Schrijven met een gevangene

Zitten zij op death row?

Ik vind de reacties best bijzonder hier. Ja, het is een gevangene. Ja, hij heeft wat ergs gedaan. Maar het zijn ook mensen. Met een geschiedenis, die er wellicht voor gezorgd heeft dat deze mensen hier zijn geraakt. Ik vind dat toch zo apart dat gevangenen als monsters worden gezien zodra ze iets hebben gedaan. Ene kant logisch, aan de andere kant: we zijn allemaal als baby de wereld in gekomen. De ene mens heeft geluk gehad met een goede basis, de andere niet.

Ontopic: ik heb er wel over na gedacht en wellicht dat ik het in de toekomst nog ga doen. Maar voor nu even geen tijd en energie voor.

Plien84 schreef:Ik zou het nooit doen, maar vind het wel interessant om die mensen eens te bekijken, net facebook, maar dan een lijst met moordenaars:)

Really?

Denk je dat die mensen er anders uitzien dan de mensen uit jouw Facebooklijst?

Oh, em ik ben blij met de vrijwilligers die soms op mijn werk helpen met die stomme criminelen. Omdat ze vinden dat dat ook mensen zijn.

En ik ga maar niet in discussie over 'ze zitten toch vast, dan moet het maar een straf zijn ook'. Niemand heeft me nog kunnen uitleggen hoe dat er oor zorgt dat iemand na 4/5/8 jaar weer normaal in de maatschappij kan functioneren. Gevangenisstraf maakt geen betere mensen, alleen betere criminelen. Er zijn er e het maar weinig die bang zijn voor gevangenisstraf of die daar erg mee zitten hoor. Of nou ja, wel die het heel erg naar vinden, maar niet dat dat gaat helpen. 5 jaar tussen criminelen maakt je echt niet minder crimineel, je doet hoogstens nieuwe contacten op.

Guattari schreef:Zo zwart-wit als dat ze straf hebben en er dus niet zitten om gezellig met mensen te corresponderen, zie ik het niet. Bovenal zijn het gewoon mensen en ligt het voor mij persoonlijk genuanceerder. De rechtspraak is lang niet altijd transparant en er zijn veel grijze gebieden; het is niet voor niets zo dat e. Als onomstotelijk is bewezen dat het echt gaat om een misdrijf en diegene dus ook terecht in de gevangenis zit, zou ik ook nog steeds interesse kunnen hebben in de persoon van de dader, maar vind ik het minder 'aanlokkelijk' om daar tijd in te steken, wat ook samenvalt met dat ik sowieso slecht ben in mailcontact/briefwisselingen.
r voornamelijk vaak een onterechte straf is opgelegd bij vermeende drugssmokkel
Voor mijn studie heb ik voor de BBC een onderzoek mogen doen en heb ik zelf gedurende het onderzoek besloten ermee te stoppen. Wat dan wel opvallend is, is dat er destijds enorm enthousiast hier werd gereageerd en dat eigenlijk in alle reacties werd gezegd dat ik dit zeker moest doen. Bij deze gevangenen stond voor 100% vast dat zij ook daadwerkelijk de daders waren en 0,0 spijt hadden van het misdrijf dat zij hadden gepleegd. Mijn veiligheid was btw niet eens gegarandeerd, dus ik verbaas me nu erover dat het in dit topic opeens heel anders wordt benaderd.

Hoe bedoel jij dit? Dat van de onterecht opgelegde straffen dit vaak straffen voor drugsdelicten zijn of dat bij drugsdelicten vaak onterechte straffen worden opgelegd. Dat laatste vind ik nogal een bewering.

Om te antwoorden op de vraag, ik zal het niet doen omdat ik gewoonweg geen zin heb om met iemand te schrijven. Daarbij denk ik ook niet dat je op deze manier veel van de beweegredenen van de gevangene te weten zal komen, terwijl dat m.i. het interessants is.

Nee, niet vanwege een principe, maar gewoon omdat ik niet met mannen wil schrijven. Ik heb hordes penvriendinnen gehad en wil dat binnenkort weer oppakken, maar schrijven met een man zie ik niet zitten. Met een vrouwelijke ter dood veroordeelde misschien wel. Als die er zijn.

Jaren geleden toen ik nog jonger en naïever was heb ik even met een gevangene in Amerika geschreven. Ik had veel penvrienden uit de hele wereld en toen ik dit tegen kwam leek het me ook wel interessant en op zich vind ik dat een gevangen ondanks wat hij gedaan ook wel post mag krijgen van iemand die zijn geschiedenis niet kent om toch gewone dingen te bespreken/vertellen. Toen het verzoek al vrij snel kwam om een foto maar dan graag in badkleding, lingerie oid was het bij mij al wel snel over. Nou heb ik daar het figuur ook niet voor dus dat was al een reden om het niet te doen maar uiteraard meest belangrijke was dat ik me daar toch zeker niet prettig bij voelde dat zo'n verzoek al zo snel kwam, dat het daar dus vooral om ging.

Of topic maar hoort er wel wat bij nav. diverse reacties: http://www.dji.nl/Organisatie/Nationale-Open-Dag// www.depoortgaatopen.nl

Op 20 april 2013 openenen veel justitiele inrichtingen weer de poort. Je moet je van te voren aanmelden (kan nu nog niet) en er is een beperkt aantal plekken maar het is heel interessant om eens een rondleiding te krijgen door een gevangenis of TBS kliniek. Je krijgt er een heel andere kijk op en veel vooroordelen die je hebt worden wel weggenomen. Het is niet zo gemakkelijk en relaxt om in een gevangenis te zitten als sommigen wel eens denken.

Ik ben bij de PI Zwolle, PI Hoogeveen en vorig jaar in FPC Veldzicht in Balkbrug geweest en het is zeker een aanrader. De naam Veldzicht is hier in de omgeving wel een begrip maar geen idee wat het eigenlijk inhield. Dus was erg interressant om eerst een algemeen verhaal te krijgen en daarna in groepjes een rondleiding door een patiënt met medewerker. Je mocht de patiënt ook vragen stellen om zijn verhaal over de dagelijkse gang van zaken te horen.

Antibes schreef:

Highway schreef:(Wat vaak vergeten wordt is dat adressen ook bekend worden bij briefwisseling)

Volgens mij is het idee toch juist via zo'n stichting als bijvoorbeeld Inside-Outside dat zij als tussenpersoon fungeren en je adres juist niet bekend wordt?

Ik heb er zelf absoluut geen behoefte aan, maar ze waren er bij mij op de middelbare school ooit mee bezig. Alleen mocht je toen vooral niet over zijn daden, zijn zelfreflectie of zijn straf praten. En eigenlijk nauwelijks over het gevangenisleven, het ging er dan echt over dat je over hobby's ofzo ging schrijven. Naja, dan lijkt er me al helemaal niets interessants meer aan.

Toen ik me hierin verdiepte (maar da's al wel een tijd geleden) werd mij verteld dat zij dus niet als een tussenadres dienen. Wel werd mij verzekerd dat zij er in al die jaren nog nooit van hadden gehoord dat een ontsnapte of vrijgelaten gevangene van hen bij een schrijver op de stoep stond

luisa schreef:

Guattari schreef:Zo zwart-wit als dat ze straf hebben en er dus niet zitten om gezellig met mensen te corresponderen, zie ik het niet. Bovenal zijn het gewoon mensen en ligt het voor mij persoonlijk genuanceerder. De rechtspraak is lang niet altijd transparant en er zijn veel grijze gebieden; het is niet voor niets zo dat e. Als onomstotelijk is bewezen dat het echt gaat om een misdrijf en diegene dus ook terecht in de gevangenis zit, zou ik ook nog steeds interesse kunnen hebben in de persoon van de dader, maar vind ik het minder 'aanlokkelijk' om daar tijd in te steken, wat ook samenvalt met dat ik sowieso slecht ben in mailcontact/briefwisselingen.
r voornamelijk vaak een onterechte straf is opgelegd bij vermeende drugssmokkel
Voor mijn studie heb ik voor de BBC een onderzoek mogen doen en heb ik zelf gedurende het onderzoek besloten ermee te stoppen. Wat dan wel opvallend is, is dat er destijds enorm enthousiast hier werd gereageerd en dat eigenlijk in alle reacties werd gezegd dat ik dit zeker moest doen. Bij deze gevangenen stond voor 100% vast dat zij ook daadwerkelijk de daders waren en 0,0 spijt hadden van het misdrijf dat zij hadden gepleegd. Mijn veiligheid was btw niet eens gegarandeerd, dus ik verbaas me nu erover dat het in dit topic opeens heel anders wordt benaderd.

Hoe bedoel jij dit? Dat van de onterecht opgelegde straffen dit vaak straffen voor drugsdelicten zijn of dat bij drugsdelicten vaak onterechte straffen worden opgelegd. Dat laatste vind ik nogal een bewering.

Om te antwoorden op de vraag, ik zal het niet doen omdat ik gewoonweg geen zin heb om met iemand te schrijven. Daarbij denk ik ook niet dat je op deze manier veel van de beweegredenen van de gevangene te weten zal komen, terwijl dat m.i. het interessants is.

Als je niet weet hoe ik het bedoel; hoe kom je er dan op dat dit nogal een bewering is? Ik doel(de) namelijk op als toerist zijnde naar een land gaan en op het vliegveld worden deze toeristen ertussenuit geplukt door de douane, omdat ze opeens iets in hun tas gestopt hebben gekregen en niet kunnen bewijzen dat ze hier niets mee te maken hebben (gehad). Dat verhaal van die vrouw die op Bali daardoor al jaren onschuldig vastzit en die ook een boek heeft geschreven. Jarenlang procedures, maar door de hoge mate van corruptie blijft ze vastzitten... Dit gebeurt regelmatig en wordt ook veel voor gewaarschuwd als je naar bepaalde landen afreist.