How to: Een spannender leven

Oooo, wat te gek! Kijk hoe gelukkig dat meisje kijkt. Maar dan word je wel helemaal vies, Carrie, wil je dat wel?

Over een tijdje haal ik je op met 'me waggie' en dan gaan we alsnog spannende dingen ondernemen.

Primrose schreef:Nog meer herkenning vanaf deze kant.. Rood, ben jij een oude bekende? Ik snap de helft inmiddels niet meer..maar je 'lijkt' bekend.

Ligt eraan of ik jou ken :-). Ik was G.urki.eXL.

Rood schreef:

Primrose schreef:Nog meer herkenning vanaf deze kant.. Rood, ben jij een oude bekende? Ik snap de helft inmiddels niet meer..maar je 'lijkt' bekend.

Ligt eraan of ik jou ken :-). Ik was G.urki.eXL.

Oh wat leuk! Ik wist helemaal niet dat je hier nog rond hing. Al had het kwartje moeten/kunnen vallen toen ik las dat je gelovig bent, maar ok, het is weekend :p Ik was trouwens P.lugInB.aby, maar niet bijzonder bekend hier geloof ik ;-)

Waar woon je nu en wat doe je zoal? En hoe is het met zuslief, komt ze hier ook nog?

Haha, vooral herkenning van een paar jaar geleden. Ik was toen alleen en vond het ook wel eens lastig om wat leuks te doen. Ik ben spontaan in mijn eentje naar Griekenland op vakantie gegaan. Het jaar er na met een groep naar Marokko en later in dat jaar met een groep naar Egypte.
Ik ben 2 jaar geleden met wildvreemde mensen naar Hongarije gereden (via internet had ik ze gevonden) en later ook weer terug gereden. Toen mijn vader zei dat hij 'altijd nog een keer' naar Rome wilde, heb ik dat diezelfde maand nog geregeld en een maand later gingen we.

Ik ben wel eens in mijn eentje het restaurant ingestapt en werd niet geholpen omdat men dacht dat mijn tafelpartner nog moest komen. Door dat soort dingen wordt mijn drempel om iets alleen te ondernemen altijd weer wat hoger

Ik heb nu ruim een jaar een relatie, maar haal nog veel voldoening uit dingen die ik alleen doe. Ik doe bijvoorbeeld vrijwilligerswerk en werd laatst gevraagd om een column te schrijven in een blad dat regionaal wordt verspreid. Ik werd daarna echt aangesproken bij de supermarkt, bij de badminton en op facebook, echt grappig.
Bij de badminton ben ik gegaan omdat ik wat meer beweging nodig had en ik wel eens wat anders wilde dan volleybal. Mijn buurvrouw van in de 60 zit bij de badminton en ik nu ook alweer een jaar. Ik ben de jongste tussen vrouwen van 50 en 60 jaar oud, maar we lachen ons slap met elkaar!

Op mijn werk stap ik ook soms in nieuwe dingen, beleid ontwikkelen, praatje op een landelijk congres. Echt, eerder scheet ik 7 kleuren bij dit soort dingen, maar soms moet je niet bang zijn om ergens in te stappen. Ergens uit stappen kan altijd wel weer!

Edit: Ohja, en vergeet www.postcrossing.com niet! Kun je leuke contacten/slaapadressen aan over houden

Zoals ik in mijn topic over het uitstrijkje al zei heb ik dus ook nogal last van de 'dertigersdip'. Ik word dit jaar 30 en heb het gevoel nergens te zijn, niks bereikt te hebben. Daarbij weet ik ook gewoon niet wat ik wil qua werk en ben ik nu sinds twee maanden weer vrijgezel, waardoor ik mijn voorzichtig gevormde toekomstbeeld mét vriend weer heb moeten vervangen door een groot vraagteken. Ik ben me er nogal van bewust dat ik niet de jongste meer ben en ik toch eens op moet schieten als ik nog kinderen wil. Ik heb nooit een hele sterke kinderwens gehad, maar wil wel graag de optie hebben om uit te zoeken of ik ze met een man zou willen (denk het wel) en niet noodgedwongen kinderloos blijf omdat ik geen geschikte partner heb gevonden.

Verder doe ik wel regelmatig dingen om mijn leven nog enigszins spannend te houden. Een paar jaar geleden maakte ik een soort bucket list en in plaats van altijd maar te zeggen dat ik die dingen 'ooit nog wel eens zou willen doen', ben ik maar gewoon begonnen met een paar van die dingen. Zo wilde ik graag eens alleen op vakantie én ik wilde Italiaans leren, dus in 2011 ben ik twee weken in m'n eentje naar Florence gegaan voor een taalcursus en dat was top! Daarna verder gegaan met Italiaans, al ben ik er inmiddels helaas mee gestopt en zakt het weer wat weg. Ik wil het wel weer een keer oppakken. Verder heb ik een tijd geschilderd en momenteel heb ik gitaarles. Ik overweeg om, net als Sterre, bij een toneelclub te gaan. Lijkt me erg leuk en wie weet krijg ik daar een positieve boost van. Verder ga ik graag regelmatig alleen de stad in, beetje rondstruinen of (window)shoppen en in m'n eentje ff een broodje eten in een café. In de zomer ga ik gerust alleen op een terrasje zitten met een boek of tijdschrift en kan daar echt van genieten. Alleen naar de bios heb ik ook vaak zat gedaan. En ik vergeet nu het spannendste dat ik in mijn leven heb gedaan: 3,5 jaar geleden zat ik zó in een sleur en hing elke avond maar op de bank te niksen, dat ik m'n leven om wilde gooien en zonder hier iemand te kennen naar de andere kant des lands ben verhuisd. Tot op heden geen spijt van gehad! Ik ben ook blij dat ik Kiekeboe heb leren kennen en daar vaak mee afspreek om leuke dingen te doen en lekker op stap te gaan

Dus, mijn tip, ondanks dat ik veel dus wel herken: ga erop uit, trek je eigen plan, zorg dat JIJ het naar je zin hebt en wees daarbij niet te afhankelijk van anderen! Uiteindelijk willen we graag een man, maar laten we a.u.b. niet gaan zitten niksen in de tussentijd, maar juist proberen te genieten van het leven zoals het is en nieuwe dingen uitproberen!

TSJAKKAAAAAAAAA!

O jeej, ik ben pas 22 en heb hier al last van. Vind mijn leven saaaaaai.

Rood schreef:Oooo, wat te gek! Kijk hoe gelukkig dat meisje kijkt. Maar dan word je wel helemaal vies, Carrie, wil je dat wel?

Over een tijdje haal ik je op met 'me waggie' en dan gaan we alsnog spannende dingen ondernemen.

Jaa dat wil ik wel hoor! Zullen we dit ooit een keertje samen gaan doen? Lijkt me echt super

Doen we!

Rood schreef:Doen we!

Carrie schreef:Wat fijn dat je eindelijk met je rijlessen begonnen bent Rood!
Woonden we maar dichter bij elkaar, dat ging ik me je mee 'gekke' dingen doen. Weet je wat ik graag ooit nog een keer wil? Naar Spanje een tomatengevecht mee maken! Dat lijkt me zo gaaf.

Oeh, dat lijkt me ook geweldig inderdaad!

Ik ben nu een beetje aan het kijken naar reizen (korte reis meivakantie, verre reis zomervakantie), maar ik kom er ook niet echt uit. Ik twijfel wel heel erg over Rome in mijn eentje een dag of 4/5 in de eerste week van mei......

Maar het is gewoon zo stom. Genoeg plekken waar ik heen wil, in principe ook geld genoeg. Maar geen reisgenoot en dan interesse in sommige landen wat ik dan óf niet echt in mijn eentje zie zitten (India) óf waar ik dan gelijk langer heen zou willen (Australië). En ik ben dus naar groepsreizen aan het kijken, alleen vind ik dan weer veel superactieve reizen wat niet echt iets voor mij is, of als ik dan bijv. naar zo'n Jordanië/Israël-rondreis kijk zijn het weer groepen van 35-45 en ik wil ook weer niet écht de benjamin van de groep zijn. Mijn studentenvereniging gaat naar Cyprus en Turkije, begin al spijt te krijgen dat ik daar niet weer mee mee ga..

Wat een herkenning! Ondanks dat ik wel een relatie heb denk ik regelmatig is dit het nou?
Ik werk 40 uur kom uit mijn werk ga eten koken, opruimen tv kijken en wachten tot ik naar bed kan en m'n volgende dag ziet er exact hetzelfde uit. Af en toe spreek ik s avonds nog met een vriendin af of ga ik sporten. That's it.
Ik zou nog zoveel willen doen helaas ontbreekt het mij aan tijd en omdat we willen sparen voor de toekomst ook aan geld.
Ook heb ik het gevoel niet alles te kunnen doen wat ik nog zou willen omdat wij niet te lang willen wachten met een kindje.

Maaar om de sleur te door breken zijn mijn vriend en ik net naar de bios geweest in een onbekende stad. Anders hadden we de hele dag thuis gezeten!

Bacio schreef:Luce ik wil je wel helpen zoeken naar een goedkope vakantie. Vind ik altijd leuk om te doen! Wat voor iets zoek je? Of weet je dat niet?

Dat is leuk! We willen graag naar Engeland. En ook Ierland enzo. Maar hoe en wat heb ik nog niet uit gedacht.

Rood, je hebt ook helemaal gelijk hoor. Mede daarom besloot ik vorig jaar een huis te gaan kopen, ik wilde niet wachten totdat ik een relatie kreeg. Ik plande een reis naar Curaçao in mei, ging naar Lowlands met vrienden, stond regelmatig in de kroeg, had dates, veranderende naar mijn droombaan en volgde daar een opleiding voor. Maar ondanks al die dingen had ik toch het gevoel stil te staan. Mijn diepste wens kwam immers niet uit. Het is denk ik een proces in jezelf waarmee je de knop moet omzetten dat je stilstaat. Kijk naar wat jij hebt bereikt de afgelopen tijd: een baan waar je gelukkig bent, binnenkort weer een eigen huis, vriendinnen op het forum. Je staat zeker niet stil.

Antibes, ik vond het ook moeilijk om een vakantie alleen te plannen. Heb het uiteindelijk ook nooit gedurfd. Toch denk ik dat er leuke groepsreizen te vinden zijn, met mensen van je eigen leeftijd en niet al te actief. Kun je niet alsnog mee met je vereniging? Of is er een optie van een buitenlandse stage? Dat laatste heb ik nooit gedaan en daar heb ik echt wel een beetje spijt van.

Caro, hoe was je zondag??

De tip om uit je 30ers dip te komen?
Ga motorrijden! Echt zo gaaf! 's avonds naar het werk, even een uurtje rond rijden op de motor geeft zo'n energie boost!
En door het motorrijden ga ik met hemelvaart op vakantie met een groep van 40 meiden/vrouwen naar Duitsland! Met de motor uiteraard

Caro Hoe was het gisteren?

Rood Ik heb een cursus Spaans gevolgd. Voor een heel schooljaar (van september tot mei), 1x in de week een les van 1,15 uur 210 euro. Hier zat het boek niet bij en deze kostte nog 22,50 euro.

Vind dit een heel leuk topic!
Ik ben zelf inderdaad ook alleen dingen gaan doen. Dagje shoppen in een stad in Nederland met lekker terrassen, biosje op een doordeweeks avond, sporten en ben inmiddels ook 2 keer alleen op vakantie geweest.
Vooral de eerste stap vind ik eng, zeker omdat ik ook niet zo makkelijk met 'onbekenden' praat maar toch is het erg leuk. Ik vind dat je er ook wel steviger van in je schoenen gaat staan.
Ik heb altijd vriendinnen gehad maar vond m'n leven 'niet spannend' genoeg, daarom ben ik dit soort dingen gaan doen. Ook nu nog kan ik er ontzettend van genieten en soms kies er gewoon bewust voor om iets alleen te doen.
Inmiddels heb ik een vriend (wat echt wel scheelt), waardoor je wel minder dit soort dingen gaat doen maar mocht je een vriend krijgen.. Blijf het doen!

Ik kreeg ooit de tip van iemand om meer te genieten van het moment zichzelf en minder te focussen op de de toekomst. Dus echt meer te leven in het hier en nu. Genieten van de zonnestralen op vakantie ipv je af te vragen wanneer je weer naar huis moet. Leuke dingen gaan zo snel voorbij natuurlijk terwijl je er vaak lang naartoe leeft. Daarom is het zooo belangrijk dingen bewust mee te maken en er van te genieten. Dat verrijkt je leven vaak ook heel erg.

Los daarvan denk ik dat je je leven spannender kan maken door vooral je eigen pad te trekken en los te laten dat je bij je 30e gesetteld moet zijn e.d. Ik heb een aantal klasgenoten van begin 30 (werkend/leren opleiding) die nog zijn begonnen met deze opleiding, terwijl ze dus eigenlijk aangaven een heel ander toekomstbeeld te hebben (huisje,boompje, beestje). Toch hebben die de stap gezet om alsnog een ander beroep te gaan leren. Want ja je kunt wel altijd denken wat als, maar als je dan echt die stap hebt gezet is het echt anders!

Wat mij trouwens echt het gevoel gaf uit mijn comfortzone te stappen, was afspreken met mensen van het forum. Dagje maar Den Haag in de trein om Marin, Kiekeboe, Bliss en Zusje te ontmoeten. Feestje van Feline in Utrecht, waar ik nog enkele forummers trof en verder alleen maar onbekenden. En onlangs meegegeten en geborreld in Utrecht, met een grote meeting.

Deze dingen vond ik echt wel spannend maar het gaf ook het heerlijke gevoel bepaalde patronen te doorbreken.

Leuk topic!

Ik heb zelf een haat-liefde relatie met een spannend leven. Aan de ene kant vind ik mijn leven (en mezelf) soms erg saai. Terwijl als het een beetje spannend word ik weer terug verlang naar rust en voorspelbaarheid.

Wat is wel probeer te doen is meer actie te ondernemen. Ik probeer veel ja te zeggen tegen stappen, uitjes, weekendjes weg, reizen e.d. Soms denk ik oh dat kost zo veel moeite/geld/ben ik moe, maar hup gewoon doen! Zo ga ik dit jaar samen met mijn zus een aantal weken reizen in Zuid-Amerika. Ik wil op een cursus om je weerbaarheid te vergroten en ik wil een aantal schilderlessen volgen. Ook zit verhuizen dit jaar in de planning, dat houdt het ook wel levendig.

Ook ben ik het eens met de tip van Atelier Madam, dat je meer moet genieten van het moment. Ik heb mijzelf ook voorgenomen om de momenten waarop ik echt geniet, heel ontspannen ben, of een moment dat me energie geeft, ik dit eens wil opschrijven. Zo kan ik terug kijken wat ik nou echt leuk vind om te doen, en dan wil ik dat vaker gaan doen.

Atelier Madame schreef:Ik kreeg ooit de tip van iemand om meer te genieten van het moment zichzelf en minder te focussen op de de toekomst. Dus echt meer te leven in het hier en nu. Genieten van de zonnestralen op vakantie ipv je af te vragen wanneer je weer naar huis moet. Leuke dingen gaan zo snel voorbij natuurlijk terwijl je er vaak lang naartoe leeft. Daarom is het zooo belangrijk dingen bewust mee te maken en er van te genieten. Dat verrijkt je leven vaak ook heel erg.

Helemaal mee eens met deze tip. Dat probeer ik nu ook al wat jaren. En ook probeer ook gewoon leuke dingen te doen als het kan. Ga in de zon zitten als die er is en ga niet eerst stofzuigen, dweilen of wat dan ook omdat dat ook nog allemaal moet. Dat komt daarna wel en komt in het algemeen dan ook wel allemaal goed. Ga in het weekend ook naar dat leuke evenement ook al moet je eigenlijk ook nog zo veel andere klusjes doen. Als je eerst alle klusjes doet kom je nooit aan iets leuks toe of ben je dan moe en ga je op de bank hangen. Natuurlijk moet ik ook mijn huishouden doen, en dat doe ik ook maar ik kom bij zo veel mensen tegen dat ze dingen wekelijks of dagelijks moeten doen van zichzelf terwijl het al schoon is. Ik mag van mezelf die leuke dingen eerst doen dan liggen er die dag maar wat kruimels op de vloer. Het is altijd wel weer goedgekomen.

Wat een goed topic! Ik herken het ook wel. Heb dan wel een vent en een huis en helemaal leuk gesetteld enzo. En vorig jaar nog een flinke carriereswitch gemaakt, dus wat dat betreft geen sleur, maar die avonden op de bank wordt ik ook af en toe wel zat. Het stomme is alleen dat ik vaak te lui ben om er iets aan te doen. Want let's face it, ik hou ook gewoon van die bank! Dus moet ik mezelf af en toe dwingen om iets te ondernemen. En ja, geld is soms best een probleem, of mensen (heb niet zo veel vrienden/vriendinnen en degene die ik heb zie ik ook niet wekelijks). Dus heel fijn om hier wat tips te lezen!

Wat ik wel heb gedaan eind vorig jaar: allerlei lijstjes gemaakt, waaronder een soort bucketlist met dingen die ik ooit een keer gedaan wil hebben (naaktzwemmen, tattoo zetten en meer), een 'waar op de wereld wil ik nog heen'-list en een 'wie heb ik al veel te lang niet gezien'-list (met daarop wie ik een kaartje wil sturen of weer eens ga bellen of met wie ik een poging ga doen af te spreken'.
Daarnaast hebben man en ik een aantal shows in het theater uitgezocht en gereserveerd en een abbo op de bioscoop hier in de buurt genomen. Zo komen we toch wat vaker het huis uit, hopelijk.

Wat fijn die herkenning.
Ik heb dit gevoel vooral in de winter. In de zomer heb ik meestal wel genoeg afleiding en doe ik wel leuke dingen. Een festival of feestje en met een beetje geluk de zon.
In de winter heb ik weinig op de planning, geen feestjes waar ik naar uit kan kijken. Afgelopen weekend heb ik een weekend gehad zonder ook maar één afspraak te hebben. En hoewel ik het heerlijk vind om gewoon in het huis rond te hangen en rommelen voel ik me aan het eind van het weekend heel onrustig.

Ik heb me dan ook voorgenomen om volgende week opnieuw een museumjaarkaart aan te schaffen en er voor zorg dat ik wat van de musea in Nederland ga ontdekken.

Ik wil ook wel graag een cursus doen, maar ik blijf elke keer maar in het 'wat dan?' hangen. Maar als ik op de bank blijf hangen kom ik die leuke man ook niet tegen.

Omg dat tomatengevecht ziet er zo heerlijk vies en ranzig uit! Geweldig! Daar wordt een mens toch blij van!

Carra schreef:
Ik heb me dan ook voorgenomen om volgende week opnieuw een museumjaarkaart aan te schaffen en er voor zorg dat ik wat van de musea in Nederland ga ontdekken.

Ik ontvang hier nog steeds post van de BankgiroLoterij o.i.d. van een vorige bewoner en vorig jaar maakte ik een keer een envelop open en daar zat een vrijkaartje voor een museum in voor twee personen. Ben ik met mn ex van naar het museum geweest Nu een paar dagen geleden lag er weer een envelop op de mat met een museumkaart voor vier maanden! (kun je kiezen uit een aantal musea ofzo, moet ik nog ff checken) Ben helemaal niet zo'n museumganger, maar geloof dat ik er toch maar eens op uit ga de komende maanden (die vent woont hier al jaaaaaaaaren niet meer, geen idee hoe lang niet, maar daarna hebben er nog minstens twee anderen gewoond)

Lady4 schreef:Antibes, ik vond het ook moeilijk om een vakantie alleen te plannen. Heb het uiteindelijk ook nooit gedurfd. Toch denk ik dat er leuke groepsreizen te vinden zijn, met mensen van je eigen leeftijd en niet al te actief. Kun je niet alsnog mee met je vereniging? Of is er een optie van een buitenlandse stage? Dat laatste heb ik nooit gedaan en daar heb ik echt wel een beetje spijt van.

Zou best kunnen hoor, maar dat wil ik niet. Ik denk dat ik Turkije (binnenland dan uiteraard) nog best mooi zou vinden, maar dan niet midden in de zomer. Cyprus trekt me niet zo erg. En we zijn een politieke studentenvereniging, dus het zal dan ook vooral over verdeling van Cyprus en toetreding EU turkije enzo gaan en dat zijn onderwerpen die me minder interesseren. En ik wil eigenlijk gewoon niet "dat maar doen" omdat wat anders te lastig is!

Buitenlandse stage ga ik ook nog wel doen, ik moet tijdens mijn master weer een half jaar onderzoek doen en dat wil ik zeker weten in het buitenland doen (met een kleine tenzij ik hier opeens een topconnectie op doe, maar dat zal wel niet). Alleen dat is wel pas over 3 jaar.. En een langere reis in mijn eentje wil ik ook gaan doen, maar daar wil ik ook meer dan 5-6 weken voor uittrekken dan. Dat hopelijk na mijn volgende studiejaar en dan lekker pauze inlassen voor mijn coschappen en een paar maanden weg. Oh, en ik ben een keuze-co tropengeneeskunde héél hard aan het overwegen. Maar dat duuuuuuuurt allemaal gewoon nog te lang haha.

Ergens snap ik die onrust ook wel. Ik ben sinds ik zo'n beetje uit mijn depressie kwam een jaar of 6 geleden non-stop bezig geweest met mijn leven heropbouwen, studeren, presteren. En ik wil gewoon weer even LEVEN. En ik wil daar niet nog 1,5 jaar op wachten, ik heb gewoon al te lang gewacht haha... Ik moet gewoon even nadenken wat ik wil deze zomer, zal wel of een georganiseerde rondreis Jordanië/Israël worden of zelf alleen een paar weken weg, maar dan moet ik nog even een land vinden wat niet te ver weg is (qua tijdsduur) en waar je als jonge, blonde meid relatief veilig in je eentje rond kunt reizen. Oh, en ik denk dat ik in de meivakantie een dag of 5 alleen naar Rome ga! Denk écht dat ik dat gewoon ga doen.

Oh, en dankzij Carrie overweeg ik nu ook om weer gewoon naar ons huisje in Frankrijk te gaan en dan in mijn uppie even door te reizen naar Barcelona (babyvisite vriendin), Madrid (nooit geweest) en doe eens gek, waarom dat Tomatina niet... En dan dus Rome in het voorjaar, kan ik mooi budget splitsen en wie weet in de kerstvakantie Jordanië/Israel... En volgend jaar een paar maanden weg. Oh oh oh, wat een KEUZES ook!

Ik ga misschien ook wel weer alleen ergens heen dit jaar (vakantie/stedentrip). Het enige wat ik daar niet leuk aan vind is alleen dineren. Hoe doen anderen dat?