Brutale peuter

Onze zoon van 2,5 kan zo nu en dan een beetje brutaal zijn. Niet echt brutaal, misschien meer dominant. Zo zegt hij tegenwoordig best wel vaak tegen mijn man dat hij weg moet gaan en dan ook echt op een boze toon. 'Jij moet weg papa' en wijst hem dan de deur (letterlijk!). Dat gebeurt als we hem samen naar bed brengen. Mijn man blijft dan gewoon, want we brengen hem samen naar bed. Of als iets op tafel staat 'Mama pak eens!' .. en dan zeg ik dat hij het zelf wel kan pakken. 'Nee jij MOET het doehoen!" en dan net zolang tot hij echt kwaad wordt. Vanmiddag was onze hulp in de huishouding aan het dweilen, commandeert hij even vanaf de bank 'Ook in de hoek he'.. Nou ja.. en zo continue...Wordt dat ook weer minder en hoe kan ik daar het beste mee omgaan?

Onze dochter is ook nogal van het bevelen. We hebben behoorlijk consequent gereageerd door te zeggen: 'Vraag dat eens lief.' Of we reageerden pas als ze 'alsjeblieft' zei (nou ja, we reageerden wel, maar we handelden niet naar haar bevelen).

Tegenwoordig zegt ze meestal uit zichzelf keurig 'alsjeblieft' en 'dankjewel'. Maar het is een kwestie van laaaaaang volhouden!

Haha.. ze gedragen zich gewoon als koninkjes en koninginnetjes Pff.. consequent blijven dus.. dat is soms wel moeilijk. Ik probeer het alsjeblieft en dankjewel ook bij te brengen, maar hij is nog wel erg klein. Hij zegt het wel, maar dan op de momenten dat het niet eens echt nodig is. Als ik z'n hempje aantrek en z'n broek bijvoorbeeld is het opeens 'ja dank je mama' ...

Het is net of je het over mijn zoontje van 2.5 hebt.. Zal vast een fase zijn! Hoop ik dan maar

Zo herkenbaar dit.
Moe word je er af en toe van, al vind ik het soms(stiekem) ook wel lachwekkend.
C.eline eist en beveelt tegenwoordig ook maar in het wilde weg.
'Mama, Tine toto kijken, hier!!!' terwijl ze al met de afstandsbediening aan komt lopen,
'Mama, Tine melk!' terwijl ze de koelkastdeur al los trekt en
'Papa, aan de kant' omdat het prinsesje altijd wil zitten waar iemand anders al zit.
Ik herhaal altijd haar eis, maar dan in de vraagvorm.
Ik zeg dan altijd zoiets;
Je kan ook vragen; 'Mama, mag ik ook melk?' 'Tuurlijk mag jij melk, C.eline'
Ik weet niet of het nou zo goed helpt, want tegenwoordig zegt ze nu dan ook vaak zelf;
'Tine gaat vraguh, Tine Melk? Tuurlijk Tine melk!!!'
Terwijl ze nog net zo hard de koelkastdeur los trekt om het alvast tevoorschijn te halen, haha!
Maar goed, de aanhouder zal wel winnen;)

ook hier herkenbaar. Bij ons is het et als bij minneke in elk geval netjes vragen. Zelf de koelkast al openmaken mag hij ook niet. Dan moet hij vragen of hij het uit de koelkast mag pakken. Zonder alsjeblieft mag hij het sowieso niet, als hij alsjeblieft zegt zal ik erover nadenken.

En over het wegsturen, dan probeer ik er een consequentie aan te verbinden die hij niet leuk vind, en probeer ik uit te vogelen waarom ik of papa weg moet. Soms denkt hij bijv. dat papa zijn luier gaat aandoen, en ik kan dat wel als hij staat, bij papa moet hij liggen. Dan stuurt ie papa weg zodat ik zijn luier zal doen. Terwijl als ik uitleg dat ik de luier doe en papa er gewoon bij blijft het wel goed is. Maar laatst zouden we met de trein gaan (voor de lol een klein stukje), en toen mocht ik niet mee. Hij wilde niet zeggen waarom niet. Dus toen heb ik uitgelegd dat ik de centjes heb, en zonder mij hebben ze geen centjes, dus kan hij ook geen kaartje kopen om in de trein te mogen, dan kan hij alleen kijken met papa. Toen mocht ik wel mee. En laatst mocht Milou niet mee toen we weggingen (want die sliep nog en Joris wilde niet wachten tot de wakker was), maar toen ik zei dat een van ons dan ook thuis moest blijven bleek dat toch niet de bedoeling, dus mocht Milou ook wel mee.