Re: Wat riep jij tijdens je bevalling?

Gast zo 20 feb 2011 - 21:18

Oh zo ja, ik snap het.

Filoria zo 20 feb 2011 - 21:32

Storm schreef:geloofden ze niet dat ik al persdrang had. Ze zeiden "dat kan nog helemaal niet. We komen er zó aan"

Oja dat was bij mij ook! Ik had in de auto op weg naar het ziekenhuis al persdrang. Toen ik eenmaal op het ziekenhuisbed lag zei de verloskundige: 'zo, nu wachten tot de persweeën beginnen.' Ik: 'die heb ik al een hele tijd'. Verloskundige: 'nee hoor, dan had je er niet zo rustig bij gelegen'. Euhm wel dus.

duckie zo 20 feb 2011 - 22:10

wat grappig al die dingen om te lezen Very Happy

ik riep dat ik me toch echt niet voor kon stellen dat mensen meerdere kinderen kregen Very Happy

en toen ze aan het hechten was dat ik eigenlijk niet meer kleinzerig mocht zijn na al die pijn maar dat het hechten toch wel verrekte zeer deed angel

Darius zo 20 feb 2011 - 22:11

Bij de laatste centimeters thuis zei de verloskundige: 'pers maar mee op het ritme: 'deze-wee-komt-nooit-meer-terug'. Toen heb ik terug gesnauwd: 'maar wel een andere wee!'
Vervolgens heb ik een poging gedaan om haar te bijten....ik moest gewoon ergens mijn tanden inzetten om tegen de pijn in te gaan.

Weer op bed zei ze: 'je hebt 10 cm, je mag gaan persen.' Maar ik had geen persdrang of persweeen, dus ik heb geeist dat we naar het ziekenhuis gingen. Ik wilde absoluut niet meer thuis aanrommelen. In de ambulance heb ik nog wel een paar keer heel hard 'au au au au au' geroepen, en toen zei de verpleger (een man) hou eens op! Maar dat had ik wel even nodig. Van een man kan ik het wel hebben eigenlijk.

In het ziekenhuis nog steeds geen persweeen, toen zei de verloskundige dat ze de vacuumpomp erbij gingen halen. Toen heeft mijn man op mij ingepraat om het zelf te gaan proberen. Toen heb ik gezegd: 'ik ga alleen persen, als ik een verdoving krijg beneden.' Ik was echt heel bang dat ik zou gaan inscheuren en dat ik dat zou gaan voelen. Nou, dat hebben ze gedaan, ik op de baarkruk en toen maar persen en toen was Laurens er. En de pijn was weg. En daarna heb ik tegen iedereen sorry gezegd. Omdat ik veel bloed was verloren, kwam de gyn de volgende morgen in het ziekenhuis nog vragen of ik een bloedtransfusie wilde en of ik dan mee wilde doen met een onderzoeksprogramma. Daar heb ik nog bijna ja op gezegd, als goedmakertje voor mijn gedrag tijdens de bevalling. Achteraf maar goed dat mijn man nee heeft gezegd.

Meeko zo 20 feb 2011 - 23:27

De arts die bij mij was, was juist heel lief. Stelde me ook gerust en hield mijn hand vast. Dus aan dat gesnauw had ik echt niets.

Mijn moeder was trouwens thuis ook even langs geweest om de hond op te halen. Was ze even bij me komen zitten, maar ze kan er niet zo goed tegen als mensen pijn hebben. Dus liep ze even weg en mijn man hoorde haar zo langs de deur op de grond zakken. Hij wist helemaal niet meer wat ie moest doen, vrouw die pijn had en schoonma die bijna flauwviel, arme man.

Gast zo 20 feb 2011 - 23:30

Mama_van2 schreef:
Ik bedenk me trouwens net dat ik tijdens het zetten van de catheter bij S.enna echt ontzettend heb gevloekt, wat deed dat zeer zeg achteraf zat hij dus ook verkeerd en had ik ruim een week een urineweg infectie. Ik heb daarna wel 10 keer mijn excuus aangeboden want ik schaamde me echt dat ik daarbij zo had gevloekt.

Hebben ze die bij jou zonder verdoving geplaatst?
Bij mij hebben ze dat pas op de OK gedaan, nadat ik de ruggenprik had gekregen.

Gast zo 20 feb 2011 - 23:42

In het begin heb ik alleen maar gezegd ik wil niet meer, en ik kan niet meer.
Ze wisten dat die kleine een sterrenkijkertje was, en er hoogstwaarschijnlijk niet op de "normale" weg er uit kon, en toch hebben ze me laten liggen tot 10 cm onstluiting om te kijken of hij eventueel nog zou draaien.

Toen ik eenmaal persdrang kreeg en ze het bleven aankijken heb ik heel hard geschreeuwd: Snij me dan GVD open! Wink

en dat hebben ze dus uiteindelijk ook gedaan.

Verder volgens mij niet echt vreemde dingen, was best in mezelf gekeerd, was het alleen na een tijdje behoorlijk zat, omdat het er toch niet goed uitzag. Heb het ze ook best kwalijk genomen dat ze niet eerder ingegrepen hadden.

Gast zo 20 feb 2011 - 23:47

Bij de eerste heb ik alleen maar geroepen F*ck f*ck f*ck, waarop de gyneacoloog zei : Nou nou dat kunnen we nu niet gebruiken hoor... Embarassed

En bij de 2de ben ik vrij rustig gebleven al verging ik van de pijn, ik werd ingeleid met gel en verwachte er niet veel van, had krampen die steeds erger werden en de gyn zei dat het erbij hoorde , maar niemand zei me dat het gewoon heftige rug weeën waren waardoor ik dus gewoon niet meer wist van de pijn hoe ik moest zitten/liggen/lopen of wat dan ook : heb toen alleen een paar keer gezegd : jeetje wat een hel als ik zo nog uren moet doorgaan dan wil ik niet meer hoor, doe dan maar een keizersnede .... nog geen 5 minuten later was onze dochter geboren hahah

snoezel zo 20 feb 2011 - 23:51

G

Coco schreef:
Mama_van2 schreef:
Ik bedenk me trouwens net dat ik tijdens het zetten van de catheter bij S.enna echt ontzettend heb gevloekt, wat deed dat zeer zeg achteraf zat hij dus ook verkeerd en had ik ruim een week een urineweg infectie. Ik heb daarna wel 10 keer mijn excuus aangeboden want ik schaamde me echt dat ik daarbij zo had gevloekt.

Hebben ze die bij jou zonder verdoving geplaatst?
Bij mij hebben ze dat pas op de OK gedaan, nadat ik de ruggenprik had gekregen.

Ik heb in totaal 6 katheters gehad, allemaal onverdoofd (eerst voor het persen, erna omdat ik niet zelf kon plassen (en de katheter kapot was... en ze af en toe wilden kijken of ik al zelf kon plassen... en toen ik geplast had om te kijken of mijn blaas echt leeg was en ik niet zomaar wat zei... b) :shock:

Monnie zo 20 feb 2011 - 23:53

Ik heb volgens mij ook niet zoveel geroepen, was heel erg in mezelf gekeerd. Alleen toen ze zeiden dat ze N. met de pomp gingen halen, "oh nee hè, dat gaat zeer doen!". En dat werd ook nog wel even gezegd, dat dit even flink pijn ging doen. En dan steeds die spuiten, waar ik panisch voor ben. "Nee, niet weer een spuit!! Mevrouw, dat stelt niks voor vergeleken met een bevalling. Jaja...

Gast zo 20 feb 2011 - 23:57

Coco schreef:
Mama_van2 schreef:
Ik bedenk me trouwens net dat ik tijdens het zetten van de catheter bij S.enna echt ontzettend heb gevloekt, wat deed dat zeer zeg achteraf zat hij dus ook verkeerd en had ik ruim een week een urineweg infectie. Ik heb daarna wel 10 keer mijn excuus aangeboden want ik schaamde me echt dat ik daarbij zo had gevloekt.

Hebben ze die bij jou zonder verdoving geplaatst?
Bij mij hebben ze dat pas op de OK gedaan, nadat ik de ruggenprik had gekregen.

Ik heb 3 keer een cath. gekregen zonder verdoving. De eerste 2 keer was bij S.enna een spoedkeizersnede en hebben ze hem zonder handschoenen e.d. gezet, zo hup erin oooww dat deed echt pijn. Ik heb die verpleegkundige trouwens nog wel zitten verbeteren bedenk ik me nu want ze deed het echt niet goed ( ik zet zelf cath.) De derde keer kreeg ik 1 uur voor de OK een cathether op de kraamafdeling, geloof dat was het pijnlijkste uur van mijn bevalling ik wist niet waar ik het zoeken moest van de pijn en belde steeds voor hulp maar volgens die verpleegkundige zat hij echt goed maar ik weet zelf dat een cath. juist helemaal geen pijn hoort te doen als hij eenmaal zit. Volgende keer eis ik een cath. op de OK tijdens de ruggeprik.

PapillonRose ma 21 feb 2011 - 0:48

Ik heb voor de ruggenprik ook een catheter gehad, zonder verdoving. Was even gevoelig, maar deed niet echt zeer. Gelukkig maar, lees hier dat het dus ook anders kan :shock:

Sjonno ma 21 feb 2011 - 0:56

Bij Lisa heb ik alleen maar geroepen dat ik het echt niet kon maar toen was ze binnen een minuut.

Bij Rick had ik een gigantische weeenstorm en de vk en verpleegkundigen vonden dat ik maar een ruggenprik moest krijgen. Ik wilde zelf niet. Kwam een arts-assistent de verloskamer binnen om het infuus zetten en zij had bij de 1e ziekenhuisopname van de zwangerschap van Rick verkeerd geprikt waardoor mijn arm ontstoken was geraakt dus ik toen ik haar zag begon ik heel hard te gillen dat zij absoluut niet aan mij mocht komen en dat ik een ander wilde Embarassed

Chris vertelde gister pas ( we hadden het dus ook over bevallingen ) dat hij zich echt doodschaamde.

Flip Fluitketel ma 21 feb 2011 - 1:18

Ik heb niet echt heel veel opvallends gezegd tijdens de bevalling. Het meeste is al gezegd bijv Ik kan iet meer, het doet z'on pijn. Ik was heel blij dat ik op den duur naar het zkh kon voor de ruggeprik. Verder had ik een hele vriendelijke VK zowel van de VKpraktijk als in het zkh. Weet nog wel dat ik tijdens de persweeen riep van 'ik moet poepen, ik wil graag de po. Nee, mw dat is de persdrang die u voelt. Het zal wel maar ik moet nu poepen, geef me een po!!!!! Kreeg een po met weinig succes! En tegen m'n man zei ik volgende keer mag jij bevallen......

Bij mij is de catheter gezet toen ik al de ruggeprik had toegediend gekregen. Minder dat het bij sommige zo pijnlijk is verlopen tijdens het zetten van de catheter.

Tania ma 21 feb 2011 - 1:37

Ik heb niet zo heel veel gezegd tijdens de bevalling.
Toen ik persweeen kreeg drukte we op de bel voor de verpleegkundige, die kwam en zei dat het geen persweeen waren want die deden meer pijn Question

. Dat gebeurde een keer of 5 achter mekaar en toen heb ik gegeild dat ik moest poepen Ik had op m'n cursus geleerd dat je dat gevoel kreeg als je moest persen dus ik dacht dan komen ze wel. Vervelgens zei ik dat ik dan wel ging persen zonder gyn (dat deed ik ook echt) en toen stond die binnen een minuut aan m'n bed.
Tijdens het persen zeiden ze steeds dat ik geen geluid mocht maken omdat je dan beter kan persen, dat vond ik echt bloedirritant maar ik had niet de kracht om er wat van te zeggen omdat er zo goed als geen tijd meer tussen de persweeen zat. Achteraf ben ik daar wel blij om want de volgende dag kwam de gyn zeggen dat ze het vervelend vond dat ze zo streng tegen me moest zijn, maar dat de hartslag van ons zoontje niet meer goed omhoog ging dus dat ze daarom wilden dat hij er snel uitkwam, maar dat ik het goed had gedaan.
Oh ja en ik heb de gyn geschopt toen ze zaten te hechten Embarassed

Ik heb ook een catheter gehad trouwens en dat vond ik 100 keer erger dan bevallen. Vlak na het hechten, hebben ze het 6 keer geprobeerd voordat dat ding erin zat, de volgende dag weer opnieuw. Ik was echt boos en heb geeist dat er iemand kwam die het goed kon en als het nog een keer fout ging dat ik dan mijn moeder ging bellen om het te doen. Ik kon er ook niet mee slapen, het deed echt pijn met lopen en bewegen. Ik was zo blij toen dat ding eruit mocht.

Susan ma 21 feb 2011 - 1:48

Sjonno schreef:Bij Lisa heb ik alleen maar geroepen dat ik het echt niet kon maar toen was ze binnen een minuut.

Bij Rick had ik een gigantische weeenstorm en de vk en verpleegkundigen vonden dat ik maar een ruggenprik moest krijgen. Ik wilde zelf niet. Kwam een arts-assistent de verloskamer binnen om het infuus zetten en zij had bij de 1e ziekenhuisopname van de zwangerschap van Rick verkeerd geprikt waardoor mijn arm ontstoken was geraakt dus ik toen ik haar zag begon ik heel hard te gillen dat zij absoluut niet aan mij mocht komen en dat ik een ander wilde Chris vertelde gister pas ( we hadden het dus ook over bevallingen ) dat hij zich echt doodschaamde.

Ik zou het echt NIET leuk vinden om te horen dat Dion zich voor mij heeft geschaamd tijdens de bevalling. Sowieso heb ik zoiets van, hallo, je vrouw ligt te bevallen, relativeer een beetje, maar als hij zich dan toch zou hebben geschaamd zou ik dat achteraf denk ik niet willen weten.

Sjonno ma 21 feb 2011 - 2:21

Susan schreef:
Sjonno schreef:Bij Lisa heb ik alleen maar geroepen dat ik het echt niet kon maar toen was ze binnen een minuut.

Bij Rick had ik een gigantische weeenstorm en de vk en verpleegkundigen vonden dat ik maar een ruggenprik moest krijgen. Ik wilde zelf niet. Kwam een arts-assistent de verloskamer binnen om het infuus zetten en zij had bij de 1e ziekenhuisopname van de zwangerschap van Rick verkeerd geprikt waardoor mijn arm ontstoken was geraakt dus ik toen ik haar zag begon ik heel hard te gillen dat zij absoluut niet aan mij mocht komen en dat ik een ander wilde Chris vertelde gister pas ( we hadden het dus ook over bevallingen ) dat hij zich echt doodschaamde.

Ik zou het echt NIET leuk vinden om te horen dat Dion zich voor mij heeft geschaamd tijdens de bevalling. Sowieso heb ik zoiets van, hallo, je vrouw ligt te bevallen, relativeer een beetje, maar als hij zich dan toch zou hebben geschaamd zou ik dat achteraf denk ik niet willen weten.

Chris heeft zich alleen geschaamd tijdens dat roepen en dat vind ik helemaal niet erg, ik ging ook echt tegen dat mens tekeer en ik schaamde me achteraf ook heel erg.

Susan ma 21 feb 2011 - 2:30

Daar hoef je je echt niet voor te schamen, hoor. Zoals je hier leest is bijna iedereen wel een keertje tekeer gegaan tijdens het bevallen. Als ik het me goed herinner ging je toen in een kwartier van 5 naar 10 centimeter, nou dan mag je best een beetje schreeuwen.

Coccinelle ma 21 feb 2011 - 8:46

Ik was de meeste tijd nogal in mezelf gekeerd. Wel irriteerde ik me ontzettend aan de kraamverzorgster in het geboortecentrum die er iedere keer maar een beetje bij kwam zitten en me dan aan zat te staren (toen dacht ik toch regelmatig *** toch op mens smile

), maar dan liep ik maar zuchtend weg. En toen ik persweeën kreeg was er net een wisseling van de wacht in het ziekenhuis waardoor er niemand was (ook op de gang niemand te bekennen) waardoor ik meerdere malen tegen mijn vriend heb geroepen (of toch geschreeuwd? Very Happy

) dat hij nu echt op de rode knop moest drukken want het kwam eraan.

PapillonRose ma 21 feb 2011 - 10:35

Coccinelle schreef:Ik was de meeste tijd nogal in mezelf gekeerd. Wel irriteerde ik me ontzettend aan de kraamverzorgster in het geboortecentrum die er iedere keer maar een beetje bij kwam zitten en me dan aan zat te staren (toen dacht ik toch regelmatig *** toch op mens ), maar dan liep ik maar zuchtend weg. En toen ik persweeën kreeg was er net een wisseling van de wacht in het ziekenhuis waardoor er niemand was (ook op de gang niemand te bekennen) waardoor ik meerdere malen tegen mijn vriend heb geroepen (of toch geschreeuwd? ) dat hij nu echt op de rode knop moest drukken want het kwam eraan.

Ik lees hier steeds meer (gedeeltelijk) herkenbare dingen! Hier dan niet tijdens de wisseling van de wacht, maar toen ik voelde dat ik echt moest gaan persen geloofde de verpleegkundige het in eerste instantie niet (want ze kon op de monitor op de post de weeënactiviteit zien ofzo) en ik moest het nog maar even ophouden want dat zou goed zijn..Even geprobeerd maar dat ging echt niet meer. Twee keer op de knop gedrukt en de mededeling gekregen dat ik nog even vol moest houden. Nog even geprobeerd, maar toen was ik er helemaal klaar mee en heb m'n broer twee keer naar de gang gestuurd om iemand te halen Laughing

Toen kwam de verpleegkundige er toch maar aan met de vk en ze zagen dat ik het inderdaad niet meer kon ophouden.. Toen zei ik echt heel eigenwijs: Ik zei het toch Laughing

M@niek ma 21 feb 2011 - 10:44

Ik heb echt totaal niks geroepen, alleen au au au.

Gast di 22 feb 2011 - 9:29

nou, ik leek tijdens de bevalling zo stoned als een garnaal. heb nix toegediend gekregen, maar ik was helemaal in mijzelf gekeerd en reageerde nergens op. Ik hoorde alles wel en deed wat mij gevraagd werd, maar ik zei helemaal niets.

Gesponsorde inhoud