Stilstaan in 't leven

Ik wil wel een flinke buffer hebben voordat ik aan kinderen begin. Ik zou de mogelijkheid willen hebben om alles nieuw te kopen en daar ook nog genoeg keuze in willen hebben. (Ik hou ook heel erg van tweedehands meubels, dus het gaat niet om dat het niet anders kan, maar ik wil de optie gewoon hebben). Als je dan een kamertje, kinderwagen, maxi cosi, autostoel, badje weet ik veel wat nog meer bij elkaar opteld komt er volgens mij een redelijk hoog bedrag uit (als je alles nieuw koopt en bij wijze ook nog van een bepaald merk). Daarnaast wil ik de studie voor mijn kinderen later betalen en het zou leuk zijn als ik daarvoor kan sparen als ze er eenmaal zijn.

Maar dat is puur mijn mening. Iedereen heeft daar zijn eigen keuze in natuurlijk. Maar daarom stel ik/wij het uit tot we er geld voor hebben.

Ik vind het ook gewoon best lastig nu.
Je gaat studeren en denkt dat als je eenmaal je je diploma hebt, je binnen een paar maand een mooie baan hebt, goed gaat verdienen en daarna huisje, boompje, beestje.
Ik ben in 2009 afgestudeerd en echt nog geen steek verder. Werk niet eens in dat vakgebied en denk dat ik dat ook niet wil, maar wat dan wel? Ik weet gewoon echt niet wat ik wil qua werk en als ik dan op FB kijk.. Dan zijn er echt veel oud klasgenoten die het helemaal voor elkaar lijken te hebben. Binnen dat half jaar die vaste baan, een koopwoning, getrouwd, kindje.. Of juist dat ze allemaal veel aan het reizen zijn en weet ik het wat. Voor mij is dat allemaal zo ver weg! Reizen heb ik nooit echt kunnen doen, die andere dingen zitten er hier ook gewoon nog lang niet in.. Soms is dat best frustrerend, maar het is ook een kwestie van genieten wat je nu hebt!
In de zon met je vriend, lekker uitslapen op je vrije dag, kunnen gaan en staan waar je wil zonder dat je de zorg voor een ander moet dragen.. Ook deze fase van je leven heeft genoeg om van te genieten!

Punk'd schreef:Ik wil wel een flinke buffer hebben voordat ik aan kinderen begin. Ik zou de mogelijkheid willen hebben om alles nieuw te kopen en daar ook nog genoeg keuze in willen hebben. (Ik hou ook heel erg van tweedehands meubels, dus het gaat niet om dat het niet anders kan, maar ik wil de optie gewoon hebben). Als je dan een kamertje, kinderwagen, maxi cosi, autostoel, badje weet ik veel wat nog meer bij elkaar opteld komt er volgens mij een redelijk hoog bedrag uit (als je alles nieuw koopt en bij wijze ook nog van een bepaald merk). Daarnaast wil ik de studie voor mijn kinderen later betalen en het zou leuk zijn als ik daarvoor kan sparen als ze er eenmaal zijn.

Maar dat is puur mijn mening. Iedereen heeft daar zijn eigen keuze in natuurlijk. Maar daarom stel ik/wij het uit tot we er geld voor hebben.

Oh maar dat begrijp ik ook wel hoor Punk'd. Als ik die keuze had gehad en niet ongepland zwanger was dat had ik het ook anders gedaan en zeker een buffer opgebouwd, maar niet zoals mijn familielid die nu halverwege de 30 is en nog een jaartje wil wachten omdat zij nog geen 20000 euro op de bank hebben staan en dus nog niet genoeg geld hebben voor kinderen. Zelf vind ik dat wat overdreven en zou ik zelf meer denken aan mijn leeftijd als aan het geld. Wij hebben 4 kinderen, alle kindjes hebben alles nieuw gekregen qua autostoelen, kamers, kinderwagens. Ik vraag me alleen echt af wat je met 20-25000 euro moet voor een babyuitzet.

Roodkapje schreef:

Punk'd schreef:Ik wil wel een flinke buffer hebben voordat ik aan kinderen begin. Ik zou de mogelijkheid willen hebben om alles nieuw te kopen en daar ook nog genoeg keuze in willen hebben. (Ik hou ook heel erg van tweedehands meubels, dus het gaat niet om dat het niet anders kan, maar ik wil de optie gewoon hebben). Als je dan een kamertje, kinderwagen, maxi cosi, autostoel, badje weet ik veel wat nog meer bij elkaar opteld komt er volgens mij een redelijk hoog bedrag uit (als je alles nieuw koopt en bij wijze ook nog van een bepaald merk). Daarnaast wil ik de studie voor mijn kinderen later betalen en het zou leuk zijn als ik daarvoor kan sparen als ze er eenmaal zijn.

Maar dat is puur mijn mening. Iedereen heeft daar zijn eigen keuze in natuurlijk. Maar daarom stel ik/wij het uit tot we er geld voor hebben.

Oh maar dat begrijp ik ook wel hoor Punk'd. Als ik die keuze had gehad en niet ongepland zwanger was dat had ik het ook anders gedaan en zeker een buffer opgebouwd, maar niet zoals mijn familielid die nu halverwege de 30 is en nog een jaartje wil wachten omdat zij nog geen 20000 euro op de bank hebben staan en dus nog niet genoeg geld hebben voor kinderen. Zelf vind ik dat wat overdreven en zou ik zelf meer denken aan mijn leeftijd als aan het geld. Wij hebben 4 kinderen, alle kindjes hebben alles nieuw gekregen qua autostoelen, kamers, kinderwagens. Ik vraag me alleen echt af wat je met 20-25000 euro moet voor een babyuitzet.

Maar dat geld hoeft toch niet alleen voor de baby uitzet te zijn? Misschien wilt 1 van de 2 minder gaan werken, of willen ze het geld alvast hebben om zeker te weten dat de kinderen later kunnen studeren?

Marin schreef:Dat is waar Guattari, zo zie ik het de meeste van de tijd ook als ik positief ben. Een tijdje ging dat heel goed, meestal ben ik heel positief en kan ik dat zo zien. Maar in een dip, zie ik alleen de slechte dingen. Het is gewoon een moeilijke tijd, dat is ook zo. Heb jij dat niet? Dat je het gevoel hebt dat je voor niets hebt gestudeerd, voor niets die studieschuld hebt gemaakt? Of werk jij intussen wel in je studieveld? Jij hebt toch best goede banen gehad?

Misschien moet je jezelf even toestaan je zo te voelen, zoals nu het geval is. Ik denk namelijk dat het niet uitmaakt wat hier nu wordt gezegd, omdat je in een dipje zit en zodra je je weer wat beter voelt, weet je zelf ook dat je het op papier niet slecht doet. Ik heb ook wel eens baaldagen, maar zal nooit spijt hebben van studiekeuze en die studieschuld zou ik bij iedere studie hebben gekregen, omdat ik mijn studie zelf heb betaald. Succes/sterkte!

Ik heb het ook een beetje. Ik zou graag méér uitdaging willen op het werk, wat bij mijn opleiding past, maar dat lukt niet parttime en kan ik sowieso niet vinden, omdat je daar ervaring voor moet hebben en die heb ik niet. Ik wil heel graag trouwen, en daarna aan kinderen beginnen, maar we / mijn vriend willen eerst het huis verbouwen en netjes af hebben voordat we daaraan gaan beginnen, maar omdat mijn vriend (nog) geen werk heeft kunnen we daar ook niet voor sparen en hebben we alleen geld om te verbouwen en is het daarna waarschijnlijk grotendeels op.

Ik geniet wel van mijn tijd nu, doe leuke dingen, maar ik mis een beetje uitdaging / iets nieuws in mijn leven

Ik herken het van een paar jaar geleden. Op een bepaald moment ben ik ermee begonnen om mijn zegeningen te tellen en dat waren er zoveel. Elke avond stond ik er even bij stil wat ik allemaal voor bijzondere en waardevolle dingen in mijn leven had en wat er die dag voor moois was gebeurd. Dit heeft me erg geholpen.

Ik begrijp dat je meer wil en anders en beter, maar als je constant ontevreden bent en gestressed, dan gaat dat je niet helpen om de zaken aan te trekken die je wilt in je leven, die komen juist wanneer je ervoor open staat, loslaat en van het positieve uitgaat en gewoon gaat léven!

Ik herken het wel een beetje, het stilstaan.
Met name als ik niet lekker in mijn vel zit en de dingen niet gaan zoals ik wil.
Ik probeer mij erbij neer te leggen en wat leuks te plannen zoals een weekendje weg of een vakantie. Dan heb ik weer iets om naar uit te kijken en minder bezig te zijn met de dingen die niet gaan zoals ik wil.