zijn er mensen in jouw omgeving....

Susan schreef:Als iemand op de kinderen wil passen en wij zien het niet zitten dan gebeurt het gewoon niet. Ik ga het dan niet op de proef toch een keer doen.

Zo denken wij er ook over. Hier hebben we een aanbod om op te passen al vaak van verschillende mensen gehad maar dan bedanken we vriendelijk.

ik snap het wel een beetje sneeuwwitje, maar weet niet of jij zelf kids hebt? EDIT: zie hierboven dat je ook kids hebt

Toen ik beviel van X. wist ik vrijwel niets van babies en opvoeding. Hoeveel voeding een kleintje moet krijgen na geboorte? Ik had geen idee.
Alles heb ik opgezocht op Inet, in boeken, van kraamhulp, van ouders, andere mama's....

Maar als een kleintje er eenmaal is, rol je zo in de moederrol en lijkt alles zo vanzelfsprekend op den duur. Ik weet nu nog niet wat X. over 2 maanden allemaal mag eten, en wat hij dan volgens het boekje kan of gaat leren, maar dat zie ik dan wel.

Ik handel heel veel uit moedergevoel...wat mij het beste lijkt voor mijn kindje. Zo lieten veel mensen X. plat liggen of juist helemaal rechtop zitten tijdens het flesje drinken, terwijl m.i. dat helemaal niet fijn drinkt. Drink zelf maar eens in bed wanneer je ligt. Ik ken mijn kindje, en denk (!) te weten wat hij fijn vindt, wat hij niet fijn vindt en wat wel/niet goed voor hem is. Ook tilden veel mensen de kleine destijds op onder de oksels. Nu doe ik dat ook steeds meer, maar toen ie nog klein was kun je beter hand onder hoofdje en hand onder kont leggen en dan tillen.

Dus een onervaren zus is mijns inziens niet hetzelfde, zij mist het moedergevoel.

Sneeuwwitje schreef:

ivax schreef:

Sneeuwwitje schreef:Een onbekend gezicht, inderdaad, voor kids is een bekend/vertrouwd gezicht heel belangrijk.

Susan schreef:. Ik zou nu zelf ook niet iemand laten oppassen die in mijn ogen te weinig ervaring heeft met baby's en kleine kinderen.

Misschien heel stom dat ik dit schrijf, maar toch. Niet lullig bedoeld. Maar als het bijvoorbeeld je zus is, staat volwassen in het leven, heeft alleen zelf geen kids en geen ervaring. Voordat jij voor het eerst moeder werd, had jij ook geen ervaring. Dan zou je zus toch een kans kunnen krijgen om eens op de kleine te passen.

Vind ik geen vergelijking, kan niet precies uitleggen waarom niet, maar dat is mijn gevoel.

Mijn schoonouders laat ik ook niet graag oppassen eerlijk gezegd. Ze passen soms op omdat het de ouders zijn van mn vriend, maar als het aan mij had gelegen, dan zouden ze (vrijwel) niet oppassen. Waarom? Ze hebben een hond die ik niet vertrouw (heeft al keer kind gebeten), hebben altijd commentaar op hetgeen ik doe en schoonmoeder denkt alles beter te weten. Wilde hem met 5 maanden brood geven en vla. Als ik water wil geven, dan zegt ze 'ach, das zielig, geef m toch wat lekkers te drinken'. Toen X. 39.8 koorts had laatst, wilde ze hem lekker dik instoppen en bleef ze maar aandringen dat hij het koud had...

We zijn wel heel stellig geweest. Wanneer wij erachter komen dat zij achter onze rug X. eten / drinken geven wat wij nog niet willen geven, dan is het klaar.

Dat is heel vervelend. Je voelt je "verplicht" om je schoonouders op te laten passen. Ik snap je helemaal. Ze bedoelen het vast goed, maar zo komt het niet altijd over. Daarbij komt kijken dat ze het vroeger heel anders deden dan nu. Vroeger liet je je kindje huilen, nu haal je je kindje uit bed en troost je hem.

Wij laten ook niet iedereen oppassen. Alleen (schoon)ouders en broers/zussen.

Is ook vervelend. Mijn vriend zit er tussenin en ik snap ook wel dat hij het deels voor hen opneemt. Ik kan makkelijk zeggen "dat gaat niet gebeuren", maar hij is ook trots op ons ventje en wil ook graag dat oma en opa hem oppassen. Tjah, denk dat er nog wel wat discussies gevoerd gaan worden hier thuis. Vooral als X. meer opvoeding nodig heeft. Nu is het nog verzorgen, maar straks komt het echte werk

Schoonmoeder had laatst de handje van X. vastgebonden aan de wipstoel, omdat hij anders ging knoeien met zn eten....tjah, ik denk dan, laat dat kind lekker knoeien als hij dat een keer wil. Vraag mij ook af tot wanneer zij dat wil volhouden. X. zal toch moeten leren om netjes te eten straks.

en voor mij voelt een onervaren zusje dat oppast toch vertrouwder dan een even onervaren vriendin.

hoe zoeken jullie dan een vaste oppas die bijv geen familie is?

Sneeuwwitje schreef:Ik was gewoon nieuwsgierig naar andere reacties.

Wij hebben het ook meegemaakt. Iedereen in mijn omgeving vond het leuk om de jongste, toen hij net geboren was, de fles te geven. Op zich geen problemen mee (alleen familie), is toch wel speciaal. Alleen mijn schoonzus (geen kids) gaf de fles dus niet goed. De hele avond/nacht heeft de jongste last gehad van buikkrampen. Hij had teveel lucht binnen gekregen. Sindsdien heeft ook niemand anders, behalve de oma's, de fles mogen geven.

Dat bedoelde ik ook een beetje met iemand een kans geven.

Dat vind ik persoonlijk dan weer zo'n onzin. Waarom mag dan meteen niemand hem meer de fles geven ? Omdat het 1 keertje is gebeurd dat hij een tijdje last had van krampen en hoe zeker weet je dat het door dat ene flesje kwam ? Wel erg resoluut om meteen in te voeren dat niemand anders meer een flesje mag geven. Je kan dat tegen degene die een flesje geeft toch ook gewoon zeggen/vragen of ze hem goed rechtop willen houden.

Sneeuwwitje schreef:

duckie schreef:hoe zoeken jullie dan een vaste oppas die bijv geen familie is?

Die hebben wij dus niet. Zolang wij het met familie kunnen regelen, houd ik het liever zo.

Hier precies hetzelfde. Alleen mijn ouders passen op de kinderen en verder niemand.

duckie schreef:hoe zoeken jullie dan een vaste oppas die bijv geen familie is?

Wij hebben verder geen oppas. Als wij in weekend e.g. avondje uit willen, dan vragen we mijn ouders. Die passen met heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel plezier op gelukkig.

Mama_van2 schreef:

Sneeuwwitje schreef:

duckie schreef:hoe zoeken jullie dan een vaste oppas die bijv geen familie is?

Die hebben wij dus niet. Zolang wij het met familie kunnen regelen, houd ik het liever zo.

Hier precies hetzelfde. Alleen mijn ouders passen op de kinderen en verder niemand.

Hier in principe ook. Mijn moeder past op, en als zij niet kan mijn broertje. Eventueel heb ik wel één goede vriendin die ik ook op zou laten passen, maar zolang het niet nodig is maak ik daar ook geen gebruik van. En die vriendin beschouw ik praktisch als familie, die ken ik al vanaf de kleuterschool.

Verder laat ik niemand oppassen. Zelfs haar eigen vader niet (maar daar heb ik goede redenen voor).

Sneeuwwitje schreef:Hoe doen jullie dat dan met kinderen die bij vriendjes gaan spelen? Die al op de basisschool zitten.

Gaan jullie dan even koffie drinken met zijn/haar moeder? Hoe weet je of je jouw kind daar kunt laten spelen of niet?

Oeeee ik zie nu al op tegen die periode. Ik denk dat ik de eerste keer stiekem een verborgen camera in zn kleding stop

Ben wel benieuwd naar ervaringen van mama's, ik weet nog niet hoe ik dat tzt ga doen. Denk idd dat ik wel beetje met die moeder ga babbelen. Niet dat het een moeder is die nogal vrijgevig is met snoepgoed, of waar vanalles mag (wat hier niet mag).

Sneeuwwitje schreef:Hoe doen jullie dat dan met kinderen die bij vriendjes gaan spelen? Die al op de basisschool zitten.

Gaan jullie dan even koffie drinken met zijn/haar moeder? Hoe weet je of je jouw kind daar kunt laten spelen of niet?

Mijn oudste dochter is nu 5 en ze speelt nu ongeveer 1 jaar bij vriendjes thuis. Je leert als ouders elkaar aan het schoolplein wel een beetje kennen, je praat wat over koetjes en kalfjes en je krijgt zo toch een beplaad beeld en gevoel bij iemand. De eerste paar keer als je je kind mee geeft aan een ouder voelt dat best vreemd maar het is ook vaak maar voor 1,5 uur en dan ga je je kind alweer ophalen. Zelf vaar ik hierin echt op mijn gevoel. Ik ben trouwens nog nooit eerst wat gaan drinken bij een ouder thuis, nu drinken we weleens wat bij elkaar als we de kinderen weer ophalen.

ivax schreef:

duckie schreef:hoe zoeken jullie dan een vaste oppas die bijv geen familie is?

Wij hebben verder geen oppas. Als wij in weekend e.g. avondje uit willen, dan vragen we mijn ouders. Die passen met heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel plezier op gelukkig.

mijn ouders wonen niet in de buurt en als we eens wat van schoonfamilie hebben en we haar niet mee willen/kunnen nemen moet ik toch eens op zoek naar een oppas of iets maar weet nog niet of ik dat wil en wie ik dan wél wil zeg maar... was benieuwd hoe jullie dat deden

ivax schreef:

Sneeuwwitje schreef:Hoe doen jullie dat dan met kinderen die bij vriendjes gaan spelen? Die al op de basisschool zitten.

Gaan jullie dan even koffie drinken met zijn/haar moeder? Hoe weet je of je jouw kind daar kunt laten spelen of niet?

Oeeee ik zie nu al op tegen die periode. Ik denk dat ik de eerste keer stiekem een verborgen camera in zn kleding stop

Ben wel benieuwd naar ervaringen van mama's, ik weet nog niet hoe ik dat tzt ga doen. Denk idd dat ik wel beetje met die moeder ga babbelen. Niet dat het een moeder is die nogal vrijgevig is met snoepgoed, of waar vanalles mag (wat hier niet mag).

Geloof me daar wordt je zoveel makkelijker in, je zal wel moeten anders kan je je kindje nergens achter laten omdat het nergens zo zal gaan zoals jullie dat graag zouden willen zien. Zolang je zelf je eigen regels thuis volgt in de thuissituatie dat zal je kind dit ook projecteren in andere gezinnen. Zo geeft onze dochter b.v aan dat ze maar 1 snoepje mag pakken als ze dat bij een ander krijgt, ze weet dat ze van ons niet op straat mag spelen en dat doet ze bij een ander kind dus ook niet, zo weet ze b.v ook dat ze niet alleen de weg over mag steken en noem het maar op, het is ook echt wat je zelf leert. Daarnaast moet je je kind ook wel leren loslaten hoe moeilijk dat soms ook zal zijn. Ik zie ook heeeeel erg tegen het ouder worden van onze 2e dochter op gezien haar geestelijk vermogen/functioneren en daarbij haar epilepsie, daar zal ik echt een weg in moeten vinden.

ivax schreef:
Schoonmoeder had laatst de handje van X. vastgebonden aan de wipstoel, omdat hij anders ging knoeien met zn eten....tjah, ik denk dan, laat dat kind lekker knoeien als hij dat een keer wil. Vraag mij ook af tot wanneer zij dat wil volhouden. X. zal toch moeten leren om netjes te eten straks.

Pardon????
Als mijn (schoon)moeder dit zou doen, was dat dus echt de laatste keer dat ze op zou passen!
Handen vastbinden vanwege het knoeien....

Sneeuwwitje schreef:Hoe doen jullie dat dan met kinderen die bij vriendjes gaan spelen? Die al op de basisschool zitten.

Gaan jullie dan even koffie drinken met zijn/haar moeder? Hoe weet je of je jouw kind daar kunt laten spelen of niet?

die zul je al wel leren kennen op het schoolplein en dan nog vind ik spelen bij vriendjes wat anders dan bij de oppas zijn. Ik denk dat ik er tegen die tijd ook wel wat makkelijker in zal worden, omdat ze dan dingen zelf aan kan geven.

Ja hoor, niet om heel ernstige redenen, maar ik heb liever niet dat mijn vriendinnen die geen kinderen hebben op D. passen al zouden ze dat wel willen.

Mama_van2 schreef:

ivax schreef:

Sneeuwwitje schreef:Hoe doen jullie dat dan met kinderen die bij vriendjes gaan spelen? Die al op de basisschool zitten.

Gaan jullie dan even koffie drinken met zijn/haar moeder? Hoe weet je of je jouw kind daar kunt laten spelen of niet?

Oeeee ik zie nu al op tegen die periode. Ik denk dat ik de eerste keer stiekem een verborgen camera in zn kleding stop

Ben wel benieuwd naar ervaringen van mama's, ik weet nog niet hoe ik dat tzt ga doen. Denk idd dat ik wel beetje met die moeder ga babbelen. Niet dat het een moeder is die nogal vrijgevig is met snoepgoed, of waar vanalles mag (wat hier niet mag).

Geloof me daar wordt je zoveel makkelijker in, je zal wel moeten anders kan je je kindje nergens achter laten omdat het nergens zo zal gaan zoals jullie dat graag zouden willen zien. Zolang je zelf je eigen regels thuis volgt in de thuissituatie dat zal je kind dit ook projecteren in andere gezinnen. Zo geeft onze dochter b.v aan dat ze maar 1 snoepje mag pakken als ze dat bij een ander krijgt, ze weet dat ze van ons niet op straat mag spelen en dat doet ze bij een ander kind dus ook niet, zo weet ze b.v ook dat ze niet alleen de weg over mag steken en noem het maar op, het is ook echt wat je zelf leert. Daarnaast moet je je kind ook wel leren loslaten hoe moeilijk dat soms ook zal zijn. Ik zie ook heeeeel erg tegen het ouder worden van onze 2e dochter op gezien haar geestelijk vermogen/functioneren en daarbij haar epilepsie, daar zal ik echt een weg in moeten vinden.

hoelang duurd het voordat je daar makkelijker in word als ik hier namelijk kijk als er bij schoonouders een neefje dus hun kleinkind is die krijgt van alles te eten chocola spekjes chips noem maar op en dus (denk ik/weet ik bijna zeker) ook als hij daar kwam voor 1x per week oppassen
nu wil ik dit voor mn kindje gewoon ECHT NIET maar ja daar kan ik dus nu al tegen op zien

duckie, oppassen als grootouders zijnde is geen recht hoor Als jij niet wilt dat je kindje daar is, dan ben je dat niet verplicht!

Dromertje schreef:duckie, oppassen als grootouders zijnde is geen recht hoor Als jij niet wilt dat je kindje daar is, dan ben je dat niet verplicht!

nee ik weet het maar ik zie die dingen anders als mn man heb wel gezegd dat er duidelijke afspraken gemaakt worden
ze is er nu 2 x 2 uurtjes geweest en dat ging helemaal goed
maar het is nog lang niet zover gelukkig (alhoewel tijd snel genoeg gaat)
misschien dat het tegen die tijd wel anders is en moet ik me daar nu nog niet druk om maken

duckie schreef:hoe zoeken jullie dan een vaste oppas die bijv geen familie is?

Hier is dat een vriendin van mijn moeder, en de moeder van een vriendin van mij. Het is eigenlijk gewoon zo gelopen. Met beiden voer ik ook wel eens persoonlijke gesprekken enzo. Heb er ook nog nooit een slecht gevoel bij gehad toen ze me aangeboden hadden op mijn dochter te passen.