Vrienden van het andere geslacht?

Hoe gaat dat in jullie relatie?
 
Mag dat? Ook als je ze niet al had voor start van de relatie?
 
Ik merk zelf dat het behoorlijk gevoelig ligt vaak, niet eens in mijn eigen relatie eigenlijk, en voor zover dat lastig ligt in mijn relatie snap ik dat en heeft dat duidelijke oorzaken.
 
Maar ik heb meerdere mannelijke vrienden, en hun vrouwen zijn er niet zo van gecharmeerd. Vorig jaar heb ik bijvoorbeeld iemand leren kennen waar ik het goed mee kan vinden. Puur vriendschappelijk van beide kanten, hij is blij met zijn relatie, ik ook, we vallen niet op elkaar, we hebben gewoon veel gemeen en vinden elkaar aardig. Er is nooit geflirt of iets voorgevallen wat niet door de beugel kan, we hebben ook geen enorm 'diepe' gesprekken of iets anders wat bedreigend kan zijn voor een relatie. Gewoon dezelfde interesses en veel gemeen. Verder niets.
 
Zijn vrouw, die ik niet ken, heeft daar bijzonder veel moeite mee. We kwamen elkaar vaak tegen op een gemeenschappelijk iets, dat stopte, maar daarna eens afspreken zit er gewoon niet in,omdat zijn vrouw het gewoon niet trekt. Ze is jaloers, is achterdochtig, stelt al bijzonder veel vragen als hij mij eens is tegengekomen, wil mij per se niet leren kennen (ik heb ze beiden bij mij thuis uitgenodigd, omdat zij mij ook heel aardig lijkt, en het leek me leuk om eens iets met z'n allen te doen, kinderen in dezelfde leeftijd enzo, en ze weet meteen wat voor vlees ze in de kuip heeft) en wil het gewoon niet hebben.
 
Dan houdt het voor mij een beetje op, wat ik eeuwig zonde vind, want leuke vent, maar ik heb geen zin om steeds voor gedoe te zorgen. Hoe zit dat bij jullie? Mag je man afspreken met een andere vrouw? Mag jij afspreken met mannelijke vrienden?

Bij ons is dat geen issue. Ik heb zelf veel mannelijke vrienden. Mijn vriend heeft ook gemixte vrienden. Wij hebben beiden in onze vriendenkring ook homo en lesbische vrienden.
Wat ik me afvraag: stel dat het in je relatie een " probleem"  is om met het andere geslacht om te gaan, is het dan wel oke om met een homo/lesbi om te gaan van hetzelfde geslacht?

We spreken allebei wel met andere mensen/vrienden van het andere geslacht af, ook 1 op 1, en dat is helemaal prima. Stiekem zijn we allebei wel klein beetje jaloers, we checken we even in dan of het gezellig is en hoe laat diegene dan weer thuis is enzo.. Maar verder no problemo. Ik zou dat nooit verbieden en ik vertrouw hem uiteraard, en vice versa, maar een klein tikkeltje jaloers zijn we allebei wel haha. Ach dat mag.

Theroretisch gezien vind ik het geen probleem. Wij hebben gezamelijke vrienden van het andere geslacht dus dat is geen probleem verder. Die kennen we beiden ook al jaren dus dat is oke.
 
In de praktijk zou ik het geloof ik niet echt relaxed vinden als hij een ineens een nieuwe vriendin had leren kennen voor de gezelligheid omdat ze dezelfde interesses etc. hebben. Denk dat ik behoorlijk pissig zou zijn als hij met zn vriendin naar de bios/gezellig uit eten/terrasje o.i.d. zou gaan. Zie daar niet echt toegevoegde waarde in. Maar waarschijnlijk heeft ervaring mij hierin ook wijzer gemaakt.

SoGood schreef:Theroretisch gezien vind ik het geen probleem. Wij hebben gezamelijke vrienden van het andere geslacht dus dat is geen probleem verder. Die kennen we beiden ook al jaren dus dat is oke.
 
In de praktijk zou ik het geloof ik niet echt relaxed vinden als hij een ineens een nieuwe vriendin had leren kennen voor de gezelligheid omdat ze dezelfde interesses etc. hebben. Denk dat ik behoorlijk pissig zou zijn als hij met zn vriendin naar de bios/gezellig uit eten/terrasje o.i.d. zou gaan. Zie daar niet echt toegevoegde waarde in. Maar waarschijnlijk heeft ervaring mij hierin ook wijzer gemaakt.

 Maar je komt nou eenmaal soms nieuwe mensen tegen, en daar kun je het soms gewoon goed mee vinden.

Ik vind het wel wat anders als er opeens stiekeme dingen gebeuren, of als je er compleet niet bij betrokken wordt bijvoorbeeld. Dat zou dus betekenen dat je na het krijgen van een relatie nooit meer een nieuwe vriendschap kan opdoen met iemand van het andere geslacht, tenzij het een stelletje is.

Ik denk dat het ook wel een beetje aan de persoonlijkheid van de man ligt. Mijn vriend heeft een vriendengroep die uit alleen maar jongens bestaat. In het begin was ik het enige meisje, als aanhang. Inmiddels zijn er misschien twee jongens die een vriendin hebben, dus de meisjes die in de groep zitten is aanhang. Als je je vriend leert kennen en daarna zijn vrienden/vriendinnen dan is het anders. Ik zou het niet leuk vinden als hij nu opeens een vriendin zou krijgen waar hij leuke dingen mee zou doen, zoals de film of terrasje pakken, want dat is iets wat hij nooit gedaan heeft. Ik zou dan wel jaloers zijn.

Ik heb ook eens een vriendschap gehad met een jongen wiens vriendin dat heel onprettig vond en het uiteindelijk ging verbieden. Toen wilde hij gaan afspreken zonder dat zijn vriendin er van af wist, maar dat vond ik dan weer onacceptabel omdat het dan juist het stiekeme zou krijgen wat er helemaal niet was en daar had ik geen zin in. En verder vond ik ook dat hij maar mans genoeg moest zijn zijn vriendin te vertellen dat hij graag een vriendschap met mij wilde. Zo is de vriendschap over gegaan.

Mijn vriend gaat ook wel om met de meiden uit zijn vriendengroep en onderneemt ook wel eens wat met een van mijn vriendinnen vanwege gezamenlijke interesses. Heb ik geen probleem mee. Ik zou wel moeten wennen als er een nieuw vrouwelijk persoon in zijn leven zou verschijnen en dan zou ik ook jaloers worden. Ik zou dan wel ingaan op een uitnodiging samen wat te doen, want ik zou willen weten wat voor persoon het is.

Joan schreef:Ik denk dat het ook wel een beetje aan de persoonlijkheid van de man ligt. Mijn vriend heeft een vriendengroep die uit alleen maar jongens bestaat. In het begin was ik het enige meisje, als aanhang. Inmiddels zijn er misschien twee jongens die een vriendin hebben, dus de meisjes die in de groep zitten is aanhang. Als je je vriend leert kennen en daarna zijn vrienden/vriendinnen dan is het anders. Ik zou het niet leuk vinden als hij nu opeens een vriendin zou krijgen waar hij leuke dingen mee zou doen, zoals de film of terrasje pakken, want dat is iets wat hij nooit gedaan heeft. Ik zou dan wel jaloers zijn.

 Dat speelt inderdaad wel mee denk ik, in veel gevallen. Maar goed, mensen veranderen, en waar op je 20e bier drinken met je matties nog leuk is heb je misschien op je 35e wel behoefte aan een ander soort vriendschappen en contacten, en dan kan het in mijn ogen best voorkomen dat dat iemand is van het andere geslacht.

Overigens, mijn vriendinnen kennen mijn man, die komen over de vloer, ik weet wat ze samen doen, en we kunnen het ook met z'n allen leuk hebben. Dat zou voor mij net zo goed voor mannelijke vrienden gelden, die hou ik heus niet weg bij mijn man en dat gaat dan net zo als bij vriendinnen.

Het wordt wel wat anders als je je partner er compleet buiten houdt en met iemand die je partner niet kent regelmatig leuke dingen gaat doen.

Ik heb veel mannelijke vrienden en daar ga ik soms een hapje mee eten of wat drinken, mijn vriend doet dat ook met zijn vriendinnen. Afgelopen zaterdag sliep er nog een vriend van me aan ons voeteneind Op bestaande vrienden zijn we echt totaal niet jaloers, nieuwe mensen is hier nog niet aan de orde geweest.

Ik snap die vrouw wel, ik zou er ook geen fijn gevoel bij hebben. Wellicht door mijn voorgeschiedenis, wellicht ook wel omdat ik niet zo in puur platonische relaties tussen man en vrouw geloof. 

Dus wat betreft: nee, ik zou het niet fijn vinden als mijn man een goede vriendin zou hebben waar hij alleen dingen mee zou doen etc. Andersom ook niet trouwens, mijn man zei laatst dat hij daar ook geen fijn gevoel bij zou hebben. Dus dat betreft zitten we wel goed bij elkaar .

Mijn vriend heeft tijdens onze relatie vriendinnen gemaakt en dat vind ik helemaal niet gek of vervelend. Wel als ik het gevoel heb dat ze iets van hem willen en ze nog nooit ontmoet heb, maar niet als ik ze ontmoet heb en ze heel tof en relaxt zijn. Meestal heb ik daar dan ook gelijk in haha.

Ik denk dat mijn vriend daar hetzelfde over denkt. Maar hij is wel iets moeilijker/jaloerser dan ik. Maar als hij dan iemand ontmoet heeft en het blijkt een aardige gast te zijn dan is het wel goed.

In mijn relatie zou ik het niet oke vinden als mijn vriend opeens een nieuwe vriendin krijgt waarmee hij regelmatig 1 op 1 afspreekt. Zo is hij namelijk helemaal niet. Hij heeft al jaren een vaste vriendengroep (met ook vrouwen erbij) en zegt ook regelmatig dat hij dit heel fijn vind. Soms komt het wel eens voor dat hij nieuwe vrienden krijgt, maar dit zijn bijna altijd mannen of een stel. Hij spreekt maar met een handjevol vrienden 1 op 1 af. Dus het zou voor mij te opvallend zijn en er zit dan vast meer achter. Andersom ook trouwens, dan zou hij het ook niet vertrouwen en eerlijk gezegd zou dat helemaal terecht zijn. Als ik een nieuwe man leer kennen en ik spreek er 1 op 1 mee af, verwacht ik wel meer. Daarom nooit gedaan overigens  .

Ik denk dat het dus echt situatie afhankelijk is. Had hij al veel vriendinnen en is dit in de loop der tijd altijd zo gegaan of is het erg plotseling ineens.

Luce schreef:Ik snap die vrouw wel, ik zou er ook geen fijn gevoel bij hebben. Wellicht door mijn voorgeschiedenis, wellicht ook wel omdat ik niet zo in puur platonische relaties tussen man en vrouw geloof. 

Dus wat betreft: nee, ik zou het niet fijn vinden als mijn man een goede vriendin zou hebben waar hij alleen dingen mee zou doen etc. Andersom ook niet trouwens, mijn man zei laatst dat hij daar ook geen fijn gevoel bij zou hebben. Dus dat betreft zitten we wel goed bij elkaar .

Same here.

Ik zou wel even vreemd op kijken als mijn vriend een nieuwe vriendin zou introduceren. Hij heeft namelijk alleen maar mannelijke vrienden (nou ja, en hun vriendinnen dan). Als ze veel afspreken en diepgaande gesprekken hebben zou ik het niet leuk vinden en jaloers worden. Hebben ze een gezamenlijke interesse waar ik niks om geef, die ze zo nu en dan samen uitoefenen, dan denk ik dat ik er wel aan kan wennen. Ik zou haar dan wel willen leren kennen.

Een aantal van mijn vriendschappen met een man is overgegaan zodra ze een vriendin kregen. Die vonden het dan niet leuk dat hun vriend met mij (en andere vrouwen) omging. Het is heel jammer om zo een vriend te verliezen. Als we interesse in elkaar hadden gehad, dan hadden we wel eerder actie ondernomen...

Wij hebben gezamenlijke vrienden en vriendinnen, mijn vriend spreekt met  van de dames wel eens af om te gaan hardlopen, geen enkel probleem want het zijn ook mijn vriendinnen en ik weet precies wat ik aan ze heb. Plotselinge nieuwe vriendinnen die ik niet ken heb ik meer moeite mee, maar dan hangt het ook van de persoonlijkheid af. Als ik bij een ontmoeting aanvoel dat er meer speelt, dan zou ik het niet oké vinden, maar anders wel. 
Een keer (inmiddels 8 jaar geleden) was mijn vriend ook bevriend geraakt met 2 meisjes, en ze kwamen bij ons thuis film kijken. Nou, prima. Alleen merkte ik al gauw dat er wat speelde, en kort daarna maakte mijn vriend het uit met mij (en bleek kort daarna verliefd te zijn op dat ene meisje). Dat is niets geworden, en later is het dus ook wel weer helemaal goed gekomen tussen ons maar toen ben ik mijn vertrouwen in hem wel even kwijt geweest. Dit soort vriendschappen zou ik nu ook niet meer tolereren. Maar verder vind ik het geen probleem. Ik zou het misschien wel een probleem gaan vinden als hij meer met haar zou delen dan met mij, maar dat zie ik op dit moment niet gebeuren.

Mag, mag, tja dat is een groot woord. Maar nee, ik denk het niet. Ik heb geen mannelijke vrienden, en hij geen vrouwelijke. Als hij iemand tegen zou komen waar het mee klikt ofzo, en hij gaat met haar ergens een hapje eten, of samen lunchen, de kroeg in, naar haar huis om thee te drinken, whatever, nee. Dat zou ik niet leuk vinden. En ik zou ook jaloers zijn, hoewel dit de eerste vriend is die ik 100% vertrouw.

Dus hoe dat komt weet ik ook niet. Misschien omdat ik het niet gewend ben, omdat hij geen vriendinnen heeft? Misschien zie ik het ook wel als de kat op het spek binden. Misschien wordt zij wel verliefd op hem, of hij op haar, of zijn ze een keer te dronken en vervagen de grensen, weet ik veel. Maar ik voel me daar dus niet prettig bij. Ik geloof dat voor hem hetzelfde geldt.

Voor wie het vroeg: als ik een mannelijke vriend zou hebben die overduidelijk homo is zou hij er geen problemen mee hebben. Lijkt me ook wel logisch trouwens.

Ik heb 2 mannelijke vrienden, 1 vriend is een gezamelijke vriend van ons, maar meer van mijn vriend. Die andere vriend kende ik al heel lang, dus ik blijf gewoon met hem omgaan. En ja, we bespreken redelijk intieme dingen, maar er is nog nooit iets gebeurd en dat zal ook nooit gebeuren.

zijn jullie weer samen SoT?

Carrie schreef:Mag, mag, tja dat is een groot woord. Maar nee, ik denk het niet. Ik heb geen mannelijke vrienden, en hij geen vrouwelijke. Als hij iemand tegen zou komen waar het mee klikt ofzo, en hij gaat met haar ergens een hapje eten, of samen lunchen, de kroeg in, naar haar huis om thee te drinken, whatever,  nee. Dat zou ik niet leuk vinden. En ik zou ook jaloers zijn, hoewel dit de eerste vriend is die ik 100% vertrouw.

Dus hoe dat komt weet ik ook niet. Misschien omdat ik het niet gewend ben, omdat hij geen vriendinnen heeft? Misschien zie ik het ook wel als de kat op het spek binden. Misschien wordt zij wel verliefd op hem, of hij op haar, of zijn ze een keer te dronken en vervagen de grensen, weet ik veel. Maar ik voel me daar dus niet prettig bij. Ik geloof dat voor hem hetzelfde geldt.

Voor wie het vroeg: als ik een mannelijke vriend zou hebben die overduidelijk homo is zou hij er geen problemen mee hebben. Lijkt me ook wel logisch trouwens.

 Ik bedoelde eigenlijk als jou vriend bevriend is met een homo en jij met een lesbi.

Mijn vriend heeft meer vriendinnen dan vrienden. Hij kan beter met vrouwen omgaan dan met mannen. Ik heb daar nu helemaal geen problemen meer mee. Ik weet dat hij qua relatie/gevoelens alleen in mij geïnteresseerd is. Aan het begin van de relatie was ik nog wat onzeker en vond ik het wel eens moeilijk maar ik vind het nu gewoon leuk voor hem als hij iets gezelligs met een vriendin gaat doen.

Voordat ik een relatie kreeg, had ik een paar mannelijke vrienden. Echter wist een vriendin van me dat vrijwel áltijd te verknallen door met ze aan te pappen en ze daarna (na één keer zoenen) keihard te dumpen, waardoor ze uit m'n buurt bleven zodra die vriendin bij me was.

Tijdens mijn huidige relatie had ik nog steeds één vriend die ik zo nu en dan zag. Mijn vriend (nu man) vond dat niet heel erg, althans, liet dat niet merken. Echter andersom, toen die vriend een vriendin kreeg, mocht hij mij niet meer zien van haar  
We hebben toen een jaar ofzo, tijdens die relatie, elkaar nauwelijks nog gezien en gesproken. Toen dat uit was, nam hij weer regelmatige contact met me op. Van mijn kant was de relatie toen nogal bekoeld. De vriendschap is nu compleet doodgebloed. Ik zie dat als fase en die fase is nu voorbij.

Anyway, ik vind dat het gewoon moet kunnen, mits beide partijen zich er comfortabel mee voelen.

Twellie schreef:Ik heb ook eens een vriendschap gehad met een jongen wiens vriendin dat heel onprettig vond en het uiteindelijk ging verbieden. Toen wilde hij gaan afspreken zonder dat zijn vriendin er van af wist, maar dat vond ik dan weer onacceptabel omdat het dan juist het stiekeme zou krijgen wat er helemaal niet was en daar had ik geen zin in. En verder vond ik ook dat hij maar mans genoeg moest zijn zijn vriendin te vertellen dat hij graag een vriendschap met mij wilde. Zo is de vriendschap over gegaan.

Hier hetzelfde verhaal, de vriendschap is nog niet definitief over, maar ik denk wel dat het daar op uit gaat draaien..

Bacio schreef:

Carrie schreef:Mag, mag, tja dat is een groot woord. Maar nee, ik denk het niet. Ik heb geen mannelijke vrienden, en hij geen vrouwelijke. Als hij iemand tegen zou komen waar het mee klikt ofzo, en hij gaat met haar ergens een hapje eten, of samen lunchen, de kroeg in, naar haar huis om thee te drinken, whatever,  nee. Dat zou ik niet leuk vinden. En ik zou ook jaloers zijn, hoewel dit de eerste vriend is die ik 100% vertrouw.

Dus hoe dat komt weet ik ook niet. Misschien omdat ik het niet gewend ben, omdat hij geen vriendinnen heeft? Misschien zie ik het ook wel als de kat op het spek binden. Misschien wordt zij wel verliefd op hem, of hij op haar, of zijn ze een keer te dronken en vervagen de grensen, weet ik veel. Maar ik voel me daar dus niet prettig bij. Ik geloof dat voor hem hetzelfde geldt.

Voor wie het vroeg: als ik een mannelijke vriend zou hebben die overduidelijk homo is zou hij er geen problemen mee hebben. Lijkt me ook wel logisch trouwens.

 Ik bedoelde eigenlijk als jou vriend bevriend is met een homo en jij met een lesbi.

Maar als hij bevriend is met een homo is dat toch een man? En ik met een lesbienne dat is dan toch een vrouw? Dan is het toch hoe het nu al is, alleen zijn ze homo. Dat maakt toch niet uit, wat voor geaardheid vrienden en vriendinnen hebben? oh wacht! Ja ik snap je. Nee niks aan de hand, want mjjn vriend valt niet op mannen en ik niet op vrouwen. Daar zou ik totaal geen problemen mee hebben, want ik weet toch dat mijn vriend niet met die man gaat zoenen.

Ik blijf het toch lastig vinden. 

Bij iemand die je totaal niet kent en stiekemigheid en dat je er buiten gehouden wordt, dat zou ik ook vervelend vinden. 

Maar dit is nu al de tweede, de eerste was zijn vriendin ook mijn vriendin, en ik had haar op een gegeven moment half in paniek op de bank of ik toch alsjeblieft haar man niet wilde inpikken, en dat ze het maar dubieus vond allemaal. Tja, de man in kwestie heb ik werkelijk nog nooit bekeken in de zin van aantrekkelijk of niet, we vragen ons regelmatig af of we niet stiekem geadopteerd zijn want we lijken soms broer en zus, daar zit niets van spanning en flirten bij, maar wel dezelfde soort humor en van ons groepje ( Inc zijn vriendin en mijn man en nog wat mensen) de enigen die een avond lang ouwehoeren in de kroeg leuk vinden. Dus gaan we regelmatig samen. Nou ja, gingen dus ,totdat zijn vriendin daar een stokje voor stak. Dan sprak hij iets met me af en 10 minuten later belde hij alsnog af omdat hij niet mocht. Vriendschap is nu zo goed als dood, met haar overigens ook. 

En deze nieuwe meneer zelfde verhaal, alleen wil zij mij echt niet leren kennen, heeft ze al onze chatgesprekken stiekem nagelezen en zelf kunnen constateren dat er niets aan de hand is of ooit geweest is, en hij wil niet stiekem doen, maar vertelt niet altijd dat hij mij is tegengekomen (wat dan echt toeval is en niet vooraf gepland) omdat dat alleen al een avond ruzie oplevert.
En dit is geen vreemdganger, hij is blij met zijn vrouw, wil ook echt niets van mij, ik ook niet van hem, ze heeft geen enkele reden om jaloers te zijn, ook niet vanuit het verleden maar hij mag mij niet zien. 
Niet zonder ruzie, en dat maakt weer dat ik niets wil afspreken, want ik wil niet dat iemand   
zich daar onprettig bij voelt. 

Maar je zet iemand dan wel mooi klem, in mijn ogen dan.

Mijn man heeft vriendinnen binnen zijn oude vriendengroep van vroeger. Hij ziet ze regelmatig, maar nooit 1 op 1. Altijd met de hele groep. Wel eens mailen ofzo, dat hoogstens.

Ik daarentegen ( ) heb meerdere vrienden waar ik regelmatig 1 op 1 mee afspreek. Hapje eten, avondje bijkletsen...mijn man gaat daar wel eens jaloersig mee om maar verbied het me niet. Vooral bij één vriend, die ook nog eens extreem gespierd en good looking is. Daar deed ie wel eens moeilijk over. Dat vond die vriend weer vervelend en heeft mijn man een keer ontmoet. Ze vonden elkaar best ok en nu is het goed. De andere vrienden doet mijn man niet moeilijk over omdat ze niet zo good looking zijn of overduidelijk niet mijn types haha.