Re: Wat riep jij tijdens je bevalling?

Thunder zo 20 feb 2011 - 8:26

Ik heb beide keren alleen maar heel hard geschreeuwd tijdens de persweeën, zo'n oerschreeuw, er zat zoveel kracht in. Tot aan de persweeën heb ik gewoon kunnen praten en lachen.

Kat1980 zo 20 feb 2011 - 9:19

Bliss schreef:Oh my god, ik ben nog lang niet toe aan kinderen, maar zo'n bevalling lijkt me echt zó vreselijk!! Als ik die verhalen altijd hoor/lees, dan zou t me er bijna van weerhouden ooit kinderen te willen geloof ik

O, geloof me... je bent het allemaal zo weer vergeten! Anders beginnen vrouwen nooit aan een tweede kind Wink

Bij de eerste heb ik geroepen dat ik het niet kon, dat het pijn deed etc. Toen de placenta eruit was, zat ik alweer fier rechtop om die te bekijken (Mijn eerste is 9 weken te vroeg geboren, dus die heb ik alleen een vluchtig kusje kunnen geven en toen werd hij door de kinderarts meegenomen voor onderzoek.)

Bij de tweede riep ik tijdens de weeen al dat ik het niet kon en dat ik wilde slapen. Tijdens het persen heb ik volgens mij alleen een paar keer gegild. En ja hoor, drie seconden nadat hij er uit was, had ik al weer praatjes voor 10. Vergat zelfs dat de placenta er nog uit moest.

En ondanks alles, zou ik soms best nog een derde willen!

Kat1980 zo 20 feb 2011 - 9:24

O ja, tijdens de persweeen van de tweede (toen ik nog niet wist of ik mocht persen, omdat ik niet wist of ik volledige ontsluiting had en de vk er nog niet was) heb ik geroepen: Hij komt, hij komt.... Mijn vriend dacht me echt aan te treffen met een kind tussen mijn benen en heeft zelfs nog even gekeken daar beneden of er al wat te zien was (ik hield namelijk mijn benen over elkaar, alsof je daarmee je kind kan tegenhouden als hij er uit wilt

)

Susan zo 20 feb 2011 - 9:27

Toen ik nog niet zwanger was leek een bevalling me echt doodeng, maar toen ik wel eenmaal zwanger was leek het me juist heel indrukwekkend en mooi. En dat was het ook. Wel pijnlijk, maar ook het meest bijzondere dat je ooit mee zult maken. Ik denk er nog graag aan terug in ieder geval.

Teddyaapje zo 20 feb 2011 - 9:29

Mama_van2 schreef:
Susan schreef:
Teddyaapje schreef:Ohja...toen ze T. aant wegen en nakijken waren en de gyn me aant hechten was heb ik haar gevraagd of mn vriend haar ook om een steekje meer had gevraagd! Dit was hij al vanaf het begin van mn zwangerschap tegen zn vrienden aant verkondigen dat hij dat zou doen.

Ik had het eerlijk gezegd een behoorlijke afknapper gevonden als mijn man dat soort opmerkingen had gemaakt tegen vrienden of tegen wie dan ook. Vind dat echt zo'n flauwe platvloerse clichégrap.

Dat zou ik ook een behoorlijke afknapper vinden als mijn man dat zou vragen.

Och ik zit daar niet zo mee..we zullen het maar mannenhumor noemen...

Edit: Hij heeft het niet aan de gyn gevraagd hoor! Hij beweerde alleen tegen mij dat hij het wel gedaan had

Gast zo 20 feb 2011 - 9:45

Ik heb vaak de standaard dingen geroepen zoals "ik doe dit echt nooit meer", "ik kan echt niet meer" en "ik ga dood". Verder heb ik in 23 uur tijd 1x g*dverdomme gezegd en 2x k*t. Wat dus eigenlijk best mee valt. Ik kreeg alleen bij de laatste keer schelden een "nou, nou" van een verpleegster. Nou ik kon dat wijf wel voor haar bek slaan op dat moment !

Gast zo 20 feb 2011 - 9:47

Beauty Addict schreef:Doe mij toch maar een keizersnee...

Nou dat is anders ook geen pretje hoor..

Meeko zo 20 feb 2011 - 10:01

Mijn vk vertelde me dat ik een pethidineprik zou krijgen in t ziekenhuis omdat t allemaal erg lang duurde bij me en ik niet meer kon. In t ziekenhuis begon ik dus meteen te roepen dat ik NU die prik wilde, en dat wel 10 keer.

En ik had ook zo'n nare verpleegster die dan zei: tsja, t doet nou eenmaal pijn.

Gast zo 20 feb 2011 - 10:02

Razz_ schreef:
Beauty Addict schreef:Doe mij toch maar een keizersnee...

Nou dat is anders ook geen pretje hoor..

Zeker niet, ik heb er 2 gehad maar het herstel duurde echt lang vooral bij de eerste. Maar ik denk dat BA het als grapje bedoelde nerd

Gast zo 20 feb 2011 - 10:02

Teddyaapje schreef:Ohja...toen ze T. aant wegen en nakijken waren en de gyn me aant hechten was heb ik haar gevraagd of mn vriend haar ook om een steekje meer had gevraagd! Dit was hij al vanaf het begin van mn zwangerschap tegen zn vrienden aant verkondigen dat hij dat zou doen. De gyn antwoorde dat hij dat maar niet moest proberen en dat hij daar anders zelf maar even moest komen liggen.

Mn vriend was op dat moment trouwens in het kamertje naast de verloskamer waar ze T aant checken waren dus hij heeft hier niks van mee gekregen. Ik heb t hem achteraf wel verteld toen hij beweerde dat hij het gevraagd had haha.

Die heb ik echt al meerdere keren langs horen komen. Wat hebben mannen daar toch mee?

Ik hield het er maar op dat ze een kleine hadden...

Gast zo 20 feb 2011 - 10:03

[quote="Smikkell]

Die heb ik echt al meerdere keren langs horen komen. Wat hebben mannen daar toch mee?

Ik hield het er maar op dat ze een kleine hadden...[/quote]

lol!

pantuf zo 20 feb 2011 - 10:13

Ik heb volgens mij alleen een beetje de 'gebruikelijke' dingen gezegd
- ik kan dit niet
- ik wil niet meer
- ik kan niet meer
- snij het er maar uit
- waarom duurt het zo lang??

En verder heb ik me elke keer verontschuldigd voor de geluiden die ik maakte tijdens een wee. Als de wee was afgelopen schaamde ik me rot en zei ik steeds 'zulke geluiden maak ik anders nooit hoor!!' Rolling Eyes

meisjesmama zo 20 feb 2011 - 10:14

Bij de 1ste heb ik na 1 uur persen (heb 2 uur geperst) gezegd tegen mijn man "zullen we maar naar huis gaan want volgens mij heeft die kleine nog geen zin"

Bij de 2de heb ik een hoop geroepen en geschreeuwt Embarassed

maar dat weet ik het niet eens meer. Het was een bevalling van 50 minuutjes het enige wat ik me nog kan herinneren was "ik zei toch dat jullie dat spul (werd ingeleid) niet zo hoog moesten zetten, ik weet niet eens meer wat ik moet doen".

PapillonRose zo 20 feb 2011 - 10:18

Meeko schreef:Mijn vk vertelde me dat ik een pethidineprik zou krijgen in t ziekenhuis omdat t allemaal erg lang duurde bij me en ik niet meer kon. In t ziekenhuis begon ik dus meteen te roepen dat ik NU die prik wilde, en dat wel 10 keer.

En ik had ook zo'n nare verpleegster die dan zei: tsja, t doet nou eenmaal pijn.

Zo eentje had ik er ook Rolling Eyes

Komt ze op een gegeven moment binnen en vraagt aan me hoe het gaat. Dus ik zeg dat het wel erg zeer doet.. Zegt ze: ja, het doet nou eenmaal pijn, wat had je dan verwacht? Dan denk ik: waarom vraag je het dan eigenlijk, wat voor antwoord had jij dan verwacht van mij?

Ok, ze heeft wel gelijk maar erg tactisch is het niet om tegen een vrouw te zeggen die aan het bevallen is. Sowieso was die verpleegkundige nogal een pittige tante. Gelukkig wisselde de dienst gauw toen ik in het zh was en kwam er daarna echt een schat van een verpleegkundige! Die heeft zelfs mijn handje vastgehouden en geholpen met mijn benen vasthouden tijdens het persen.

Tinkie zo 20 feb 2011 - 10:18

Ik heb tijdens de bevallingen niks gezegd, wel gedacht maar dat durfde ik niet te zeggen.

Bij de eerste was ik thuis en had een flinke weeënstorm en toen dacht ik alleen maar: stik met dat hele oergebeuren, ik wil naar het ziekenhuis en spuit me plat!
En bij de tweede was ik in het ziekenhuis omdat ik ingeleid werd en kon niet van het bed af omdat de baby een sensor op haar hoofdje had en ik aan de CTG lag. Had weer een flinke weeënstorm maar kon het nu helemaal niet opvangen omdat ik moest blijven liggen. Stond de verpleegkundige naast me maar te puffen en dat ik mee moest doen. Had echt zoiets van rot op met je gepuf, wees blij dat ik überhaupt nog adem.

Gast zo 20 feb 2011 - 10:27

PapillonRose schreef:
Meeko schreef:Mijn vk vertelde me dat ik een pethidineprik zou krijgen in t ziekenhuis omdat t allemaal erg lang duurde bij me en ik niet meer kon. In t ziekenhuis begon ik dus meteen te roepen dat ik NU die prik wilde, en dat wel 10 keer.

En ik had ook zo'n nare verpleegster die dan zei: tsja, t doet nou eenmaal pijn.

Zo eentje had ik er ook Komt ze op een gegeven moment binnen en vraagt aan me hoe het gaat. Dus ik zeg dat het wel erg zeer doet.. Zegt ze: ja, het doet nou eenmaal pijn, wat had je dan verwacht? Dan denk ik: waarom vraag je het dan eigenlijk, wat voor antwoord had jij dan verwacht van mij?

Ok, ze heeft wel gelijk maar erg tactisch is het niet om tegen een vrouw te zeggen die aan het bevallen is. Sowieso was die verpleegkundige nogal een pittige tante. Gelukkig wisselde de dienst gauw toen ik in het zh was en kwam er daarna echt een schat van een verpleegkundige! Die heeft zelfs mijn handje vastgehouden en geholpen met mijn benen vasthouden tijdens het persen.

Zo eentje had ik ook! Ze zei iets als "je was oud genoeg om zwanger te raken, dan kun je ook bevallen" Oh, ok.

Lindsya zo 20 feb 2011 - 10:27

Ik heb geen pijnstiller gehad. Ik weet dat ik heb geroepen wat doen die weeën zeer. Mijn man en mijn moeder wilde mij ook beet houden toen heb ik kattig geroepen "blijf van me af" dus die hebben mij helemaal niet meer beet durven houden. Toen ik ging persen en geloof dat ik een paar keer had geperst vroeg ik of er al wat te zien was waarop de vk riep ja we zien het hoofdje al en ik vroeg oh ja wat voor kleur haar heeft die? Verder ben ik wel heel rustig geweest en niet gegild of gepraat heb.

RYW zo 20 feb 2011 - 10:31

Mijn gynaecoloog zei ook iets van: ja, het doet nou eenmaal pijn. Maar ze ging dan ook als een veearts te keer, ik vond dat ze die schop dubbel en dwars verdiend had Wink

Ik had eerst een mannelijke gynaecoloog, die vond ik veel beter, die behandelde het hele gebeuren met respect, en met ontzag, en was ook erg voorzichtig en dat was veel fijner, eigenlijk. Vrouwen hebben op mij meer de indruk van 'dat heb ik ook wel eens meegemaakt dus als ik het kan moet jij het ook maar kunnen' gemaakt. Het enige storende aan die mannelijke gynaecoloog was dat hij nogal op mijn opa leek, en dat was HEEL raar.

Susan zo 20 feb 2011 - 11:00

Wat een botte figuren hadden jullie om je heen, ik ben blij dat ik dat niet had. Had wel een verpleegster die me nogal ruw beetpakte toen ik heel hard stond te schreeuwen tijdens een wee, ik heb nog een hele week de afdruk van haar hand op mijn bovenarm gezien, maar voor de rest was zij wel heel lief en de rest ook.

Misschien denken sommige verpleegkundigen/verloskundigen/artsen dat het goed is om lomp te doen, dat je daar een soort vechtlust van ontwikkelt of zo, maar ik denk dat de meeste vrouwen liever wat lieve woorden en een beetje troost willen.

Gast zo 20 feb 2011 - 12:09

Wááááttt, Teddyaapje?? Serieus, ik zou echt pissed zijn :o

Gast zo 20 feb 2011 - 20:41

Oh jeetje, ja ik lees ook botte dingen hier zeg. Tijdens mijn bevalling stonden de gyneacoloog en de verloskundige op de gang en geloofden ze niet dat ik al persdrang had. Ze zeiden "dat kan nog helemaal niet. We komen er zó aan" maar ik hield het echt niet meer.
De verloskundige was wel echt een chagrijnig mens, maar de mannelijke gyneacoloog was juist weer heel lief. Mijn kraamverzorgster was een geweldig mens.

Gast zo 20 feb 2011 - 20:43

Oh trouwens toen mijn moeder binnen kwam lopen tijdens de bevalling heb ik geschreeuwd dat ze weg moest gaan. Het kwam er volgens mij onwijs lullig uit maar ik had gewoon zoveel pijn, en we hadden van te voren afgesproken dat zij níet kwam kijken. Ik wilde niet dat zij mij zo zag.

VeryCherry zo 20 feb 2011 - 20:56

Ik heb helemaal niks geroepen of gezegd. Toen mijn zoontje geboren was en ik daar in m'n uppie lag heb ik me kapot geërgerd aan al die vrouwen die de hele gang over gilden.

Gast zo 20 feb 2011 - 21:13

CherrieLola schreef:Toen mijn zoontje geboren was en ik daar in m'n uppie lag heb ik me kapot geërgerd aan al die vrouwen die de hele gang over gilden.

Dat snap ik niet zo. Hoe kun je je nou ergeren aan mensen die kapot gaan van de pijn? (ja zo voelde ik dat zelf wel) en iedereen uit dat toch anders?

VeryCherry zo 20 feb 2011 - 21:18

Storm schreef:
CherrieLola schreef:Toen mijn zoontje geboren was en ik daar in m'n uppie lag heb ik me kapot geërgerd aan al die vrouwen die de hele gang over gilden.
Dat snap ik niet zo. Hoe kun je je nou ergeren aan mensen die kapot gaan van de pijn? (ja zo voelde ik dat zelf wel) en iedereen uit dat toch anders?

Nu zou ik dat niet meer doen hoor, maar het was gewoon een combinatie van alles. Ik lag daar echt in mijn uppie midden in de nacht en er kwam niemand bij me kijken. Ik kon mijn geluk ook niet echt delen zeg maar en ik hoorde iedereen schreeuwen.

Gesponsorde inhoud