zijn er mensen in jouw omgeving....

die weleens aan hebben geboden om op te passen, maar dat jullie (of 1 van jullie als ouder zijnde) dat liever niet heeft?

Ja, dat is hier weleens gebeurd.

Niet dat ik me kan herinneren. Ben je bang om iemand te beledigen?

Ja hoor maar dan bedank ik gewoon vriendelijk.

Ja meer dan genoeg Maar als ik dat niet wil zeg ik gewoon dat het niet nodig is.

En dat is het ook zelden.. 1 keer per 2 maanden gemiddeld ofzo

Sneeuwwitje schreef:Ik bedoel meer in de zin, ken je ze niet echt of vertrouw je ze niet? Sommige mensen kun je ook een kans geven.

Als ik voor mijzelf mag antwoorden. Ik wil geen vreemden in mijn huis. Mensen die dus verder van mij afstaan ´een kennis´ (wie weet wat ze doen?). Ook is mijn kleine mij teveel waard om het iemand te laten proberen. Wij hebben dus 3 vaste oppasadressen (1 heeft voorkeur, want die is hier thuis aanwezig). En mocht het nodig zijn nog 2 uitwijkadressen.

Zouden die dus alle 5 niet kunnen, dan blijven we liever thuis. Anders gaan we toch met een slecht gevoel weg.

Sneeuwwitje schreef:

ivax schreef:die weleens aan hebben geboden om op te passen, maar dat jullie (of 1 van jullie als ouder zijnde) dat liever niet heeft?

Wat is voor jou een reden om iemand niet op te laten passen?

Nou, mijn tante bijvoorbeeld, daar is het een dolle boel. Zij heeft 4 pubers + aanhang. En als X. daar een middagje naartoe gaat, dan gaat ie zeker weten niet naar bed.
Tuurlijk kun je afspraken maken, maar ik heb vriendelijk bedankt toen ze aanbood om op te passen. Het was ook niet nodig.

Misschien niet helemaal een voorbeeld, maar mn broertje wilde laatst met X. naar zn schoonouders op bezoek, in de auto. Maar no way dat X. bij hem in de auto gaat, omdat ik vind dat hij heel onverantwoord rijdt.

Vind het niet moeilijk om nee te zeggen, tis vaak ook in situaties dat oppas eignelijk niet echt nodig is. Meer van 'ow, maar breng hem dan bij ons, is veel makkelijker'...terwijl hij best met ons mee kan.

Sneeuwwitje schreef:Ik bedoel meer in de zin, ken je ze niet echt of vertrouw je ze niet? Sommige mensen kun je ook een kans geven.

waarom? mensen die verder van mij staan en het leuk vinden om op te passen, maar ik vind het geen fijn idee.........helaas pindakaas hoor. Mn kind is geen speelgoed just for fun

Als iemand op de kinderen wil passen en wij zien het niet zitten dan gebeurt het gewoon niet. Ik ga het dan niet op de proef toch een keer doen.

@ sneeuwwitje; er zijn inderdaad ook bijv. familieleden die ik niet volwassen of verantwoordelijk genoeg acht om voor mijn kind te zorgen. Die te nochalant zijn tegenover onze regels etc. Die mogen dan ook niet oppassen.

Oké, een voorbeeld. Toen de broer van mijn ex en zijn vriendin een baby kregen heb ik ook aangeboden om op te passen. Toen was ik uiteraard nog met mijn ex, dat is dus een jaar of 10 geleden. Ze hebben nooit gebruik gemaakt van dat aanbod en dat vind ik ook volkomen begrijpelijk, want ik had in die tijd nog niet erg veel ervaring met baby's en ik had sowieso nog nooit in mijn eentje opgepast. Ik zou nu zelf ook niet iemand laten oppassen die in mijn ogen te weinig ervaring heeft met baby's en kleine kinderen.

Ook zou ik niet iemand laten oppassen die voor mijn kinderen niet een heel vertrouwd gezicht is.

Voorbeelden..

Mm.. Mensen die een andere mening (zeeeer aanwezig mening) hebben over opvoeding, die mijlenver van jou opvoeding afligt.

Te jong en onverantwoordelijk (kom je thuis, groot feest in je woonkamer

Mensen die je kind als pop zien en er dus ook constant mee slepen.

Als iemand aan 1 van bovenstaande voldoet, zie ik het niet zitten:)

Susan schreef:
Ook zou ik niet iemand laten oppassen die voor mijn kinderen niet een heel vertrouwd gezicht is.

Deze inderdaad! Erg belangrijk. Niet dat de kleine wakker wordt en hij een vreemde ziet.

Ik vind dat best veel mensen zeggen van als je oppas nodig hebt bel je maar. Lief aangeboden, maar ik heb er nooit gebruik van gemaakt.
De enige die hier oppassen zijn mijn moeder en schoonmoeder. Mijn moeder als ik moet werken en mijn schoonmoeder als we even een uurtje wegmoeten ofzo. Verder vertrouw ik onze gastouder ook volledig met J.

Het nichtje van mijn man (16) wil bijvoorbeeld heel graag oppassen maar dat wil ik niet. Ze zal het ongetwijfeld wel kunnen hoor, maar ik vind gewoon dat iemand die oppast mijn ventje echt goed moet kennen. Bovendien vind ik haar nog erg jong en onervaren met baby's dus ik begin er niet aan want dan ga ik toch niet prettig weg.

Het is niet zo dat ik het compleet onverantwoord vind als mensen die niet veel ervaring met kleine kinderen hebben gaan oppassen, maar zelf vind ik het geen fijn idee en natuurlijk is het fijn als zo iemand wel ervaring kan opdoen, maar ik vind niet dat ik het aan wie dan ook verplicht ben om mijn kind oefenmateriaal te laten zijn.

dat is bij ons heel vaak gebeurd, van ooms en tante's tot een kennis van mijn schoonouders. Die laten wij niet oppassen, misschien hebben ze het beste voor met onze dochter, maar ze staan gewoon te ver van ons af en voeden niet op zoals wij dat doen.

Ook goede vriendinnen hebben het wel aangeboden, maar ook hun laat ik niet oppassen, omdat ik haar daar niet met een gerust hart achter laat.

De mensen die wij op laten passen zijn: ouders, schoonouders, mijn zusje en de gastouder, verder laten wij niemand oppassen.

Sneeuwwitje schreef:Een onbekend gezicht, inderdaad, voor kids is een bekend/vertrouwd gezicht heel belangrijk.

Susan schreef:. Ik zou nu zelf ook niet iemand laten oppassen die in mijn ogen te weinig ervaring heeft met baby's en kleine kinderen.

Misschien heel stom dat ik dit schrijf, maar toch. Niet lullig bedoeld. Maar als het bijvoorbeeld je zus is, staat volwassen in het leven, heeft alleen zelf geen kids en geen ervaring. Voordat jij voor het eerst moeder werd, had jij ook geen ervaring. Dan zou je zus toch een kans kunnen krijgen om eens op de kleine te passen.

Vind ik geen vergelijking, kan niet precies uitleggen waarom niet, maar dat is mijn gevoel.

Mijn schoonouders laat ik ook niet graag oppassen eerlijk gezegd. Ze passen soms op omdat het de ouders zijn van mn vriend, maar als het aan mij had gelegen, dan zouden ze (vrijwel) niet oppassen. Waarom? Ze hebben een hond die ik niet vertrouw (heeft al keer kind gebeten), hebben altijd commentaar op hetgeen ik doe en schoonmoeder denkt alles beter te weten. Wilde hem met 5 maanden brood geven en vla. Als ik water wil geven, dan zegt ze 'ach, das zielig, geef m toch wat lekkers te drinken'. Toen X. 39.8 koorts had laatst, wilde ze hem lekker dik instoppen en bleef ze maar aandringen dat hij het koud had...

We zijn wel heel stellig geweest. Wanneer wij erachter komen dat zij achter onze rug X. eten / drinken geven wat wij nog niet willen geven, dan is het klaar.

Ik heb ook van veel mensen al een oppasaanbod gehad. Tot nu toe past vrijwel altijd mijn moeder op als het nodig is, en die vertrouw ik ook volledig. Mijn broertje heeft ook een keer opgepast, en die twee zijn gek op elkaar dus dat zit ook wel goed.

Verder heb ik nog geen gebruik gemaakt van de aanbiedingen van andere mensen. Ook omdat ik het liefst zelf alles doe en zoveel mogelijk thuis wil zijn. En als het echt niet anders kan gaat ze als eerste keus naar familie (moeder of broertje dan).

Ik heb ook een goede vriendin die ik gerust op zou laten passen. De rest van de mensen staat me net wat te ver van me af, of vertrouw ik niet. Mijn ex of zijn moeder vertrouw ik bijvoorbeeld niet. Mijn ex omdat hij veel te onhandig is en ik geen idee heb wat hij allemaal met haar zou doen (als hij zin heeft om haar even te zien trekt hij haar rustig slapend uit bed als ik niet ingrijp..) en zijn moeder vertrouw ik niet omdat we over sommige dingen heel anders denken (zij vind bijvoorbeeld dat ze rustig boodschappen kan gaan doen als een kleintje slaapt thuis en ik vind dit niet kunnen).