Re: Stilstaan in 't leven

Gast vr 7 jun 2013 - 8:51

Ik herken het helaas ook wel, al zouden wij wel verder kúnnen, maar ben ik vooral een beetje huiverig voor de toekomst.

Charles vr 7 jun 2013 - 9:01

Marin, wat jammer van je rij examen. Ik heb dit gevoel ook sterk gehad. En nu denk ik: ha ik maar wat meer genoten van die tijd dat ik nog wat vrijer was ipv onzeker en deels ook ontevreden te zijn. Want het komt allemaal wel.

SoGood vr 7 jun 2013 - 9:04

Dat heb ik ook Charles. Als ik nu tegen mezelf van 10 jaar terug iets zou kunnen zeggen zou ik zeggen: Maak je niet zo druk, geniet, denk ook aan jezelf!

Mezelf over 10 jaar gaat dit ZEKER weten zeggen tegen de huidige ik. Dat weet ik nu al, en toch vind ik het lastig. Want wat als... Dat maakt me verdrietig.

Charles vr 7 jun 2013 - 9:15

En ook wel eens met Artemis. Tuurlijk wil je een gespreid bedje voor kindjes maar dat moet nou ook weer geen reden zijn om alles maar te verschuiven. We hebben een tweeling gekregen in een klus huis dat nog steeds niet af is en waar je de wind om de oren waait als je op de bank zit of in bed ligt, op rare plekken bedrading hangt, geen trapleuningen, plinten enz. Maar het gaat prima hoor...geen stress. Kindjes worden wel groot. Of ze nou in de woonkamer slapen, moeder een of geen rijbewijs heeft of de ouders veel hebben gereisd. En jouw leventje tikt ook door.

Marin vr 7 jun 2013 - 9:19

Artemis, dan begrijp je me denk ik een beetje verkeerd (al heb je ook goede punten hoor). Het gaat ook niet persé om zo'n ene reis willen maken, of nu acuut willen trouwen of alles volgens het perfecte plaatje willen doen. Ik weet ook wel dat het leven onvoorspelbaar is.
Het frustreert me denk ik met name dat ik zelf wel hard probeer, maar dat niets lijkt te lukken. Nou ja, dat klinkt ook dramatisch, maar ik bedoel: ik heb hard gestudeerd, daar veel in geïnvesteerd. Het zou zo fijn zijn als ik daar nu de vruchten van zou kunnen plukken. Dat m'n gevoel van eigenwaarde gebaseerd zou zijn op (werk)prestaties die ik intussen zou hebben geleverd, maar helaas, dat blijft beetje uit. Ik heb nog zo weinig bereikt voor mij gevoel, en daardoor heb ik een beetje het gevoel dat m'n leven op pauze staat.
Ach, ik ben beetje down denk ik, beetje melancholisch.
Maar t is wel iets waar ik mee zit.
Ik zou graag verder willen, wat 'verder' dan ook moge zijn.

Marin vr 7 jun 2013 - 9:27

En van dat trouwen en dan pas kindjes, ja, dat is iets wat we allebei echt belangrijk vinden. Dat kan toch? Ik vind dat traditionele wel belangrijk, hecht daar waarde aan. Veel kan je niet plannen in het leven, en ook dit kan anders lopen dan geplanned maar ik heb wel een voorkeur en ideaal beeld daarin. Daarom heb ik een spiraaltje, doe ik er zo veel mogelijk aan om nu niet zwanger te raken. Ik wil dolgraag moeder worden, maar nu nog niet. Aan dat traditionele beeld hou ik gewoon graag vast. Dat kan je snappen of niet, maar daar verandert niet zoveel aan.

Isis vr 7 jun 2013 - 9:37

Ik herken het ook deels, Marin. Het gaat bij mij ook moeizaam, ik lijk soms maar wat te sukkelen en te wachten. Op wat eigenlijk?

Ik denk vooral dat je dat 'niets lijkt te lukken' moet relativeren. Je bent een goede fotograaf, hebt de liefde van je leven gevonden. En de vruchten van je studie ga je misschien plukken maar misschien ook niet. Je gevoel van eigenwaarde moet je niet uit je job halen, dat is het niet waard. Misschien ga je uiteindelijk wel een hele andere richting uit qua werk, dat is ook helemaal niet erg. Uiteindelijk is alles in dit leven zo relatief.

Het doet me trouwens goed de verhalen van Artemis en Luce te lezen, hoe alles gelopen is bij jullie. Dat relativeert wel wat en doet me ook weer stilstaan bij het feit dat het allemaal niet zo perfect moet zijn, goed genoeg is ook ok.

Luce vr 7 jun 2013 - 9:37

Ik weet niet, maar dat zou ik niet willen hoor: mijn eigenwaarde laten afhangen aan werkprestaties. Je bent toch nu gewoon veel waard, niet pas als..?

Luce vr 7 jun 2013 - 9:41

Het is toch eigenlijk vreemd dat we met z'n allen zo vasthouden aan een zogenaamd plaatje/riedeltje hoe het zou moeten gaan? Waarom eigenlijk? Het leven kan zo over zijn. En dan heb je gewacht op.. Ja wat eigenlijk?

Marin vr 7 jun 2013 - 9:42

Luce schreef:Ik weet niet, maar dat zou ik niet willen hoor: mijn eigenwaarde laten afhangen aan werkprestaties. Je bent toch nu gewoon veel waard, niet pas als..?

Ik heb juist het idee dat daar altijd zo op gehamerd wordt. Dat je werk zo belangrijk is.

Luce vr 7 jun 2013 - 9:43

Marin schreef:
Luce schreef:Ik weet niet, maar dat zou ik niet willen hoor: mijn eigenwaarde laten afhangen aan werkprestaties. Je bent toch nu gewoon veel waard, niet pas als..?

Ik heb juist het idee dat daar altijd zo op gehamerd wordt. Dat je werk zo belangrijk is.

Ja, maar eigenlijk slaat dat toch nergens op als je het in het grotere plaatje bekijkt? Daar draait het toch niet om? Wel dat je gelukkig bent. Met wat dan ook.

Marin vr 7 jun 2013 - 9:45

Luce schreef:
Marin schreef:
Luce schreef:Ik weet niet, maar dat zou ik niet willen hoor: mijn eigenwaarde laten afhangen aan werkprestaties. Je bent toch nu gewoon veel waard, niet pas als..?

Ik heb juist het idee dat daar altijd zo op gehamerd wordt. Dat je werk zo belangrijk is.

Ja, maar eigenlijk slaat dat toch nergens op als je het in het grotere plaatje bekijkt? Daar draait het toch niet om? Wel dat je gelukkig bent. Met wat dan ook.

Ja dat gevoel had ik ook altijd. Ik wíl dat ook helemaal niet. Ik heb die Holstee Manifesto naast m'n bureau staan, om me daar aan te herinneren. Maar ik blijf dat faal-gevoel hebben, wat ik ook doe.

Aggi vr 7 jun 2013 - 9:45

Ben het ook wel met Artemis eens.
Je leeft nu en nu moet je genieten en ja een bepaalde volgorde... mja als je er waarde aan hecht... maargoed.
Ik ben 29, over 2,5 maand ben ik 30...
Nog niet getrouwd, wel een vriend en woon samen, heb 10 jaar mijn rijbewijs een vaste baan. En een zoon van ruim 21 maand...
Vroeger dacht ik ook dat als ik 23 zou zijn dat ik getrouwd zou zijn en 2 kinderen zou hebben, maar die dingen zijn toch anders gelopen...
Mijn motto is meer genieten van het leven en haal uit elke dag wat erin zit !!

Luce vr 7 jun 2013 - 9:46

Marin schreef:
Luce schreef:
Marin schreef:
Luce schreef:Ik weet niet, maar dat zou ik niet willen hoor: mijn eigenwaarde laten afhangen aan werkprestaties. Je bent toch nu gewoon veel waard, niet pas als..?

Ik heb juist het idee dat daar altijd zo op gehamerd wordt. Dat je werk zo belangrijk is.

Ja, maar eigenlijk slaat dat toch nergens op als je het in het grotere plaatje bekijkt? Daar draait het toch niet om? Wel dat je gelukkig bent. Met wat dan ook.

Ja dat gevoel had ik ook altijd. Ik wíl dat ook helemaal niet. Ik heb die Holstee Manifesto naast m'n bureau staan, om me daar aan te herinneren. Maar ik blijf dat faal-gevoel hebben, wat ik ook doe.

Ja, dát is dus ook waar ik last van heb. En ik snap gewoon niet waarom..

Marin vr 7 jun 2013 - 9:47

Luce schreef:
Ja, dát is dus ook waar ik last van heb. En ik snap gewoon niet waarom..

Jaa stom he! Terwijl als ik naar jou kijk, ik alleen maar super goede dingen zie. Moeder van 2 kinderen, derde on its way. Eigen bedrijf. Studie. Man. Huis. Wow. Oké, het is af en toe een zooitje bij je thuis als ik jou mag geloven Laughing

maar hee, je leeft! Ik bewonder jou weer.

Charles vr 7 jun 2013 - 9:48

Dames, zullen we 'gewoon' afspreken deze crisissen de kop in te drukken? Is toch eigenlijk van de zotte! ( en Marin je hebt nog niet eens kids)

Eris vr 7 jun 2013 - 9:51

Ja bluh de prestatie maatschappij. Het heeft ons ver gebracht maar of we daar met z'n allen nou zo gelukkig onder zijn geworden?

Marin vr 7 jun 2013 - 9:51

Charles schreef:Dames, zullen we 'gewoon' afspreken deze crisissen de kop in te drukken? Is toch eigenlijk van de zotte! ( en Marin je hebt nog niet eens kids)

Ja hoe moet dat nou ooit goed komen

Nee maar serieus, ik vind het 'fijn' om hier herkenning te lezen. Dat hele riedeltje aflopen gaat echt wel gebeuren (en ja, dat wil ik in een bepaalde volgorde, tot op zekere hoogte), maar 't is gewoon k.u.t. dat het allemaal niet op lijkt te schieten. Ik vind het gewoon geen leuk gevoel, het is haast een soort schuldgevoel.

Capt'n Zero vr 7 jun 2013 - 9:51

Aggi schreef:
Mijn motto is meer genieten van het leven en haal uit elke dag wat erin zit !!

Ja maar dat is soms juist het probleem, er zit niet zo veel in je dag laughcry

Het is meer U2 Stuck in a moment dan niet kunnen voldoen aan een bepaald verwachtingspatroon. Ik denk dat iedereen wel een keerpunt in zijn of haar leven heeft waarin het lijkt dat de rit niet zo vlot gaat als gepland, wat niet wil aangeven dat je niet kan genieten van de rit Yes

Marin vr 7 jun 2013 - 9:52

Mooi gesproken, Kap'tein!

Isis vr 7 jun 2013 - 9:54

Life is a journey, not a destination. Uhuh.

Marin vr 7 jun 2013 - 9:55

Isis schreef:Life is a journey, not a destination. Uhuh.

Nou dan wel de stoptrein ipv de intercity

Ach.. Da's ook wel weer beter misschien, ipv overal langs sjezen.

Als we dan toch in metaforen gaan praten. :cheering:

Capt'n Zero vr 7 jun 2013 - 10:00

Marin schreef:
Isis schreef:Life is a journey, not a destination. Uhuh.

Nou dan wel de stoptrein ipv de intercity

Ach.. Da's ook wel weer beter misschien, ipv overal langs sjezen.

Als we dan toch in metaforen gaan praten.

Kaboutertje vr 7 jun 2013 - 10:04

Herkenbaar!

Als het aan mij lag had ik nu mijn droombaan, een leuke vent en was ik zwanger, of al moeder.

Realiteit?! Ben een paar dagen geleden gedumpt, zit in de ww omdat er met mijn diploma geen werkt te krijgen is etc.. Ik kan over er paar weken weer beginnen, dus dat is al positief.

Ik snak zo naar huisje, boompje beestje. En het idee dat ik dus alles weer opnieuw moet opbouwen met iemand beangstigd me. De gedachte dat ik weer "moet" gaan daten Neutral

. Het is op sommige momenten heel lastig om jezelf niet met je omgeving te vergelijken. Het helpt in ieder geval niet.

Heb dus helaas ook geen tips voor je. hug

Marin vr 7 jun 2013 - 10:06

Oh wat klote Kaboutertje. Gelukkig heb je wel weer een baan gevonden. Probeer maar positief te blijven smile

Dat hele opnieuw gaan daten lijkt me ook best moeilijk, wetende dat je dat hele proces opnieuw moet starten. Maar ik denk wel dat als je het met de juiste persoon doet het niet als moeite zal voelen, maar het als vanzelf gaat. Ik hoop voor je dat dat t.z.t. weer komt! hug

Gesponsorde inhoud