Hoe is jouw Engels?

Flawless, maar ik hoor het acht uur per dag door m'n koptelefoon, dus dan mag je ook niet anders verwachten. Gelukkig typ ik acht uur per dag Nederlands, dus ik beheers beide talen. M'n Nederlands is wel beter, maar dat is logisch als dat je moedertaal is.

Spreken heb ik geen moeite mee, ik kan ook wel redelijk omschrijven wat ik bedoel als ik niet op een woord kan komen. Ik kreeg op school ook altijd te horen hoe goed mijn uitspraak is haha. Ik vind het heerlijk om goed mijn best te doen om de uitspraak juist te krijgen. Dat heb ik ook heel erg met Spaans.

Schrijven is op havo niveau. Na mijn havo heb ik op vervolgopleidingen geen Engels meer gehad. Dus dat kan stukken beter.

Een vraagje he. Ik luisterde laatst een liedje van Elvis haha (jeuh) en toen zei hij (net als wat veel rappers zeggen)..

'she said she was highclass' of van die rapper 'Why was you doing that'...

Dat kan toch helemaal niet? Maar ik heb het idee dat ik dat nu overal hoor en nu ga ik dus twijfelen.. Maar het is toch.. 'She said she were highclass' of 'Why were you doing that?' Of ben ik nu echt volledig fout?

Je hebt 'm precies andersom, Punk'd.

She was is correct en het moet you were zijn:

I was
You were
He/she/it was
We were
You were
They were


Maar rappers maken wel vaker taalfoutjes

Ohja! Zo zat het!

Ik kon het mij al niet voorstellen dat Elvis een 'rappersfout' maakte in zijn liedjes haha.

Dan was ie wel heel erg z'n tijd vooruit he

haha grappig want nu ik het hardop hier in huis zeg, zoals het moet. Klinkt het ineens heel logisch.

Ik moet sowieso vaker vertrouwen op gevoel dat op de daadwerkelijke regels. Mijn vriend had heel veel moeite met een Nederlands tentamen. Ik vertelde dat moet je luisteren naar je gevoel. Je hoort toch dat iets 'zo moet'. Maar hij heeft dat niet en moet alles onderbouwen met regeltjes.

Bij Elvis dacht ik eigenlijk wel dat het goed was, maar door die stomme rappers ga ik helemaal twijfelen. Ik mag daar niet meer naar luisteren

Je hebt natuurlijk ABN in het Nederlands maar net zo goed in het Engels. Maar ook straattaal, net als wij. Zo zeggen heel veel oude Australiers hier me dog of me bike in plaats van my dog en my bike. Net als rappers.
Zo hoor je vaak: you was my favorite girl bijv. Moest er ook heel erg aan wennen met m'n 'perfecte' Engels, zal het waarschijnlijk ook nooit helemaal kunnen overnemen..

Marsy28 schreef:Peachy, hoe lang woon je al in het buitenland dan? Want zoals ik al eerder vermelde, ik vind dat zo'n klinkklare onzin. Het is niet eens psychisch mogelijk.. En ja, dus ook uit eigen ervaring!

Wat vind je onzin en psychisch onmogelijk? Dat mijn NL wegzakt? Ik heb daar namelijk wel last van en vind dat ook best vervelend. Niet dat het *poef* zo verdwijnt, maar het voelt een beetje als een weegschaal. Ben ik meer in het Engels bezig, dan wordt het NL minder en vice versa.

Marsy, hoe vind je Australische accent trouwens? Ik vind dat echt één van de lastigste maar leukste accenten in de Engelse taal. Ik ben er natuurlijk ook totaal niet mee bekend. Toen ik in Cambridge een hele leuke Australier sprak (euh en wel meer mee gedaan heb ) verstond ik 'm echt amper! Pas nu je wat vaker op de Nederlandse televisie Australisch hoort, raak ik beetje gewend aan het accent.

Ik vind Ieren moeilijk te verstaan. Maar ze zijn altijd zo ontzettend vriendelijk en vrolijk, en de meesten maken om de 2 zinnen een grap. Dus ik lach gewoon heel veel als ik ze niet versta, en volgens mij valt het ze (tot nu toe) niet op, haha!

Marin schreef:

Marsy28 schreef: Mensen die zeggen dat ze hun moedertaal vergeten, dat vind ik zo'n flauwekul en stoerdoenerij, het is psychisch niet eens mogelijk als je op volwassen leeftijd vertrekt.

Marsy28 schreef:Peachy, hoe lang woon je al in het buitenland dan? Want zoals ik al eerder vermelde, ik vind dat zo'n klinkklare onzin. Het is niet eens psychisch mogelijk.. En ja, dus ook uit eigen ervaring!

Eh dat is onzin, dat je denkt dat dat niet kan.

L1 attrition, of first language loss, heet dat. Een bekend fenomeen in bilingualism, óók volwassenen die op latere leeftijd tweetalig worden (sequential late bilingualism).

(Ik heb tweede taalverwerving gestudeerd, dus is gewoon een bekend psycholinguistics fenomeen).

De oom van mijn vriend woont nu een jaar of 10 in Ierland, zijn Nederlands in ondertussen echt droevig. Hij spreekt het opzich nog wel goed, maar zijn schrijven is echt bar slecht!

Gaat wel. Waar de meesten op de basisschool al Engels hadden, hadden wij dat dus niet. Ik moest dus alles nog leren in de brugklas.
Ik vond Engels altijd moeilijk, dit is zo gebeleven tot na het eindexamen. Daarna heb ik mezelf Engels eigen proberen te maken, omdat ik veel games op pc speelde, dus moest ik wel. Nu kan ik met gemak series zonder ondertiteling volgen, dus ik ben al een heel eind. Maar spreken blijft wel moeilijk vind ik. Dat doe ik ook veel te weinig en dus kom ik moeilijk uit mijn woorden.

Ik zei echt hele kromme dingen toen ik terugkwam uit Engeland. Zo had ik het over 'een meter en een half' en ik begreep maar niet waarom ik raar werd aangekeken. En natuurlijk in bijna elke zin 'bedankt' en 'alsjeblieft'.

Derpy schreef:Ik zei echt hele kromme dingen toen ik terugkwam uit Engeland. Zo had ik het over 'een meter en een half' en ik begreep maar niet waarom ik raar werd aangekeken. En natuurlijk in bijna elke zin 'bedankt' en 'alsjeblieft'.

Ik zeg nog steeds elke keer: 'dat maakt geen sense'.

Ik vind Australisch ook echt heerlijk. Als ik naar Masterchef Australia kijk dan kan ik daar oprecht van genieten. van dat 'Ge- mate' en 'the barbie'

Daarnaast vind ik bekakt Engels ook echt leuk. Dat idee van 'You're speaking with a hot patato in your mouth' .. Volgens mij vriend dat ik dat heel overdreven doen haha.

Amerikaans vind ik een stuk minder mooi dan Engels. Ik mis vooral die mooie korte 'a' klank. Zoals nu bij masterchef US.. is het Mesterchef.. zo lelijk.

Mijn engels is echt beroerd. Verstaan is meestal geen probleem maar zodra ik het moet spreken heb ik een probleem, dan klap ik helemaal dicht. Is bij andere buitenlandse talen trouwens ook.

Op school heb ik geen engels gehad maar ondanks dat versta en lees ik het redelijk goed. Ik kan me wel verstaanbaar maken zolang het de basisdingen zijn.

Spreken en het begrijpen gaat het me goed af, schrijven iets minder, maar dat komt ook omdat ik dat gewoon heel weinig gebruik. Dat heb ik met mijn Deens ook, ik versta het nog, het lezen gaat me ook prima af, maar het spreken of schrijven wordt lastig.

Mijn engels is echt heeeel slecht.

Redelijk goed. Vooral lezen is heel goed, omdat alle literatuur voor mijn studie ook in het Engels is. Spreken, verstaan en schrijven kan ik redelijk. Ik kan me probleemloos redden zeg maar, alleen zijn de grammaticaregels wat weggezakt.

Rood schreef:

Mermaid schreef:daarna nog 4 maanden voor een Amerikaans bedrijf gewerkt waar Engels dus de voertaal was.

Amerikaans is natuurlijk hartstikke niet echt Engels.

Last van een wijsneus?
Ik werkte met 34 nationaliteiten ongeveer. Zelf voornamelijk met mexicanen/canadezen/amerikanen/nederlanders. Dus nee Brits engels was t niet. Weet wel dat ik me prima red in engels/amerikaanstalige landen.

Mermaid schreef:

Rood schreef:

Mermaid schreef:daarna nog 4 maanden voor een Amerikaans bedrijf gewerkt waar Engels dus de voertaal was.

Amerikaans is natuurlijk hartstikke niet echt Engels.

Last van een wijsneus?
Ik werkte met 34 nationaliteiten ongeveer. Zelf voornamelijk met mexicanen/canadezen/amerikanen/nederlanders. Dus nee Brits engels was t niet. Weet wel dat ik me prima red in engels/amerikaanstalige landen.

Ik vind Amerikaans (en bv Australisch) net zo Engels als het 'echte' Engels hoor, alleen hoor je een accentje. En hier en daar worden sommige dingen anders genoemd. Ik vind het zelfs mooier dan hoe ze spreken in Engeland.

Redelijk goed. Ik kan mij prima redden met Engelstalig schrijven, lezen en spreken.

Marin, mijn vriend heeft helemaal zijn Australische 'genknauw' terug hahaha, sinds hij hier woont. Ik moest wel even wennen aan het accent, hij heeft echt vrienden die echt echt Australisch zijn zeg maar, moest echt goed luisteren. Nu ben ik het gewend en schijn ik het een beetje over te nemen.

Na alle opmerkingen over mensen die in het buitenland hun Nederlands verliezen, ben ik er alleen nog maar meer op gehamerd om het dan niet te verliezen. Moet meer op het forum komen
Wil ook graag mijn kids 2talig opvoeden. Heb gesolliciteerd op een Nederlandse school voor kinderen waarvan de ouders expats zijn, DAT zou ik werkelijk helemaal te gek vinden. Hoor het eind volgende week.

Ik vind Australisch zo leuk! Net als Iers En Schots ook nog wel.