Gevoel of verstand gevolgd?

Gevoel gevolgd maar wel van het verstand laten afhangen. Qua gevoel was ik er klaar voor maar toch even gewacht op een vast contract.

Verstand. Eerst een huisje kopen.

Mijn vriend is bij ons het verstand en ik zorg voor het gevoel. Kwam prima uit zo, al had ik wel eerder gewild maar was dat niet verstandig geweest.

Rush, even nieuwsgierig hoor, maar ik heb altijd gedacht dat jij geen kinderen wilde. Wat is er veranderd? En jullie hebben toch al een prima huis bij je schoonouders, of voldoet dat niet?

Verstand. Ook al was ik 20, we hebben eerst gewacht tot we getrouwd waren en wat financiele zekerheid. Dat het uiteindelijk nog 5 jaar zou duren wisten we gelukkig niet van te voren.

Parel schreef:Rush, even nieuwsgierig hoor, maar ik heb altijd gedacht dat jij geen kinderen wilde. Wat is er veranderd? En jullie hebben toch al een prima huis bij je schoonouders, of voldoet dat niet?

Ja we hebben een prima huis, dat willen we dus ook kopen. En ik had inderdaad nooit een kinderwens, maar dat kan veranderen blijkbaar als je de juiste persoon treft. Denk ik, geen idee!

Ik ga m'n verstand maar volgen. 

Bij de eerste vooral op gevoel. We hadden wel al een eigen huis en mijn vriend een vaste baan, maar ik niet. Alleen was de wens voor een kindje groter. Mijn vriend heeft nu eindelijk uitgesproken nog wel een tweede te willen, maar we gaan nu naar ons verstand luisteren en wachten nog even. Ik heb nu een slecht betaalde baan met niet zo'n goede omstandigheden, maar helaas liggen de banen hier niet voor het oprapen, dus zolang ik geen ander werk vind, zal F nog enig kind blijven

Mn verstand gevolgd.

Verstand en gevoel.
Het moment klopte gewoon. Getrouwd, huis..stabiele banen. Pil eruit en gelukkig binnen 2 maanden zwanger.

Bij de eerste vooral gevoel. We waren toen al bezig met een eengezinswoning te kopen

Bij de tweede raakte ik onverwachts zwanger

Onverwacht zwanger, en ik heb mijn gevoel laten spreken.

Beide maar met name op gevoel. Ik wilde wel graag eerst trouwen. En qua relatie en huis zit het goed, alleen financieel zou het wat beter kunnen maar we hadden ons bedacht dat daar toch weinig zekerheid in zit dus zijn we er gewoon voor gegaan.

Beide, het gevoel was er al een tijdje, maar ons verstand liet ons nog een paar jaar wachten. Ik ben heel blij dat het voor ons een bewuste keuze is geweest.

Engelse Drop schreef:Beide, het gevoel was er al een tijdje, maar ons verstand liet ons nog een paar jaar wachten. Ik ben heel blij dat het voor ons een bewuste keuze is geweest.

+1!

mickey schreef:Bij de eerste vooral op gevoel. We hadden wel al een eigen huis en mijn vriend een vaste baan, maar ik niet. Alleen was de wens voor een kindje groter. Mijn vriend heeft nu eindelijk uitgesproken nog wel een tweede te willen, maar we gaan nu naar ons verstand luisteren en wachten nog even. Ik heb nu een slecht betaalde baan met niet zo'n goede omstandigheden, maar helaas liggen de banen hier niet voor het oprapen, dus zolang ik geen ander werk vind, zal F nog enig kind blijven

Precies hetzelfde hier hoor vrouwke!
Vervelend he, als dat verstand het enige is wat je tegenhoudt?

Bij ons eerste hebben we ons verstand en gevoel gevolgd. We wonen samen, hebben een vaste baan, dus het kon wel.

Nu sta ik te springen voor een tweede, maar het verstand zegt nog even te wachten. We willen een huis kopen, maar vinden niks naar onze zin. Als we binnen een half jaar nog geen concrete vooruitzichten hebben, wil ik mijn gevoel volgen. Dan wordt het even krap met 4 in een flatje, maar dat is maar tijdelijk, het leeftijdsverschil is voor altijd...

Eerst verstand gevolgd. Eerst wilde ik het een en ander op orde hebben, zoals echt een fatsoenlijk bed, kledingkasten, want alles was toe aan de schroothoop. Ook een vaatwasser was hier toch echt prioriteit, omdat we een kleine en open keuken hebben. En zo waren er nog meer dingen, waarvan ik dacht dat het misschien toch beter was om dat eerst te hebben. Ook wat werk betreft wilde ik eerst wat meer zekerheid hebben.
Daarna kwam toch ook het gevoel opspelen en hadden we echt genoeg van het wachten en er was ook eigenlijk geen reden meer (behalve dat we op en appartement wonen) om te wachten en toen zijn we ervoor gegaan.

Gevoel, maar bij een evt. tweede echt duidelijk verstand.

Bij de eerste was het een combinatie van beiden.
Ik had al eerder kindjes gewild, maar dat was niet verstandig. Toen we samenwoonden zijn we ook snel aan kindjes begonnen.

De tweede was echt op gevoel.

(En gevoelsmatig mag voor mij er nu ook wel een derde komen... Al houdt het verstand me nu tegen...)

Engelse Drop schreef:Beide, het gevoel was er al een tijdje, maar ons verstand liet ons nog een paar jaar wachten. Ik ben heel blij dat het voor ons een bewuste keuze is geweest.

Dit was bij ons ook zo. We wilden heel graag ons gevoel volgen, dit was er al snel. Maar verstandelijk toch nog een paar jaar gewacht. En toen duurde het 2 jaar voordat ik zwanger was. Een hele bewuste keuze en nog geen moment spijt van gehad 

Verstand, ik wilde het wel eerder maar de financiële zekerheid en woonsituatie was er nog niet. Daar hebben wij bewust op gewacht.

edit: het gevoel was er natuurlijk ook wel, maar al eerder.

Parel schreef:

mickey schreef:Bij de eerste vooral op gevoel. We hadden wel al een eigen huis en mijn vriend een vaste baan, maar ik niet. Alleen was de wens voor een kindje groter. Mijn vriend heeft nu eindelijk uitgesproken nog wel een tweede te willen, maar we gaan nu naar ons verstand luisteren en wachten nog even. Ik heb nu een slecht betaalde baan met niet zo'n goede omstandigheden, maar helaas liggen de banen hier niet voor het oprapen, dus zolang ik geen ander werk vind, zal F nog enig kind blijven

Precies hetzelfde hier hoor vrouwke!
Vervelend he, als dat verstand het enige is wat je tegenhoudt?

Ik vind het vreselijk! Maar goed... Mijn vriend heeft gewoon gelijk dat ik eerst een beter betaalde baan moet vinden.

Wij hebben gevoel en verstand gevolgd. We hadden/hebben alles op de rit (koophuis, beide een vaste baan etc) en we wilden ook echt ontzettend graag een kindje.