Je schamen voor je kind

Teddyaapje schreef:Echt schamen doe ik niet zo snel, ik weet dat hij normaal gedrag voor zijn leeftijd vertoont en dat elke ouder er wel eens mee te maken heeft gehad of nog krijgt. Wel heb ik wel eens een 'oh nee, moet dat nét nu??' gevoel.

+1

Nee hoor, als een kindje lief speelt in een hoekje of naast het tafeltje in een restaurant vind ik dat alleen maar leuk. Natuurlijk hecht iedereen waarde aan andere dingen. Christian moet nu blijven zitten als we uit eten gaan, maar eerder mocht hij ook ergens lief gaan zitten spelen. Alhoewel dat eigenlijk nooit hoefde van hem.

Mijn dochtertje heeft de neiging om mensen met "hey ..." aan te spreken of te antwoorden met Ja - Nee, en verder niets. Ik wil dat "ge-hey" niet hebben en ik wil dat ze met minstens twee woorden antwoord geeft. Op momenten dat ze dit laat, schaam ik me wel een beetje .

En ze speelt ook weleens dommetje, vind ze grappig. Vraagt iemand of ze weet hoe bijv. een komkommer eruit ziet en dan zegt ze gewoon "Nee, wat is dat??". Grrrrumbel.

Antwoord geven met twee woorden vind ik dan weer niet zo belangrijk. Wel weer dat hij netjes en beleefd is in dat gesprek, maar spreken met twee woorden valt daar voor mij niet perse onder.

Bolleke schreef:Antwoord geven met twee woorden vind ik dan weer niet zo belangrijk. Wel weer dat hij netjes en beleefd is in dat gesprek, maar spreken met twee woorden valt daar voor mij niet perse onder.

 Ja, het gaat ook meer op de manier waarop ze dan ja of nee antwoordt. Kan erg "verplicht" haar mond uitkomen  .