Re: Wat moet ik hiermee?

Gast zo 20 feb 2011 - 5:21

*Marietje* schreef:

Het eerste wat ze zei toen ik mijn vriend een paar jaar geleden voor het eerst zag, daar was zij bij, is "hmm...ik vind het niks, hij is gewoon dik".

Toen ik er in oktober achter kwam dat mn huidige vriend vreemdging, stond ze meteen op de stoep, maar niet echt om te troosten, maar om er meteen vanuit te gaan dat het over was. (zo dus nu weer lekker vrijgezel/eindeijk ben je van hem af etc). Toen ik duidelijk maakte dat ik nog niet wist wat ik met de situatie aanmoest, probeerde ze me haar mening heel erg op te dringen.

onze vriendschap is altijd heel goed geweest.

Is dit niet tegenstrijdig met elkaar? Ze heeft zich blijkbaar sowieso niet bescheiden langs de zijlijn opgesteld, zoals je van een vriendin wel mag verwachten. Ik zou dat geen goede vriendschap kunnen noemen, als mijn vriendin zo over mijn liefde zou (kwaad)spreken. Dat vind ik respectloos en onnodig.

en begrijp me niet helemaal verkeerd. ergens begrijp ik echt wel dat ze het hem niet kan vergeven, maar ik vind inderdaad dat ze er nu te ver ingaat.Het lijkt nu meer alsof ze hem bedrogen heeft in plaats van mij.

Ik had het ergens nog kunnen bevatten als zij ook vrienden van elkaar zouden zijn geworden in de loop der tijd, maar dat kan ik niet uit je verhaal halen.

Ik heb zoiets van "of je doet normaal, zet je erover heen, respecteert mijn keuze", of je blijft maar helemaal weg....

Heb je stiekem niet voor jezelf al besloten dat haar gedrag niet langer meer overeenkomt met jouw idee van een stabiele, mooie, diepgaande vriendschap? Ik zou het in die zin meer bij mezelf houden en mezelf dus afvragen of ik hier nog wel energie in wil steken. Wat zou ik er bijvoorbeeld mee opschieten dat ze haar mond in het vervolg zou houden om de lieve vrede te bewaren, terwijl ze eigenlijk heel negatief denkt over de relatie die jij hebt met je vriend. Het feit dat ze het dan niet meer hardop zou uitspreken, doet niets af aan haar gedachten en gevoelens hierover.

Lynn_ zo 20 feb 2011 - 5:22

Ik zou toch eens met haar gaan praten. Je kunt dan ook duidelijk maken dat je niet wil dat de vriendschap over gaat maar dat je op dit moment niet op deze manier verder kunt. Misschien is zij wel in de veronderstelling dat ze het juist goed doet omdat ze jou in bescherming neemt.

JD zo 20 feb 2011 - 5:28

het klopt inderdaad dat ik merk dat ik zelf al een paar maanden afstand neem. ik bel/sms haar nog amper, ze is deze week op vakantie geweest en ik heb haar geen fijne vakantie gewenst, heb niet zo'n zin om met haar af te spreken etc.... en als we wel afspreken (dat is dan meestal met andere vriendinnen erbij) voel ik echt dat er zo'n spanning in de lucht hangt.

Ja ik moet ook denk ik nog een keer met haar gaan praten, maar ik vraag me af hoeveel zin het heeft. Ze doet het zeker niet om mij te beschermen, althans, dat maak ik op uit alle dingen die ze heeft gezegd de laatste tijd. Op dit moment lijkt het meer haar doel te zijn om haar zin door te drijven, en hem zoveel mogelijk zwart te maken. Ik begreep van 2 andere vriendinnen dat ze het er ook met hun over heeft gehad, dat ze hem niet moet etc....

Lynn_ zo 20 feb 2011 - 5:33

Tijd voor een gesprek dus. Misschien vullen jullie de dingen te veel voor elkaar in. Stel dat zij een topic zou openen over deze situatie; dan heeft zij waarschijnlijk een heel ander verhaal.

Susan zo 20 feb 2011 - 5:39

Zoals je het nu vertelt komt het niet eens meer over alsof ze betrokken is, meer alsof ze toch al al je vriendjes afkraakt en nu mooi een stok heeft gevonden om de hond nog eens flink mee te slaan. Ze klinkt voor mij ook niet echt als een leuke vriendin. Het is lastig dat jullie deel uitmaken van een groepje en je hoeft ook niet meteen slaande ruzie met haar te maken, maar ik zou zelf denk ik wel wat afstand nemen. Niet meer een op een met haar afspreken, haar niet meer in vertrouwen nemen, haar wat meer zien als een kennis die bij het groepje hoort en van wie je het gezelschap daardoor voor lief neemt dan als iemand met wie jij persoonlijk nou nog zulke goede vriendinnen bent. Misschien dat het je dan ook wat minder raakt en je er wat meer boven kunt staan.

Gast zo 20 feb 2011 - 5:41

Ik vind het erg matig dat als ze een vriendin van jou is, het nodig vindt om bij wederzijdse vriendinnen over jou(w) (vriend) te gaan klagen. Dat zou me in een vriendschap kwetsen en ik hoop dat de resterende 10 vriendinnen ook zo verstandig zijn zich daar niet vatbaar voor te zijn. Bovenal vind ik dat je je niet zo hoeft te laten schofferen door iemand die zogenaamd het beste met je voorheeft. Als jouw vriendinnengroep trouwens echt zo hecht is, zullen ze het nooit zomaar toestaan dat jij aan het kortste eind trekt als je die ene vriendin op haar uitlatingen aanspreekt.

Susan zo 20 feb 2011 - 5:43

Guattari schreef:Ik vind het erg matig dat als ze een vriendin van jou is, het nodig vindt om bij wederzijdse vriendinnen over jou(w) (vriend) te gaan klagen. Dat zou me in een vriendschap kwetsen en ik hoop dat de resterende 10 vriendinnen ook zo verstandig zijn zich daar niet vatbaar voor te zijn. Bovenal vind ik dat je je niet zo hoeft te laten schofferen door iemand die zogenaamd het beste met je voorheeft. Als jouw vriendinnengroep trouwens echt zo hecht is, zullen ze het nooit zomaar toestaan dat jij aan het kortste eind trekt als je die ene vriendin op haar uitlatingen aanspreekt.

Daar ben ik het ook wel weer mee eens. Je hoeft het inderdaad niet te slikken uit angst dat de rest haar kant kiest. Zij zien neem ik aan ook wel hoe ze bezig is.

Gesponsorde inhoud