Vraag aan getrouwde gelovigen met kids.

Dus wacht, je hebt opeens een kind, bent compleet onafhankelijk, hebt flink in het rond geneukt en gereisd, je bent ooit vreemdgegaan, je pretendeert nog steeds flink uit te gaan, allerlei waarden en normen te hebben die behoorlijk vrijgevochten zijn, en als Kim heb je ooit beweerd gelovig te zijn opgevoed, maar je daarvan losgeworstelt te hebben, maar nu ben je opeens gelovig en omvat dat álles?

 

Uhuh. Welk stuk verdraai je hier nu precies om herkenbaarheid te voorkomen?

Vergeet de drugs niet.

Oh ja, de drugs... 

Grappig toch, of moet ik het sneu noemen.

Klopt allemaal gewoon hoor, ik ben niet in de kerk getrouwd, heb me ontworsteld aan het instituut kerk, maar geloof wel.

Bolleke schreef:Grappig toch, of moet ik het sneu noemen.

Huh?

Artemis, ik vind het nogal een aparte gedachte dat je als gelovige niet zou kunnen uitgaan, dat je geen kind zou kunnen hebben, dat je niet vrijgevochten zou kunnen zijn, dat je geen misstap zou kunnen begaan, dat je geen drugs zou kunnen gebruiken.

Dan vraag ik me af wat voor een beeld jij hebt bij iemand die gelooft? Alsof je dan een soort heilige bent, ofzo?

Ik mis Rood... De kon wel wat meer inhoudelijke reacties geven, ik kom toch niet verder dan de tien geboden vrees ik.

Caribbeanlover schreef:

Bolleke schreef:Grappig toch, of moet ik het sneu noemen.

Huh?

De verzinsels van ED

Engelse Drop schreef:Klopt allemaal gewoon hoor, ik ben niet in de kerk getrouwd, heb me ontworsteld aan het instituut kerk, maar geloof wel.

Natuurlijk.

Engelse Drop schreef:Artemis, ik vind het nogal een aparte gedachte dat je als gelovige niet zou kunnen uitgaan, dat je geen kind zou kunnen hebben, dat je niet vrijgevochten zou kunnen zijn, dat je geen misstap zou kunnen begaan, dat je geen drugs zou kunnen gebruiken.

Dan vraag ik me af wat voor een beeld jij hebt bij iemand die gelooft? Alsof je dan een soort heilige bent, ofzo?

. Je zegt in elk topic gewoon telkens dát wat een discussie uitlokt, maakt niet uit wat het is, als het maar controversieel is en tegen veel schenen schopt. Zo langzamerhand is dat niet meer vol te houden omdat sommige dingen haaks op elkaar staan.

Oh en ik ben gereformeerd van huis uit, werk bij een christelijke instelling en ik ben zelf niet meer christelijk, dus als je het over mijn beeld wilt hebben: ik heb vermoedelijk meer beeld dan jij. Als jij aan de ene kant zegt dat je drugs gebruikt en vrijgevochten bent, dan gaat dat best nog samen met (liberaal) geloven. 

Als jij aan de andere kant kennelijk zó gelovig bent dat je geloof voor alles gaat en alles omvat, dan gaat dat niet samen met liberaal geloven. Het is óf het een of het ander. Je kunt je geloof zien als een goede richtlijn voor hoe te leven en verder vrij liberaal zijn, of je ziet geloof als een allesomvattend iets wat voor alles gaat, maar dan pas je je levensstijl daarop aan. Ik ken christenen in alle soorten en maten, van liberaal en alleen met kerst naar de kerk, of helemaal nooit, of mensen die denken dat er wel 'iets' is, tot stenge gereformeerde zwarte kousen gelovigen die niet eens tv willen kijken, en alles daartussen. Maar wat jij zegt strookt gewoon niet met wat je eerder zegt.

Geloof houdt namelijk ook mededogen, compassie, mildheid en naastenliefde in. En kijk dan nog even terug in je postgeschiedenis. Niet dat gelovige mensen geen fouten maken, die zijn ook wel lomp en gemeen, maar van iemand die haar geloof als een allesomvattend iets ziet, verwacht ik toch op z'n minst dat ze niet trots is op haar voordelende harde houding tegenover haar medemens.