Nachtcafé 2011

Reva schreef:Jammer dat je niet bent gewgaan Smikke... maar in dit stadiujm denk ik als t niet goed voelt .dan niet doen.
Sorry dat ikzo selectief reageer.

Thuis lijkt het leuk, maar daar voel ik me vast ongelukkig of uhhh... zuip ik mezelf klem ;-)

Nou ja, wat ik zeg, voor de derde keer nu al, maar ik denk serieus dat het al een goed teken is dat je uberhaupt overwoog om er heen te gaan, en dat het je geen paniek bezorgde. Ik herken het echt zo erg op dit moment. Ben ook constant bang voor paniekaanvallen en de angst is het al niet waard om er dan daadwerkelijk mee door te gaan. Dan maar even niet. Ik heb dagelijks contact met drie vrienden + familie via telefoon/sms (en familie real life) en dat is voldoende voor nu.

Ik vind het zelf ook wel een goed teken hoor..

Haha mooi zo. Small steps he

Ik was altijd zo druk en wilde zo graag naar feestjes en alles combineren. Het geeft me gewoon onrust dat ik nu 'alle tijd heb' en niets doe en straks weer in het drukke leven stap en alleen maar kan dromen over een vrije middag en tijd om naar feestjes te gaan...

Ik vind NY ook niet echt een small step

Smikkell schreef:Ik vind NY ook niet echt een small step

Nee eerlijk gezegd was het ook te veel van het goede. Heb sommige dagen echt moeten vechten en de problemen waren natuurlijk vergeten noch over. Om van de oververmoeidheid maar niet te spreken. Maar toch heeft het me goed gedaan, om even met m'n passies bezig te zijn, ik voelde me toch wel weer eindelijk echt eens mezelf (behalve de problemen) en dat was de bedoeling. Ik ging het ook echt niet cancelen, want dan was ik waarschijnlijk veel meer in een gat gevallen. Dit heeft me wel even een verzetje gegeven, in elk geval afleiding. Maar vermoeiend en zowel fysiek als mentaal zwaar was het wel

Marin schreef:

Smikkell schreef:Ik vind NY ook niet echt een small step

Nee eerlijk gezegd was het ook te veel van het goede. Heb sommige dagen echt moeten vechten en de problemen waren natuurlijk vergeten noch over. Om van de oververmoeidheid maar niet te spreken. Maar toch heeft het me goed gedaan, om even met m'n passies bezig te zijn, ik voelde me toch wel weer eindelijk echt eens mezelf (behalve de problemen) en dat was de bedoeling. Ik ging het ook echt niet cancelen, want dan was ik waarschijnlijk veel meer in een gat gevallen. Dit heeft me wel even een verzetje gegeven, in elk geval afleiding. Maar vermoeiend en zowel fysiek als mentaal zwaar was het wel

Als je niet was gegaan had je het voor jezelf vast geromantiseerd, en gedacht dat je het gemakkelijk had kunnen doen. En dan had je spijt. Zoals ik nu ook over dat feestje denkt..

Haha ja en dan had ik niet even bezig kunnen zijn met wat ik het liefste doe. En dat is wel belangrijk denk ik. Kunst en creatief bezig zijn (dus fotografie in mijn geval) is zo'n goede bezigheid.

Hoe is het met jouw projectjes?

Ja idd... maar Smikkell het klinkt echt goed hoor zoals je er nu over denkt... geef het wat tijd en dan komt het weer wel denk ik....
Jammer Marin, het is idd geen oplossing voor de andere dingen die spelen maar wel goed dat je gegaan bent!

ABE ben je er nog?

Mijn zorg is nu om weer normaal te gaan slapen, voordat ik dat ergens intern moet gaan oplossen. Pas als ik weer slaap kan ik aan andere dingen gaan werken. Een dag afspreken met vrienden (of naar een feestje gaan) maakt mij wel moe zodat ik uiteindelijk in slaap van maar door de afspraak zelf ben ik eerst wel dagen wakker
Ik weet ook niet of ik van mijn lichaam moet vragen om naar een feestje te gaan en drukke dagen te hebben terwijl ik al 60 uur wakker ben.

Misschien geeft het je net dat stukje uitputting? Haha ja geen idee, maar misschien helpt het juist?

Marin schreef:Misschien geeft het je net dat stukje uitputting? Haha ja geen idee, maar misschien helpt het juist?

Oh zoiets zei je zelf al. maar inderdaad, of de pre-stress het waard is, I don't know.

Ik heb trouwens honger maar ik heb geen idee of ik moet ontbijten, lunchen of avondeten. En geen idee waar ik zin in heb.

Ja is lastig, maar idd wat Marin zegt... misschien helpt het net?

Marin schreef:

Marin schreef:Misschien geeft het je net dat stukje uitputting? Haha ja geen idee, maar misschien helpt het juist?

Oh zoiets zei je zelf al. maar inderdaad, of de pre-stress het waard is, I don't know.

Maar ook na die uitputting slaap ik niet langer dan 4 uur. Afspreken met mensen kost echt zoveel energie. Maar dat merk je zelf geloof ik ook.

Marin schreef:Ik heb trouwens honger maar ik heb geen idee of ik moet ontbijten, lunchen of avondeten. En geen idee waar ik zin in heb.

Ik eet al weken wanneer ik honger heb en waar ik zin in heb. Ik doe niet zoveel meer met de klok. Dat is wel slecht voor de lijn trouwens. Veel drank, weinig en onregelmatig eten en veel te weinig slapen, daar kom je snel van aan ;-)

Puur vanuit mezelf kijkend, weet ik ook niet of het nou wel zo verstandig is als ik uit ga... vaak ben ik daarna ook wel heel erg moe maar het geeft mij meestal wel het gevoel dat ik er echt weer even lekker uit geweest ben en ben ik altijd blij dat ik weer lekker onder de mensen ben geweest en kijk ik met een goed gevoel terug.

Waarom ga je niet aan de slaappillen, smikkel? Al is het tijdelijk om maar even een ritme terug te krijgen?
En lees je in bed? Dat helpt bij mij vaak.
Grappig genoeg heb ik jarenlang slaapproblemen gehad en nu absoluut niet. Ok NU wel even vannacht haha, maar toen ik nog werkte niet. Ik was zo vreselijk vermoeid dat ik voor het eerst in jaren goed sliep. Heerlijk!

en ja eten..ik heb veel eten in huis, maar geen idee waar ik zin in heb. En ik wil toch echt wat meer afvallen (was al 3 kilo kwijt in 1 week, not good, I know, in die crisis week). Mag nog wel 15 kilo af.

Maar de vermoeidheid en het slapen is natuurlijk niet het probleem, alleen een symptoom. Helaas spelen er andere dingen mee..

Marin schreef:Waarom ga je niet aan de slaappillen, smikkel? Al is het tijdelijk om maar even een ritme terug te krijgen?
En lees je in bed? Dat helpt bij mij vaak.
Grappig genoeg heb ik jarenlang slaapproblemen gehad en nu absoluut niet. Ok NU wel even vannacht haha, maar toen ik nog werkte niet. Ik was zo vreselijk vermoeid dat ik voor het eerst in jaren goed sliep. Heerlijk!

en ja eten..ik heb veel eten in huis, maar geen idee waar ik zin in heb. En ik wil toch echt wat meer afvallen (was al 3 kilo kwijt in 1 week, not good, I know, in die crisis week). Mag nog wel 15 kilo af.

Ik heb inmiddels verschillende slaapmedicatie geprobeerd, maar val er niet van in slaap. Het laatste wat ik kreeg, daar viel ik uiteindelijk wel van in slaap, alleen dan meteen voor 18 uur en was ik de overige uren zo ziek en depresief, dat ik daar mee ben gestopt.

Oei nee dat is ook niet goed. Dat wil je ook niet.
Ik wil niet slapen, want dan word ik 's ochtends weer wakker met zo'n teleurgesteld gevoel over m'n leven.

Afvallen kan sowieso helpen om beter in je vel te zitten en wat meer energie te krijgen. Dus nooit verkeerd om daaraan te werken. Fijn dat slapen je wel goed afgaat.
Lezen vind ik heerlijk, maar ik heb er nu totaal de concentratie niet voor en daar baal ik wel van.

Jammer dat je de rust voor lezen niet hebt! Dat is wel heel fijn.