Even verhaal kwijt

Zo, wat een aannames in dit topic. Bijzonder. Ik vind dat jij net zo onduidelijk bent in je communicatie als hij (weliswaar beiden op een verschillende manier). Als je iets niet snapt, vraag je het. Als iets je niet bevalt, geef je dat op een respectvolle manier aan. Of misschien zie ik dat wel verkeerd? Ik denk iig niet dat je de illusie moet maken dat jij wel ff degene bent die hem leert communiceren in de toekomst naar andere vrouwen toe. Sowieso heb jij toch net zo goed A gedacht en B gehandeld (neutrale reactie, terwijl je je er erg rot over voelde), dus in dat opzicht zijn jullie beiden niet duidelijk geweest.

Ik lees trouwens ook geheel niet dat hij niet zo goed weet hoe hij van je af moet komen, zoals hier genuanceerder werd omschreven dan ik nu doe. Wat ik namelijk lees is wat hij heeft aangegeven bij je. Voor de rest wordt er nu van alles ingevuld. Zonde, want daarmee maak je hem een laffe tak en doe je jezelf evengoed tekort. Het is allemaal heel makkelijk gezegd hoor van mijn kant als buitenstaander; dat begrijp ik heel goed. WhatsApp is m.i. niet het juiste middel om belangrijke info uit te wisselen en ik zou dus proberen een gesprek met hem aan te gaan. Dat kan toch eventueel ook in de lunchpauze of telefonisch (bellen)?

Als het met deze man niets blijkt te worden, hoop ik vooral voor jou dat je er in de toekomst zelf ook anders in gaat staan qua communicatie. Het is zo jammer als je onzeker wordt doordat je niet vraagt maar veelal invult.

Ouch, deze kwam even hard aan Guattari, maar na er over nagedacht te hebben, blijk je wel gelijk te hebben en neem ik inderdaad makkelijk dingen aan zodat ik het zelf niet hoef te vragen, misschien omdat ik bang ben voor het antwoord. Ik weet dat het geen excuus is, maar heeft wel te maken met hoe ik door m'n ex-vriend werd behandeld. Ik moet leren om gewoon mezelf te blijven richting een man, ook al voel ik me misschien van binnen onzeker en inderdaad duidelijk te blijven communiceren.
Wat betreft de situatie, ik heb hem via Whatsapp (helaas, want heb hem de hele week niet gezien en bellen vond ik zelf te eng) verteld dat ik het niet leuk vond dat hij niets van zich liet horen en gevraagd of ik daaruit moest opmaken dat het voor hem klaar was. Dat was volgens hem niet het geval, maar hij vind het ook nog te moeilijk om er meer over te zeggen. Heb besloten om hem de tijd te geven daarvoor en wel gezegd dat ik er zelf goed over na wil denken wat ik er mee wil. Nu spreken we elkaar wel weer, maar gewoon op heel vriendschappelijke toon (over werk, reisjes enzo).

Het was niet per se alleen naar jou gericht dat er van alles werd ingevuld; las het ook in reacties van andere forummers. Als je bagage met je meedraagt uit een vorige relatie is dat moeilijk om een 'nieuwe' man daar niet naar te behandelen, maar hij is niet jouw ex en als het te veel negatieve gevoelens triggert, voel je op een bepaald moment ook dat je wellicht zelf nog niet aan een nieuwe relatie toe bent. Hij kan ook bagage hebben en hoe ouder iemand doorgaans is, des te groter die kans ook is. Daarom lijkt transparante communicatie mij altijd beter dan aannames doen en/of van jouw probleem zijn probleem maken of vice versa. Er zit geen vooraf gestelde termijn aan hoe lang je hem de tijd wil geven. Als je dat morgen zat bent is dat goed, maar als je over 3 maanden pas er klaar mee bent is dat ook prima. Kijk maar gewoon tot hoe lang jij je er in mee wil gaan. Veel succes en vooral plezier gewenst in de liefde!

Dankjewel Guattari! Ik zal jullie op de hoogte houden.

You're welcome. Haal er die dingen uit die van jou op toepassing zijn. En probeer niet aan jezelf te gaan twijfelen; je hebt alleen invloed op de dingen die je zelf doet.