Kolven op het werk; reacties

Hoe reageren jullie collega's er eigenlijk op dat je tijd neemt/krijgt om te kolven?

Mijn dochter weigert de fles nog steeds. Dus als het echt nodig is rijd ik tussen 7 en 8 even snel langs huis om te voeden. Dit duurt ongeveer 20 min. Maar gisteren zei een collega dat ik mezelf wel goed had ingedekt door het in mijn pauze te doen, want collega's praten er toch over. Ik heb gezegd dat het niet in mijn pauze gebeurd maar dat ik er tijd voor krijg. Toen zei ze dat ik een half uur langer door moest werken omdat ik dus onder werktijd had gevoed.
Ik heb aan gegeven dat dit niet zo is, want ik krijg er tijd voor om te voeden of kolven. Dat hoeft niet in mijn pauze en ik hoef ook niet langer door te werken. Ze was helemaal verbaasd. Het zou dan wel iets nieuws zijn, want 7 jaar geleden mocht een collega ook absoluut niet langs huis. Ze heeft nog staan bellen met een andere collega en vond het maar raar.

Ik voel me gewoon bijna bezwaard om te voeden/kolven tijdens mijn werk als ik met haar werk. Mijn baas doet er niet moeilijk over. En geeft me de ruimte om te voeden/kolven. Alleen als dochter echt onrustig is rijd ik langs huis. Ik ben ook binnen het half uur weer terug op de afdeling. Anders kolf ik gewoon op het werk, of voed op het werk. Er is geen speciale ruimte voor, maar dat geeft niet. Ik kan me wel terug trekken op een afgesloten ruimte.

Op een andere afdeling waren de reacties wel wat prettiger. Kreeg ik ook de ruimte om te voeden/kolven, en mijn melk kon gewoon in onze koelkast.

Ik heb daar geen ervaring mee maar probeer je er niks van aan te trekken, misschien zijn ze jaloers omdat ze dat 7 jaar geleden niet mochten.

Die collega heeft zelf nooit borstbvoeding gegeven. Is meteen met flesvoeding begonnen.

Lieverd, niks van aan trekken! Weet dat dat moeilijk is, maar het zijn jouw rechten.

Wat een bemoeial ook. En dan ook nog met een andere collega bellen en erover praten, ik snap dat je je daardoor bezwaard voelt. Probeer je er niks van aan te trekken.

Wat een onsympathieke reactie zeg. En al helemaal vreemd dat zij voor jou zal gaan bepalen dat jij langer moet doorwerken. Is deze onduidelijkheid over het kolven/voeden er alleen bij haar of in het hele team? Je hebt in ieder geval recht om te kolven/voeden tot je kind 9 maand is (weet niet hoe oud die van jou is), maar dat wist je waarschijnlijk zelf ook al wel .

Mijn collega heeft dat gedaan tot haar kind een jaar was. Die weigerde ook de fles, reed dus tussen de middag naar huis. Was een uur weg ongeveer. Nooit bij nagedacht eigenlijk. Daar had ze gewoon recht op!

Wat een stomme reactie. Ik ging ook vaak langs mijn dochter om te voeden, het is gewoon je recht en je hoeft aan niemand verantwoording af te leggen. Gewoon ook niet doen dus. Bij commentaar gewoon zeggen ' ja, dat kan, alleen ik doe het anders' en verder niets.

Ik vind het moeilijk om er niks van aan te trekken. Vind het al erg vervelend dat ze de fles weigert. Want zonder mij drinkt ze dus niet. De ene keer gaat het goed zonder een voeding, en kolf ik op het werk, andere keer is ze heel onrustig en moet ik langs huis.
Het is zo dubbel. Want ik ben eigenlijk aan het werk, en heb daar mijn verantwoordelijkheden. Maar ik heb wel het gevoel dat mijn baby 'me nodig heeft' op onrustige dagen. Voel dan ook sterke drang om naar huis te gaan voor het voeden. Mijn baas geeft me hier ook de ruimte voor. Maar als dan een collega ook nog zo negatief reageert kan ik wel huilen. Alsof ik voor mijn plezier langs huis ga Ze zei ook dat ze het dan nu niet zo erg vond, als ik dan maar niet nog een half uur lekker pauze ging zitten houden...

Niet alle collega's zijn zo (gelukkig). Want op een andere afdeling krijg ik juist wel de steun dat ik langs huis moet gaan voor het voeden als het nodig is. Want ze hebben allemaal babys gehad.

Misschien moet ik het idd zo gaan brengen. kort en bondig zonder verdere uitleg erbij.

Als je collega's dit belachelijk vinden zegt dat meer over hen dan over jou. Jij doet als ik het zo lees enorm je best om zo min mogelijk mensen "last" te bezorgen met datgene wat voor jouw kind het allerbelangrijkst is. Jij hebt rechten maar daarnaast is het ook gewoon een stukje begrip en goodwil, jammer dat mensen daar zo mee om gaan. Die spagaat is zo moeilijk, werkende moeder zijn... Zo goed mogelijk voldoen aan de verwachtingen van iedereen in je omgeving, soms gaat dat makkelijker en soms lukt het niet. Jouw kind is jouw kind, als zij je nodig heeft dan moet je doen wat zij van je nodig heeft. Je werk is je werk, daar heb je rechten om te doen wat je kind van je vraagt. Vergeet niet, tegen de tijd dat je kind 8 jaar is hoef je echt niet meer dagelijks naar huis om te voeden. Het is tijdelijk en je collega's hebben ermee te dealen, wellicht kan je baas hierin nog een rol spelen? Een memo of agendapunt op vergadering? "Pluto heeft recht op kolven/voeden, dit doet zij op de volgende manieren en daar ga ik mee akkoord". PUNT!

Wat een vervelende reactie zeg.

Ik zou gewoon zeggen 'Ik hoef geen verantwoording over mijn werktijd af te leggen aan jou. Als je ergens problemen mee hebt, dan ga je maar naar de baas'.

Lijkt me voldoende!

Niet echt vriendelijk van je collega's. Niks van aan trekken ook al snap ik wel dat je je bezwaard voelt tegenover hun. Maar je doet niks wat niet mag en je baas vind het al helemaal prima. Dus ik zou het gewoon lekker laten en niet teveel over hebben. Dan zullen ze er vast ook wel weer snel mee klaar zijn om erover te praten hoor.

Volgens mij kun je op borstvoeding.com wel een boekje of flyer bestellen met de rechten van borstvoeding op je werk. Misschien kun je dat aan je collega geven?

Verder sluit ik me aan bij bovenstaande reacties en ik vind dat je collega zich wel erg opstelt als een betweter. Het is je collega verdorie, niet je leidinggevende!

Wat een rare reacties, ze hebben er zelf zeker nooit mee te maken gehad? Ik zou daar bij mijn collega's dus totaal geen problemen mee hebben en zou het ook raar vinden als mijn collega's (allemaal vrouwen) daar achter mijn rug om zo over zouden praten.

Wat flauw zeg om zo te reageren en ook nog te gaan overleggen met anderen. Ik zou me dan ook bezwaard voelen ondanks dat het je goed recht is. Ik zou ook zeggen dat ze zich er niet mee moet bemoeien en anders maar op moet zoeken wat de rechten zijn over kolven op het werk.

Wat een nare, kinderachtige reactie van die collega... Ik zou er eigenlijk niets meer over zeggen en inderdaad gewoon een foldertje over borstvoeding op het werk op haar bureau leggen. Eventueel kan je er bij schrijven: "Voor problemen spreek je maar met de baas." Ik vind niet dat jij verantwoording moet gaan afleggen tegenover een collega... Ik zou er zelf weinig woorden aan vuil maken.

Wat een nare, afgunstige reactie. Je hebt er gewoon recht op en je baas zeurt er niet over, ik zou met die persoon niet eens in discussie gaan. Je bent haar 0,0 verantwoording schuldig, je hebt recht op kolftiid (en voor zover ik weet daarnaast ook gewoon op pauze). Wat een lef zeg, ook de manier waarop ze het zegt. Alsof je haar toestemming nodig hebt.

Wat een vervelende reactie. Ik zou ook proberen om 'm naast je neer te leggen of haar anders verwijzen naar je baas als ze er problemen mee heeft.

Bij ons is er een kolfruimte met bank, tijdschriftjes en een koelkastje en locker. Echt goed geregeld.
Alleen snappen die kerels het niet. Als een vrouw het over kolven heeft, wordt er regelmatig gedacht dat ze het over golven hebben. Ga, je golven, nu, waar??
Maar ik zou lekker mijn eigen plan trekken als ik jou was en je niets van je collega's aantrekken.

Je hebt geloof ik zelfs een kwart van je werktijd voedingsrecht. Je mag dus een kwart van je werktijd gebruiken om je kind te voeden. Of je dat nu doet door te kolven, of je kind live te voeden maakt niet uit. Wel echt heel naar dat er zo mee om wordt gegaan

SDL schreef:Bij ons is er een kolfruimte met bank, tijdschriftjes en een koelkastje en locker. Echt goed geregeld.
Alleen snappen die kerels het niet. Als een vrouw het over kolven hebben, wordt er regelmatig gedacht dat ze het over golven hebben. Ga, je golven, nu, waar??
Maar ik zou lekker mijn eigen plan trekken als ik jou was en je niets van je collega's aantrekken.

Toen ik net een maandje was bevallen had ik het volgende gesprek:

Vriendin: He, jij mag toch geen alcohol drinken, je geeft toch borstvoeding?!
Ik: Maakt niet uit, ik heb gekolfd
Vriendin: Waar?
Ik: Gewoon thuis
Vriendin: Dat kan toch helemaal niet?
Ik: Jawel hoor, kan overal
Vriendin: Hoe dan?
Ik: Gewoon dat ding meenemen
Vriendin: Maar je bent nog steeds aan het drinken?
Ik: Ja dat zeg ik net?
Vriendin? Huh, je verteld net dat je bent wezen golfen?

Vriendin heeft geen kinderen

Ik merkte op een gegeven moment dat er werd gepraat over mij over het kolven achter mijn rug om...dit vond ik erg onprettig en heb toen mijn kolfrechten opgezocht en in een mqil geplakt en naar al mijn collega's gestuurd zonder naam of toenaam over degene die over mij praatte. Onderaan het mailtje had ik geschreven dat als er vragen waren ik die met alle liefde wilde beantwoorden.....ik heb er nooit meer iets over gehoord!

Susan schreef:Wat een nare, afgunstige reactie. Je hebt er gewoon recht op en je baas zeurt er niet over, ik zou met die persoon niet eens in discussie gaan. Je bent haar 0,0 verantwoording schuldig, je hebt recht op kolftiid (en voor zover ik weet daarnaast ook gewoon op pauze). Wat een lef zeg, ook de manier waarop ze het zegt. Alsof je haar toestemming nodig hebt.

Zo bracht ze het wel ja.
Ik moet vanavond weer met haar werken en zal eens kijken of ik vandaag nog een foldertje kan vinden over borstvoeding/kolven op het werk.

Ik ben blij met jullie reacties, voel me dan toch wat sterker om voor mijn kolfrecht op te komen.

Ik heb met mijn baas een gesprek gehad. Hij was benieuwd hoe het ging en of ik een fijne ruimte kon vinden voor het kolven/voeden. Ik heb gezegd dat ik altijd even met de collega's overleg en dat ik dan tussen 7 en 8 naar huis ga om te voeden. Ik laat mijn collega's nooit met een berg werk zitten, maar neem een moment als het iets rustiger is.
Hij was blij dit te horen. Want die collega uit de openingspost had hem al aangesproken om te vragen hoe die afspraken waren tussen hem en mij Ze zocht een bevestiging of het wel klopte wat ik zei.