(nog meer) Keizersnee-vragen

Ik ben het nu helemaal met je eens maar zo voelde het voor mij toen wel. Nu niet meer hoor! Voor de band maakt het inderdaad niets uit, maar ik was zo knetter onzeker bij de eerste dat dit niet bepaald mee hielp zeg maar. Ik denk dat ik bij de eerste veel te hoge verwachtingen had van alles, de bevalling, de kraamweek, moeder zijn etc. Ik was onrealistisch en stelde me een grote roze wolk voor, en dit kwam niet in mijn gedachten voor, dat het ook zo kon gaan. Dat was gewoon een dikke teleurstelling en het was een bonus dat de tweede qua bevalling wel makkelijk en goed ging. Toen ben ik van het ergste uitgegaan en dat is mij 100% meegevallen. Als ik mag kiezen kies ik voor een normale bevalling maar is het niet zo, dan maar niet, hrt kind moet er toch uit!

Knilles, ow maar dat herken ik ook wel vd eerste. Ik zocht de roze wolk maar het was alleen maar donkergrijs/ zwart. Ik had het ook allemaal te rooskleurig bedacht em dat viel ff tegen. Gelukkig was ik bij nummer twee wat verstandiger en realistischer in mijn verwachtingen.

Ik vond trouwens niet zozeer de keizersnede heftig (heb daar toch niets van meegemaakt), maar meer de dikke paniek die er van tevoren heerste onder de gyn, anesthesist etc. waardoor ik wel meekreeg dat het foute boel was, en toen vond ik het erg vervelend dat ik de eerste twee uur gemist heb. Maar zoals gezegd, daar heb ik nu echt geen last meer van. Die hormonen zullen zeker een rol spelen!

Printje schreef:Haha precies. Je band is echt niet beter door een ' echte vaginale bevalling ofzo. En dat vind ik voor meer dingen gelden. R heeft geen bv gehad, nooit bij ons geslapen en toch is onze band ijzersterk. Voor sommigen hier onbegrijpbaar denk ik


Maar goed dat is denk ik echt vrouwengedrag, net als dat gedoe over wat welk kind wat en wanneer al kan, eigenlijk zijn wij maar een gemeen stelletje af en toe, die elkaar soms helemaal gek maken.

Dit hoeft niet altijd gemeen te zijn. Er zijn ook moeders die zelf helemaal in de stress schieten als ze lezen dat een ander kind een bepaald iets wat eerder kan. Soms word er ook gewoon geantwoord op een vraag. En aan jou als moeder de keuze om er zelf van in de stress te schieten of dat je denkt: komt vanzelf.

Ik krijg een beetje kriebels van het verloop van dit topic.. Is dat een stukje onzekerheid, heel hard roepen dat er maar weinig dingen zo weinig relevant zijn als de manier waarop je je kind baart? Lijkt me zeker wel relevant, denk alleen al aan de darmkolonisatie of het opstarten van de bv.


Waar ik dus niet mee wil zeggen dat een keizersnede falen is.. Integendeel, ga er maar aan staan, úúren weeën en dan nog een keizersnede, sowieso het herstellen van een zware buikoperatie.

Printje dat heb ik idd van je gelezen ja, ik stond er bij de tweede ook heel anders in en dat is allemaal zo makkelijk gegaan! Ik vond de overgang van 0 naar 1 vele malen groter dan van 1 naar 2 (en hopelijk straks ook van 2 naar 3 ;-)).

Poeh hee dat typen op een mobiel valt nog niet mee! Krijg er een lamme arm van :-)

SarahKey schreef:

Printje schreef:Haha precies. Je band is echt niet beter door een ' echte vaginale bevalling ofzo. En dat vind ik voor meer dingen gelden. R heeft geen bv gehad, nooit bij ons geslapen en toch is onze band ijzersterk. Voor sommigen hier onbegrijpbaar denk ik


Maar goed dat is denk ik echt vrouwengedrag, net als dat gedoe over wat welk kind wat en wanneer al kan, eigenlijk zijn wij maar een gemeen stelletje af en toe, die elkaar soms helemaal gek maken.

Dit hoeft niet altijd gemeen te zijn. Er zijn ook moeders die zelf helemaal in de stress schieten als ze lezen dat een ander kind een bepaald iets wat eerder kan. Soms word er ook gewoon geantwoord op een vraag. En aan jou als moeder de keuze om er zelf van in de stress te schieten of dat je denkt: komt vanzelf.

Klopt ook maar soms lijkt het een beetje op elkaar overbluffen ofzo. Maar goed misschien zie ik dat wel fout. En dat is ook een andere discussie.

Knilles, ook dat heb ik precies hetzelfde ervaren, van 0 naar 1 vond ik vreselijk zwaar en van 1- 2 echt een eitje.

Ik zei dan ook 'op lange termijn'. plus, het is gewoon niet zo relevant omdat je nou eenmaal niets te kiezen hebt.

Jelin schreef:Waarom kreeg je een keizersnee? De eerste was een sterrenkijker en lag vast in mijn bekken.
Had je liever via de natuurlijke weg bevallen? Ja bij de eerste wel.
Zou je een volgende keer weer een ks willen? Ja de tweede was een geplande ks.
Hoe heb je je bevalling ervaren? De eerste bevalling vond ik loodzwaar en had heel veel moeite ermee dat het een ks is geworden. De tweede ks heb ik als prettig ervaren ook qua pijn.

En de bonusvraag..
Hoe reageerde je als mensen het afdeden als 'lekker makkelijk' wanneer je over de ks vertelde? Die vraag heb ik gelukkig nooit gehad.

Hetzelfde met uitzondering van het tweede kindje. Ik heb vandaag wel mijn controle afspraak gehad en daar ook besproken dat ik de volgende keer mag kiezen. Ik denk at ik een volgende keer voor een geplande keizersnee kies. Ik vond het zo'n domper om de hele weeenrit door te gaan en het vervolgens niet af te kunnen maken, had een aantal dagen echt het gevoel dat mijn lichaam gefaald had, dat wil ik niet nog een keer.

Waarom kreeg je een keizersnee? Mijn draakjes lagen (toen al) dwars.
Had je liever via de natuurlijke weg bevallen? Ja, liever wel, maar dat was onmogelijk.
Zou je een volgende keer weer een ks willen? Nee, ik zou graag een badbevalling willen. Maar zou een keizersnede als dit nodig is ook geen enorm probleem vinden, maar dan eis ik mijn kind wel bij mij als ik naar de uitslaapkamer moet. Ik wil niet nog eens 4 uur zonder mijn kind te zien liggen.
Hoe heb je je bevalling ervaren? Als onwerkelijk. Ik had een geplande keizersnede dus geen weeen of iets vooraf. Infuus en ruggeprik erin en 15 min later waren mijn twee kinderen daar. Nee, een vaginale bevalling zou voor mij veel echter voelen door het proces dat eraan vooraf gaat. Daarom zou ik dat de volgende keer liever hebben dan een (geplande) keizersnede. Maar ik vind het niet als falen voelen.

En de bonusvraag..
Hoe reageerde je als mensen het afdeden als 'lekker makkelijk' wanneer je over de ks vertelde?
Oh ja, die heb ik ook weleens gehad ja. Niet door mensen die dichtbij staan, maar gewoon in de supermarkt etc. Overigens vind ik het sowieso vreemd dat mensen daar vragen of je vaginaal of met keizersnede bent bevallen, maar oke.
Ik weet eigenlijk niet meer wat ik precies geantwoord heb.

Rejoy. schreef:Ik krijg een beetje kriebels van het verloop van dit topic.. Is dat een stukje onzekerheid, heel hard roepen dat er maar weinig dingen zo weinig relevant zijn als de manier waarop je je kind baart? Lijkt me zeker wel relevant, denk alleen al aan de darmkolonisatie of het opstarten van de bv.


Waar ik dus niet mee wil zeggen dat een keizersnede falen is.. Integendeel, ga er maar aan staan, úúren weeën en dan nog een keizersnede, sowieso het herstellen van een zware buikoperatie.

Ik wist na de bevalling van de oudste niet hoe een wee voelt, dus die vlieger gaat ook niet altijd op. Voor de veiligheid van mijn kind had ik geen keuze, en moest ik wel zo bevallen. Dan is het inderdaad niet relevant hoe je bent bevallen, én is het echt pijnlijk om te horen dat de band met je kind slechter zou zijn.

En de band met je kind kan door een natuurlijke bevalling juist ook flink slechter worden. In psychologiemagazine staat een heel artikel over vrouwen die een post traumatische stress stoornis overhouden aan hun bevalling. Een natuurlijke bevalling kan gewoon dermate traumatisch zijn dat je met een keizersnede beter af bent. In normale gevallen maakt het volgens mij geen klap uit of je met een keizersnede of een gewone bevalling je kind op de wereld helpt. In extreme gevallen maakt het ook gewoon geen klap uit, een traumatische keizersnede met veel spoed en paniek is net zo naar als een traumatische bevalling met knippen en paniek en allerlei toestanden.

Ik vind het gewoon gek dat een bevalling iets moois zou moeten zijn, haast iets zweverigs en roze wolk achtigs. Feitelijk is het gewoon een redelijk risicovolle medische toestand. 50% van de thuisbevallingen eindigt in het ziekenhuis wegens complicaties. En het is zo zonde dat vrouwen nog massaal het idee hebben dat je met bevallingsplannen een geplande thuisbevalling een fijne rustige bevalling hebt waar je met plezier op terug kijkt. Het is gewoon niet echt leuk, onder welke omstandigheid dan ook. Ik vond mijn bevalling ook echt geen nare ervaring hoor, ging snel, weinig complicaties, maar de omstandigheden waren niet echt optimaal. Ik lag in plaats van thuis in het ziekenhuis, in plaats van rustig in mijn eigen tempo kreeg ik en tijdslimiet mee, in plaats van lekker onder de douche en rondlopen moest ik aan de monitor.

Tja, het is nou eenmaal zoals het is en ik ben blij dat het allemaal goed afgelopen is. En zelf heb je er gewoon helemaal niets over te zeggen. In sommige gevallen loopt het inderdaad helemaal goed, kun je thuis bevallen en is er niets aan de hand, maar dat is écht niet de meerderheid.

Dus elkaar gek maken met wat beter is en wat slechter is gewoon onzinnig. Als dat kind er maar uit komt en iedereen achteraf gezond is is het toch prima?

Manderijn schreef:

Rejoy. schreef:Ik krijg een beetje kriebels van het verloop van dit topic.. Is dat een stukje onzekerheid, heel hard roepen dat er maar weinig dingen zo weinig relevant zijn als de manier waarop je je kind baart? Lijkt me zeker wel relevant, denk alleen al aan de darmkolonisatie of het opstarten van de bv.


Waar ik dus niet mee wil zeggen dat een keizersnede falen is.. Integendeel, ga er maar aan staan, úúren weeën en dan nog een keizersnede, sowieso het herstellen van een zware buikoperatie.

Ik wist na de bevalling van de oudste niet hoe een wee voelt, dus die vlieger gaat ook niet altijd op. Voor de veiligheid van mijn kind had ik geen keuze, en moest ik wel zo bevallen. Dan is het inderdaad niet relevant hoe je bent bevallen, én is het echt pijnlijk om te horen dat de band met je kind slechter zou zijn.

soms is het belangrijker dát een kind ter wereld komt dan de manier waarop, maar dat wil niet zeggen dat er maar weinig dingen zo weinig relevant zijn als de manier waarop een kind ter wereld komt, want dat is gewoon niet zo.
Je zult mij echt niet horen zeggen dat een keizersnee (op wat voor manier dan ook) falen is of dat de band met je kind slechter zou zijn. Ik zeg alleen dat het zeker wel van belang is op welke manier een kind ter wereld komt in een 'normale' situatie. Een vaginale bevalling heeft een hoop voordelen t.o.v een keizersnede. Natuurlijk zijn er uitzonderingen waarbij geldt dat de voordelen van een vaginale bevalling niet meer opwegen tegen de nadelen ervan en dan is een keizersnede een prachtige oplossing.


Artemis: Ik ben twee keer zonder problemen thuis bevallen. Heb ik dan twee keer geluk gehad? In mijn ogen is het twee keer gelopen zoals een bevalling moet lopen. Ik ben er dan ook nog steeds van overtuigd dat de meeste (let wel: mééste) complicaties (zeker bij zwangerschappen die zonder problemen zijn verlopen) ontstaan door ingrijpen in de natuur, angst en verkeerde verwachtingen.

Tja, dan heb je mazzel gehad. In hetzelfde artikel wat ik net noemde stond dat 50% van alle bevallingen die thuis begint, in het ziekenhuis eindigt. Ik kan de probleemloze thuisbevallingen in mijn omgeving op één hand tellen, bij de rest was er iets óf met de baby óf met de moeder (niet loslatende placenta, bloedingen, te ver uitgescheurd om thuis te hechten, bevalling die stagneert en te lang duurt, kind ligt vast... enzovoorts)

En er zullen vast voordelen zitten aan en gewone bevalling, maar hebt het niet voor het zeggen, dus is het niet heel erg relevant, zeker op lange termijn niet. Want je kunt wel zeggen dat een gewone bevalling beter is, maar dat is alleen in probleemloze situaties, en dan krijg je vanzelf al geen keizersnede. Het is niet iets waar je voor kunt kiezen, je hebt het er maar mee te doen.

En ik vind je nogal verheven doen, door te zeggen dat de complicaties komen door angst en ingrijpen in de natuur.... alleen omdat het bij jou toevallig goed ging. Mijn bevalling was er ook één uit het boekje, 7,5 uur, zonder complicaties (afgezien van een veel te kleine baby), klein scheurtje en zo weer op de been. Maar dat is niet omdat ik het zo fantastisch deed, ik had gewoon mazzel. En ook bij mijn bevalling moest er ingegrepen worden met weeenremmers, omdat het gewoon té hard ging, en anders had mijn dochter het niet overleefd. Dat komt niet door angst, dat komt niet door ingrijpen, als ze níet hadden ingegrepen en het volgens de natuur was gegaan hadden mijn beide kinderen het gewoonweg niet overleefd. Mijn zoon kon een bevalling niet overleven, en mijn dochter was in ernstige problemen gekomen en had het óók niet overleefd (bij 38 weken).

Er wordt heus niet ingegrepen als dat niet nodig is. Niemand krijgt een keizersnede als dat niet nodig is, en ze knippen heus niet in en gaan heus niet met vacuumpompen aan de slag omdat het gewoon zo grappig is om die weer eens uit de kast te trekken. En zolang jij geen afgestudeerd gyneacoloog of verloskundige bent zou ik dat soort uitspraken gewoon niet doen, want dat is precies het soort uitspraken waar vrouwen last van hebben als het gaat over hun bevalling. 'ach, als je maar ontspant en de natuur zijn gang laat gaan komt het wel goed'.

Waarom kreeg je een keizersnee?
Omdat mijn zoontje in een aangezichtsligging lag en 4 kilo was paste hij niet. Dus na een poging tot natuurlijk bevallen is het een ks geworden.

Had je liever via de natuurlijke weg bevallen?
Mijn tweede is via de natuurlijke manier gekomen. Ik kan het nu vergelijken en hoewel ik het pijnlijker vond dan de ks (de herstelperiode), zou ik liever natuurlijk bevallen.

Zou je een volgende keer weer een ks willen?
Van te voren wilde ik een geplande ks bij de tweede, maar ik ben heel blij dat mijn gyn mij zo goed begeleid heeft en het toch natuurlijk gegaan is.

Hoe heb je je bevalling ervaren?
Ik heb de ks bevalling niet als naar ervaren. Ik heb het geprobeerd en het ging gewoon echt niet. Dit was de enige mogelijkheid.

En de bonusvraag..
Hoe reageerde je als mensen het afdeden als 'lekker makkelijk' wanneer je over de ks vertelde?
Niet! Iemand die zo kort door de bocht reageert, negeer ik liever.