Mee-loopgedrag peuter..

Hoe zouden jullie reageren wanneer jullie peuter zich voor alles laat opbutsen door andere kindjes? De juf op de opvang zijn vorige week ook al dat hij teveel aan het meelopen is in het 'stoute' gedrag van andere kindjes. Aangezien ik daar dus echt helemaal niet van hou, heb ik het er al met hem over gehad, zelf nadenken/ niet zomaar kindjes nadoen etc. Dus ben benieuwd of het gaat werken

Maar jullie nog meer ideeën? Op school laat ik mijn kleuters die elkaar zo versterken en opbutsen ( om het zo maar even te noemen) niet met elkaar spelen in de klas maar om dat nu al tegen de juf daar te zeggen vind ik ook zoiets.


Iemand nog een ander idee? Mijn eigen tips en trucs op school heb ik uiteraard verder al gedaan. Maar hij is natuurlijk nog jonger en mijn eigen kind

Mijn dochter had het afgelopen half jaar met haar nicht. Ze overlapten elkaar net een half jaar in groep 1&2 en uiteindelijk heb ik aangegeven dat ik het gedrag van mijn dochter niet prettig vond. De juffen konden dit beide beamen, en hebben ze zowel in de kring (vaste plekken) als met werkjes uit elkaar gehaald. Ze haalden werkelijk het slechtste in elkaar naar boven.

Maar goed, of dit op een opvang kan, dat weet ik niet. Oh en afspraken maken, of bespreken met mijn dochter werkte geweldig, tot ze haar nicht weer zag. Weg afspraken   Maar dat is natuurlijk ook de leeftijd.

hahaha precies. Hij weet het zo ontzettend goed maar ik vrees morgen het ergste. Ik ga wel aangeven dat wanneer ze toch weer ondeugende dingen gaan doen samen ze R daar weg moet halen en dan moet hij maar met andere kindjes gaan spelen. Ik weet als de beste dat je het niet helemaal kunt voorkomen natuurlijk maar het gedrag past gewoon niet bij R. Bovendien wil ik dat hij gaat leren om niet zomaar anderen na te doen.

Die juf moet niet zo mopperen, dat hoort er gewoon bij. Alle kinderen gaan door verschillende fases waarin ze elkaar na gaan doen.

Maple schreef:Die juf moet niet zo mopperen, dat hoort er gewoon bij. Alle kinderen gaan door verschillende fases waarin ze elkaar na gaan doen.

Dat is ok zo, dat doen kleuters soms ook nog, maar het is geen gedrag dat bij R past zei ze ( en dat vind ik dus ook) Ik vind de ondeugende dingen nog niet eens het ergste, hij mag best meer pit krijgen maar meelopen vind ik wel minder. Hij weet echt al zeer goed dat de dingetjes die ze doen echt niet mogen. Ik vind dat ze hem er daarom best op mag aanspreken en desnoods maar even apart moet zetten.

Maple schreef:Die juf moet niet zo mopperen, dat hoort er gewoon bij. Alle kinderen gaan door verschillende fases waarin ze elkaar na gaan doen.

Uh, dat zou ik niet te snel zeggen, dat het er gewoon bij hoort.

En dan nog, als het sfeerbepalend is. Ik ben blij dat de juf het bij mij aangaf, want als moeder zijnde kan ik er op dat moment niks aan doen. En dat kan een juf wel. Als de 1 de ander in de weg zit om zich op haar eigen manier te ontwikkelen, hoef je niet alles af te doen met 'het hoort er gewoon bij'

Is meelopen wel een passende term als het om zo'n klein jongetje gaat? Hij is juist altijd vrij makkelijk geweest, misschien is hij nu wel wat ander gedrag aan het ontdekken en zich juist een beetje los aan het maken door zich te conformeren aan leeftijdgenootjes in plaats van aan zijn ouders? Bij meelopen denk ik meer aan tieners die erbij willen horen, maar ik denk niet dat peuters daar al besef van hebben. Die willen gewoon kinderen om mee te spelen, die hebben denk ik nog niks met populair zijn of bij een groep horen.

Wat uiteraard trouwens niet wil zeggen dat jij of de juf alles maar goed moeten vinden of het moeten stimuleren.

Manderijn; dat klopt idd ook weer. Ik heb meerdere kindjes die in de klas niet bij elkaar mogen zitten/ werken etc. Die zetten anders de hele boel samen op stelten en doen dingen die ze los van elkaar nooit zouden doen. Ik heb het wel met de kinderen ook deels besproken en ze snappen het echt allemaal zelf ook wel hoor. Het zijn kleuters maar ze weten vaak heel erg goed hoe het zit allemaal.

Susan; misschien idd de verkeerde term, maar kopieergedrag dan, weet niet goed hoe ik het precies moet noemen.

Printje schreef:Manderijn; dat klopt idd ook weer. Ik heb meerdere kindjes die in de klas niet bij elkaar mogen zitten/ werken etc. Die zetten anders de hele boel samen op stelten en doen dingen die ze los van elkaar nooit zouden doen. Ik heb het wel met de kinderen ook deels besproken en ze snappen het echt allemaal zelf ook wel hoor. Het zijn kleuters maar ze weten vaak heel erg goed hoe het zit allemaal.

Wij hadden gewoon de pech dat het leeftijdsverschil te groot was. Iemand die bijna naar groep 3 gaat met iemand die net start in groep 0. Dan kijk je tegen iemand op, durf je geen nee te zeggen, en dan ben je thuis verdrietig omdat je iets hebt gedaan wat niet mag. Ik verschoot prompt van kleur als de juf weer naar buiten kwam lopen, dan wist ik dat er weer iets gebeurd was, niet echt leuk.

Maar ik denk dat die van jou kopieert? Hetzelfde doen wat een ander doet, ook al weet hij misschien wel dat het niet mag?

Ja klopt, hij begint ook meteen te huilen wanneer iemand, de juf in dit geval, hem erop aanspreekt. Ik denk dat hij momenteel grenzen aan het opzoeken is daar en meedoet met andere kinderen terwijl hij heel goed weet dat het niet mag.

Maar ja, grenzen opzoeken dat mag. Dus wat dat betreft dan zou ik hem zijn gang wel even laten gaan. Als het binnen de perken blijft, want ook dat moet hij leren.

Manderijn: Kinderen ontdekken, ontdekken grenzen en zoeken ze daarom ook op. Onderdeel daarvan is negatief gedrag van anderen imiteren, want wat zal er gebeuren als ik iets doe waarvan net nog gezegd wordt dat Pietje het niet mag? Het lijkt irritant, maar het is zó logisch.

Voor jezelf denken vind ik voor een kind van 3 nog best een behoorlijke opgave, maar dat is te sturen. Maar dan moet de PM-er er niet het probleem van Printje van maken, want dat idee krijg ik uit de openingspost (Jóúw kind loopt wel erg mee, doe er wat aan, die ondertoon proef ik en dat is vaak ook het onbewuste gefrustreerde gevoel wat PM-ers in datbgeval hebben, want laten we wel wezen, het is ook vervelend). De PM-er moet er alleen wel zelf mee aan de slag, samen er de groep. Printje kan R. hooguit het één en ander uitleggen, maar dingen leren moet hij binnen de situatie zelf. Beter nog, het uitleggen heeft pas echt effect als hij in de situatie zit, en niet achteraf thuis, als hij alles niet meer in context kan plaatsen. En aangezien Printje naast R. alleen nog een dochtertje van 8 maanden heeft en geen horde peuters, kan Printje hier echt weinig mee...

Met andere woorden: ik zou die bal van verantwoording dus gedeeltelijk teruggeven aan de PM-er

Ik werk bij een kdv en herken je probleem wel. Wat wij in dat geval doen is proberen de kinderen toch uit elkaar te houden door verschillende speelgoed aan te bieden of bijvoorbeeld de een aan tafel te zetten en de ander niet.  Dat de juf niet moet mopperen is natuurlijk onzin.  Het kan heel vervelend zijn voor de groep als twee kinderen elkaar op zitten te stoken etc. En logisch dat de juf dat dan ook vertelt.

Edit: eens dat het probleem bij de juffen ligt, maar je moet bij de overdracht natuurlijk wel vertellen hoe de dag is verlopen etc.

Maple schreef:Manderijn: Kinderen ontdekken, ontdekken grenzen en zoeken ze daarom ook op. Onderdeel daarvan is negatief gedrag van anderen imiteren, want wat zal er gebeuren als ik iets doe waarvan net nog gezegd wordt dat Pietje het niet mag? Het lijkt irritant, maar het is zó logisch.

Voor jezelf denken vind ik voor een kind van 3 nog best een behoorlijke opgave, maar dat is te sturen. Maar dan moet de PM-er er niet het probleem van Printje van maken, want dat idee krijg ik uit de openingspost (Jóúw kind loopt wel erg mee, doe er wat aan, die ondertoon proef ik en dat is vaak ook het onbewuste gefrustreerde gevoel wat PM-ers in datbgeval hebben, want laten we wel wezen, het is ook vervelend). De PM-er moet er alleen wel zelf mee aan de slag, samen er de groep. Printje kan R. hooguit het één en ander uitleggen, maar dingen leren moet hij binnen de situatie zelf. Beter nog, het uitleggen heeft pas echt effect als hij in de situatie zit, en niet achteraf thuis, als hij alles niet meer in context kan plaatsen. En aangezien Printje naast R. alleen nog een dochtertje van 8 maanden heeft en geen horde peuters, kan Printje hier echt weinig mee...

Nu je het zo zegt idd heb je eigenlijk gewoon helemaal gelijk. In de klas pak ik dingen zelf aan maar ik kan hem nooit, wanneer hij in de situatie zit, wijzen op wat er dus eigenlijk 'mis' gaat. Ik ga het morgen zo idd nog maar eens aankaarten. Thuis is er ook echt geen enkel probleem en is hij gewoon lief, af en toe een echte peuter, maar dat mag natuurlijk maar meelopen kan hij natuurlijk hier niet...

Ja met mij en daarom sjouwt hij inmiddels al twee dagen met de kruimeldief rond  

Wat is een PM-er?

En Maple, het is toch ook belangrijk dat een kind zich zelf kan ontwikkelen?
Al word dit een lastige, want jij bekijkt het van uit je werk veld, en ik bekijk het als moeder zijnde. Ik denk dat waar wij het een half jaar mee te stellen hebben gehad niet te vergelijken is met de grenzen verleggen van Printje haar zoon. Dus misschien moet ik het niet eens uit willen leggen.
Maar jezelf ontwikkelen door grenzen op te zoeken, of stil staan in je ontwikkeling omdat je belemmerd word zijn natuurlijk ook 2 verschillende dingen.

Edit; mijn oudste is een jaar ouder zie ik. Misschien dat daar nog een verschil in zit. Ik vind kleuters totaal andere wezentjes dan peuters.

Dit is normaal peutergedrag. Kinderen moeten mijns inziens de vrijheid krijgen om zichzelf te ontwikkelen op hun eigen manier, ook dit - in jouw ogen negatieve - gedrag hoort daarbij.

Ohja, pedagogisch medewerker, standaard afkorting bij ons. Leidster en juf mogen we onszelf niet meer noemen

Maple schreef:Ohja, pedagogisch medewerker, standaard afkorting bij ons. Leidster en juf mogen we onszelf niet meer noemen

Waarom mag je jezelf geen juf noemen? Ik weet dat je het niet bent maar ik noem de leidsters/pm-ers van de kinderen altijd juf.

Ah op die manier. Snap ik je verhaal beter.

Manderijn schreef:Wat is een PM-er?

En Maple, het is toch ook belangrijk dat een kind zich zelf kan ontwikkelen?
Al word dit een lastige, want jij bekijkt het van uit je werk veld, en ik bekijk het als moeder zijnde. Ik denk dat waar wij het een half jaar mee te stellen hebben gehad niet te vergelijken is met de grenzen verleggen van Printje haar zoon. Dus misschien moet ik het niet eens uit willen leggen.
Maar jezelf ontwikkelen door grenzen op te zoeken, of stil staan in je ontwikkeling omdat je belemmerd word zijn natuurlijk ook 2 verschillende dingen.

Edit; mijn oudste is een jaar ouder zie ik. Misschien dat daar nog een verschil in zit. Ik vind kleuters totaal andere wezentjes dan peuters.

Huh, ik snap je even niet. Ik zeg nergens dat een kind zich niet mag ontwikkelen, ik heb het ook nergens over belemmeren? Alleen dat de pedagogisch medewerker er ook zelf mee aan de slag moet, omdat je er als ouder thuis in dit geval niet zoveel mee kunt.

Printje schreef:

Maple schreef:Ohja, pedagogisch medewerker, standaard afkorting bij ons. Leidster en juf mogen we onszelf niet meer noemen

Waarom mag je jezelf geen juf noemen? Ik weet dat je het niet bent maar ik noem de leidsters/pm-ers van de kinderen altijd juf.

Omdat mijn vak heel anders is dan de jouwe, jij bent juf, ik doe hele andere dingen en dat maakt dat mijn beroep ook een hele andere naam heeft

Maar mij maakt het weinig uit, hoor. Ik word liever juf of leidster genoemd, dan dat ouders me 'oppas' noemen.

Maple; ja oke das waar maar naar de kinderen toe mag je jezelf toch wel juf noemen? Of ook niet? Dat bedoelde ik eigenlijk.


En serieus... zeggen ouders wel eens oppas  

Maple schreef:

Manderijn schreef:Wat is een PM-er?

En Maple, het is toch ook belangrijk dat een kind zich zelf kan ontwikkelen?
Al word dit een lastige, want jij bekijkt het van uit je werk veld, en ik bekijk het als moeder zijnde. Ik denk dat waar wij het een half jaar mee te stellen hebben gehad niet te vergelijken is met de grenzen verleggen van Printje haar zoon. Dus misschien moet ik het niet eens uit willen leggen.
Maar jezelf ontwikkelen door grenzen op te zoeken, of stil staan in je ontwikkeling omdat je belemmerd word zijn natuurlijk ook 2 verschillende dingen.

Edit; mijn oudste is een jaar ouder zie ik. Misschien dat daar nog een verschil in zit. Ik vind kleuters totaal andere wezentjes dan peuters.

Huh, ik snap je even niet. Ik zeg nergens dat ene kind zich niet mag ontwikkelen, ik heb het ook nergens over belemmeren? Alleen dat de pedagogisch medewerker er ook zelf mee aan de slag moet, omdat je eraan ouder thuis in dit geval niet zoveel mee kunt.

Nee dat zei ik, maar het meeloopgedrag is verandert in kopiëren, en daar zit wel een verschil tussen. Gedrag kopiëren heb ik geen moeite mee, dat hoort er ook echt bij.