Vrienden van het andere geslacht?

Artemis schreef:God, dan kan ik mijn vriendschappen met vrouwen ook wel opzeggen. 
Ik mag dus gewoon geen nieuwe vrienden meer maken.... 

 Nee, je moet gewoon binnenshuis blijven met de gordijnen dicht.

Harrison schreef:

Artemis schreef:God, dan kan ik mijn vriendschappen met vrouwen ook wel opzeggen. 
Ik mag dus gewoon geen nieuwe vrienden meer maken.... 

 Nee, je moet gewoon binnenshuis blijven met de gordijnen dicht.

Ja precies. Ik snap niet wat daar raar aan is.

Artemis schreef:God, dan kan ik mijn vriendschappen met vrouwen ook wel opzeggen. 
Ik mag dus gewoon geen nieuwe vrienden meer maken.... 

Want? Jij gelooft toch wel dat het kan? Geen probleem dan lijkt me.

Maar volgens sommigen kan je geen vriendschap hebben met het geslacht waar je je mogelijk tot aangetrokken voelt/gevoelens voor ontwikkeld.

Tja, ik ben weleens verliefd geweest op een vrouw, en ik voel me ook weleens aangetrokken tot een vrouw. Dan blijven er naast katten weinig opties over.

Ik zie ook wel dat er een risico inzit hoor, bij gemengde vriendschappen. Ik heb ook meegemaakt dat één van tweeën meer wilde, relatie of niet. Maar aan de andere kant: ik heb ook meegemaakt dat mensen vanuit het niets met een vrijwel wildvreemde vreemdgingen, zonder dat daar vriendschap aan te pas kwam. 

Geen vriendschappen met het andere geslacht is geen garantie op niet verliefd worden of niet vreemdgaan, en wel vriendschappen met het andere geslacht houdt niet altijd in dat er meer speelt of gaat spelen dan vriendschap.

Nou, wat is het probleem dan? Dat ik zeg dat ik er niet echt in geloof? Dat kan toch? Zoveel mensen, zoveel meningen.

Hier hebben we beide een gemixte vriendengroep (man/vrouw), maar mijn man heeft een 'beste vriendin' en ik een 'beste vriend' (tussen haakjes, klinkt zo puberaal dat 'beste'). Dit was al voor we elkaar leerden kennen en nog steeds zijn die vriendschappen ons even veel waard. We spreken ook wel eens met de partners af, maar meestal is het een op een. Ik heb er geen problemen mee en mijn man andersom ook niet. Ik geloof ook niet dat er ooit wat tussen hen of mijn vriend en mij zal gebeuren. Daar ben ik niet mee bezig.

Ho Ho, ik zeg dat ik er niet overtuigd van ben. Ik zeg zeker niet dat het niet kan. Aangezien ik zelf ook genoeg mannelijke vrienden heb, zal de tijd dat leren. En zowel ik als Luce zeggen niet dat je geen vriendschap mag hebben met iemand van het andere geslacht (of zelfde, hoe je geaardheid ook is). Het enige wat wij (ik tenminste) willen aanduiden is dat het vaak gebeurt dat 1 of beide meer dan vriendschappelijke gevoelens ontwikkeld. 

Dat wil echter niet zeggen dat je achterdochtig moet zijn of je partner moet verbieden vrienden te maken. 

Wel denk ik dat ik persoonlijk het niet fijn zou vinden als mn vriend opeens met een meid de hele dag aan het smsen zou zijn. En als het al een oude kindervriend is, zou ik die zeker willen ontmoeten en dan ga ik op mijn eigen gevoel af of ze meer ziet in mijn vent dan een goede vriend. 

Er zullen ook zeker succesverhalen zijn, maar ook genoeg verhalen dat je verliefd wordt op je beste maatje. 
Het mes snijdt nu eenmaal aan twee kanten.

Mijn vriend heeft geen vriendinnen, hij heeft een vriendengroep met alleen mannen en die kennen elkaar al een jaar of 15. Ik zou het dus wel vreemd vinden als hij ineens met enthousiaste verhalen thuiskwam over een leuke nieuwe vriendin en nee, dat zou ik niet leuk vinden en ja, ik zou me jaloers voelen. Ik zou niet direct zeggen dat het niet mag, dat zou ik sowieso niet zo snel zeggen. Ik zou haar willen leren kennen en ik zou enigszins achterdocht voelen, maar ik zou uiteindelijk als ik er een goed gevoel bij heb verder, hem wel deze nieuwe vriendschap laten aangaan. Zoveel vertrouw ik hem nu wel, inmiddels.

Andersom heb ik wel een aantal goede vrienden en die ken ik al een jaar of 10, is nooit iets mee gebeurd en we voelen ons ook absoluut niet tot elkaar aangetrokken. Mijn vriend heeft daar nooit moeite mee gehad. Ook niet met mijn lesbische vriendinnen trouwens. Als ik nu een nieuwe vriendschap zou ontwikkelen met een man zou mijn vriend daar geloof ik ook niet eens moeite mee hebben, hij is daar echt heel gemakkelijk in en is totaal niet jaloers.

Artemis: is die vriendin misschien op de hoogte van jouw verleden? Het kan ook zijn dat ze het aanvoelt, zelf heb ik wel een vrij sterke intuïtie wat dat betreft. Als een vrouw teveel en te overdreven rond mijn vriend gaat hangen, dan kan ik daar ook slecht tegen.

Dat vind ik eigenlijk ook wel zonde! Als je man geen enkele vrouwelijke vriendin zou hebben. Ik denk dan altijd dat het dan zo'n lompe man is, die niets van vrouwen weet 

@Tabbert Nee hoor dat valt mee. Hij heeft twee zussen en is een nakomertje, dus zijn zussen hebben hem alles wat hij van vrouwen moest weten wel geleerd  Verder gaat hij echt wel gewoon leuk om met vrouwen en we hebben ook gezamenlijke vrienden en stellen, maar zijn echt close vrienden zijn allemaal mannen.

Dat is al een ander verhaal! Maar als we alleen maar echte close vrienden mee gaan tellen ... dat scheelt mij al een hele hoop mannelijke vrienden. 

Wacht eens even.. ik heb een vriendinnengroep, dan geen close mannelijke vrienden, geen broers, ... misschien ben ik dan volgens mijn eigen redenatie een (vrouwelijke)lompe meid die niets van mannen weet 

Haha, wie weet 

Engelse Drop schreef:Mijn vriend heeft geen vriendinnen, hij heeft een vriendengroep met alleen mannen en die kennen elkaar al een jaar of 15. Ik zou het dus wel vreemd vinden als hij ineens met enthousiaste verhalen thuiskwam over een leuke nieuwe vriendin en nee, dat zou ik niet leuk vinden en ja, ik zou me jaloers voelen. Ik zou niet direct zeggen dat het niet mag, dat zou ik sowieso niet zo snel zeggen. Ik zou haar willen leren kennen en ik zou enigszins achterdocht voelen, maar ik zou uiteindelijk als ik er een goed gevoel bij heb verder, hem wel deze nieuwe vriendschap laten aangaan. Zoveel vertrouw ik hem nu wel, inmiddels.

Andersom heb ik wel een aantal goede vrienden en die ken ik al een jaar of 10, is nooit iets mee gebeurd en we voelen ons ook absoluut niet tot elkaar aangetrokken. Mijn vriend heeft daar nooit moeite mee gehad. Ook niet met mijn lesbische vriendinnen trouwens. Als ik nu een nieuwe vriendschap zou ontwikkelen met een man zou mijn vriend daar geloof ik ook niet eens moeite mee hebben, hij is daar echt heel gemakkelijk in en is totaal niet jaloers.

Artemis: is die vriendin misschien op de hoogte van jouw verleden? Het kan ook zijn dat ze het aanvoelt, zelf heb ik wel een vrij sterke intuïtie wat dat betreft. Als een vrouw teveel en te overdreven rond mijn vriend gaat hangen, dan kan ik daar ook slecht tegen.

 Prachtige insinuaties. Maar ik ken haar niet, nooit gezien, zij mij ook niet. Haar man en ik spreken elkaar af en toe, ongeveer wekelijks/ tweewekelijks vanwege een gezamenlijke activiteit, kunnen het goed vinden samen. We hebben niet veel contact tussendoor, af en toe spreken we elkaar via Facebook. Dus 'teveel' en 'overdreven' is niet aan de orde. Daarbij, haar intuïtie laat haar behoorlijk in de steek als ze vermoed dat er iets aan de hand is, want dat is er domweg niet. Hij valt niet op mij, ik niet op hem.

Omdat die gezamenlijke activiteit gestopt is zouden we het jammer vinden om geen contact meer te hebben, dus het plan was om af en toe eens wat te gaan drinken om bij te kletsen. Geen lange avonden in de kroeg (daarbij drinkt hij geen alcohol dus dt gevaar zit er al niet in) maar gewoon een bak koffie op de bank of samen naar de kinderboerderij omdat de kinderen even oud zijn. Zij en mijn man zijn evengoed welkom. Leuk juist, ik ken nauwelijks stellen met kinderen. Geen, eigenlijk. 

We hebben gewoon beiden geen enorme vriendenkring, dezelfde achtergrond gemeen, en nog wat overeenkomsten. Zonde om dan iemand niet meer te zien omdat iemand anders denkt dat er meer speelt.

Ik had trouwens 'vroeger' een vaste vriendengroep. We hadden het altijd gezellig en spraken helemaal nergens over (dat wat ik fijn vind aan vriendschap met mannen, totaal geen diepgang). En toen kwam de periode dat ze allemaal een vriendin kregen. Dat ging echt aan de lopende band. Zo waren het vier vrijgezelle mannen en zo waren ze opeens binnen een paar weken bezet. De vriendinnen van de vrienden werden vriendinnen en omdat ik niets met ze had, bleef ik de vriendin van de vrienden. De vrouwen mochten op een avond niet bij de mannen zitten, moesten hun eigen avond maar organiseren, en ik mocht dat als enige meid wel, want ik was 'one of the guys'. Dat was trouwens ook gelijk de laatste keer dat ik bij de mannen zat als 'one of the guys' en niet heel veel later was er ook nog weinig over van mijn vriendschap met de mannen. Want, zo is me later eens verteld in een dronken bui van de dames, mannen horen maar één vrouw in hun leven te hebben en dat is hun vrouw. Ok, goed. Zo had ik het nog nooit bekeken.  

Nyx schreef:Ik had trouwens 'vroeger' een vaste vriendengroep. We hadden het altijd gezellig en spraken helemaal nergens over (dat wat ik fijn vind aan vriendschap met mannen, totaal geen diepgang).  

 Wauw... meen je dat nou echt?! Dus jij vindt werkelijk dat de helft van alle mensen totaal geen diepgang heeft en wel de mannelijke helft van de wereldbevolking? Van zulke uitspraken zal ik nou echt nooit iets gaan begrijpen.

Engelse Drop schreef:

Nyx schreef:Ik had trouwens 'vroeger' een vaste vriendengroep. We hadden het altijd gezellig en spraken helemaal nergens over (dat wat ik fijn vind aan vriendschap met mannen, totaal geen diepgang).  

 Wauw... meen je dat nou echt?! Dus jij vindt werkelijk dat de helft van alle mensen totaal geen diepgang heeft en wel de mannelijke helft van de wereldbevolking? Van zulke uitspraken zal ik nou echt nooit iets gaan begrijpen.

 Zucht...

Ook een vreemd verhaal trouwens dat de vrouwen niet bij de mannen mochten gaan zitten? Hoe moet ik me dat voorstellen? Was er een grens waar je niet overheen mocht stappen, ofzo?

Engelse Drop schreef:

Nyx schreef:Ik had trouwens 'vroeger' een vaste vriendengroep. We hadden het altijd gezellig en spraken helemaal nergens over (dat wat ik fijn vind aan vriendschap met mannen, totaal geen diepgang).  

 Wauw... meen je dat nou echt?! Dus jij vindt werkelijk dat de helft van alle mensen totaal geen diepgang heeft en wel de mannelijke helft van de wereldbevolking? Van zulke uitspraken zal ik nou echt nooit iets gaan begrijpen.

Het is ook maar hoe je het wilt lezen.

Deze mannen hadden op vrijdag/zaterdagavond totaal geen diepgang. Er werd niet gesproken over de hongersnood in de wereld, over dagelijkse problemen thuis/werk en er werd al helemaal geen aandacht besteed aan de toekomst. Op dat moment was het vrijdag/zaterdagavond en werd er een biertje ingetapt, een filmpje gekeken en slap geouwehoerd. Precies zoals ik dat fijn vind.

En ik lieg ook een beetje, want eens in de zoveel tijd hadden we dezelfde discussie; Waarom zouden we geloven in God. Een vriend van ons was (streng) gelovig en de rest niet. Dat ging dan eens in de zoveel tijd hard om hard en daarna pakten we een pilsje, keken een film en ouwehoerden slap.

Ik had ook een tijdlang een vriendschap met een man en hij had juist ontzettend veel diepgang, wist alles, verdiepte zich overal in, was heel belezen. Hij was niet echt het type van slap ouwehoeren, in ieder geval niet met mij.

Wat grappig, ik ervaar die verschillen helemaal niet zo met mijn vrienden. In mijn vriendinnengroep kunnen we echt superslap ouwehoeren en dom bier drinken, maar evengoed kunnen we ook zo een paar uur praten over serieuzere zaken. Met mijn vrienden heb ik dit net zo.

Engelse Drop schreef:Wat grappig, ik ervaar die verschillen helemaal niet zo met mijn vrienden. In mijn vriendinnengroep kunnen we echt superslap ouwehoeren en dom bier drinken, maar evengoed kunnen we ook zo een paar uur praten over serieuzere zaken. Met mijn vrienden heb ik dit net zo.

Ik heb ook vrienden waar ik niet alleen slap mee ouwehoer, maar ook serieuze zaken bespreek. Maar toevallig waren deze mannen niet zo en dat beviel me wel. Dat zegt niet dat alle mannen zo zijn of dat ik alleen maar zulke vriendschappen heb, maar wel dat deze vriendschappen zo in elkaar staken.

En wat ik een pluspunt vond van deze mannen was dat ik niet om de vijf minuten in het toilet hoefde te staan om iets te bespreken of mijn make-up moest bijwerken. En nee, dan zeg ik ook niet dat alle vrouwen dat zijn, dat heb ik in de afgelopen jaren wel ondervonden, maar op dat moment vond ik dat soort vrouwen echt verschrikkelijk en dacht ik dat alle vrouwen hetzelfde waren en ik een uitzondering op de regel was.

Zeg maar dat het een fase was waar ik inzat. Niet lullen, maar doen.

Ik heb één goede vriend en mijn vriend heeft een paar vriendinnen. Ik heb er niet echt moeite mee, hij kent ze al zo lang en dan zou er nu ineens nog iets mee moeten gebeuren? Zie dat niet gebeuren. Mijn vriend heeft ook niet zoveel moeite met die vriend die ik heb.