Tijdelijk uit elkaar gaan

Mijn vriend en ik zijn sinds augustus 2003 bij elkaar. Na ongeveer 4 jaar zijn wij ook heel even uit elkaar gegaan. We waren allebei jong toen we bij elkaar kwamen, ik 17, hij 18. Vooral ik was me nog heel erg aan het ontwikkelen wat betreft studie en wat ik nou eigenlijk wilde. Ik wilde wat meer vrijheid en tijd met vriendinnen doorbrengen, die was ik namelijk een beetje uit het oog verloren. Een paar dagen na de beslissing overleed mn oma en toen is hij er wel voor me geweest. Daarna hebben we gepraat en besloten er rustig weer voor te gaan. Sindsdien gaat het goed. We deden leuke dingen samen, maar hadden ook ons eigen leven en dat is nog steeds zo nu we samenwonen. Het kan dus echt een eye-opener zijn en ik hoop dat dat voor jouw vriend ook geldt. Sterkte!

Wat een rotsituatie.
Het lijkt net alsof ik mijn verhaal lees 6 jaar geleden. Ik zat precies in hetzelfde schuitje. Helaas was bij ons de breuk uiteindelijk definitief. 
Nu ben ik alweer bijna 6 jaar heel gelukkig met iemand anders waarvan 2 jaar getrouwd en met een kindje.  Die breuk bleek uiteindelijk de beste beslissing ever.

Ik vind het heftig om dat te lezen Dikkie dik, ik hoop wel echt dat we er samen uitkomen maar realiseer me dat het net zo goed anders kan lopen. Ik vind het zo moeilijk te accepteren omdat we het gewoon altijd echt heel erg goed hebben gehad samen, ik kan niet geloven dat dat niet meer terug komt.
Het is gek zonder hem, ik ben wel gewend dat hij er niet is maar dat ik hem niet even een berichtje kan sturen of dat hij na een optreden tegen me aankruipt. Ik mis hem maar dat doe ik eigenlijk al maanden, ik hoop dat hij mij ook zodanig mist dat hij begrijpt dat er echt iets moet veranderen.

Jeetje Merai, ik hoop dat dit voor jullie het gewenste effect zal geven. Heeft hij  naast zijn werk nog veel hobby's waardoor hij ook weinig tijd heeft of is het alleen zijn werk wat veel tijd in beslag neemt?

Wat naar Merai!
Als ik het zo lees proberen jullie wel alles om het te laten slagen en ik denk niet dat je heel veel meer kunt doen. Ik hoop dat het voor je vriend ook een eye-opener is.

Merai schreef:Ik vind het heftig om dat te lezen Dikkie dik, ik hoop wel echt dat we er samen uitkomen maar realiseer me dat het net zo goed anders kan lopen. Ik vind het zo moeilijk te accepteren omdat we het gewoon altijd echt heel erg goed hebben gehad samen, ik kan niet geloven dat dat niet meer terug komt.
Het is gek zonder hem, ik ben wel gewend dat hij er niet is maar dat ik hem niet even een berichtje kan sturen of dat hij na een optreden tegen me aankruipt. Ik mis hem maar dat doe ik eigenlijk al maanden, ik hoop dat hij mij ook zodanig mist dat hij begrijpt dat er echt iets moet veranderen.

 Ja is ook niet leuk om te lezen, zeker omdat je zelf in zo'n situatie ziet. Maar het is uiteindelijk ook goed gekomen met mij, wat ik me eigenlijk bijna niet kon voorstellen na die breuk.
Mijn ex beloofde ook altijd beterschap en meer investeren en meer tijd vrijmaken, helaas dacht hij vooral aan zichzelf en zijn muzikantenbestaan. Daarnaast waren er nog wat meer issues. Uiteindelijk na een paar keer tijdelijk uit elkaar te zijn geweest, veranderde er te weinig naar mijn zin en heb ik dus definitief gebroken.

Wat ik zo lastig vind is dat we wel heel goed bij elkaar passen, de problemen die we hebben (weinig verbinding voelen en weinig tot geen seks hebben) komen voort uit het feit dat we elkaar zo weinig zien. Het was een stuk gemakkelijker geweest als we qua persoonlijkheden niet bij elkaar pasten. 

Ik realiseer me dat het, ook als het wel uit zou gaan, wel goedkomt met me, ik weet alleen dat wat wij samen hebben echt heel bijzonder is en dat ik daarvoor wil vechten. Ik ben zo bang dat ik er spijt van krijg als ik het uit zou maken. Ik hoop dat dat voorlopig niet aan de orde is.

Ik ken de situatie natuurlijk niet van binnen, maar als ik puur afga op wat ik lees, dan kan ik niet begrijpen dat jullie uit elkaar gaan. Als je echt zo goed bij elkaar past, dan doe je toch moeite voor elkaar, dan maak je toch tijd voor elkaar? Als hij dat absoluut niet wilt, dan vind ik hem behoorlijk stug en passen jullie in dat opzicht dus toch minder goed bij elkaar dan je doet voorkomen. Voor iemand waar je geweldig gek op bent en ontzettend goed bij past, daar ga je toch door voor het vuur? Daar wil je toch tijd mee doorbrengen? Dan werk je er toch voor om het samen goed te hebben, in plaats van het bijltje erbij neer te gooien onder de noemer, geen tijd? 

Of verwacht jij teveel van hem?

Ik begrijp heel goed wat je bedoelt en dat het zo overkomt maar het ligt wel iets ingewikkelder dan dat. Het is niet zo dat hij geen tijd wil vrij maken maar hij vindt het heel moeilijk om nee te zeggen tegen optredens. Misschien heb ik hem daarin juist wel te vrij gelaten want ik heb er altijd begrip voor gehad dat er uitzonderingen op onze afspraken waren. Het zijn alleen allang geen uitzonderingen meer en dat voelt hij (nog?) niet zo. Het gaat om ruim de helft van de afspraken die we hebben.

Er is meer onbegrip in onze omgeving voor deze keuze, juist omdat mensen ook zien hoe gek we op elkaar zijn. Maar ik ben eigenlijk al vanaf september aan het knokken en heb het gevoel dat dit nodig is om tot hem door te laten dringen wat hij op het spel zet. Ik laat hem heel vrij en heb altijd gedacht en gehoopt dat hij er zelf wel voor zou zorgen dat we ook tijd samen zouden hebben. In de praktijk valt dat behoorlijk tegen en, hoe groot mijn liefde voor hem ook is, ik kan niet leven met de tweede plek die ik nu in zijn leven heb.
Hij voelt dat zelf niet zo en vindt me heel belangrijk maar investeert vooral in zijn toekomst als muzikant en niet in onze toekomst samen. Dat kan ik niet meer en daarom deze keuze, in de hoop dat hij zich gaat realiseren hoe belangrijk het is om ook energie in je relatie te steken.

Ik vind het heel moeilijk om er conclusies aan te verbinden, zeker nu we uit elkaar zijn en ik hem zo ontzettend mis, maar ik weet wel dat ik de afgelopen maanden niet gelukkig meer was in onze relatie. Ik probeer mezelf voor te houden dat onze liefde sterk genoeg is om dit te overwinnen, ik hoop dat dat ook zal blijken. Overmorgen zie ik hem bij de relatietherapeut/seksuoloog. Ik ben heel benieuwd hoe hij er nu in staat.

Ik wil je alleen even een dikke knuffel geven,
En ik hoop voor je dat het goed komt!

Hey Merai, lang geleden dat wij met elkaar gesproken hebben. Als ik je posts zo lees heb je het totaal niet makkelijk momenteel, en staat er een hoop op het spel voor jouw / jullie toekomst. Ik hoop met heel mijn hart dat hij wakker wordt, zijn ogen opent, en beseft wat een prachtvrouw en goeie relatie (die het was) hij dreigt in de prullenbak te gooien.

Meid wat ben je sterk, ik heb bewondering voor je. Met of zonder hem jij komt er wel (ik hoop natuurlijk met hem!) en believe me, over een jaar of sneller ben jij weer de gelukkigste persoon op aarde

Moeilijk hoor Merai, het lijkt me zo lastig om het echt in zijn handen te leggen. Goed dat je erkent dat dit voor jou de grens is en daar ook naar handelt. Ik hoop dat het loopt zoals je wilt en dat hij hiermee inderdaad ziet dat het zo niet gaat en bereid is om meer te investeren in jullie relatie. Zo niet, dan is dat ontzettend klote maar dan ben je wel dicht bij jezelf gebleven. Dat vind ik knap!

Sterkte 

Merai schreef:Ik begrijp heel goed wat je bedoelt en dat het zo overkomt maar het ligt wel iets ingewikkelder dan dat. Het is niet zo dat hij geen tijd wil vrij maken maar hij vindt het heel moeilijk om nee te zeggen tegen optredens. Misschien heb ik hem daarin juist wel te vrij gelaten want ik heb er altijd begrip voor gehad dat er uitzonderingen op onze afspraken waren. Het zijn alleen allang geen uitzonderingen meer en dat voelt hij (nog?) niet zo. Het gaat om ruim de helft van de afspraken die we hebben.

Er is meer onbegrip in onze omgeving voor deze keuze, juist omdat mensen ook zien hoe gek we op elkaar zijn. Maar ik ben eigenlijk al vanaf september aan het knokken en heb het gevoel dat dit nodig is om tot hem door te laten dringen wat hij op het spel zet. Ik laat hem heel vrij en heb altijd gedacht en gehoopt dat hij er zelf wel voor zou zorgen dat we ook tijd samen zouden hebben. In de praktijk valt dat behoorlijk tegen en, hoe groot mijn liefde voor hem ook is, ik kan niet leven met de tweede plek die ik nu in zijn leven heb.
Hij voelt dat zelf niet zo en vindt me heel belangrijk maar investeert vooral in zijn toekomst als muzikant en niet in onze toekomst samen. Dat kan ik niet meer en daarom deze keuze, in de hoop dat hij zich gaat realiseren hoe belangrijk het is om ook energie in je relatie te steken.

Ik vind het heel moeilijk om er conclusies aan te verbinden, zeker nu we uit elkaar zijn en ik hem zo ontzettend mis, maar ik weet wel dat ik de afgelopen maanden niet gelukkig meer was in onze relatie. Ik probeer mezelf voor te houden dat onze liefde sterk genoeg is om dit te overwinnen, ik hoop dat dat ook zal blijken. Overmorgen zie ik hem bij de relatietherapeut/seksuoloog. Ik ben heel benieuwd hoe hij er nu in staat.

Pfftt net mijn verhaal....alleen was therapie geen optie voor ons. Hij stond daar niet voor open.
Vervelend hoor...het enige wat ik je kan zeggen is, volg je hart. Alles komt goed, hoe dan ook.
Maar zorg er voor dat je jezelf altijd recht in de spiegel kan aankijken.
Ik kan echt van mezelf zeggen dat ik toentertijd er alles aan gedaan heb om het beter te maken, te krijgen (te veel zelfs in vergelijking met hem) de koek was gewoon op. En ook in onze omgeving werd er vol onbegrip op de situatie gereageerd. Wij waren het perfecte stel...ze moesten eens weten.

Ik wil je veel sterkte toewensen. Je komt ongelofelijk sterk over en volgens mij heb je goed voor ogen wat je wel en niet meer wil/verwacht van hem. Erg knap!

Jullie zijn lief, dankjewel! Fijn om hier mijn verhaal te kunnen doen!

Hoe ging het vandaag Merai?

Wat lief dat je aan me denkt! 

Het ging goed vandaag, het was een fijn gesprek! Gisteren hebben we, op zijn initiatief, al een gesprek samen gehad, het was heftig en er zijn van beide kanten frustraties uitgesproken maar het was wel een heel open gesprek. We hebben besloten om samen een nieuwe start te maken, waarin ook echt dingen moeten veranderen, maar dat willen we heel graag samen doen! Het gesprek bij de relatietherapeut vandaag stond dan ook in het teken van de dingen die we anders willen aanpakken, het was fijn om daar meteen concreet mee aan de slag te gaan.

Zoals het er nu uitziet heeft de break ons dus heel goed gedaan, ik heb er alle vertrouwen in dat we er samen alleen maar sterker uit komen!

Fijn dat hij al eerder een gesprek wilde! En nog fijner dat jullie een nieuwe start gaan maken. Jullie zijn te leuk samen om niet meer samen te zijn  

 

Wat fijn zo'n positief bericht!

Oh wat goed! Gaan jullie dan nu weer meteen samenwonen of dat niet?

Fijne ontwikkelingen Merai! Hoop dat jullie er samen uit gaan komen.

Wat fijn!!

Wat fijn om te horen dat jullie een goed gesprek samen gehad hebben!

Dankjewel ladies! Ik realiseer me dat we er echt nog niet zijn maar het voelt wel een heel stuk beter!

Lief ooh la la, binnenkort maar weer eens een terrasje doen? 

Harrison, we wonen inderdaad weer samen. Gisteren na het gesprek zijn we samen mijn spullen gaan ophalen, daarna lekker uit eten geweest met wederom een fijn gesprek en 's avonds zowaar geheel spontane seks gehad. Sorry voor de details maar dat was al een paar maanden geleden dus ook daar ben ik heel blij mee!

Ik kan me voorstellen dat je daar heel erg blij mee bent Merai. Ik hoop van harte dat het nu beter zal gaan en stapje voor stapje naar een fijne toekomst zal gaan. Blijven praten met elkaar in ieder geval