Combi solliciteren en zwanger proberen te worden

Meiden die hier ervaring mee hebben? Sinds begin augustus gaan verloofde en ik voor een kindje. Maar ik ben ook nog druk aan het solliciteren.
Stel dat ik de komende tijd op gesprek mag ergens, moet ik dan antwoord geven op de vraag of ik een kinderwens heb? Ik kan moeilijk zeggen dat ik snel een kindje wil, dan kan ik meteen vertrekken vrees ik. 
En hoe pak ik dit aan bij een prille zwangerschap? Ik ga het onze familie niet vertellen voor 12 weken, dus heb ook geen zin om dat bij een sollicitatie wel te doen.
Maar het voelt eigenlijk ook niet goed om ergens aangenomen te worden, waarna ze meteen weer op zoek moeten naar een vervanger.

Ik geloof niet dat ik dit probleem ga krijgen, maar je zal altijd zien dat na 1,5 jaar solliciteren er wel ineens een uitnodiging voor een gesprek komt...

Ze mogen helemaal niet vragen naar je kinderwens. Als ze dat toch doen zou ik het vaag houden en er een beetje omheen praten. Niet schuldig voelen dat je dan niet 'eerlijk' bent, zij zijn op zo'n moment zelf niet eerlijk door een vraag te stellen die ze niet mogen stellen.

Ik ben twee keer aangenomen in de zwangerschap. De eerste keer was ik nog maar 7 weken zwanger en heb er toen niks over gezegd. De tweede keer was ik 25 weken zwanger en wisten ze het dus gewoon. Ik heb toen maar 11 weken gewerkt toen ik vier maanden zwangerschapsverlof kreeg. Ik zou zeker niet vertellen over een kinderwens. Straks duurt het nog twee jaar voor je zwanger bent...

Gewoon solliciteren en je hoeft niks te vertellen over je kinderwens en daar mogen ze ook niks over vragen.

Ik zou het raar vinden als ze er naar zouden vragen. Maar ik had zelf pas een gesprek en was toch wel opgelucht dat er niet naar gevraagd werd (ook al zit een kind niet in de planning de komende 3 jaar). Ik zou gewoon een beetje vaag blijven inderdaad.

Bij Louise heb ik ook niks gezegd van mijn zwangerschap bj het solliciteren. Ik heb het pas vertelt toen ik 20 weken zwanger was.

Wanneer je zwanger wilt worden zou ik dat nog niet vertellen. Ik heb het zelf altijd vaag gehouden in sollicitatiegesprekken (waarin dit niet gevraagd mag worden, maar soms wel gebeurt). Achteraf ben ik daar heel blij om aangezien het 2,5 jaar geduurd heeft voordat ik zwanger werd.

Wat bedoelen jullie met "vaag blijven"? Zeg je dan: ja ik heb een kinderwens maar ik weet nog niet wanneer? Ze mogen het inderdaad niet vragen maar als ze het wel doen en je zwijgt dan lijkt het me ook wel duidelijk, toch?

Ik zou er gewoon niks over zeggen. Simpel. Het is mij trouwens ook nog nooit gevraagd, zou dat erg raar vinden. Ik zou me dan afvragen of ik dezelfde vraag zou krijgen wanneer ik een man was.

Waarom mag dit niet gevraagd worden?

Werkgevers mogen niet naar zwangerschap en ziekte vragen bij sollicitatiegesprekken, maar doen het vaak toch. Wat mag een werkgever wel en niet vragen en wat kun je er aan doen?

De regels zijn duidelijk: kandidaten hoeven tijdens een sollicitatiegesprek niets over zichzelf te vertellen wat níet met de uitoefening van de functie te maken heeft. Taboe tijdens sollicitatiegesprekken zijn privézaken zoals

levensovertuiging;
politieke gezindheid;
zwangerschap;
seksuele geaardheid.

De regels vloeien voort uit de Algemene wet gelijke behandeling die in 1994 werd ingevoerd. Vragen over zwangerschap of intenties daartoe zijn overigens een vorm van geslachtsdiscriminatie; mannen kunnen immers niet zwanger worden. Sinds 2003 zijn aan het rijtje ook ‘chronische ziekte en handicap' toegevoegd. Een jaar later verbood de wet ook leeftijdsdiscriminatie.

In de gesprekken die ik heb gehad, werd het mij wel elke keer gevraagd. Daar was ik nogal verbaasd over. Toen ben ik er wel op ingegaan, dat ik ooit wel kinderen wil. Toen had ik ook nog geen concrete plannen, nu dus wel.

Ik kan dus het beste vaag blijven wanneer het gevraagd wordt. Zwijgen lijkt me inderdaad niet handig, dan is de boodschap meteen duidelijk.

Ik vind het echt onbeschoft als werkgevers het tóch vragen.  

Ik was 10 weken zwanger toen ik solliciteerde en naar mijn idee heb ik echt geluk gehad. Ze deden niet moeilijk toen ik het vertelde gelukkig.

Engelse Drop schreef:Ik vind het echt onbeschoft als werkgevers het tóch vragen.  

Ik ook, maar ik denk dat veel sollicitanten die geen kinderwens hebben dat wel gewoon zeggen omdat ze ook wel weten dat ze daarmee een sterkere positie hebben, waardoor ze wel hun conclusies trekken als je zegt er niet op te willen antwoorden. Ik zou het persoonlijk volledig begrijpen als een sollicitante er gewoon over liegt.

Dit zijn wel goede tips om om te gaan met onbehoorlijke vragen:

Voorbeelden van wedervragen die je kunt stellen:

Die vraag verbaast me eerlijk gezegd een beetje. Waarom is dat voor deze functie van belang?
Is er een bepaalde reden waarom u deze vraag over mijn privésituatie stelt?
Waarom vraagt u daarnaar?

Je kunt de vraag ook met een ontspannen grapje terugkaatsen:

Kinderen nemen? Dat is nogal een stap... wat zou u adviseren?
Trouwplannen? Wilt u dat misschien eens aan mijn vriend vragen?

Engelse Drop schreef:Ik vind het echt onbeschoft als werkgevers het tóch vragen.  

Ik snap eigenlijk wel dat kleine werkgevers met bijv. 2 of 3 personeelsleden er niet op zitten te wachten dat een nieuwe werkneemster binnen no-time uit de running is vanwege een zwangerschap. Dat kan echt een flinke kostenpost zijn voor de werkgever. Het is niet goed dat ze het vragen, maar ik snap wel dat ze het zouden willen weten.

Susan schreef:

Engelse Drop schreef:Ik vind het echt onbeschoft als werkgevers het tóch vragen.  

Ik ook, maar ik denk dat veel sollicitanten die geen kinderwens hebben dat wel gewoon zeggen omdat ze ook wel weten dat ze daarmee een sterkere positie hebben, waardoor ze  wel hun conclusies trekken als je zegt er niet op te willen antwoorden. Ik zou het persoonlijk volledig begrijpen als een sollicitante er gewoon over liegt.

 Klopt, we hadden de laatste keer dat ik bij gesprekken was ook een sollicitante die dit uit zich zelf aan gaf en dat was inderdaad een pre (ook al zou ze er om hebben kunnen liegen). We hadden bewust juist ook al vrouwelijke kandidaten in een bepaalde leeftijdscategorie niet uitgenodigd om het risico op een zwangerschapsverlof niet te lopen en ook vrouwen met jonge kinderen vielen af ivm slechte ervaring met veel ziek-vrij meldingen ivm ziektes van kinderen e.d. bij diegene die de baan eerst vervulde. Bij sommige functies/wergevers schrikt het toch af / is het niet praktisch voor de werkgever en de collega's.

Engelse Drop schreef: Taboe tijdens sollicitatiegesprekken zijn privézaken zoals

levensovertuiging;
politieke gezindheid;
zwangerschap;
seksuele geaardheid.

.

Ik begrijp wel dat bepaalde onderwerpen privé zijn, maar een zwangerschap heeft natuurlijk veel meer invloed op het dienstverband dan bijvoorbeeld seksuele geaardheid of politieke gezindheid. Ik snap wel dat werkgevers dit willen weten voordat ze iemand in dienst nemen.

Sadie_ schreef:Wat bedoelen jullie met "vaag blijven"? Zeg je dan: ja ik heb een kinderwens maar ik weet nog niet wanneer? Ze mogen het inderdaad niet vragen maar als ze het wel doen en je zwijgt dan lijkt het me ook wel duidelijk, toch?

Ik heb gezegd dat ik best kinderen wil, maar er geen haast mee heb.

rapa nui schreef:

Susan schreef:

Engelse Drop schreef:Ik vind het echt onbeschoft als werkgevers het tóch vragen.  

Ik ook, maar ik denk dat veel sollicitanten die geen kinderwens hebben dat wel gewoon zeggen omdat ze ook wel weten dat ze daarmee een sterkere positie hebben, waardoor ze  wel hun conclusies trekken als je zegt er niet op te willen antwoorden. Ik zou het persoonlijk volledig begrijpen als een sollicitante er gewoon over liegt.

 Klopt, we hadden de laatste keer dat ik bij gesprekken was ook een sollicitante die dit uit zich zelf aan gaf en dat was inderdaad een pre (ook al zou ze er om hebben kunnen liegen). We hadden bewust juist ook al vrouwelijke kandidaten in een bepaalde leeftijdscategorie niet uitgenodigd om het risico op een zwangerschapsverlof niet te lopen en ook vrouwen met jonge kinderen vielen af ivm slechte ervaring met veel ziek-vrij meldingen ivm ziektes van kinderen e.d. bij diegene die de baan eerst vervulde. Bij sommige functies/wergevers schrikt het toch af / is het niet praktisch voor de werkgever en de collega's.

 Wat was die leeftijdscategorie, als ik vragen mag?

Het gaat ze niks aan, maar in het voorbeeld van weinig werknemers kan ik het ook wel weer begrijpen bijvoorbeeld. Ik vind de wedervraag van Engelse Drop wel goed overigens.

Sadie_ schreef:

rapa nui schreef:

Susan schreef:

Engelse Drop schreef:Ik vind het echt onbeschoft als werkgevers het tóch vragen.  

Ik ook, maar ik denk dat veel sollicitanten die geen kinderwens hebben dat wel gewoon zeggen omdat ze ook wel weten dat ze daarmee een sterkere positie hebben, waardoor ze  wel hun conclusies trekken als je zegt er niet op te willen antwoorden. Ik zou het persoonlijk volledig begrijpen als een sollicitante er gewoon over liegt.

 Klopt, we hadden de laatste keer dat ik bij gesprekken was ook een sollicitante die dit uit zich zelf aan gaf en dat was inderdaad een pre (ook al zou ze er om hebben kunnen liegen). We hadden bewust juist ook al vrouwelijke kandidaten in een bepaalde leeftijdscategorie niet uitgenodigd om het risico op een zwangerschapsverlof niet te lopen en ook vrouwen met jonge kinderen vielen af ivm slechte ervaring met veel ziek-vrij meldingen ivm ziektes van kinderen e.d. bij diegene die de baan eerst vervulde. Bij sommige functies/wergevers schrikt het toch af / is het niet praktisch voor de werkgever en de collega's.

 Wat was die leeftijdscategorie, als ik vragen mag?

 Die leeftijdscategorie was bij ons vrij laag (vooral in de twintig en begin dertig) Diegene die uit zich zelf noemde dat ze geen kinderwens had was trouwens ook begin dertig maar hadden we wel uitgenodigd ivm vorige baan helemaal datgene wat wij zochten.

Bedankt voor je antwoord 

Wat heftig rapa nui, dus vrouwen van in de twintig en begin dertig werden bij voorbaat al niet uitgenodigd vanwege een eventuele kinderwens, of kleine kinderen thuis  Dit maakt me echt droevig. Komen we dan nooit weg uit de jaren '20? Aan mannen wordt nooit gevraagd naar hun kinderwens en ook is het voor hen geen enkel probleem wanneer zij vader zijn