Thuisblijfmoeder of carrièrevrouw?

Rejoy. schreef:Voor de mensen die weinig willen werken of geen ambities hebben.. hebben jullie dan niet zo'n 'dit is het dan' gevoel? Ik vind mijn werk erg leuk, maar ik moet er echt niet aan denken om dit nog 45 jaar te moeten doen hoor, zonder verdere uitdagingen of doorgroeien of wat dan ook. Ik wil graag verder leren, mijn master afronden, daarna aan een nieuwe master beginnen, doorgroeien, carriere maken, nieuwe dingen doen (en veel verdienen)

Nee, want ik heb de afgelopen maanden wel gemerkt dat ik me 1000x beter voel nu ik thuis ben dan toen ik nog (te) veel studeerde. En zolang J nog klein is wil ik dat dus niet meer want we merken ook aan haar dat het te veel was. Als ik zie hoe ze in die paar maanden van een boze, slecht slapende en altijd mopperende peuterpuber is veranderd in een vrolijk, springend, huppelend en super lief kind dan heb ik alleen maar enorm veel spijt dat ik dit niet veel eerder gedaan heb.
Misschien pak ik mijn studie wel weer op als J naar school gaat maar misschien ook niet, of ga ik juist iets heel anders doen. Nu ga ik eerst nog die laatste 1,5 jaar dat J thuis is lekker genieten en er zo veel mogelijk voor haar zijn.

Carriere.

Ik word heel gelukkig van mijn kinderen, maar alleen in combinatie met een leuke, uitdagende baan. Gelukkig heb ik die baan al gevonden. Binnen het bedrijf waar ik nu werk kan ik de komende tientallen jaren nog wel vooruit qua ontwikkeling, en dat vind ik een fijn idee. Ik heb een intellectuele uitdaging nodig en ook een bepaalde mate van druk en stress, anders word ik ontzettend lui. Ik werk nu 36 uur per week, maar doe in de avonduren vaak ook nog wel het een en ander. Puur omdat ik het leuk vind.

Naast de uitdaging vind ik het heerlijk om het huis uit te gaan, fijne collega's te hebben en iets voor mezelf te hebben.

Ik riep altijd dat thuis zitten niks voor mij was, tot mijn zoontje werd geboren en ik het vreselijk vond om hem weg te brengen. Ik heb al die tijd geroepen ik wil zelf voor hem zorgen en wil niet dat andere dat doen. Toen kwam ik thuis te zitten en de eerste 3 maanden vond ik best moeilijk want miste mijn werk, ik ben toen gestart met mijn eigen bedrijf en sindsdien kan ik echt zeggen dat ik gelukkig ben. Ik zorg voor mijn kind(eren) en werk mijn eigen tijden thuis.

chipa schreef:Ik werk nu 4 dagen, 32 uur. Mijn man ook. Ik vind het te doen, maar zou liever 3 dagen willen werken en als geld en geen issue zou zijn misschien 2 dagen. Bij een tweede kindje zou ik in ieder geval het eerste jaar max 3 dagen willen werken.

Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en je man?

Ik ging van 40 naar 32 na komst l...daarna naar 28 en nu naar 26 denk ik.
Wil echt wel blijven werken, maar nu j er is besef ik mij dat dit misschien wel laatste keer een baby in huis is (hoop van niet, maar je weet maar nooit).

Stiekem wil ik zo'n moeder zijn die in alles goed is (koken, leuke dingen met kinderen, creatief, etc) en een flitsende carrière heeft.
Ik kijk nu naar ander werk, en wat ik wil is allemaal fulltime....echt frustrerend.

Wanneer de kids op school zitten, wil ik ook weer meer gaan werken (32-36). Het is niet zo dat ik het per definitie zonde vind van mijn Univ. opleiding....het parttime werken...., maar wil niet 'stil blijven staan' qua ontwikkeling.

Ik ben nu thuisblijfmoeder en dat bevalt me erg goed, maar 2 dagen werken zou ik ook wel weer fijn vinden.

Rejoy. schreef:

Viva schreef:Rejoy, ik heb (nog) niet het idee van dit is het dan, maar ik vind het dus wel jammer dat ik nooit een ambitie ergens voor gehad heb, en dat ik ook niet zou weten wat ik zou willen studeren, als ik iets mocht kiezen.

Kan ik me heel weinig bij voorstellen, ik zou echt wel een miljoen dingen willen doen, haha.

Delen?
Nee, maar ik vind dat echt we jammer dat ik dat niet heb. Het klinkt als een slecht excuus, maar geen enkel beroep springt er voor mij uit oid.
Maar goed, zoals het nu is, vind ik het ook prima

Voor de mama's die nu thuis blijven, maar tzt wel weer willen werken. zijn jullie niet bang om straks te moeten solliciteren met een flink 'gat' op jullie cv?

Ik ben nu voornamelijk thuis en vind het heerlijk. Als mijn kind(eren) straks naar school gaan wil ik wel carrière gaan maken, een opleiding volgen. Want de ambities zijn er zeker wel, ik vind het nu alleen eerst fijner om veel thuis te zijn,

Flower_L schreef:Voor de mama's die nu thuis blijven, maar tzt wel weer willen werken. zijn jullie niet bang om straks te moeten solliciteren met een flink 'gat' op jullie cv?

Nee, ik heb nog nooit gewerkt en geen van beide studies afgemaakt maar op mijn eerste sollicitatiebrief kreeg ik al meteen een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek en aan de telefoon hebben ze al meerdere keren gezegd dat ze zo enthousiast waren over mijn brief dat het naar mijn idee wel heel raar moet gaan als ik niet over 2 weken een baan heb
Ik denk dat al je de juiste capaciteiten hebt en weet voor wat voor baan je geschikt bent je echt wel aan werk kunt komen, en het ligt er natuurlijk ook maar aan hoe je het brengt. Als je het brengt als "ik heb die jaren voor mijn kinderen gezorgd toen ze klein waren, en nu kan ik me volledig op mijn werk/carriere storten" dan denk ik dat een 'gat' in je CV echt geen probleem hoeft te zijn.

Aagje! schreef:Ik werk 3 dagen en dat vind ik precies goed.

Alleen maar thuis zou ik heel ongelukkig van worden....

Hier hetzelfde. Als ik bij Tomas ben ontwikkel ik mezelf wel, maar vooral als moeder, als opvoeder. Ik heb er behoefte aan om me ook op andere manieren te ontwikkelen: op cognitief en sociaal gebied. En daar is een werkplek zo ideaal voor.

Ik heb trouwens een paar vriendinnen die het moederschap combineren met een baan in de thuiszorg. Die zouden liever fulltime thuis zijn en dat begrijp ik dan wel weer helemaal. De reden dat ik mijn werk zo fijn vind is dat ik er veel contact met collega's heb en mijn hoofd mag breken over ingewikkelde bedrijfsprocessen In de thuiszorg heb je dat allemaal veel minder natuurlijk.

Ik werk z'n 20-24 uur in de week in de thuiszorg. Ik werk vaste dagen dus het is gelukkig heel makkelijk te combineren.
Ik vind het heerlijk om even te werken, dan ben ik even 'kwak' en gen moeder of vrouw. Zo voelt het. Ik zou ook willen blijven werken ook al zou het niet nodig zijn, wel zou ik dan maar 1 of 2 ochtenden willen werken ipv wat ik nu doe.

Fiwen schreef:

Flower_L schreef:Voor de mama's die nu thuis blijven, maar tzt wel weer willen werken. zijn jullie niet bang om straks te moeten solliciteren met een flink 'gat' op jullie cv?

Nee, ik heb nog nooit gewerkt en geen van beide studies afgemaakt maar op mijn eerste sollicitatiebrief kreeg ik al meteen een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek en aan de telefoon hebben ze al meerdere keren gezegd dat ze zo enthousiast waren over mijn brief dat het naar mijn idee wel heel raar moet gaan als ik niet over 2 weken een baan heb
Ik denk dat al je de juiste capaciteiten hebt en weet voor wat voor baan je geschikt bent je echt wel aan werk kunt komen, en het ligt er natuurlijk ook maar aan hoe je het brengt. Als je het brengt als "ik heb die jaren voor mijn kinderen gezorgd toen ze klein waren, en nu kan ik me volledig op mijn werk/carriere storten" dan denk ik dat een 'gat' in je CV echt geen probleem hoeft te zijn.

Ga jij ook echt als VK aan het werk dan? Want ik mag niet eens aan het werk als ik geen diploma heb, dan sta ik niet geregistreerd in het kwaliteitsregister en kunnen behandelingen niet vergoedt worden.

Sea of Trees schreef:

chipa schreef:Ik werk nu 4 dagen, 32 uur. Mijn man ook. Ik vind het te doen, maar zou liever 3 dagen willen werken en als geld en geen issue zou zijn misschien 2 dagen. Bij een tweede kindje zou ik in ieder geval het eerste jaar max 3 dagen willen werken.

Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en je man?

Wat lief dat je daar naar vraagt. Ups en downs, maat gelukkig steeds meer ups! Durf weer naar de toekomst te kijken. We praten zelfs over een tweede kindje. Al wil ik daar echt nog even mee wachten totdat we het voor ons gevoel echt weer op de rit hebben.

@Rejoy, nee ik ga als kraamverzorgster werken

aaah, op die manier, dan snap ik wel dat ze enthousiast over je zijn;)

Als het financieel mogelijk zou zijn dan zou ik 2 of 3 dagen gaan werken i.p.v. 5 dagen. Helemaal thuis blijven is niets voor mij. Mijn studie, die ik nu naast mijn werk vol, zou ik ook blijven volgen want ik wil mij graag verder ontwikkelen voor mijn werk. Helaas is het financieel gezien gewoon niet mogelijk dus zit er niets anders op dan straks gewoon weer full-time aan het werk te gaan. Waarschijnlijk ga ik wel een half dagje minder werken door een aantal vakantiedagen in te leveren.

Ik werk 4 nachten van 9 uur of 3 nachten en een zondag..... Mijn man 40+ uur ook onregelmatig...

Ik vind het prima zo. Na de geboorte van de 3e ben ik een dag minder gaan werken maar dat heb ik binnen 2 maanden weer teruggedraaid omdat ik het werken miste. Nu we 4 kindjes hebben denk ik er wel eens over na hoe het zou zijn om 1 nacht te laten vallen... maar in mijn gedachte is het heerlijk, maar uit ervaring weet ik dat ik spijt ga krijgen. We laten het voor nu maar zo en kunnen het geld ook goed gebruiken nu we dalijk 2x zo veel aan woonlasten gaan hebben met ons koophuis.

Ik volg nu ook een studie gerelateerd aan mijn werk, bekostigd door mijn werk. Over 2 jaar ben ik daar hopelijk mee klaar. Ik wil me wel blijven ontwikkelen maar weet niet of ik altijd dit werk zal blijven doen. Het is geen droombaan van mij, maar wel een hele fijn baan met veel flexibiliteit qua uren / rooster. Ideaal bij mijn mans baan. Ik zou wel weer de zorg in willen, kraamverzorgster, maar pas als mijn kids groter zijn. Mijn moeder was kraamverzorgster maar dat wachten op die geboortes lijkt me echt een mindere kant van die job, echt je dagen volplannen kan dan ook niet en is met 4 kids wat onhandig qua oppasmogelijkheden als opeens een kindje zich aandient. Anders zou ik mijn verpleegkundigeopleiding afmaken denk ik!

Eigenlijk heb ik hetzelfde als viva. Ik wist totáál niet wat ik wilde gaan doen na de middelbare school. Ben toen 'de bloemen' in gegaan, omdat me dat het leukste leek. Pakte goed uit, ik werk nog steeds als bloemiste. Ik zou heel graag een opleiding doen, maar zou bijgod niet weten wát. Ik vind juist zoveel dingen leuk. Maar het is het eigenlijk allemaal nét niet.

Ik werk 2 vaste dagen met een uitloop naar 4 in drukke periode's, bij ziekte of vakanties.

Ik vind de combinatie het fijnste. 21 uren gemiddeld per week.
Het fijne van het werken in een 24uursbedrijf (woonzorgcentrum) zorgt er gelukkig voor dat er altijd iemand is die het werk van je overneemt. Dus zodra ik in de auto stap na het eind van mijn werkdag, kan ik het ook allemaal op het werk laten dus. Als ik thuis ben, ben ik ook gewoon moeder. Dat vind ik zelf wel erg prettig.
Ik heb altijd geroepen dat ik niet graag en makkelijk leer, en dat als het niet hoeft, dat ik dan ook nooit weer wil leren. Nu denk ik inmiddels; als ik de kinderen groter heb, gooi ik het roer misschien wel helemaal om! Dus wie weet.

Ik werk nu de ene week 2 en de andere week 3 dagen.
Dat is prima, misschien ga ik straks elke week 3 dagen werken, maar dat is nog even zien.
Als wij het financieel zouden redden als ik zou stoppen (wat wel kan maar dan moeten we wel heel veel inleveren), zou ik dat wel doen. Althans, stoppen om voor een baas te werken. Ik zou dan wel graag iets voor mezelf gaan doen.

Ik zou nooit meer dan 3 dagen willen werken. Naar mijn idee mis ik dan teveel van de kindjes.

Ik vind de combi het leukst! Zou als ik echt naar mezelf zou kijken wel meer willen werken, gewoonweg omdat ik mijn werk dan echt af kan maken.. dit is niet haalbaar met ons gezin dus is het nu gewoon zo

Wanneer mijn man thuis is (gewoon overdag aan het werk) kan ik best veel werken en studeer ook nog, echter wanneer hij een periode weg is dan moet het ook te doen zijn en zeker voor de kids. Van oppas naar oppas is geen optie zeker niet met onze oudste want die trekt dat niet. En dan pas ik me daar op aan. Ze zijn nu nog klein en hebben ons nodig dus moeten we er zijn is onze mening. Vandaar dat ik nu ongeveer 24 uur per week draai en niet meer.

Ik heb tijdens de uitzending van mijn man mijn baan opgezegd omdat het niet te doen was,, kleine baby van een paar maand, een zoon die ziek was en iedereen die dingen van je verwacht! Dat ging niet dus toen hebben we gekozen dat ik een paar maand thuis zou blijven. Was oké echter merkte ik al na 2 maand dat ikzelf niet gelukkig werd van het thuiszitten en toen mijn man weer thuis was had ik binnen een maand een andere baan en kon ik ook mijn eigen ding weer gaan doen!

Ik wilde altijd heel graag thuisblijfmoeder worden. Nu hoop ik eigenlijk dat t realistisch is om m'n baan als fotograaf te behouden voor part time en daarnaast moeder te zijn in de toekomst.
Een 40urige werkweek hou ik sowieso niet vol qua vermoeidheid, dus ik ben heel blij dat ik zo'n middenweg heb gevonden en hopelijk ook kan blijven doen als er kinderen zijn.

In de weekenden dat ik werk (veel bruiloften zijn in t weekend natuurlijk) is m'n vriend dan natuurlijk thuis, dus ideaal.

Maar eerst maar eens kijken wat de tijd ons zal leren. Maar dit zou ideaal zijn lijkt mij!!

Ik werk nu 20 uur. De ene week 3 dagen en de andere week 2 dagen. Ik zou niet willen stoppen met werken maar zou wel graag iets minder willen werken, 16 uur. Dus 2 dagen in de week.

Ik merk nu tijdens m'n verlof al dat ik m'n werk mis.wel ben ik blij dat ik straks met 2 dagen start en daarna 3