Voor een aantal jaren in New York wonen, zou jij het doen?

Ik zou absoluut niet eens er over hoeven na te denken, geen haar op mijn hoofd die er over nadenkt om ons daar te vestigen. Voor mij zou het geen moeilijke keuze zijn dus.
@Pippa, wat een overweging zeg. Hebben jullie het er inmiddels al uitgebreid over gehad? Overweegt je vriend het serieus?

Ik zou het niet doen. Ik vind NY een veel te drukke stad ik zou er worden opgeslokt door de drukte. En ik ben toch stiekem te gehecht aan Nederland.

Wij hebben al twee keer voor die keuze gestaan, eerste keer was net na ons afstuderen en toen heeft de school van mijn vriend hem benaderd om op Bali bij een bevriende/ zuster school te gaan werken, voor mij zouden ze dan zorgen voor een baan en voor een huis voor ons. Mijn vriend kreeg toen in Nederland ook een baan aangeboden en ik was inmiddels al aan het werk, de economie veranderde en de school kon daar niet meer in investeren dus hebben we de keuze niet meer hoeven maken. Anders hadden we het wel gedaan denk ik, zeker omdat we toen in Amsterdam ook nog aan het zoeken waren naar een huis, we hadden weinig te verliezen dus.

De tweede keer waren we op vakantie op Curacao bij vrienden/ een oud collega van mijn vriend en bood hij hem een baan aan. Mijn vriend wilde helaas echt niet! Ik heb nog geprobeerd hem over te halen (ik zag dat wel zitten voor een paar jaar) maar hij zag het echt niet zitten. Ook wel begrijpelijk, ik ken niemand die witter is dan hij, hij kan gewoon totaal niet in de zon en wat moet je dan op zo'n eiland. Daarnaast hadden we inmiddels in Nederland een leuk leven opgebouwd en beide een goede baan.

NY zou ik absoluut heel serieus overna denken, heerlijke stad en dat lijkt me voor een paar jaar wel heel leuk. Maar met een koophuis e.d. is de stap wel minder makkelijk gemaakt, dus dan zou het bedrijf ook wel echt bij moeten bemiddelen (bijvoorbeeld de makelaarskosten betalen om het te gaan onderverhuren (als dat al mag van de bank)).

Ik zou het niet doen. Ik wilde al niet eens een buitenlandstage doen (20 weken) in Berlijn haha. Ik ben gewoon heel erg honkvast en blijf graag in mijn huidige woonplaats wonen. Al mijn familie woont hier, ik voel me hier thuis. Ik zou doodongelukkig worden in een ander land, zeker als het zo ver weg is!

In eerste instantie zou ik ja! roepen. Maar vooral door recente gebeurtenissen weet ik hoe belangrijk familie voor mij is en ik zou mijn ouders eigenlijk niet achter kunnen laten. Bang dat ik kostbare tijd met ze mis. Als ik mijn ouders niet meer had, zou er geen twijfel meer zijn.

Joh! Wat lees ik nu! Hoe cool maar niet doen hoor;-)

Spannend Pippa. Ben benieuwd voor hoelang en waar je dan zou kunnen wonen. Als het allemaal betaald wordt door z'n werk, zou je nog wel op Manhattan kunnen wonen, dat zou wel extreem vet zijn (maar brooklyn is ook heel vet tegenwoordig).
Ik weet alleen niet of ik t echt bij je vind passen, omdat je al zo vaak laat weten je familie en vriendinnen zo te missen aan de andere kant van Nederland. Dan is Amerika wel heel heftig ver weg natuurlijk. En Amerikanen, zeker gehaaste New Yorkers, staan nou niet bepaald bekend om hun gezellige diepe vriendschappen en makkelijk op te bouwen sociale levens. Het lijkt me dat je je erg alleen kunt voelen in zo'n grote stad.
Zolang het je leven niet te veel op pauze zet zou ik t wel overwegen maar ik heb bij jou wel altijd t idee dat je echt heeeeel graag wil trouwen en kindjes wil krijgen.. Kan natuurlijk ook daar, maar toch wel lastig met familie. Het lijkt me heel gaaf, maar ik weet eerlijk gezegd niet goed of t bij je zou passen, maar goed, wie ben ik om daar over te oordelen.. Als t goed voelt en je vriend de mogelijkheid krijgt en je hebt alle pro's en con's overwogen.. Waarom niet?

Ik geloof zelfs dat ik t tegenwoordig niet meer zo nodig zou willen ivm die dingen en dat wil wat zeggen. Paar jaar geleden had ik nog zo zonder na te denken ja gezegd en nu echt niet meer. Gek hè.

Ik weet ook niet wat ik vind of denk. Aan de ene kant lijkt het me echt geweldig, en heb ik vroeger altijd geroepen dat het me onwijs leuk leek om in het buitenland te wonen voor een langere periode, ik zou ook in het buitenland stage gaan lopen. Verder is het wel een ervaring van je leven, in een heel ander land, en New York leek ons beide al wel enorm cool, we wilden er sowieso heen gaan op vakantie, dus wonen is helemaal cool. Het zou sowieso een appartement in Manhattan worden hoorde ik van mijn vriend, en dat zou voor tenminste een jaar moeten, zover ik het begrepen heb. Maar hij weet het verder ook (nog) niet precies!

En ik zal zeker mijn familie en vrienden missen, dat vind ik nu ook wel eens moeilijk inderdaad, omdat je gewoon wat dingen van elkaar mist en lief en leed niet in het echt kunt delen op zo'n moment, maar het zou niet voor altijd zijn, en ze zouden volledig achter me staan en het leuk voor me vinden.

Ik weet niet of mijn vriend het aandurft, gezien de situatie met zijn ouders & zijn oma, bij mij in de familie zou het nu wel stabiel genoeg zijn om weg te gaan voor een x periode! En ik heb de wens om dingen te doen, maar mijn vriend momenteel nog niet voldoende om het gelijk uit te voeren, dus in die zin zou het misschien niet volledig uitmaken waar we zitten!

Dus het is een beetje 50/50 op dit moment Maar ik heb er nog niet heel serieus over nagedacht moet ik zeggen, zolang ik ook niet meer weet van mijn vriend en hoe of wat überhaupt.

June schreef:Na mijn studie zou ik wel meegaan hoor, geen probleem.

Ik ook, maar inderdaad eerst studie afmaken.

Ik wil heel graag zelfs. Staat ook op mijn bucketlist. Niet per se NY, maar wel buitenland.

Ja, ik zou het doen lijkt mij een geweldige ervaring!! Ik heb ook een kinderwens en dat zou dan ook prima kunnen.
Mijn vriend heeft ook een aantal jaar in het buitenland gewoont als kind en hij vond het helemaal geweldig. Ze zijn elke 2 jaar verhuisd de ene keer buiten Europa en dan weer ergens in Europa.

Wij hebben beide afgeronde studie, geen kinderen, ik heb werk wat ik ook ergens anders kan doen, mijn vriend is sowieso werkloos zometeen, we hebben een koophuis die we voor die jaren onder kunnen verhuren aan familie, die toch al op zoek zijn... Ik vind het idee om mijn kat achter te laten alleen moeilijk, al heeft hij waarschijnlijk nog maar maximaal een jaar oid te leven. Dus op zich zou dit wel het moment zijn misschien voor ons, nu we kunnen gaan en staan waar we willen eigenlijk.

risk is the spice of life!

Als je weggaat en terug komt is er meestal niks verandert bij thuis komt. Het is dichtbij genoeg dat mensen bij je langskomen.

Ik vind jou echt tof Bacio. Dat dacht ik laatst ook al een keer.

Volgens mij sta jij echt heerlijk in het leven. Hard werken maar ook genieten van alle dingen die je kunt doen. Heerlijk haha

Dat probeer ik Indigo!! Zou heel graag een baan in het buitenland vinden, weet alleen niet waar ik moet beginnen met zoeken.

Ik ben het eens met Bacio. Als het een droom van je is (geweest), zou ik de kans zeker aangrijpen. Ik begrijp dat je veel te overwegen hebt, maar eigenlijk denk ik dat je er niet te lang over na moet denken want er komen op die manier steeds meer beren op de weg. Ik denk ook niet dat je je leven op pauze hoeft te zetten, maar gewoon alles op je af laten komen. De wereldbol draait toch wel door, waar je ter wereld ook bent

Daarom ga ik er nu ook (nog) niet teveel bij nadenken zolang er geen gesprek is geweest en we ook niet weten hoe of wat, op welke termijn, voor welk termijn, wat er tegenover staat, etc.

Wat een leuk aanbod. Mijn man is ook gevraagd maar ik wil daar nu met twee kleine kinderen niet in een apartement zitten. Anders hadden we het vast wel gedaan.
Ik heb een tijdje in Parijs gewoond, weliswaar een stuk dichterbij, maar ik had daar dus helemaal niet het verlangen om koffie te drinken bij mijn ouders. Ik was veel te druk met andere dingen daar, op verkenningstour etc.

Maar nu is het dus zo dat als jullie dit doen, hij iig voor een jaar een baan heeft en anders is hij waarschijnlijk voorlopig nog werkeloos of heeft hij ook nog andere opties open staan?

Op dit moment is hij vanaf Juni werkloos, maar hij is wel door verschillende bedrijven benaderd, door bedrijven hier in Nederland, dus ik denk dat hij anders ook wel binnen een aantal maanden een baan zou kunnen vinden.

Ik heb het er wel eens met mijn vriend over gehad, aangezien hij dit wel zou kunnen als hij zou willen. Ik zou er wel voor openstaan, mits mijn katten mee kunnen en ik mijn huidige levensstandaard kan onderhouden. Dus niet in een hutje in een derdewereldland of een ministudiootje. Stromend water is best tof.
Als zoiets serieus zou zijn, zou ik wel werk willen vinden daar. Ik ben best bezig met carriereplanning en zou niet weer bij nul willen beginnen als ik terugkom. Ik werk momenteel in een internationale omgeving (werken mensen over de hele wereld bij het bedrijf waar ik zit omdat er niet genoeg goede mensen hier te vinden zijn), dat zou ik wel trekken. Werk zou wel in lijn moeten lopen met wat ik nu doe, of een meerwaarde daarop.

Het zou idd wel fijn zijn als je in hetzelfde keten kan blijven werken, Pippa, dan kunnen ze misschien wel visum voor je regelen.

Marin schreef:Het zou idd wel fijn zijn als je in hetzelfde keten kan blijven werken, Pippa, dan kunnen ze misschien wel visum voor je regelen.

Ze krijgt sowieso een greencard via haar vriends werk neem ik aan.

Bacio schreef:

Marin schreef:Het zou idd wel fijn zijn als je in hetzelfde keten kan blijven werken, Pippa, dan kunnen ze misschien wel visum voor je regelen.

Ze krijgt sowieso een greencard via haar vriends werk neem ik aan.

Nou een visum lijkt me dan, geen green Card. En bij mijn weten geldt dat niet voor partners.

Ik heb geen idee en ik heb er ook geen verstand van haha! Ik weet alleen dat mijn vriend sowieso niet zonder mij gaat

Voor zover ik weet heb je om te mogen werken in Amerika echt een persoonlijk visum nodig, dus door je werkgever aangevraagd. Mijn zus wilde bijvoorbeeld ook met haar ex mee naar new york (voor 1,5 jaar) maar dat kon niet op zijn visum en zij is uiteindelijk niet gegaan.

Maar dat zijn allemaal vrij ingewikkelde regels waar je je helemaal in kan gaan verdiepen als je wat verder in t proces bent. Maar je moet iig wel daar mogen werken, anders kan je maar max 90 dagen blijven, en werk vinden is niet zo heel makkelijk. De werkgever moet jou echt willen. Maar daarom zou jouw huidige baan een hele goede instap kunnen zijn! Zeker iets om te onthouden!

De ouders van mijn vriend wonen daar ook via het werk van zijn vader. Zij hebben beiden een green card via zijn werk gekregen. Zij werkt niet, maar zou wel mogen werken.