Je schamen voor je kind

Schaam jij je weleens voor je kind?

Net was Pompoen hier en Fenne deed zo verschrikkelijk irritant . Net zei ze huilend dat ze was vergeten hoe ze lief moet doen op vakantie. Ze is ook helemaal uit haar ritme en volgens mij valt het haar zwaar om weer terug te zijn. Maar goed: ze deed zo vervelend dat ik me echt schaamde. Nu is ze weer poeslief natuurlijk..

Op vakantie duwde Thije bijna twee kinderen van het podium bij de kinderdisco...toen kon ik ook wel door de grond zakken

Hebbeb jullie dat ook weleens?

Ja, net nog. Ik moest iets halen bij de apotheek en dat duurde wat langer. Yara begon meteen van alles te doen wat niet mag: aan de computer zitten die daar staat, op de tafel zitten, dingen uit het rek halen. En omdat Kian alles nadoet wat zij doet, deed hij het ook nog een keer. En als ik haar vroeg het te laten staan, kreeg ik een brutaal antwoord. Heel fijn... 
Gelukkig kreeg ik haar uiteindelijk afgeleid, maar leuk is het niet als er dan een heleboel mensen naar je staan te kijken.

Ja hoor, Luuk krijgt altijd een gigantische driftbui op momenten dat ik eigenlijk wil laten zien wat een leuk kind het is (bijvoorbeeld als ik hem even mee neem naar mijn werk, of naar mijn oma ga die ik niet vaak zie)

Ja, nu al. Ik was laatst op bezoek bij een kennis met echt vréselijk net (beetje overdreven wel) opgevoede kinderen. En mijn zoontje is natuurlijk andere kindjes gewend omdat hij een tweeling is. Dus die ging er direct op af en pikte de koekjes van haar kindjes (2 en 4) en pikte (lachen en speels wel hoor) het speelgoed uit hun handen en duwde de jongen van 4 met de schommel helemaal naar achter waarop die half hysterisch werd en uitriep dat hij 'baby J zo eng vond en dat die stout was'. En het andere kindje liep de hele tijd achter hem aan en zei 'afblijven baby J.'. 

Toen had ik wel ff zoiets van...wacht even...ik wil geen slecht opvoedde, verwilderde kinderen hebben maar ook niet zulke zeikerds. Wat moet ik nu?

Hahahaha studie...gelukkig dat jij het herkent. We zouden ze eens met 'n 4en moeten laten spelen, wat zou dat worden haha?

Ik heb meteen iets met haar in elkaar gefröbeld over gewenst en ongewenst gedrag... Hopen dat het werkt voor zondag dan kan ze mee naar de dierentuin-meeting

Yrsa's vriendje woont hier vlak achter, dus ze lopen altijd hand in hand richting huis en als dan blijkt dat ze die keer NIET bij hem mag spelen dan zet ze een keel op, huilen, brullen, vreselijk. En dat terwijl haar vriendje altijd heel braaf met zijn moeder meeloopt.

Als ik met Ezra ben zijn er wel veel mensen die staren, maar daar trek ik me niks van aan en dan schaam ik me ook niet. Hooguit vind ik het rot als hij een boze bui heeft maar dat komt niet veel meer voor.

Haha, Minneke, nog niet echt een goede start voor Fenne zo te zien  

Ik heb nog niet echt momenten gehad dat ik me schaam voor H. Ze heeft wel eens een driftbui in de winkel gehad bij de kassa, maar ik heb haar gewoon laten liggen terwijl ik aan het betalen was. Daarna haar opgepakt en toen ging het alweer.

Wat ik wel lastig vind, is die grens die Charles ook al noemt. Ik wil graag een opgevoede dochter die zich weet te gedragen bij andere mensen, maar ik vind het ook niet nodig om bij alles 'nee' te verkondigen. Een beetje vrijheid vind ik ook wel fijn. Tot nu toe weet mijn dochter zich keurig te gedragen bij anderen, maar ik gok dat dat zo maar eens een keer anders kan zijn.

Ik vind het ook wel eens moeilijk als ik iets vertel over ons en dat anderen dan vertellen hoe 'goed' zij het doen. Wij zijn tijdens onze vakantie niet uit eten geweest, want ik had daar helemaal geen zin in met H. Ze at tijdens de vakantie weer enorm slecht en dan heb ik er niet zoveel zin in dat zij een uur aan tafel moet zitten. Dat komt wel een andere keer, denk ik dan. Als ik dat dan aan iemand anders vertel, is de reactie gelijk dat zij haar kinderen 'van begin af aan heeft geleerd hoe ze zich moeten gedragen als ze uit eten gaan en dat ze dat dus altijd gewoon gedaan hebben'. Ik voel dat dan als een verwijt op de één of andere manier en dan 'schaam' ik me er haast voor dat wij nog niet met H. uit eten zijn geweest.

Sanne schreef:

Ik vind het ook wel eens moeilijk als ik iets vertel over ons en dat anderen dan vertellen hoe 'goed' zij het doen. Wij zijn tijdens onze vakantie niet uit eten geweest, want ik had daar helemaal geen zin in met H. Ze at tijdens de vakantie weer enorm slecht en dan heb ik er niet zoveel zin in dat zij een uur aan tafel moet zitten. Dat komt wel een andere keer, denk ik dan. Als ik dat dan aan iemand anders vertel, is de reactie gelijk dat zij haar kinderen 'van begin af aan heeft geleerd hoe ze zich moeten gedragen als ze uit eten gaan en dat ze dat dus altijd gewoon gedaan hebben'. Ik voel dat dan als een verwijt op de één of andere manier en dan 'schaam' ik me er haast voor dat wij nog niet met H. uit eten zijn geweest.

Dat soort gesprekken ken ik ja, heel irritant is dat.

Hahaha, oh god! Ja ze was behoorlijk drakerig inderdaad, maar je hoeft je niet te schamen hoor, zo gaan die dingen toch gewoon? Vond juist dat je zo ontzettend geduldig bleef! En ik zei toch al dat ik me niet kon voorstellen dat ze altijd zo deed!
Vond T. wel echt heel grappig met zijn "nee het is mijn mamma".

Ik heb wel een aantal schaam momenten ja. Onze bejaarde buurvrouw van 80 die onze zoon een cadeautje geeft en waarbij hij keihard roept dat hij het niet hoeft   ja dan schaam ik me kapot natuurlijk en bied ik 1000 keer excuses aan.

En ook 1 keer op het station, M. was ontroostbaar en liep alleen maar te gillen en te krijsen, helemaal overstuur. Ik hoorde een andere man zeggen dat hij wel wist hoe hij het aan zou pakken, namelijk een klap geven.....ik was echt woest.

Sanne schreef:Haha, Minneke, nog niet echt een goede start voor Fenne zo te zien  

Ik heb nog niet echt momenten gehad dat ik me schaam voor H. Ze heeft wel eens een driftbui in de winkel gehad bij de kassa, maar ik heb haar gewoon laten liggen terwijl ik aan het betalen was. Daarna haar opgepakt en toen ging het alweer.

Wat ik wel lastig vind, is die grens die Charles ook al noemt. Ik wil graag een opgevoede dochter die zich weet te gedragen bij andere mensen, maar ik vind het ook niet nodig om bij alles 'nee' te verkondigen. Een beetje vrijheid vind ik ook wel fijn. Tot nu toe weet mijn dochter zich keurig te gedragen bij anderen, maar ik gok dat dat zo maar eens een keer anders kan zijn.

Ik vind het ook wel eens moeilijk als ik iets vertel over ons en dat anderen dan vertellen hoe 'goed' zij het doen. Wij zijn tijdens onze vakantie niet uit eten geweest, want ik had daar helemaal geen zin in met H. Ze at tijdens de vakantie weer enorm slecht en dan heb ik er niet zoveel zin in dat zij een uur aan tafel moet zitten. Dat komt wel een andere keer, denk ik dan. Als ik dat dan aan iemand anders vertel, is de reactie gelijk dat zij haar kinderen 'van begin af aan heeft geleerd hoe ze zich moeten gedragen als ze uit eten gaan en dat ze dat dus altijd gewoon gedaan hebben'. Ik voel dat dan als een verwijt op de één of andere manier en dan 'schaam' ik me er haast voor dat wij nog niet met H. uit eten zijn geweest.

Van dit soort opmerkingen gaan echt mijn nekharen overeind staan!! Hallo we hebben het hier toch over een kindje, niet over een hond ofzo?? Kom op zeg!!

Hier heeft ons dametje sinds anderhalve week door dat ze haar tong uit kan steken, en doet dit dus ook de hele tijd!! Naar ons toe, maar dus ook naar wildvreemden die even in de wagen spieken!!   Tot op heden vind iedereen het grappig en moet er om lachen net als zijzelf als ze ziet dat mensen lachen geeft ze er een bigsmile achteraan!

Sanne: misschien moet je gewoon eens gaan en eet ze wel beter. S eet thuis ook vaak slecht tegenwoordig maar vorige maand gingen we eten bij de wok en hij was gewoon aan het bunkeren. We zeiden al: hij moet daar maar elke dag gaan eten.  
En vorige week gingen we voor het eerst uit eten met hem in een echt restaurant. Ik zag er héél erg tegenop, maar het viel reuze mee. Ik had verwacht dat hij op een gegeven moment wel zou gaan piepen/ huilen/oid maar pas toen we al weg wouden gaan. Maar of hij de volgende keer weer zo netjes is, geen idee  

Ik schaam mij ook wel eens voor S. De eerste keer was toen papa hem geleerd had de tong uit te steken en dan prtttt zeggen. En dat deed hij nou net in de supermarkt tegen een heel nette oude dame. Ik schaamde mij echt rot op dat moment, maar even later moest ik er ook weer om lachen.
Of het moment dat we de bieb inliepen en S net besloot om daar een driftbui te krijgen en te liggen krijsen  Niet dat ik mij schaamde om die driftbui maar dacht echt: kan dat straks niet buiten ofzo?

Echt schamen doe ik niet zo snel, ik weet dat hij normaal gedrag voor zijn leeftijd vertoont en dat elke ouder er wel eens mee te maken heeft gehad of nog krijgt. Wel heb ik wel eens een 'oh nee, moet dat nét nu??' gevoel.

Mn vriend daar in tegen schaamt zich al als T. een driftbuitje oid heeft. Hij heeft echt geen geduld en is dan ook vaak alleen maar bezig met wat anderen er wel niet van zullen denken...helpt ook niet echt om T. weer rustig te krijgen...

Ik schaam me eigenlijk niet zo vaak. Het enige wat ik vervelend vind is als J. wegrent en ik moet er achteraan rennen. Dan voel ik me nog wel eens opgelaten.

Ik heb me eigenlijk nog nooit echt geschaamd voor mijn dochter, maar er heeft zich dan ook (nog) niet echt iets voorgedaan.

Ik kan zo 1,2,3 niet iets noemen waarbij ik mij voor mijn zoon zou kunnen schamen. Hij is wel eens druk en lomp, maar mij daarvoor schamen, nee.

N. geeft ongegeneerd haar mening. Op straat, in de winkel, op visite, in een restaurant.. niet altijd even gemakkelijk voor ons. Dan schaam ik me inderdaad weleens. Ook schaam ik me af en toe als ze begint met schelden en raar praten. Fijn, zo'n oudere buurjongen 

Niet echt schamen maar eerder opgelaten idd. Hij kan soms zo bijdehand iets zeggen, ook tegen vreemden, dan lopen we door de winkel en ziet hij kinderen rennen loeit hij door de winkel; heey jij kindjes, niet rennen in de winkel hoor!
Of tegen een man in de bus, jij hebt gekke schoenen aan.

Schamen niet perse, maar er zijn tal van situaties dat ik me ongemakkelijk voel.
Denk aan driftbuien in winkel(wagentje)s, brutaal gedrag zoals ons een dreun geven of dingen pakken bij vreemden waarvan ze weet dat het niet mag.

Ik schaam me niet snel, maar ik erger me wel als Laurens of Pepijn keihard aan het brullen zijn omdat ze hun zin niet kregen ofzo. En ja, ik erger me dan gewoon aan mijn kind.

ow ja Darius haha dat is wel herkenbaar. R laatst ook, mama mag ik deze auto alsjeblieft? Ik zeg; nee lieverd je hebt pas iets gehad en je moet me helpen om iets te kopen voor x ( iets in die trant zei ik)

Hij stort met auto en al om de grond en roept; mamaaaaaaaaaaaaaa ik zei toch ALSJEBLIEFT!!!!!!!!!!!!!!!!!!

En ik zei, zei ik tegen hem, dus nee R vandaag niet, en toen liep ik door. Hij mopperde nog een keer, en legde netjes de auto terug hahaha. Het liep dus eigenlijk nog met een sisser af haha.

Laurens heeft 1 keer keihard bij de kassa gebruld dat hij een 'pieuwer'' (waterpistool) wilde hebben. O, ik dacht echt heel oneerbiedig: 'Hou ff je kop dicht!'