Re: Hoe denk jij dat anderen jou zien op het forum?

[Pommes]

Ik denk nog onzichtbaar

[Marin]

Ik hoop: Als iemand die bewust bezig is met haar leven en daar veel plezier uit haalt, beetje onzeker soms, maar wel goed weet waar ze voor wil gaan, en veel aanwezig is op het forum dus actief hier en daarom weten mensen vrij veel over me

Grappig, ik heb juist helemaal niet het idee dat jij erg bewust leeft. Het beetje onzeker klopt wel, maar ik zie je juist iets meer als zoekende eigenlijk.

Oh ja juist wel, dat probeer ik op zo veel mogelijk manieren te doen en ben ik veel mee bezig. Ik ben heel bewust van het werk dat ik doe en wat voor invloed dat heeft op m'n leven, en hoe ik m'n leven in deel zodat ik m'n werk kan doen én kan genieten enzo. Ik probeer bewust naar de wereld om me heen te kijken (zie foto project ook) en de wereld te interpreteren op m'n eigen manier. Ik móet wel bewust leven, anders word ik heel erg ongelukkig. Op het moment dat het zo slecht met me ging, werd ik totaal geleefd en dat wil ik nooit meer. Grappig dat dat dan toch niet over komt, want dat is juist iets waar ik vanuit mezelf heel veel mee bezig ben.

Ben benieuwd ook wat je met dat zoekende bedoelt, volgens mij is alles toch intussen zo'n beetje op z'n plaatsje terecht gekomen. Paar jaar geleden was ik heel erg zoekende, en dat heb ik juist gevonden. Ben benieuwd hoe jij dat dan ziet.

[Marin]

Ik denk nog onzichtbaar

Haha ik vraag me bij jou wel af wie je bent (weet niet of je oude forummer bent of niet, maar iig wat voor persoon je bent) en je hebt m'n interesse al wel gewekt hoor!

[VeryCherry]

Ik heb trouwens andersom ook wel eens gehad, niet echt op het forum, maar dan mailde ik met iemand van een forum, klikte het echt via de mails, maar de ontmoeting viel dan vét tegen!
Bij de meetings via het forum merk ik dat sommige mensen idd zo zijn als ze overkomen, maar ook héél vaak vind ik mensen in het echt gewoon leuker!

Dat was toch niet bij mij hoop ik, whahaha.

[Antibes]

Ben benieuwd ook wat je met dat zoekende bedoelt, volgens mij is alles toch intussen zo'n beetje op z'n plaatsje terecht gekomen. Paar jaar geleden was ik heel erg zoekende, en dat heb ik juist gevonden. Ben benieuwd hoe jij dat dan ziet.

Meer zoekende naar jezelf, niet naar wat/hoe het in je leven allemaal moet of wat je wilt doen ofzo. Maar meer qua zelfreflectie/verwerken van de afgelopen jaren. Het is een beetje een vaag gevoel, ergens heb ik het idee dat je leven het afgelopen 1-2 jaar sneller is gegaan dan jijzelf ofzo. Dat je gewoon pats-boem verder bent gegaan en alles nu goed is en klaar.. Maar zo werken die dingen natuurlijk niet. Ik weet niet, ik heb het gevoel dat je intern nog wel wat dingetjes hebt waar je mee bezig zou zijn. Maar misschien ben je daar inderdaad helemaal niet mee bezig hoor, dan snap ik ook dat dit je verrast. Maar dan vraag ik me wel af of je dat niet zou moeten doen. Ik weet niet, bijv. je hele burn-out verhaal. Je zat daar heel snel heel diep in en bent er dan nu ook weer heel snel volledig uit, dat is ergens niet helemaal realistisch. Nou krijg je via het forum natuurlijk niet alles mee hoor, maar ik zou je (puur gebaseerd op mijn depressie ervaring) echt willen adviseren om goed bij jezelf na te gaan hoe diep het was of in hoeverre je het verwerkt hebt na het "eruit komen" of in hoeverre je gewoon verder bent gegaan. Ik hoop dat je dit niet als kritiek opvat, want zo is het absoluut niet bedoeld, meer als raad.

Ik heb bij jouw eerste reactie meer het idee dat dat is zoals je jezélf ziet en niet zozeer zoals forummers jou zien denk ik..? Naja, het is een beetje vaag.

[Flippin' Bitch]

Ik denk dat ik wel een wat ander beeld uitstraal dan in real life. Ik denk, deels doordat ik een paar jaar terug veel actiever was en nu niet meer zo. Ik ben de afgelopen jaren heel erg veranderd, o.a. veel zelfverzekerder geworden. Een paar jaar terug postte ik veel. Ik was toen een stuk onzekerder, de problemen waar ik mee te maken had (en postte) raakten me nog enorm. Doordat ik nu niet meer zoveel post, vraag ik me af of daarom het beeld van de Flippin' van een paar jaar geleden de boventoon voert bij jullie.

Inmiddels kan ik ook niet meer zo openlijk posten. Ik heb het gevoel dat ik echt een keuze moest maken: of anoniem 'losgaan', maar zonder foto's of herkenningspunten. Of gewoon posten, op de manier die ik leuk vind: met hier en daar een foto, maar dan wel altijd met de afweging: 'kan dit met mijn werk?' Ik heb voor dat laatste gekozen.

[Pompoen]

Ik heb trouwens andersom ook wel eens gehad, niet echt op het forum, maar dan mailde ik met iemand van een forum, klikte het echt via de mails, maar de ontmoeting viel dan vét tegen!
Bij de meetings via het forum merk ik dat sommige mensen idd zo zijn als ze overkomen, maar ook héél vaak vind ik mensen in het echt gewoon leuker!

Dat was toch niet bij mij hoop ik, whahaha.

Hahaha! Nee hoor, dat is alweer heel lang geleden en volgens mij zelfs nog nooit gebeurt via dit forum! Ik vond jou eigenlijk gewoon net zo leuk als op het forum!

[Antibes]

FB: ik vind jou nu ook behoorlijk zelfverzekerd overkomen hoor en ik heb je vroeger ook nooit als onzeker gezien eigenlijk. Dus nee, ik heb geen verouderd beeld van jou dat de boventoon voert..

[Marin]

Ben benieuwd ook wat je met dat zoekende bedoelt, volgens mij is alles toch intussen zo'n beetje op z'n plaatsje terecht gekomen. Paar jaar geleden was ik heel erg zoekende, en dat heb ik juist gevonden. Ben benieuwd hoe jij dat dan ziet.

Meer zoekende naar jezelf, niet naar wat/hoe het in je leven allemaal moet of wat je wilt doen ofzo. Maar meer qua zelfreflectie/verwerken van de afgelopen jaren. Het is een beetje een vaag gevoel, ergens heb ik het idee dat je leven het afgelopen 1-2 jaar sneller is gegaan dan jijzelf ofzo. Dat je gewoon pats-boem verder bent gegaan en alles nu goed is en klaar.. Maar zo werken die dingen natuurlijk niet. Ik weet niet, ik heb het gevoel dat je intern nog wel wat dingetjes hebt waar je mee bezig zou zijn. Maar misschien ben je daar inderdaad helemaal niet mee bezig hoor, dan snap ik ook dat dit je verrast. Maar dan vraag ik me wel af of je dat niet zou moeten doen. Ik weet niet, bijv. je hele burn-out verhaal. Je zat daar heel snel heel diep in en bent er dan nu ook weer heel snel volledig uit, dat is ergens niet helemaal realistisch. Nou krijg je via het forum natuurlijk niet alles mee hoor, maar ik zou je (puur gebaseerd op mijn depressie ervaring) echt willen adviseren om goed bij jezelf na te gaan hoe diep het was of in hoeverre je het verwerkt hebt na het "eruit komen" of in hoeverre je gewoon verder bent gegaan. Ik hoop dat je dit niet als kritiek opvat, want zo is het absoluut niet bedoeld, meer als raad.

Ik heb bij jouw eerste reactie meer het idee dat dat is zoals je jezélf ziet en niet zozeer zoals forummers jou zien denk ik..? Naja, het is een beetje vaag.

Daarom zei ik ook 'ik hoop' dat ik zo gezien word, maar het is vrij lastig in te schatten hoe anderen me zien. Maar ik denk dat de meeste van mijn berichten wel weer geven hoe ik zelf in het leven sta, dus grote kans dat mensen dat ook zo zien.

Maar snel er boven op? Het is nu deze week precies twee jaar geleden dat ik overspannen raakte, dus dat is toch al wel weer enige tijd geleden. Ik heb toen echt een paar maanden echt passief niets kunnen doen, toen kwam dat green card fiasco en een half jaar nadat ik overspannen ben geraakt leerde ik m'n vriend kennen. Ik zie het nooit echt zo alsof hij me echt heeft 'gered', want ik vind het ook niet echt een fijn idee om afhankelijk van iemand te zijn, maar hij heeft me wel weer de kracht gegeven om de schouders er weer onder te zetten en er weer voor te gaan. Ik denk dat het zónder hem het herstel een stuk langer had kunnen duren. Natuurlijk had ik m'n familie ook als grote steun, maar door een extern iemand (hij) is het allemaal net even wat sneller gegaan. Maar ook in dat eerste jaar van onze relatie ging het mezelf inderdaad soms ook nog niet goed, omdat ik zo veel financiele problemen had, de stress om m'n huis uitgezet te worden, maar 10 euro per week om van te eten, een klote baantje bij de post wat ik wel met plezier probeerde te doen maar slechts 200 euro mee verdiende, dat alles is ook pas een jaar geleden. Daar sta ik wel bij stil soms, dat het inderdaad wel snel is gegaan dat het nu gewoon goed gaat. Ik heb gewoon m'n eigen bedrijf op gezet in de tussentijd wat redelijk goed loopt en ik heb nog een andere baan. Maar ik merk dat ik echt nog wel gevoelig en angstig ben voor geldzorgen. Door omstandigheden heb ik afgelopen maand geen salaris gekregen (wel verdiend, maar ontvang 't pas in januari) en direct komt de geld stress weer boven en lig ik in de armen van m'n vriend te huilen. De acute nood is er vanaf, want ik zal echt niet zomaar m'n huis uit moeten en ik heb nu gewoon eten, maar het roept direct die oude gevoelens op. Dus dat zit er nog wel diep in ja.

Maar als je zegt dat ik daar niet bewust mee om ga, heb je het denk ik mis, want ik ga er juist wel bewust mee om. Ik ben juist vaak verwonderd hoe snel het is gegaan sinds ik hier woon en hoe prettig dat is, hoe ontzettend dankbaar ik ben dat ik gewoon thuis kan werken en daar sta ik echt serieus elke dag bij stil. Maar het heeft wel zo z'n sporen achter gelaten ja, da's logisch.

Maar dit is allemaal best wel heel erg persoonlijk, eigenlijk heb ik 't nooit zo hier over op 't forum

[Flippin' Bitch]

FB: ik vind jou nu ook behoorlijk zelfverzekerd overkomen hoor en ik heb je vroeger ook nooit als onzeker gezien eigenlijk. Dus nee, ik heb geen verouderd beeld van jou dat de boventoon voert..

Ah, top Antibes

[Toet]

Ik zie Marin nu juist wel als iemand die van het leven geniet en bewust omgaat met de dingen die zij meemaakt en meegemaakt heeft. Een tikkeltje onzeker en naïef en ik denk dat daardoor (door het naïeve dus) mensen haar vaak niet serieus nemen of verkeerd begrijpen. Het valt me ook op dat jij, Marin, je áltijd moet verantwoorden hier op het forum. Ja, ik vind Marin sowieso positief veranderd de afgelopen tijd en ik kan duidelijk in haar posts aflezen dat ze nu gelukkig in het leven staat.

[Antibes]

Maar dat is dus precies wat ik bedoel. Twee jaar is niet veel Marin. Zeker niet als je daar de tijd al vanaf gaat trekken van de afgelopen tijd waarin het alweer goed gaat, want volgens mij heb je dat ook alweer maanden.. Uiteindelijk komt het er ongeveer op neer dat je in een tijdsbestek van zeg 1,5 jaar compleet ingestort bent, daar zeker een half jaar flink diep ingezeten hebt en het dan whoppa, binnen een jaar allemaal weer opgelost hebt.. Ik denk dat dat niet realistisch is en ik ben bang dat je nu dingen laat gaan, waar je dan wel kans op hebt later alsnog weer tegenaan te lopen. Maar goed, het gaat me er absoluut niet om om mijn punt maken, ik gaf al aan dat het geen kritiek was. Ik hoopte je raad te geven, als jij alles goed vindt zoals het nu is, dan is dat goed natuurlijk.

[Marin]

Het valt me ook op dat jij, Marin, je áltijd moet verantwoorden hier op het forum.

Komt misschien doordat ik altijd heel erg open over alles ben geweest en ten eerste dat al de nodige vragen op riep, maar daarnaast nu gewoon sommige dingen liever níet meer op het forum zet en daardoor juist gaten achter laat.

Maar bedankt, echt heel erg lief wat je zegt!

[Toet]

Maar Antibes, als zij zich nu toch goed voelt, is het toch goed? Moet ze zich dan maar niet goed gaan voelen en overal over gaan malen omdat het allemaal te snel gaat? Ik heb zelf ook aardig in de put gezeten en was daar bijzonder snel uit, dat is ondertussen iets meer dan een jaar geleden en ik voel me prima nu. Misschien is dat ook naïef van mij, misschien had ik door moeten gaan met therapie, misschien lig ik over een half jaar weer in de knoop met mezelf maar so be it, het gaat nu beter dan ooit.

[Marin]

Maar dat is dus precies wat ik bedoel. Twee jaar is niet veel Marin. Zeker niet als je daar de tijd al vanaf gaat trekken van de afgelopen tijd waarin het alweer goed gaat, want volgens mij heb je dat ook alweer maanden.. Uiteindelijk komt het er ongeveer op neer dat je in een tijdsbestek van zeg 1,5 jaar compleet ingestort bent, daar zeker een half jaar flink diep ingezeten hebt en het dan whoppa, binnen een jaar allemaal weer opgelost hebt.. Ik denk dat dat niet realistisch is en ik ben bang dat je nu dingen laat gaan, waar je dan wel kans op hebt later alsnog weer tegenaan te lopen. Maar goed, het gaat me er absoluut niet om om mijn punt maken, ik gaf al aan dat het geen kritiek was. Ik hoopte je raad te geven, als jij alles goed vindt zoals het nu is, dan is dat goed natuurlijk.

Ehm tja ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen, want ik heb inderdaad niet heel erg veel behoefte aan een psychologische analyse op dit moment hier Lief dat je 't op je neemt, maar daar is dit topic me iets te algemeen voor.

Het gaat in mijn ogen gewoon goed met me. Natuurlijk zijn er dingen die in het verleden me achtervolgen, wie heeft dat niet, maar het heden gaat goed en ik kijk met plezier naar de toekomst. Ik ben zelf van mening dat ik het gewoon allemaal lekker goed doe, en dat is het belangrijkste.

[VeryCherry]

Nou, ik vond het ook gezellig om jou te meeten Pompoen, ben nog steeds benieuwd naar jou huis. Ik ken het alleen van de buitenkant, whahaha.

[Antibes]

Maar Antibes, als zij zich nu toch goed voelt, is het toch goed? Moet ze zich dan maar niet goed gaan voelen en overal over gaan malen omdat het allemaal te snel gaat? Ik heb zelf ook aardig in de put gezeten en was daar bijzonder snel uit, dat is ondertussen iets meer dan een jaar geleden en ik voel me prima nu. Misschien is dat ook naïef van mij, misschien had ik door moeten gaan met therapie, misschien lig ik over een half jaar weer in de knoop met mezelf maar so be it, het gaat nu beter dan ooit.

Dat zijn toch niet de enige twee opties? Waarom zou je je niet-goed moeten voelen en moeten malen? Dat is helemaal niet wat ik zeg. Ik denk alleen dat het handiger is om in één keer langer met zoiets bezig te zijn en dan echt dingen concreet op te lossen en dat proces niet los te laten, zodra het gewoon weer wat beter gaat. Juist om te ondervangen dat je niet over een half, een heel, of drie of vijf jaar weer in de knoop ligt. Dat het op de lange termijn makkelijker is om het in één keer goed op te lossen, dan om straks weer dezelfde dalen door te moeten.

Als iemand dat niet wil, dan is dat prima, maar ik vind het niet heel gek om tegen iemand te zeggen dat het misschien een goede optie zou zijn. Als Marin (of jij) dat niet wil, dan is dat helemaal prima, maar ik zeg geen vreemde dingen volgens mij.

[Antibes]

Maar dat is dus precies wat ik bedoel. Twee jaar is niet veel Marin. Zeker niet als je daar de tijd al vanaf gaat trekken van de afgelopen tijd waarin het alweer goed gaat, want volgens mij heb je dat ook alweer maanden.. Uiteindelijk komt het er ongeveer op neer dat je in een tijdsbestek van zeg 1,5 jaar compleet ingestort bent, daar zeker een half jaar flink diep ingezeten hebt en het dan whoppa, binnen een jaar allemaal weer opgelost hebt.. Ik denk dat dat niet realistisch is en ik ben bang dat je nu dingen laat gaan, waar je dan wel kans op hebt later alsnog weer tegenaan te lopen. Maar goed, het gaat me er absoluut niet om om mijn punt maken, ik gaf al aan dat het geen kritiek was. Ik hoopte je raad te geven, als jij alles goed vindt zoals het nu is, dan is dat goed natuurlijk.

Ehm tja ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen, want ik heb inderdaad niet heel erg veel behoefte aan een psychologische analyse op dit moment hier Lief dat je 't op je neemt, maar daar is dit topic me iets te algemeen voor.

Het gaat in mijn ogen gewoon goed met me. Natuurlijk zijn er dingen die in het verleden me achtervolgen, wie heeft dat niet, maar het heden gaat goed en ik kijk met plezier naar de toekomst. Ik ben zelf van mening dat ik het gewoon allemaal lekker goed doe, en dat is het belangrijkste.

Oh, een psychoanalyse was sowieso niet mijn intentie hoor. En je hebt gelijk dat dit topic wellicht niet helemaal de plek ervoor is.. Maar het is iets dat me al vaker op was gevallen en juist dat jij nu hier zei dat jij dacht dat forummers dachten dat jij erg bewust leefde, toen had ik zoiets van hmm, ik denk dat het je zou helpen om sommige dingen juist iets meer bewustzijn te gunnen. That's all! En het is jouw leven hoor, ik ben wel de laatste naar wie je zou moeten luisteren. Het is puur mijn eigen ervaring met dit soort dips dat ik je een klein stukje advies wilde geven in deze context, maar ongewenst advies kan ook heel vervelend zijn, dus ik houd mij mond alweer..

[Marin]

Maar wie zegt dat ik dingen niet aan het oplossen en afsluiten ben térwijl ik ook verder ga met m'n leven? Ik vind dat je best wel aannames daar in maakt die niet kloppen in mijn ogen. Ik vind dat die paar maanden dat het klote ging wel weer genoeg waren eigenlijk en ben blij dat ik een invulling voor m'n leven heb gevonden waarop het wel werkt. Ik was mezelf kwijt doordat ik een invulling aan m'n leven had gegeven die totaal niet bij me paste en ik doodongelukkig van werd. Daarna kwam de nasleep van financiële nood, als gevolg van werkeloos raken en maar geen baan kunnen vinden. En intussen is dat allemaal weer opgelost.

En om antwoord te geven op je laatste reactie: Ja ik geloof dus inderdaad dat ik redelijk bewust ben van m'n leven

Maar bedankt voor je duidelijke reacties dat dat misschien niet altijd op andere forummers over komt

[Caro]

Maar weet je wat het ook is Antibes: ik merk het nu zelf ook. Ik schrijf vaak alleen even snel mijn meest diepe, donkere gedachtes neer en mijn positieve gedachtes krijgen jullie wellicht een héél stuk minder mee. Dat houdt voor Marin misschien ook gewoon in, dat ze destijds vooral het forum had als uitlaapklep, en dat is nu minder want daarvoor heeft ze oa haar vriend (en ja, ik denk dat dat een groot verschil uitmaakt in je ellende wel/niet ergens posten). Dus nu krijg je alleen de positieve dingen mee.. en dat geeft niet. Maar zij kent zichzelf natuurlijk het beste en hoe jij met je depressie bent omgegaan en hoelang dat duurde houdt niet in dat dat proces voor Marin hetzelfde is..

[Antibes]

Maar wie zegt dat ik dingen niet aan het oplossen en afsluiten ben térwijl ik ook verder ga met m'n leven? Ik vind dat je best wel aannames daar in maakt die niet kloppen in mijn ogen. Ik vind dat die paar maanden dat het klote ging wel weer genoeg waren eigenlijk en ben blij dat ik een invulling voor m'n leven heb gevonden waarop het wel werkt.

En om antwoord te geven op je laatste reactie: Ja ik geloof dus inderdaad dat ik redelijk bewust ben van m'n leven

Maar bedankt voor je duidelijke reacties dat dat misschien niet altijd op andere forummers over komt

Daarom heb ik nu ook al twee keer gezegd dat je via het forum vast niet alles meekrijgt, je hoeft niet zo fel te reageren, volgens mij pik je het nu alsnog als kritiek op, terwijl ik al drie keer gezegd heb dat het absoluut geen kritiek is. Ik doe helemaal geen aannames, ik zeg al dat ik het misschien niet goed zie en dat het "een vaag gevoel" is. Alleen iets dat op het forum af en toe zo overkomt en dat ALS dat al zo is, je misschien iets aan mijn raad zou kunnen hebben. Maar goed, dit is mijn laatste post erover, zo zwaar was het allemaal helemaaaaal niet bedoeld namelijk.

[Pompoen]

Ehm tja ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen, want ik heb inderdaad niet heel erg veel behoefte aan een psychologische analyse op dit moment hier Lief dat je 't op je neemt, maar daar is dit topic me iets te algemeen voor.

Het gaat in mijn ogen gewoon goed met me. Natuurlijk zijn er dingen die in het verleden me achtervolgen, wie heeft dat niet, maar het heden gaat goed en ik kijk met plezier naar de toekomst. Ik ben zelf van mening dat ik het gewoon allemaal lekker goed doe, en dat is het belangrijkste.

Gewoon even om je mee te geven hoor, niet om over te gaan doorzeuren.
Volgens mij heb je daar (zie dikgedrukte) nooit behoefte aan hoor, nu niet, hier niet, maar in het verleden ook niet in de topics waarin je je hart luchtte. De laatste tijd 'spui' je minder en dus is dat wat minder aan de orde, maar het is me opgevallen dat jij je vrijwel altijd terugtrekt als je tegengeluid krijgt.
Ik ben het wel een beetje met Antibes eens en denk zelf dat het soms juist goed is om naar jezelf te kijken in goede tijden en dán bezig te gaan met je valkuilen.
Maar, ik denk dat ik dat ook zeg vanuit mijn eigen ervaring dat zulke dingen geheid weer terug komen als je ze laat zoals ze zijn.

[Marin]

Ik reageer volgens mij helemaal niet zo fel. Ik vind het alleen opvallend dat mijn post & leven hier uitgebreid uitgemeten wordt. Goed, ik vroeg aan jou om je toe te lichten na je eerste post, maar nu gaat alweer 1 a 2 pagina's het hier over, terwijl ik hier in eerste instantie totáál niet mee bezig was zelf toen ik m'n eerste post plaatste

Caro: Dat is ook een goed punt. Maar dan idd nog, op die geldzorgen na, merk ik zelf in de praktijk nou niet echt iets wat ik er 'aan over gehouden' zou kunnen hebben.

Anyway, moving on

[Pompoen]

Nou, ik vond het ook gezellig om jou te meeten Pompoen, ben nog steeds benieuwd naar jou huis. Ik ken het alleen van de buitenkant, whahaha.

Je bent welkom hoor! Je mag altijd een berichtje sturen als je een keer tijd hebt en in de buurt bent en anders maken we een keer een afspraak als het wat rustiger is hier!
En als dat te lang duurt kom je gewoon op kraamvisite .

[Marin]

Ehm tja ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen, want ik heb inderdaad niet heel erg veel behoefte aan een psychologische analyse op dit moment hier Lief dat je 't op je neemt, maar daar is dit topic me iets te algemeen voor.

Gewoon even om je mee te geven hoor, niet om over te gaan doorzeuren.
Volgens mij heb je daar (zie dikgedrukte) nooit behoefte aan hoor, nu niet, hier niet, maar in het verleden ook niet in de topics waarin je je hart luchtte. De laatste tijd 'spui' je minder en dus is dat wat minder aan de orde, maar het is me opgevallen dat jij je vrijwel altijd terugtrekt als je tegengeluid krijgt.
Ik ben het wel een beetje met Antibes eens en denk zelf dat het soms juist goed is om naar jezelf te kijken in goede tijden en dán bezig te gaan met je valkuilen.
Maar, ik denk dat ik dat ook zeg vanuit mijn eigen ervaring dat zulke dingen geheid weer terug komen als je ze laat zoals ze zijn.

Seriously?!

Ja, dat vind ik irritant inderdaad. Omdat ik er niet om vraag. Ik vind het zo ongepast om dit te gaan zitten doen op het forum en is precies wat ik eerder vandaag met Maura over had over oude koeien en oude context uit de sloot halen. Nou zit ik me hier inderdaad over op te winden, wat echt nergens op slaat, omdat ik gewoon een lekker rustig dagje had en even één reactie op het forum plaatste over hoe ik hoop dat anderen me zien. Ik vind het echt zo totally uncalled for, om nog maar eens even lekker een Engelse uitspraak er bij te gooien

[Gesponsorde inhoud]