solliciteren en zwanger

Momenteel ben ik druk met solliciteren en ik ben nu 13 weken zwanger.
Vertel je dit gelijk in het eerste gesprek of pas in het tweede? Ik ben zo bang dat je afgewezen word om de zwangerschap als je dit gelijk bij het eerste gesprek vermeld. Sommigen zeggen ook dat je het helemaal niet hoeft te melden, maar dat voelt voor mij ook niet echt eerlijk naar de werkgever.
Hebben jullie dit wel eens mee gemaakt?

hier wel een iets andere situatie maar toch...
ik was ook zwanger toen ik solliciteerde maar toen al wel 6 maand ofzo, heb het toen in mn brief en aan de telefoon niet vermeld maar toen ik binnen kwam voor gesprek heb ik het direct als 1e verteld maar ja je kon er ook niet om heen het was al zichtbaar. ben toen wel aangenomen voor een half jaar dus mn hele verlof ben ik daar ook in dienst geweest zeg maar.
volgens mij mogen ze je er niet op afwijzen

in ieder geval succes met solliciteren

duckie schreef:hier wel een iets andere situatie maar toch...
ik was ook zwanger toen ik solliciteerde maar toen al wel 6 maand ofzo, heb het toen in mn brief en aan de telefoon niet vermeld maar toen ik binnen kwam voor gesprek heb ik het direct als 1e verteld maar ja je kon er ook niet om heen het was al zichtbaar. ben toen wel aangenomen voor een half jaar dus mn hele verlof ben ik daar ook in dienst geweest zeg maar.
volgens mij mogen ze je er niet op afwijzen

in ieder geval succes met solliciteren

Nee maar wel zeggen dat de keus op een ander gevallen is. Dan voeren ze je zwangerschap niet aan als reden.

CKC schreef:

duckie schreef:hier wel een iets andere situatie maar toch...
ik was ook zwanger toen ik solliciteerde maar toen al wel 6 maand ofzo, heb het toen in mn brief en aan de telefoon niet vermeld maar toen ik binnen kwam voor gesprek heb ik het direct als 1e verteld maar ja je kon er ook niet om heen het was al zichtbaar. ben toen wel aangenomen voor een half jaar dus mn hele verlof ben ik daar ook in dienst geweest zeg maar.
volgens mij mogen ze je er niet op afwijzen

in ieder geval succes met solliciteren

Nee maar wel zeggen dat de keus op een ander gevallen is. Dan voeren ze je zwangerschap niet aan als reden.

klopt dan zullen ze het op een andere manier wel doen ja

Ik zou er wel eerlijk over zijn, een sollicitatie periode duurt altijd wel even, daarna heb je waarschijnlijk een proeftijd van een maand en aangezien je nu al 13 weken zwanger bent is de kans erg groot dat je het dan niet meer kan verbergen. Tijdens de proeftijd kunnen ze je heel makkelijk ontslaan en ik kan me voorstellen dat je werkgever het dan vervelend vindt dat je het niet verteld hebt en ze dus daarom niet verder met je willen. Officieel mogen ze je inderdaad niet ontslaan wegens een zwangerschap, maar ze kunnen natuurlijk altijd zeggen dat je niet binnen het team paste, of wat voor een onzin reden dan ook. Dus wat dat betreft zou ik gewoon eerlijk zijn, dan weet jij waar je aan toe bent en je eventuele toekomstige werkgever.

Duckie, ik ben daar dan ook bang voor, officieel mag het natuurlijk niet maar ze kunnen daar altijd wel een andere rede voor verzinnen. Daarom had ik zoiets van, misschien is het beter in het 2e gesprek.

Ik zou het in het eerste gesprek niet direct vertellen, al voelt het misschien niet eerlijk. Maar als ze dan bellen dat je het bent geworden zou je het kunnen noemen of pas op het arbeidsvoorwaardengesprek.
Lastige situatie wel...

LCN; Ik denk inderdaad ik het zo maar doe, ik wil deze baan zo graag! Het is zeker een lastige situatie, maar ik wil erg graag aan het werk, thuis zitten is ook niets voor mij, zeker niet zo'n lange periode.

Is dat de baan die je in je email net noemde?
Ik zou het nog niet melden. maar wachten tot een tweede gesprek, als ze daadwerkelijk echt interesse hebben.
succes!! Ik hoop dat je snel wat hoort.

Ik zou het in het tweede gesprek noemen. Maar dan moet je ook wel je werkgever tegemoet komen lijkt me, en niet na je zwangerschap opeens veel minder uren willen werken enzo. Ik zou het het eerste gesprek niet melden, maar in het tweede gesprek wel. Je bent niet verplicht om het te zeggen, maar als je wacht tot je aan het werk bent heb je kans dat je er in je proeftijd uitligt omdat ze zich belazerd voelen (en dan verzinnen ze wel een reden hoor, want om zwangerschap mag dat niet).

Floor: Klopt ja, die baan is het. Mijn telefoon en ik zijn sindsdien onafscheidelijk, haha! Hoop echt dat ik snel wat hoor, laat het je weten!

Lilith: Ik ben ook te eerlijk om het te verzwijgen tot na ik ben aangenomen, dus ik ga het inderdaad dan bij het tweede gesprek melden. (mits ik natuurlijk word uitgenodigd)

Ik was 14 of 15 weken zwanger toen ik ging solliciteren en heb toen overal waar ik op gesprek mocht komen eerlijk verteld dat ik zwanger was (in het eerste gesprek dus). Die eerlijkheid werd heel erg gewaardeerd en ik werd dus overal waar ik had gesolliciteerd ook aangenomen. Ik had het dus uiteindelijk zelf voor het kiezen waar ik graag wilde werken. Toen dus gekozen voor mijn huidige werkgever, omdat ik daar het beste gevoel bij had. In eerste instantie ging het om een invalcontract, maar er zou wekelijks wel zeker 2 dagen werk zijn. Na een week werd al gevraagd of ik interesse had om een contract voor een vast aantal uren te krijgen op een vaste groep (werk op een kdv). En dat terwijl er samen met mij meerdere invalkrachten waren aangenomen, die allemaal niet zwanger waren. Ze zagen dus echt wel iets in me, anders hadden ze me die baan niet aangeboden!

Als ze dus echt wat in je zien, maakt het voor een werkgever niet uit. Natuurlijk is het wel lastig, omdat er tijdelijke vervanging geregeld moet worden, maar als jij een goede werknemer bent, is het ze dat allemaal wel waard.

Hoi, mijn reïntegratiecoach vertelde mij dat je het beste tot 4 a 5 maanden zwanger kunt solliciteren. Daarna doe je het voor nop, tenzij je bijvoorbeeld nog veel ervaring in gesprekken op wilt doen. De kans dat je na deze periode wordt aangenomen is zo goed als 0. En zij zei ook, en het is voor jezelf ook niet fijn als je iedere keer wordt afgewezen, dus na je bevalling gewoon weer verder solliciteren heb je veel meer kans. Hoop voor je dat je snel een baan hebt, en wat betreft vertellen moet je doen wat je gevoel je ingeeft en eerlijkheid wordt vaak wel gewaardeerd. Succes!

Wel een iets andere situatie, maar toen ik op kennismakingsgesprek ging op stage heb ik in dat gesprek verteld dat ik zwanger was. Ik hoefde dus mooi niet meer terug te komen en dat was zelfs op een stage.

Dromertje schreef:Wel een iets andere situatie, maar toen ik op kennismakingsgesprek ging op stage heb ik in dat gesprek verteld dat ik zwanger was. Ik hoefde dus mooi niet meer terug te komen en dat was zelfs op een stage.

Serieus? Bij wat voor een instelling was dat?

Toen ik het bij mijn eerste stage vertelde vonden ze het juist een pré, omdat het aangaf dat ik van kinderen houd en verantwoordelijkheid wil nemen.

Wel grappig trouwens, ik heb twee stages gelopen terwijl ik zwanger was, én ik heb twee stages gelopen in een periode dat ik moe(s)t kolven. Heb er nooit problemen mee gehad gelukkig! (Het zwaarste vond ik hoogzwanger mijn eindpresentatie geven afgelopen zomer, toen het 36 graden was :bom: )

Dromertje, wat schandalig zeg!

@ Minneke: Dat was bij een verpleegtehuis. Ik was achteraf ook heel erg blij dat ik niet mocht komen, want het hele gesprek had een hele negatieve ondertoon, ik had het gevoel dat ik direct getoetst werd, moest al ik weet niet hoeveel weten over neurologische stoornissen, hoe ik dingen aan zou pakken e.d., ze waren heel negatief over de opleiding en ik had heel erg het gevoel dat ik me op het eerste gesprek al moest bewijzen, terwijl dat 'gewoon' een kennismakingsgesprek was.

Daarna ben ik voor een andere minor in een ander verpleegtehuis geplaatst en die vonden het alleen maar leuk dat ik zwanger was en hadden er geen enkel probleem mee.

Dromertje schreef:@ Minneke: Dat was bij een verpleegtehuis. Ik was achteraf ook heel erg blij dat ik niet mocht komen, want het hele gesprek had een hele negatieve ondertoon, ik had het gevoel dat ik direct getoetst werd, moest al ik weet niet hoeveel weten over neurologische stoornissen, hoe ik dingen aan zou pakken e.d., ze waren heel negatief over de opleiding en ik had heel erg het gevoel dat ik me op het eerste gesprek al moest bewijzen, terwijl dat 'gewoon' een kennismakingsgesprek was.

Daarna ben ik voor een andere minor in een ander verpleegtehuis geplaatst en die vonden het alleen maar leuk dat ik zwanger was en hadden er geen enkel probleem mee.

Dan voel je je ook lekker welkom ja.. Waarom zouden dit soort zure mensen uberhaupt een stagiaire willen vraag ik me dan af.

Ben je alweer een beetje bezig met je studie trouwens?

nou, nee, ik voelde me ook niet bepaald welkom Achteraf dus maar goed ook dat 't niet door was gegaan, want ik vraag me af of ik daar een leuke tijd gehad zou hebben.

En ik ben nu inderdaad weer begonnen, tweede lesweek zit er alweer op! Het studeren is wel weer even wennen en ik vind het een behoorlijk heen-en-weer-gevlieg, maar het gaat goed!