Thuisblijfmoeder of carrièrevrouw?

Fiwen schreef:

Luce schreef:

SDL schreef:Fiwen, ik vind dat je een vertekend beeld van de huidige arbeidsmarkt schetst.

.

Nou, inderdaad!

Ze vraagt toch of ik (en andere moeders die thuis zijn) er bang voor zijn... En ik reageer erop dat ik daar niet bang voor ben en dat naar mijn mening een gat in je cv geen probleem hoeft te zijn. Voor mij in ieder geval niet gezien mijn situatie en opleidingsachtergrond. Dus nee voor MIJ heb ik geen vertekend beeld, maar ik kan niet oordelen over andere sectoren en dat doe ik ook nergens. Je moet ook een beetje geluk hebben met werk maar dat geldt net zo goed als je vanuit een huidige baan gaat solliciteren. En je hebt altijd nog de mogelijkheid om weer te aan studeren en op die manier terug de arbeidsmarkt op te komen.
Ik geloof er echt niet in dat als ik nu 2 jaar thuis zou blijven dat ik met geen mogelijkheid aan een baan zou kunnen komen, dat is gewoon onzin. Misschien niet meteen je droombaan maar een baan in ieder geval wel.

Dat is niet gewoon onzin. Het is enorme crisis op dit moment. Er worden veel mensen ontslagen en die banen verdwijnen. Er komen dus meer werkzoekenden bij, maar er zijn steeds minder banen (niet beschikbaar, maar algemeen).Dat is geen onzin, dat is een feit. Ik zou er na een telefoontje dan ook niet vanuit gaan meteen de baan binnen te hebben, het is keihard knokken op de arbeidsmarkt. Zelfs met diploma's en bakken ervaring wordt er gevochten om starters plekken.

Natuurlijk is het crisis maar dat wil niet zeggen dat je met een gat in je CV nooit meer aan een baan kunt komen. En dat je daarom maar tegen je gevoel in moet blijven werken want misschien kun je dan over x jaar niet meer aan het baan komen... Je weet niet wat het over (bijvoorbeeld) 5 jaar is en daar ga ik me nu ook echt nog geen zorgen over maken, ik vind het nu belangrijk om bij mijn dochter te zijn, dat heeft ze nodig en daar kiezen we dus ook bewust voor. Als daar straks gevolgen aan blijken te hangen dan komt dat ook wel weer goed, dat maakt mijn keuze nu niet minder goed of fout.
En daarbij denk ik ook dat moeders die bewust thuis blijven de eerste jaren minder waarde hechten aan het carrière en dus ook sneller tevreden zijn met een baan (ik tenminste wel)

En over dat telefoontje, als ze tegen mij al beginnen over wanneer ik bij hen zou kunnen beginnen, hoeveel uur ik zou kunnen werken en wat ze me verder te bieden hebben... Nou dan krijg ik toch wel sterk het gevoel dat het goed zit. Maargoed, blijkbaar kan ik daar hier toch niemand van overtuigen terwijl ik de enige ben die die vrouw gesproken heeft en dus weet hoe positief het klonk...

Natuurlijk weet je zelf het beste hoe het in je eigen situatie zit, zeker als je al gewoon bent aangenomen en ze enthousiast over je zijn, dan mag je er best vanuit gaan dat het goed zit.

Daarbij heb jij toch ook niet zo'n groot gat op je CV, het is toch helemaal niet zo lang geleden dat je nog met je stage bezig bent? En ik geloof meteen dat iemand die een bijna afgeronde opleiding verloskunde heeft erg aantrekkelijk is als kraamverzorgster, dus ik vind je echt niet naïef overkomen of zo.

Ik werkte meer dan fulltime, en na m'n verlof half maart ga ik 3 dagen werken (met daarbovenop af en toe weekenddiensten). Denk dat dat precies goed is! Financieel is het ook lekker dat ik blijf werken, maar ook als we de loterij zouden winnen zou ik ook blijven werken. Nu ik thuis zit in m'n verlof geniet ik volop van M., maar mis m'n werk (en m'n collega's vooral) soms ook wel een beetje. Goed teken denk ik, heb het iig naar m'n zin daar haha. Moet natuurlijk even kijken hoe die 3 dagen gaan bevallen, maar als ik minder zou gaan werken denk ik dat ik niet goed bij kan blijven op het werk. De ene week 3 en de andere week 2 dagen zou misschien nog wel kunnen.

Ik zit helaas thuis omdat mijn contract niet verlengd is door de crisis.
Ik ben druk aan het solliciteren op verschillende vakgebieden maar helaas nog niks geworden. Ik zou het liefst 2-3 dagen willen werken.
Het is heerlijk om thuis te zijn, maar de muren komen ook wel op me af. Ik mis het om iets anders te doen, echt iets voor mezelf zeg maar.

Ik heb een gigantisch gat in mijn c.v. de laatste keer dat ik op papier ergens heb gewerkt is al 8 jaar geleden.Ik heb uberhaupt maar een jaar voor een werkgever gewerkt. Ik maak mij er niet zo druk om. Ik voel er sowieso weinig voor om jaren voor een baas te werken dus ik wil ongeveer een jaartje werken voordat ik iets voor mijzelf begin (of begin direct voor mijzelf), daar voel ik mij veel prettiger en gemotiveerder bij.
En dat jaartje dat ik ga werken maakt het mij echt niet uit als dat bij de kruidvat is of ergens schoonmaken.