen zegt. Dat meisje was 9 en jij bent inmiddels 20 jr ouder. Dan behoor je toch ook een andere denkwijze te hebben? Bovendien vind ik het net zo goed naar voor ruimschoots volwassenen als ze last hebben van acné, omdat dit veelal toch bij een bepaalde leeftijdsfase hoort, zoals de puberteit.

Anyway, ik heb het op de basisschool heel erg opgenomen voor een meisje dat ontzettend gepest werd. Tevergeefs bleek 2 jr later, want ze heeft zich voor de trein gegooid.

Guattari schreef:

Anyway, ik heb het op de basisschool heel erg opgenomen voor een meisje dat ontzettend gepest werd. Tevergeefs bleek 2 jr later, want ze heeft zich voor de trein gegooid.

Oh my.... Wat erg....

ja. ik werd zelf gepest, en ging als afweermechanisme weer anderen pesten, omdat ik me dan op mijn beurt toch nog een beetje stoer voelde....

Youandi schreef:

Guattari schreef:

Anyway, ik heb het op de basisschool heel erg opgenomen voor een meisje dat ontzettend gepest werd. Tevergeefs bleek 2 jr later, want ze heeft zich voor de trein gegooid.

Oh my.... Wat erg....

Ja, dat was ook heftig om te horen. Ze moet wanhopig zijn geweest, want op de middelbare school ging het pesten gewoon door, terwijl het een ontzettend lief meisje was die puur werd gepest vanwege haar uiterlijk.

Nee ik heb nooit gepest.

Nee, ik heb niet gepest. Wat ik me nog goed kan herinneren dat het sukkeltje van de klas een keer mot kreeg buiten met jongens van een andere school. Ze begonnen echt stenen naar hem te gooien. Toen kwamen de populairste jongens uit onze klas het voor hem opnemen. Dat was heel leuk om te zien. Jammer dat er een mes werd getrokken door die andere jongens maar uiteindelijk is het wel met een sisser afgelopen gelukkig.

Op de basisschool werd trouwens niemand gepest. We hadden een heel hechte klas. Ook in de MAVO is er nooit echt gepest. Er waren wel groepjes maar die lieten elkaar gewoon met rust eigenlijk. Het pesten kwam pas in de HAVO bij mij.

FoolishSam schreef:Nee, ik heb altijd de mensen die gepest werden geholpen en "beschermd".

+ 1

Nee, nooit.

Ik vind deze vraag lastig te beantwoorden. Op de middelbare school, in het eerste en tweede leerjaar hoorde ik bij het populairste groepje van de school. (vraag me niet hoe dit komt, maar zo was het.)
Ik geloof niet dat wij altijd even aardig waren, sommigen meiden waren echt bitches. Zo was er bijvoorbeeld een jongen met een wijnvlek in zijn gezicht die altijd uitgescholden werd, ik had vond hem eigenlijk zielig en ook wel schattig. Had hem ook op msn en praatte daar gewoon met hem.

In de derde en de vierde werd dit iets minder (groter gebouw) wel was er in onze klas een heel duidelijk verschil. De ene helft van de klas was 'stoer', luidruchtig, grote mond etc. en de andere helft was wat stiller. Voor de grap zeiden we altijd de 'coole' en de 'nerds'. Ik ben me daar toen nooit bewust van geweest dat dit voor sommigen kinderen heel vervelend kon zijn.

Een tijdje terug sprak ik met een meisje waar ik 4 jaar mee op school heb gezeten, zei vertelde me dat wij wel als pestkoppen werden gezien. Maar dat ze mij altijd aardig vond omdat ik het voor iedereen opnam. Dat ze zelfs heel blij was toen ze in de 3e bij mij in de klas kwam, omdat ik haar 'beschermde'.
Ook mijn huidige vriendinnen zaten bij mij op de middelbare school, ze zeggen nu (6 jaar later) tegen mij dat ze toen tegen mij op keken en nooit hadden verwacht vriendinnen met mij te worden. Ook dit heb ik nooit zo ervaren, ik zag hun totaal niet als minder dan mij.

Conclusie, ja helaas het kan op sommigen kinderen overgekomen zijn dat ik ze heb gepest, maar ik ben me hier nooit bewust van geweest. Echter was ik dus ook iemand die het voor gepeste kinderen opnam.

Guattari schreef:

Tea-Leaf schreef:

Jen_ schreef:

Tea-Leaf schreef:

Ik had bijvoorbeeld als meisje van 9 al puistjes.
Toen had een 'vriendinnetje' gezegd: "ik vind Tea-Leaf wel aardig, maar ze heeft zo van die puistjes, bah"
Dat vond ik zo erg, ik kwam vaak huilend thuis omdat ik mezelf zo lelijk vond door die puistjes. Ik heb geleerd mijn huid goed te verzorgen en zie er nu prima uit, op een puistje en krentebollenmomentje na.
Jaren later zag ik dat vriendinnetje weer en guess what... Een kop met puisten die je van een kilometer afstand al zag aankomen. Mijn moeder en ik hebben hard gelachen. Zo!

Nou nou zo heel erg is het toch ook niet wat ze zei over je puistjes? Beetje flauw om haar dan uit te lachen dat zij ze jaren later ook had.

Voor mij voelde het wel heel erg. Ik was de enige in de klas die ze had en ik was er doodongelukkig mee.

Fijn dat jij het niet zo erg vindt, maar ik kwam echt vaak huilend thuis na weer zulk commentaar. Ik was echt doodongelukkig en als iemand dat dan achter je rug om zegt, dan raakt dat wel ja. Het was niet een pukkeltje hier en daar, ik had het zichtbaar en het was lelijk. Ik zou het fijn vinden als je mijn gevoel niet zo wil bagatelliseren ( ik weet niet hoe je dit schrijft, sorry ).

Jeetje Tea-Leaf, zo raar vind ik het niet wat Jen zegt. Dat meisje was 9 en jij bent inmiddels 20 jr ouder. Dan behoor je toch ook een andere denkwijze te hebben? Bovendien vind ik het net zo goed naar voor ruimschoots volwassenen als ze last hebben van acné, omdat dit veelal toch bij een bepaalde leeftijdsfase hoort, zoals de puberteit.

Anyway, ik heb het op de basisschool heel erg opgenomen voor een meisje dat ontzettend gepest werd. Tevergeefs bleek 2 jr later, want ze heeft zich voor de trein gegooid.

Dat meisje was niet 9, ze was 11 of 12 en we zaten in groep acht. Ik heb alleen gezegd dat ik puistjes heb vanaf mijn 9e En jeetje ja, voor mij was het wel erg en nog steeds kan ik het gevoel van toen voelen. Maar das alleen als ik haar zie ( en ik zie haar eigenlijk nooit meer ) of topics als deze lees. Ik kan ook niet veranderen hoe ik me daar over voel, wel soms? Ik bedoelde het niet lullig naar Jen toe, maar ik vond haar reactie gewoon niet tof. Dat elke dag huilend thuiskomen heeft jaren geduurd, dat is niet altijd heel fijn kan ik je melden.

En je hebt ook kunnen lezen dat ik het ook kinderachtig vond dat ik moest lachen. Het was ook niet in haar gezicht uitlachen, maar samen met mijn moeder thuis, ze heeft het zelf nooit geweten. Ik lach nooit mensen in hun gezicht uit, misschien had ik dat er even bij moeten zetten.
Want natuurlijk is het rot als je hele hoofd onder de puisten zit. Ik had in 3 havo een jongen in de klas die het zo erg had, dat het vies was om naar te kijken. Ik vond het heel sneu voor hem en daar heb ik nooit om gelachen.

( Ik doe even een edit: ik schreef 19/20 jaar geleden, dus ik snap nu wel waarom je dacht dat het meisje en ik 9 waren. Maar ik heb zoveel jaar last ervan. Het gebeuren was dus korter geleden, toen we 11/12 waren, eind groep acht. Wilde mijn toch al zo lange post nog even ophelderen verder aan je )


Erg van die laatste zin zeg... Ik kende ook een jongen van de middelbare school die later zelfmoord pleegde. Hij hoorde nergens bij, maar ik weet niet of hij ooit gepest is. Dat vond ik ook heel erg, het leek me zo'n lieve jongen.

Nee, nooit. Ik ben zelf ernstig en strucureel gepest. Ik weet hoe verschrikkelijk het is om gepest te worden en dat wou ik een ander niet aandoen.

Nee, nooit. Maar ik ben ook nooit meer opgekomen voor mensen die werden gepest toen het bij mij ophield. Stukje zelfbescherming, omdat ik bang was dat het mij weer zou overkomen.

Ik lees net in het 'ben jij weleens gepest' topic dat Noa haar excuses heeft aangeboden aan degene die ze heeft gepest.
Hebben jullie ook je excuses aangeboden?
Ik heb het gedaan toen het meisje wat werd buiten gesloten besloot om naar een andere school te gaan, en dat ik toen toch wel inzag wat mijn gedrag had veroorzaakt.

Ik herinner me ineens een opmerking van iemand op het oude forum, in een soortgelijk topic. Die had gezegd 'Princess, ik dacht wel dat jij had gepest'. Weet niet meer precies hoe ze erbij kwam, maar deze opmrking kwam zojuist bovendrijven.

Nog nooit. Maar ik heb ook het idee dat het op het VWO veel minder voorkomt. En op de basisschool waren wel een paar kinderen minder geliefd, kinderen waar ik ook niet echt iets mee had, maar echt lullig werd er ook niet over gedaan.

Youandi schreef:

Guattari schreef:

Anyway, ik heb het op de basisschool heel erg opgenomen voor een meisje dat ontzettend gepest werd. Tevergeefs bleek 2 jr later, want ze heeft zich voor de trein gegooid.

Oh my.... Wat erg....

Bij mij is op de basisschool in groep 6 ook een jongen in de klas gekomen die was weggepest op een andere school. Hij vertrouwde daarom ook helemaal niemand. Uiteindelijk werd hij wel echt in de klas opgenomen.

Ik heb zelf daarna een klas overgeslagen en hem daarom niet zo vaak meer gezien, maar hij zat wel op dezelfde middelbare school als ik. Ondanks dat hij daar niet meer werd gepest, heeft hij toen hij in 2 of 3 Havo zat zelfmoord gepleegd. Hij heeft zichzelf in een toilet op school opgehangen en is zo gevonden door een andere leerling, echt vreselijk.

SuperGrover schreef:Nog nooit. Maar ik heb ook het idee dat het op het VWO veel minder voorkomt.

Hmm dat weet ik niet hoor. Mijn idee is meer dat het daar geniepiger gaat. Mensen buitensluiten etc. Ik heb op een categoriaal gymnasium gezeten en het pesten was daar niet zo zichtbaar, maar het gebeurde wel. Een vriendin van mij kreeg bijvoorbeeld vervelende opmerkingen toegefluisterd, of briefjes in haar tas, of klasgenoten maakten spullen van haar kwijt. Het viel voor anderen amper op, maar voor haar was het echt heel klote.
Mijn moeder heeft lesgegeven op een vmbo-school in een achterstandswijk. Ze vertelde dat de kinderen daar regelmatig vochten en scholden. Met als voordeel dat kinderen dus wel de confrontatie met elkaar aangingen, en dat leraren in konden grijpen.

Oja ik ben zelf dus ook zo iemand die het opnam voor kinderen die gepest werden. Dat heeft er wel eens voor gezorgd dat ik buiten de groep viel, maar ik ben zelf nooit echt gepest. En ik vond het trouwens helemaal niet erg om niet bij de pesters te horen, ik wilde liever bevriend zijn met mensen die ik oprecht aardig vond.

Nee, nog nooit...

Nee voor zover ik weet niet...

Ik niet, maar ik kan mij wel heel goed voorstellen dat je als gepeste gaat pesten!

Tea-Leaf schreef:

Guattari schreef:

Tea-Leaf schreef:

Jen_ schreef:

Tea-Leaf schreef:

Ik had bijvoorbeeld als meisje van 9 al puistjes.
Toen had een 'vriendinnetje' gezegd: "ik vind Tea-Leaf wel aardig, maar ze heeft zo van die puistjes, bah"
Dat vond ik zo erg, ik kwam vaak huilend thuis omdat ik mezelf zo lelijk vond door die puistjes. Ik heb geleerd mijn huid goed te verzorgen en zie er nu prima uit, op een puistje en krentebollenmomentje na.
Jaren later zag ik dat vriendinnetje weer en guess what... Een kop met puisten die je van een kilometer afstand al zag aankomen. Mijn moeder en ik hebben hard gelachen. Zo!

Nou nou zo heel erg is het toch ook niet wat ze zei over je puistjes? Beetje flauw om haar dan uit te lachen dat zij ze jaren later ook had.

Voor mij voelde het wel heel erg. Ik was de enige in de klas die ze had en ik was er doodongelukkig mee.

Fijn dat jij het niet zo erg vindt, maar ik kwam echt vaak huilend thuis na weer zulk commentaar. Ik was echt doodongelukkig en als iemand dat dan achter je rug om zegt, dan raakt dat wel ja. Het was niet een pukkeltje hier en daar, ik had het zichtbaar en het was lelijk. Ik zou het fijn vinden als je mijn gevoel niet zo wil bagatelliseren ( ik weet niet hoe je dit schrijft, sorry ).

Jeetje Tea-Leaf, zo raar vind ik het niet wat Jen zegt. Dat meisje was 9 en jij bent inmiddels 20 jr ouder. Dan behoor je toch ook een andere denkwijze te hebben? Bovendien vind ik het net zo goed naar voor ruimschoots volwassenen als ze last hebben van acné, omdat dit veelal toch bij een bepaalde leeftijdsfase hoort, zoals de puberteit.

Anyway, ik heb het op de basisschool heel erg opgenomen voor een meisje dat ontzettend gepest werd. Tevergeefs bleek 2 jr later, want ze heeft zich voor de trein gegooid.

Dat meisje was niet 9, ze was 11 of 12 en we zaten in groep acht. Ik heb alleen gezegd dat ik puistjes heb vanaf mijn 9e En jeetje ja, voor mij was het wel erg en nog steeds kan ik het gevoel van toen voelen. Maar das alleen als ik haar zie ( en ik zie haar eigenlijk nooit meer ) of topics als deze lees. Ik kan ook niet veranderen hoe ik me daar over voel, wel soms? Ik bedoelde het niet lullig naar Jen toe, maar ik vond haar reactie gewoon niet tof. Dat elke dag huilend thuiskomen heeft jaren geduurd, dat is niet altijd heel fijn kan ik je melden.

En je hebt ook kunnen lezen dat ik het ook kinderachtig vond dat ik moest lachen. Het was ook niet in haar gezicht uitlachen, maar samen met mijn moeder thuis, ze heeft het zelf nooit geweten. Ik lach nooit mensen in hun gezicht uit, misschien had ik dat er even bij moeten zetten.
Want natuurlijk is het rot als je hele hoofd onder de puisten zit. Ik had in 3 havo een jongen in de klas die het zo erg had, dat het vies was om naar te kijken. Ik vond het heel sneu voor hem en daar heb ik nooit om gelachen.

( Ik doe even een edit: ik schreef 19/20 jaar geleden, dus ik snap nu wel waarom je dacht dat het meisje en ik 9 waren. Maar ik heb zoveel jaar last ervan. Het gebeuren was dus korter geleden, toen we 11/12 waren, eind groep acht. Wilde mijn toch al zo lange post nog even ophelderen verder aan je )


Erg van die laatste zin zeg... Ik kende ook een jongen van de middelbare school die later zelfmoord pleegde. Hij hoorde nergens bij, maar ik weet niet of hij ooit gepest is. Dat vond ik ook heel erg, het leek me zo'n lieve jongen.

En toen was het stil?

Filoria schreef:

SuperGrover schreef:Nog nooit. Maar ik heb ook het idee dat het op het VWO veel minder voorkomt.

Hmm dat weet ik niet hoor. Mijn idee is meer dat het daar geniepiger gaat. Mensen buitensluiten etc. Ik heb op een categoriaal gymnasium gezeten en het pesten was daar niet zo zichtbaar, maar het gebeurde wel. Een vriendin van mij kreeg bijvoorbeeld vervelende opmerkingen toegefluisterd, of briefjes in haar tas, of klasgenoten maakten spullen van haar kwijt. Het viel voor anderen amper op, maar voor haar was het echt heel klote.
Mijn moeder heeft lesgegeven op een vmbo-school in een achterstandswijk. Ze vertelde dat de kinderen daar regelmatig vochten en scholden. Met als voordeel dat kinderen dus wel de confrontatie met elkaar aangingen, en dat leraren in konden grijpen.

Oja ik ben zelf dus ook zo iemand die het opnam voor kinderen die gepest werden. Dat heeft er wel eens voor gezorgd dat ik buiten de groep viel, maar ik ben zelf nooit echt gepest. En ik vond het trouwens helemaal niet erg om niet bij de pesters te horen, ik wilde liever bevriend zijn met mensen die ik oprecht aardig vond.

Misschien heb ik dan wel gewoon de goede klas getroffen.

Smithlotte@hotmail.com, ik heb je post uit dit topic verwijderd en er een nieuw topic mee geopend in de Vraag en Aanbod-pijler. Het is niet toegestaan zulke oproepen te plaatsen buiten die pijler.

Hierbij een link naar je topic: http://www.zegmaaryes.nl/t44080-onderzoek-naar-pesten#1734644