Geen treinverkeer door een aanrijding met een persoon

Sjors schreef:

Zininzon schreef:Ik denk meteen aan de machinist, hulpverlening die ter plekke komt en de nabestaanden.

Voor passagiers is het vervelend, maar die komen over het algemeen wel op de plek van bestemming.

+1

Storm schreef:Gut, iemand gooit er weer een dooddoener door hoor.

Alex167 schreef:Ik vind het zo erg als iemand zo wanhopig is en voor de trein springen als enige uitkomst ziet. Voor de machinist vind ik het ook verschrikkelijk. Ik heb eens een filmpje gezien over een machinist die iemand voor de trein had gehad. Hij heeft daar een behoorlijk trauma aan overgehouden. Zo reden er twee meisjes nog snel onder de spoorbomen door toen er een trein aankwam, hij zag dat gebeuren (hij was niet aan het werk) en pakte die meisjes om ze eens flink door elkaar te schudden en hij schreeuwde naar ze waar ze in hemelsnaam mee bezig waren. Hij werkt niet meer als machinist ...

Roze Roos schreef:Kippenvel! En denk vaak aan de persoon die gesprongen is, de machinist en diegene die de opruimwerkzaamheden doet.

Sweety schreef:Wel fijn dat ze erop letten bij je werk Thary. Toch lijkt het me moeilijk om dit te zien.

Ik vraag me dat ook weleens af, of er geen andere manier is om er een einde aan te maken. Een rustige manier. Maar dan denk ik ook weer dat de mensen die zelfmoord willen plegen alleen aan zichzelf denken en niet aan andere. Hun willen een einde maken aan hun leven en dat is het enige dat ze voor ogen hebben. ( denk ik dan )

toetje_ schreef:Ik denk aan de persoon, ik vraag me af wat zijn problematiek was en waarom hij deze keus heeft gemaakt. Daarnaast denk ik aan zijn dierbare en hoe verschrikkelijk dit voor hen moet zijn. Vervolgens komen voor mij de machinist en hulpverleners. Aan de reizigers die hier door vertraging hebben denk ik eigenlijk helemaal niet, puur omdat ik hier zelf nooit last van heb en niet weet hoe het is.

Thary schreef:

Roze Roos schreef:Kippenvel! En denk vaak aan de persoon die gesprongen is, de machinist en diegene die de opruimwerkzaamheden doet.

Ik ben voor mijn werk al een paar keer bij een "trein-mens" aanrijding geweest. 1e 2 jaar van de opleiding mag je er niet heen, laatste 2 jaar van je opleiding wel maar voor die tijd wordt je héél goed voorbereid tijdens opleiding en door verhalen van ervaren collega's. Daarna wordt het BOT(bedrijf opvang team) ook meteen ingeschakeld met wie je na je werk kunt praten. In dit team zit een maatschappelijk werk gespecialiseerd in traumaverwerking en afhankelijk van de heftige gebeurtenis, collega's met veel ervaring op dat gebied met wie je kunt praten, die goed kunnen voorstellen hoe je je op dat moment voelt. Van werk uit moest je de 1e paar keer bij zo'n gebeurtenis minimaal 3 keer met dit team praten, daarna minimaal 1 keer maar in beide gevallen mocht je daarna zelf bepalen of je in diensttijd en op kosten van baas nog een paar gesprekken wilde. Na 1 maand moet je sowieso nog een keer met ze praten zodat ze konden beoordelen of gebeurtenis nog invloed heeft op je functioneren.

De 1e keer dat ik bij een "springer" werd geroepen, ben ik behoorlijk geschrokken. Zoals ik zei wordt je voorbereid, zie je foto's tijdens opleiding maar in het echt is het toch anders. De keren daarna weet je steeds beter wat er moet gebeuren/wat er van je verwacht wordt maar makkelijk of leuk zal het nooit worden en het zal je altijd iets blijven doen. Op werk houden ze ook redelijk goed bij hoe veel/hoe vaak je afgelopen maanden pittige dingen hebt meegemaakt en stuen dan indien mogelijk een andere eenheid zodat je niet "klap naar klap" te verwerken krijgt.