Re: Ben jij makkelijk emotioneel te krijgen? (heftige tekst!)

Ella zo 25 aug 2013 - 5:37

Nee deze tekst doet me niks. Ik vind abortus ook heel erg, maar dit verhaal op deze manier geschreven slaat nergens op. Het is te nep.

M@niek zo 25 aug 2013 - 5:43

Nee wordt ik niet emotioneel van.

GreenGrass zo 25 aug 2013 - 5:51

Het doet me weinig, ik moet er zelf om lachen... om de manier waarop het geschreven is.

Maple zo 25 aug 2013 - 5:55

Vroeger had je trouwens echt regelmatig benefietuitzendingen op tv voor giro 555 of bijvoorbeeld Foster Parents, die de hele dag duurden. Daar trok ik echt hele dagen voor uit, dat vond ik altijd wel emo-tv, maar ik wilde het altijd hoe dan ook zien.

Jammer dat dat nu bijna niet meer is.

Bliss zo 25 aug 2013 - 5:55

Oh ik ben blij dat bijna niemand hier emotioneel van word, ik ook niet namelijk, dus dat is dan niet zo gek. Slecht verhaal, pakt me totaal niet. Ik ben wel echt een emotioneel wrak, jank overal om. Momenteel vooral bij de gedachte aan mijn 30e verjaardag over een maand laughcry

, verder jank ik bij series, films, als ik alcohol gedronken heb, uit frustratie/boosheid, etc. etc.

Balloon zo 25 aug 2013 - 6:12

Dit soort dingen raken me niet. Wel als het verhaal van iemand komt die ik goed ken.

Bazinga zo 25 aug 2013 - 6:20

Oh ik hoef niet iemand goed te kennen om emotioneel van zijn of haar verhaal te worden. Ik ben meerdere keren heel emotioneel geworden door verhalen hier op 't forum, ook heel recentelijk nog.

En ik heb onwijs moet slikken toen ik Lea Michele hoorde, bij de Kids Choice Awards. Haar vriend/verloofde is natuurlijk overleden en tja, ik vind 't gewoon onwijs sneu.. https://www.youtube.com/watch?v=DxD3U7BkC3Q

Slakje zo 25 aug 2013 - 7:08

Zoiets raakt me niet. Maar ik vind het verschrikkelijk veroordelend. Zoiets hoort niet op Facebook en kan anderen kwetsen. Ik krijg er de kriebels van.

Ik word emotioneel van zielige films/boeken.

Razz zo 25 aug 2013 - 7:44

Op dit moment raakt het me wel een beetje maar dat is logisch.

Zelf ben ik echt een enorme jankmuts. Ik jank bij Hello Goodbye, een goede film, als iemand langs mij staat te janken, bij bruiloften, als ik niet lekker ben en noem maar op.

Printje zo 25 aug 2013 - 8:38

Ik kan echt om alles janken, op tv een aangrijpend verhaal op een website maar al die zooi via Fb echt niet. Ik vind dat allemaal zo nep, die van Artemis had ik ook 1000x voorbij zien komen en ik zit niet te wachten op dode mensen zo hup steeds op fb. Ik irriteer me er mateloos aan.

Moira zo 25 aug 2013 - 8:57

Hier kan ik echt geen traan om laten.. Wat is die tekst gekleurd zeg! Ik ben dan denk ik ook weer te nuchter, want ik bedacht mij al gelijk dat een embryo zo nog niet kan denken.

Alleen als ik in een soortgelijke situatie heb gezeten als diegene die een probleem heeft, kan ik empathie tonen. Soms best vervelend.

Lady4 zo 25 aug 2013 - 9:06

Tenenkrommend. Dat is het wat ik er bij voel.

Lot zo 25 aug 2013 - 9:09

Hierdoor niet. Als ik uit huis ben sluit ik me ook af voor heftige emoties, als ik thuis ben wil ik nog wel eens emotioneel worden van programma's (zoals idd een programma over een ongeneeslijk ouders met jonge kinderen, of juist omdat ik iets mooi vind, bijv. moeder/kind die elkaar na zoveel jaar weer zien). Ik zoek dat ook vaak op, dan denk ik waarom kijk je niet iets waardoor je heel hard moet lachen? Maar dan kies ik toch weer voor dat soort programma's.

Capt'n Zero zo 25 aug 2013 - 9:11

Ik vind het ook behoorlijk tenenkrommend. Als mensen tegen abortus zijn, zeg dat dan gewoon en doe niet zo ontzettend moeilijk met zo'n stom verhaal.

Caramba zo 25 aug 2013 - 10:41

Artemis schreef:En in week 19 krijg je niet zomaar meer een abortus ook.

Daarnaast, ik kan wel een leuk verhaaltje schrijven voor het geval er geen abortus plaatsvindt.

Mama is altijd weg, ze laat me alleen thuis, vaak 's nachts ook, ik ben groot genoeg zegt ze, ik ben al 6. Want ze wil de kroeg in. Het is wel soms eng alleen thuis. Papa zie ik af en toe, als hij er zin in heeft en als hij een tijdje nuchter genoeg is, volgens mij vindt hij me niet zo lief, want meestal is hij weg. Hij vindt mama ook niet meer lief, hij scheldt vaak op haar. Mijn mama heeft vaak nieuwe vriendjes, ik moet dan uit de buurt blijven, anders wordt ze boos, en dan slaat ze me.

Dit geeft mij een naar gevoel, meer omdat ik dit met mijn moeder heb meegemaakt. Mijn moeder schold en deed, ging nachten te zuipen naar iemand in de buurt, deelde de lakens met die man, mijn vader maar werken, arme ziel.
Het maakt me, na al die jaren, deze week 22 jaar geleden, nog altijd boos!

Dat eerste doet mij totaal niets.

Ik ben nu in een boek bezig waarvan de schrijfster door haar ex is verminkt, Dit maakt mij verdrietig, heb dan ook verschillende keren al zitten huilen.

M-G zo 25 aug 2013 - 11:01

Dit verhaal doet mij helemaal niets. Om meerdere redenen die hier allemaal al gegeven zijn.

Waar ik wel emotioneel van kan worden zijn bepaalde ervaringen/gebeurtenissen van mensen uit mijn omgeving, liedjes die bepaalde herinneringen ophalen en als ik het graf van mijn moeder zie (maar alleen als ik met mijn vriend ben of alleen, tegenover anderen laat ik het niet snel zien. Verder ben ik iemand die niet snel haar emoties toont.

Fayebella zo 25 aug 2013 - 11:07

Het verhaal in de openingspost doet mij ook echt helemaal niks. Het is een te gekleurd verhaal. Daarbij vind ik nog altijd dat mensen zelf mogen kiezen voor abortus of niet.
Ik vind sowieso dat er op facebook van alles voorbij komt. Ook die foto's met zoveel likes voor mij want ik heb kanker, of zoveel likes dan ga ik naar Disney enz. Heel erg dat mensen kanker hebben, maar dat hoeft niet op facebook vind ik.

Snoes zo 25 aug 2013 - 21:33

Ik ben een heel emotioneel persoon, maar dit verhaal raakt me echt niet.

Destino zo 25 aug 2013 - 21:37

Ook ik ben snel emotioneel, maar dit verhaal raakt me ook niet..

Elliot zo 25 aug 2013 - 22:50

Het verhaal in de OP doet mij niets, maar ik ben wel heel makkelijk emotioneel te krijgen. Ik huil bij bijna alle afleveringen van Greys Anatomy, en zaterdagavond heb ik een potje zitten janken bij Bolt. Ook huil ik snel als ik me onrechtvaardig behandeld voel of bij ruzie (vooral wanneer iemand tegen me schreeuwt, daar kan ik echt niet tegen). Ik ben gewoon een jankerd.

Maar, als er écht iets ergs aan de hand is (bijv. als een naast familielid komt te overlijden, of zoals laatst bij het ongeluk van mijn vriend) klap ik emotioneel dicht en ben ik bijna emotieloos.

Rush zo 25 aug 2013 - 23:14

Ik heb eigenlijk precies hetzelfde als Elliot.

Bolleke zo 25 aug 2013 - 23:26

Rush schreef:Ik heb eigenlijk precies hetzelfde als Elliot.

Ik ook, ik kan om de gekste kleine dingen de tranen in mijn ogen voelen. Maar als er iemand in mijn omgeving sterft bijvoorbeeld lijkt het net alsof mij dat niet raakt. Van binnen wel, maar van buiten zie je dat niet.

Jeanette zo 25 aug 2013 - 23:38

Dit doet mij helemaal niks. Maar inderdaad bij Grey's, gosh, daar heb ik wel wat tranen gelaten. Over het algemeen ben ik niet heel snel geëmotioneerd, maar soms kan iets me op dat moment raken dat ik wel een traantje laat.

Elliot zo 25 aug 2013 - 23:43

Jeanette schreef:Dit doet mij helemaal niks. Maar inderdaad bij Grey's, gosh, daar heb ik wel wat tranen gelaten. Over het algemeen ben ik niet heel snel geëmotioneerd, maar soms kan iets me op dat moment raken dat ik wel een traantje laat.

Bij mij bleef het niet bij tranen hoor, haha! Ik heb echt keihard gehuild af en toe, met nasnikken enzo.. silent

Aagje! ma 26 aug 2013 - 1:08

Elliot schreef:Het verhaal in de OP doet mij niets, maar ik ben wel heel makkelijk emotioneel te krijgen. Ik huil bij bijna alle afleveringen van Greys Anatomy, en zaterdagavond heb ik een potje zitten janken bij Bolt. Ook huil ik snel als ik me onrechtvaardig behandeld voel of bij ruzie (vooral wanneer iemand tegen me schreeuwt, daar kan ik echt niet tegen). Ik ben gewoon een jankerd.

Maar, als er écht iets ergs aan de hand is (bijv. als een naast familielid komt te overlijden, of zoals laatst bij het ongeluk van mijn vriend) klap ik emotioneel dicht en ben ik bijna emotieloos.

Ik heb dit ook precies zo! Kan huilen om de kleinste dingen, maar toen mijn vader overleed werd ik naar de buitenwereld toe bijna emotieloos. Ik heb vaak te horen gekregen dat ik het niet erg vond en hem niet miste omdat ik niet huilde.... Sad

Gesponsorde inhoud