Nachtmerrie

Mama van 2,hij zou idd eind april een nachtje weggaan (en niet voor een cursus..) Maar dat is natuurlijk afhankelijk van wanneer de kleine zich meld (die verantwoordelijkheid heeft/neemt ie dan wel)

En twiststoker, ik weet ook niet wat ik zou moeten zeggen als iemand anders dit topic zou openen. En de achternaam kon ook na geboorte bij aangifte, maar dan moet ik er ook bij zijn (en dat schijnt na een bevalling zwaar te zijn voor de moeder). Ik denk er dus over na

Hm, je hebt geloof ik 3 dagen om je kind te gaan aangeven, dat red je echt wel na een bevalling hoor. Zelfs na een keizersnede was dat wel gelukt, maar ik zou dat zelf gaan doen. Ja, hij heeft evenveel recht op zijn kind, maar als iemand me zo in de steek laaf zou ik toch zelf ons kind gaan aangeven. Dat is een privilege wat ik hem niet zou gunnen nadat hij de kraamtijd en zwangerschap zo enorm verpest zou hebben.

Artemis schreef:Hm, je hebt geloof ik 3 dagen om je kind te gaan aangeven, dat red je echt wel na een bevalling hoor. Zelfs na een keizersnede was dat wel gelukt, maar ik zou dat zelf gaan doen. Ja, hij heeft evenveel recht op zijn kind, maar als iemand me zo in de steek laaf zou ik toch zelf ons kind gaan aangeven. Dat is een privilege wat ik hem niet zou gunnen nadat hij de kraamtijd en zwangerschap zo enorm verpest zou hebben.

Precies..
Als ik jou was zou ik echt je eigen naam geven. Dat zegt niks over de band met het kind en z'n vader, maar kan wel veel gedoe voorkomen.

Elodie schreef:

Artemis schreef:Hm, je hebt geloof ik 3 dagen om je kind te gaan aangeven, dat red je echt wel na een bevalling hoor. Zelfs na een keizersnede was dat wel gelukt, maar ik zou dat zelf gaan doen. Ja, hij heeft evenveel recht op zijn kind, maar als iemand me zo in de steek laaf zou ik toch zelf ons kind gaan aangeven. Dat is een privilege wat ik hem niet zou gunnen nadat hij de kraamtijd en zwangerschap zo enorm verpest zou hebben.

Precies..
Als ik jou was zou ik echt je eigen naam geven. Dat zegt niks over de band met het kind en z'n vader, maar kan wel veel gedoe voorkomen.

Zelfs al red je 3 dagen niet is er niets aan de hand. Je krijgt geen boete ofzo hoor. Gewoon de gemeente bellen en uitleggen.

Ik heb alles gelezen en nog niet gereageerd, en ik vind het echt ontzettend kut van je en ik had hem allang de deur gewezen maar ik snap dat het een moeilijke situatie is, maar wat ik echt wilde zeggen is dat je je kindje echt jouw naam moet geven! Mijn zoon heeft de naam van mijn ex en ik heb daar zo'n spijt van! Je zit er dan sowieso de komende 5 jaar aan vast ivm verzorgingstermijn en naam veranderen kost een hoop geld. Qua allimentatie maakt het geen drol uit, en al zou hij moeilijk doen, hij heeft dit alles veroorzaakt. En voor de band maakt het ook niets uit, want mijn zoon ziet zijn vader niet terwijl hij wel zijn naam draagt.

Ik zou het echt raar vinden als je hem of haar jouw naam geeft. Jullie zijn getrouwd en jij draagt ook de achternaam van je man. Je man zit fout, dat staat buiten kijf, maar hem gaan afstraffen over de rug van je kind vind ik nog veel fouter.

Lady4 schreef:Ik zou het echt raar vinden als je hem of haar jouw naam geeft. Jullie zijn getrouwd en jij draagt ook de achternaam van je man. Je man zit fout, dat staat buiten kijf, maar hem gaan afstraffen over de rug van je kind vind ik nog veel fouter.

Je draagt niet de naam van je man als je getrouwd bent. Je kunt ervoor kiezen om die naam te gebruiken, maar één telefoontje naar de gemeente en je wordt weer aangeschreven met je eigen naam, want die veranderd niet. Je mag als je getrouwd bent kiezen welke naam je gebruikt, dat mag je zelfs per situatie wisselen als je dat graag wilt, maar je houdt je eigen naam. En afstraffen is het niet, ik vind het sowieso in elke relatie wel een gesprekje waard welke naar je kind krijgt, dat hoeft niet automatisch die van de man te zijn. En een kind ondervindt er geen hinder van als hij de achternaam van zijn moeder krijgt, dat is geen afstraffen. Een man verhinderen zijn kind te zien, tegenwerken en een bezoekregeling of co-ouderschap weigeren is afstraffen over de rug van je kind, je eigen achternaam gebruiken niet.

Ik kan me voorstellen dat als je zo in de steek gelaten wordt tijdens de zwangerschap, je de bevalling en kraamtijd er opeens alleen voor staat, dat je dan niet je man je kind laat aangeven en ook niet zijn naam geeft. Jij hebt dat namelijk alleen gepresteerd, dus mag je daar volgens mij ook gewoon helemaal zelf in kiezen. Hij is niet tot steun geweest, en hij kan wat mij betreft dan ook niet met de eer gaan strijken om zijn kind aan te geven.

Ik ben het helemaal met Artemis eens. Als jij je er beter bij voelt als jullie kindje jouw naam draagt zou ik dit gewoon doen. Ik vind het ook nogal wat om te zeggen dat zij fouter zou zijn dan haar man eigenlijk in deze situatie.

Ik ben het dus ook eens met Artemis. Wie zegt dat deze man nog naar zijn kind omkijkt? Dan zit je voor 5 jaar aan die naam vast, en dan kun je bijna 1000 euro betalen om die naam te veranderen. Dat heeft niets met over de rug van het kind te maken, ik vind het erg dat mijn zoon niet onze naam draagt, niet dat hij er nu last van ondervind maar zodra hij het beseft lijkt het mij niet leuk, dat je hele familie een andere achternaam heeft als jijzelf. Ik kan het geld momenteel niet op de tafel leggen die een naamsverandering kost dus ik zou er gewoon heel erg goed over nadenken.

Bolleke schreef:Ik ben het dus ook eens met Artemis. Wie zegt dat deze man nog naar zijn kind omkijkt? Dan zit je voor 5 jaar aan die naam vast, en dan kun je bijna 1000 euro betalen om die naam te veranderen. Dat heeft niets met over de rug van het kind te maken, ik vind het erg dat mijn zoon niet onze naam draagt, niet dat hij er nu last van ondervind maar zodra hij het beseft lijkt het mij niet leuk, dat je hele familie een andere achternaam heeft als jijzelf. Ik kan het geld momenteel niet op de tafel leggen die een naamsverandering kost dus ik zou er gewoon heel erg goed over nadenken.

Is dat zo duur?

Ik ben het overigens helemaal eens met Artemis. Ik vind het ook best irritant dat men er maar van uit gaat dat een kind de naam van de man krijgt. Ik plak ook zelf mijn banden , dus dan kan die emancipatie wat dat betreft ook wel doorgevoerd worden als het aan mij ligt.

Ja helaas wel, rond de 1000 euro. Voorheen was het per letter, maar tegenwoordig niet meer. En je moet sowieso betalen, ook als je aanvraag afgewezen word. Dus daarom moet je die 5 jaar wachten, je moet als naamgever 5 jaren aan een stuk voor je kind gezorgd hebben en bij ons ligt het nog moeilijker omdat mijn ex niet aan de scheiding meewerkte en we dus pas 2,5 jaar gescheiden zijn..

Bolleke schreef:Ja helaas wel, rond de 1000 euro. Voorheen was het per letter, maar tegenwoordig niet meer. En je moet sowieso betalen, ook als je aanvraag afgewezen word. Dus daarom moet je die 5 jaar wachten, je moet als naamgever 5 jaren aan een stuk voor je kind gezorgd hebben en bij ons ligt het nog moeilijker omdat mijn ex niet aan de scheiding meewerkte en we dus pas 2,5 jaar gescheiden zijn..

Wat vervelend allemaal zeg. Ik zou als ik Lonelymom was ook echt mijn naam geven.

Lady4 schreef:Ik zou het echt raar vinden als je hem of haar jouw naam geeft. Jullie zijn getrouwd en jij draagt ook de achternaam van je man. Je man zit fout, dat staat buiten kijf, maar hem gaan afstraffen over de rug van je kind vind ik nog veel fouter.

Haar kind heeft er toch geen last van als hij/zij de achternaam van de moeder krijgt?

June schreef:

Bolleke schreef:Ja helaas wel, rond de 1000 euro. Voorheen was het per letter, maar tegenwoordig niet meer. En je moet sowieso betalen, ook als je aanvraag afgewezen word. Dus daarom moet je die 5 jaar wachten, je moet als naamgever 5 jaren aan een stuk voor je kind gezorgd hebben en bij ons ligt het nog moeilijker omdat mijn ex niet aan de scheiding meewerkte en we dus pas 2,5 jaar gescheiden zijn..

Wat vervelend allemaal zeg. Ik zou als ik Lonelymom was ook echt mijn naam geven.

Ja zeker vervelend, maar gelukkig word het over 2,5 jaar geregeld, ik heb lieve familie die financieel allemaal willen bijdragen. En ik snap waarom de regel er is, er zijn zat ouders (ook vaders) die na een scheiding uit straf de namen van hun kinderen veranderen. En dat is natuurlijk niet de bedoeling. Maar in het geval van Lonely zou ik dit ook doen, om gezever achteraf te voorkomen. Ik zou willen dat iemand mj destijds gewaarschuwd had.

Lady4 schreef:Ik zou het echt raar vinden als je hem of haar jouw naam geeft. Jullie zijn getrouwd en jij draagt ook de achternaam van je man. Je man zit fout, dat staat buiten kijf, maar hem gaan afstraffen over de rug van je kind vind ik nog veel fouter.

Nou ja, alsof een huwelijk wat inhoud als je zo met elkaar omgaat. Vreemde redenatie.

Misschien heb je hier wat aan TO: (misschien is het in jouw gemeente mogelijk)

Digitaal aangifte doen van een geboorte


Het wordt op termijn voor ouders ook mogelijk om elektronisch aangifte te doen van een geboorte bij de burgerlijke stand. Dit kan alleen in gemeenten die daarvoor kiezen. U hoeft dan dus niet meer verplicht naar de gemeente waarin het kind is geboren, maar kunt dit thuis melden via de computer. Als de ambtenaar vragen heeft, of als er onduidelijkheden zijn, neemt hij contact op met degene die aangifte heeft gedaan.

Verder zou ik in jouw situatie er ook voor kiezen om de baby jouw achternaam te geven. Verder wil ik je heel veel sterkte wensen in deze vreselijke situatie.

Pff bolleke, hebben ze dat bedrag verhoogd vorig jaar was het nog 600 euro. Vervelend dat jij nog 2,5 jaar met de aanvraag moet wachten.
Ik moet wachten totdat ik het geld ervoor krijg. Maar op school en zwemles enzo wordt al mijn naam gebruikt en mijn zoon denkt ook echt dat hij zo heet. Gelukkig. Maar soms wel lastig bij een arts of de apotheek.
Hopelijk wordt het straks wel allemaal goedgekeurd. Hoop ik voor jou ook echt. Ben ook heel benieuwd hoe ze dat aanpakken met de mening van de biologische vader.

Maar echt, het uitvechten doe je niet via een naam en lonelymom, laat je niet overhalen.

Tania schreef:

Lady4 schreef:Ik zou het echt raar vinden als je hem of haar jouw naam geeft. Jullie zijn getrouwd en jij draagt ook de achternaam van je man. Je man zit fout, dat staat buiten kijf, maar hem gaan afstraffen over de rug van je kind vind ik nog veel fouter.

Haar kind heeft er toch geen last van als hij/zij de achternaam van de moeder krijgt?

Nee. Ik ben het dan ook niet eens met Lady. Sterker nog, ik heb de achternaam van mijn moeder gekregen toen mijn moeder nog samen was met mijn vader (vader is later overleden tijdens de relatie) hebben ze ervoor gekozen haar achternaam aan mij te geven. Het is helemaal niet per se logisch dat altijd wordt gekozen voor de achternaam van de vader. En nu achteraf, vind ik het wel fijn dat ik dezelfde achternaam als mijn moeder heb gekregen nu hij er niet meer is en we met zijn tween 'overbleven'.

Het is trouwens zeker geen straf hoor, om de achternaam van je moeder te dragen ipv je vader. Waarom zie je dat eigenlijk zo Lady?

Edit: Ik snap dus heel goed wanneer er voor moeders achternaam wordt gekozen, aangezien het ernaar uit gaat zien dat moeder en kind samen alleen in een huis gaan wonen, zonder papa erbij. Dus samen met dezelfde achternaam.

Ik vind het moeilijk om precies uit te leggen wat ik nou bedoel. Het gaat mij erom dat ik me vooral heel erg verbaas over het feit dat vrouwen nog steeds denken automatisch meer recht op hun kind te hebben bij een scheiding / uit elkaar gaan. Dat is anno 2013 gewoon niet meer zo. Het feit dat in de dit verhaal de vader vreemd gaat, doet daar niks aan af. Hij heeft nog steeds even veel rechten met betrekking tot hun kind en daarom komt het op mij wel een beetje over als afstraffen. Hij ging vreemd, dus hij zit fout, dus hij heeft nu minder te zeggen en dus geef ik ons kind mijn achternaam. Ik vind het voor een kind natuurlijk geen straf dat hij of zij de achternaam van moeder draagt.

Het kindje haar achternaam geven staat toch totaal niet in verband met het (denken van het) hebben van meer rechten?

Lady4 schreef:Ik vind het moeilijk om precies uit te leggen wat ik nou bedoel. Het gaat mij erom dat ik me vooral heel erg verbaas over het feit dat vrouwen nog steeds denken automatisch meer recht op hun kind te hebben bij een scheiding / uit elkaar gaan. Dat is anno 2013 gewoon niet meer zo. Het feit dat in de dit verhaal de vader vreemd gaat, doet daar niks aan af. Hij heeft nog steeds even veel rechten met betrekking tot hun kind en daarom komt het op mij wel een beetje over als afstraffen. Hij ging vreemd, dus hij zit fout, dus hij heeft nu minder te zeggen en dus geef ik ons kind mijn achternaam.

Dat zie je denk ik verkeerd. Er van uitgaande dat dit huwelijk geen stand houd, er waarschijnlijk (ik gok maar hoor) een standaard omgangsregeling komt in de zin van om het weekend en 1 dag per week (?) naar de vader, draai jij als moeder zijnde voor het grootste deel van de zorg op. Ben je al moeder hoogstwaarschijnlijk degene die de doktersbezoeken aflegt, degene die het kind naar school brengt, degene die met het kind naar het consultatiebureau toe gaat, kortom, voor het grootste gedeelte het gezin is met de baby. Dan is er toch geen sprake van afstraffen?
En als ik het niet verkeerd heb maak jij het mee vanaf de kant van de man he? Dus je reactie is wel begrijpelijk, maar volgens mij niet van toepassing in deze situatie.

***

Als in even als vrouw van iemand wiens naam later door de kinderrechter is veranderd denk ik dat het het best is als je je kind de achternaam van je man geeft maar doe vooral waar JIJ je goed bij voelt. Hij heeft recht op zijn kind en je beschadigd je kind onherroepelijk als je man (en dan ex) zijn kind wil
zien en jij wil dat niet door je eigen wrok. Ontneem
hem zijn kind niet en je kind vooral zijn vader niet. Als hij zelf niets mee te maken wil hebben is 't een ander verhaal.

Ja, daarom. Ik begrijp namelijk wel wat je zegt.
Maar geen enkel verhaal is gelijk he. Ik ken ook kinderen die naar hun vader moeten, terwijl vader ze liever niet ziet, er geen energie in steekt, en eigenlijk ook geen ruimte voor zijn kinderen heeft. Ja en dan gaat de vlieger niet op dat een vader bij voorbaat al afgestraft word.

Paper Crown schreef:Als in even als vrouw van iemand wiens naam later door de kinderrechter is veranderd denk ik dat het het best is als je je kind de achternaam van je man geeft maar doe vooral waar JIJ je goed bij voelt. Hij heeft recht op zijn kind en je beschadigd je kind onherroepelijk als je man (en dan ex) zijn kind wil
zien en jij wil dat niet door je eigen wrok. Ontneem
hem zijn kind niet en je kind vooral zijn vader niet. Als hij zelf niets mee te maken wil hebben is 't een ander verhaal.

Huh? Daar gaat het toch niet over? Want ik heb niet gelezen dat ze niet wil dat de vader zijn kind niet ziet. Volgens mij staat er juist ergens dat ze wel wil dat ze samen een band opbouwen.